Mag-log in
Primal Craving
Huling Na-update : 2025-11-28
18
Share:
Iulat
“I want you so badly it hurts.” Camellia Reid’s life is simple: dance to pay the bills, raise her deaf sister, and keep a low profile. She never asked for destiny. But destiny finds her anyway… wearing the name Lucien Draven. Alpha of the Obsidian Pack. Eyes like wildfire. A voice like sin. And a claim she can’t escape: his mate. Camellia is human, an outsider in a world built on blood and power. Loved in shadows, denied in daylight, she is pulled between Lucien’s dangerous chaos and the cold control of his rival cousin, Darius Thorne. And when Lucien pins her against the wall, fucking her with a hunger that feels like worship and ruin all at once, Camellia learns that some bonds don’t just burn hotter than reason...they consume it. The pack is watching. Enemies are hunting. Between blood feuds, queer alliances, and late-night banter, Camellia stumbles into a world sharper, darker, and funnier than she ever imagined—one ruled by possessive but yearning males, where destiny burns hotter than love and cuts deeper than fate.
view moreKabanata 1
Chapter 1
ตอนที่ 1
ร้อยตำรวจเอกปลอมตัวมา
“ลิน... แกว่าคนนั้นหล่อไหม”
เกวลินหันมองตามสายตาเพื่อน
“หล่อแต่ดูร้าย ฉันไม่ชอบ”
“แต่เขาหล่อที่สุดในร้านเลยนะแก ดูเป็นผู้ใหญ่น่าค้นหา”
ปลาดาวบอกจริงจัง ก็ตั้งแต่เข้ามานั่งในผับ เธอกวาดสายตาหาคนหล่อมาตั้งนาน จนกระทั่งเขาเดินผ่านโต๊ะที่เธอกับเกวลินนั่งไปยังโซนวีไอพี เธอได้เห็นใกล้ ๆ ก็สะดุดตาทันที เขาหล่อแต่เขาไม่ยิ้มเลย ตาก็ดุมาก เพราะแบบนี้มั้ง ยัยลินถึงว่าเขาดูร้าย
“นอกจากดูร้ายแล้ว ยังดูแก่ด้วย ฉันไม่เอาคนแก่”
เกวลินส่ายหน้าแล้วยกค็อกเทลขึ้นดื่ม
เกวลินกับปลาดาวอายุ 21 ปี พวกเธอเป็นนักศึกษาปี 4 เป็นเพื่อนสนิทกัน ทั้งสองใกล้จะเรียนจบแล้ว แต่จนป่านนี้ เกวลินก็ยังไม่มีแฟน ส่วนปลาดาวนั้นมีแฟนคนที่ 10 แล้วเห็นจะได้
“มองผู้ชายคนอื่น ระวังแฟนหึง”
เกวลินทักท้วงเมื่อปลาดาวยังมองไปที่โต๊ะเดิม ไม่ยอมถอนสายตากลับมาสักที
“ไม่มองแล้วย่ะ”
“ดีแล้ว โน่น... แฟนแกมาโน่นแล้ว เฮ้อ! แบบนี้ ฉันคงไม่ต้องขับรถไปส่งแกแล้วใช่ไหม”
“ไม่ต้องแล้วค่ะ คุณเกวลิน แกไม่มีโจ้ย ไปกับแกไม่สนุก ฉันกลับกับคนมีโจ้ยดีกว่า สนุกกว่าเยอะ”
“จ้า... ยัยคนขี้อวด อย่าให้ฉันมีโจ้ยเป็นของตัวเองบ้างนะ ฉันจะอวดบ้าง”
“ถ้าแกคิดจะมีโจ้ยเป็นของตัวเอง ฉันขอแนะนำเลยนะว่า แกต้องเลือกดี ๆ เพราะโจ้ยที่จะทำให้เราสนุกและมีความสุขได้นั้น ต้องโจ้ยใหญ่ไซซ์ห้าสิบหกขึ้นไปเท่านั้น” ปลาดาวว่าแล้วขยิบตาให้เพื่อนสาว พอดีกับแฟนของเธอเดินถึงโต๊ะ หญิงสาวจึงขยับหนีจากเพื่อนไปนั่งเบียดแฟน พวกเขาซุบซิบพูดคุยกันไม่นาน ก็พากันขอตัวกลับ
เกวลินเข้าใจเพื่อน เธอจึงไม่ว่าอะไร หญิงสาวพยักพเยิดเป็นเชิงบอกว่าจะไปไหนก็ไป ไปกับโจ้ยใหญ่ ๆ ของแกนั่นแหละ ทิ้งฉันไว้ตรงนี้เถอะ นังคนเห็นโจ้ยดีกว่าเพื่อน
เมื่อปลาดาวกลับไปกับแฟนแล้ว เกวลินก็นั่งดื่มต่อ เธอไม่ใช่สาวเรียบร้อย เธอไม่กลัวการนั่งดื่มคนเดียว เธอมาที่นี่ประจำ ดื่มแล้วก็กลับไปนอนที่คอนโด แต่เธอก็ไม่ได้กร้านโลกจนเกินไป เธอดื่มปกติ เที่ยวผับเที่ยวบาร์ตามประสาช่วงวัยที่ชอบความบันเทิง แต่มันน่าแปลกตรงที่ เธอไม่มีแฟน ไอ้คนที่มาจีบก็ไม่ใช่สเปค คนที่เข้ามาในชีวิต เธอก็รู้สึกว่ายังไม่ใช่ เธอไม่ได้เลือกมาก แค่รู้สึกว่า เมื่อเจอคนที่ยังไม่ใช่ ไม่คลิก ก็ไม่จำเป็นต้องเปิดจิ๋มใช้งาน เดี๋ยวมันจะเสียของ เธอเลยครองตัวเป็นโสดมาจนจะขึ้นปี 4 แล้ว
“เฮ้อ!” เกวลินถอนหายใจ แล้วยกค็อกเทลที่เหลือเพียงก้นแก้วขึ้นดื่ม เธอกะว่าดื่มหมดแล้วก็จะกลับ พรุ่งนี้เป็นวันหยุด เธอจะนอนตื่นสายให้หนำใจ
“ลิน...”
ร่างสูงที่มานั่งลงตรงหน้าทำให้เกวลินเบิกตากว้าง
“พี่วิต!”
ภาวิตเป็นรุ่นพี่เคยเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน ตอนนี้เขาเรียนจบแล้ว เขาเคยตามจีบเธอเมื่อปีที่แล้ว แต่เธอรู้สึกว่าเขายังไม่ใช่ เธอเลยไม่สนใจ แต่ก็พูดคุยได้ปกติ เพียงแต่เธอไม่ได้ให้ความสนิทสนมเท่านั้นเอง
“มาได้ยังไงคะเนี่ย”
“พี่มากับเพื่อนครับ นั่งมองอยู่นานจนแน่ใจว่าเป็นลิน เลยแวะมาทักทาย”
ภาวิตว่าพลางพยักพเยิดไปทางโต๊ะที่กลุ่มเพื่อนของเขานั่งกัน กลุ่มเพื่อนผู้ชายทั้งสี่คนพากันยกแก้วเหล้าขึ้นชูมาทางเขาและเกวลิน
เกวลินพยักหน้าเล็กน้อย เธอยิ้มให้พวกเขา
“ลินมาคนเดียวหรือครับ”
“ลินมากับยัยดาวค่ะ แต่แฟนดาวมารับกลับไปแล้ว ลินก็คิดว่ากำลังจะกลับพอดีเลยค่ะ”
“อย่าเพิ่งกลับได้ไหมครับ ให้พี่เลี้ยงเครื่องดื่มสักแก้วได้ไหม”
เกวลินทำหน้าลังเล
“ให้เกียรติดื่มกับพี่สักแก้ว ในฐานะรุ่นพี่รุ่นน้องเท่านั้นครับ ถ้าลินปฏิเสธ พี่คงผิดหวัง” ภาวิตทำหน้าเศร้า
“งั้น... ก็ได้ค่ะ แต่ลินดื่มแค่ค็อกเทลอ่อน ๆ นะคะ พอดีลินขับรถมาน่ะค่ะ”
“ได้สิครับ เดี๋ยวพี่สั่งให้นะครับ”
“ค่ะ”
พอสั่งเครื่องดื่มให้เกวลินแล้ว ภาวิตจึงบอกเธอว่า
“พี่ขอตัวไปเอาแก้วที่โต๊ะก่อนครับ”
เกวลินพยักหน้า “ค่ะ”
ระหว่างนั่งรอเครื่องดื่มเธอมองไปรอบ ๆ ช่างบังเอิญเหลือเกินในตอนที่เธอมองไปทางโซนวีไอพี คุณลุงหล่อ ร้าย และแก่ ของยัยปลาดาวก็หันมาทางเธอพอดี เมื่อสบตากัน เขาก็เอาแต่จ้องอย่างไร้มารยาท เกวลินไม่อยากมองหน้าเขานานเกินไป เดี๋ยวเขาจะหาว่าเธอสนใจเขา หญิงสาวจึงหันมองไปทางอื่น
...
ภาวิตกลับไปหยิบเอาแก้วที่โต๊ะ ก่อนจะเดินกลับไปหาเกวลิน เพื่อนของเขาพากันยิ้มและยักคิ้ว แล้วเพื่อนคนหนึ่งก็พูดขึ้นมาว่า
“แบ่งกันกินนะโว้ย! ห้ามกินคนเดียว”
“เออ... กูรู้แล้วว่าแต่ไอ้ที่ฝากพนักงานใส่ลงไปในแก้วน่ะ ได้ผลแน่นะ”
“แน่นอนสิวะ เตรียมตัวสนุกกันได้เลย”
ภาวิตเดินกลับมาหาเกวลินที่โต๊ะ ก็พอดีกับพนักงานนำเครื่องดื่มสีสวยมาส่งให้เธอ ทั้งสองชนแก้วและพูดคุยกันราวสิบห้านาที แล้วเกวลินก็ขอตัวกลับ
...
ภาณุมองหญิงสาวที่สะดุดตาเขาตั้งแต่แรกที่เขาเดินเข้ามาในผับแล้ว เขาเพิ่งมาที่นี่ครั้งแรก เขานัดมาดื่มผ่อนคลายกับเพื่อน
ภาณุเป็นเจ้าของบริษัทส่งออกสินค้าไอทีรายใหญ่ อายุ 36 ปี เขาโสด แต่สาวข้างกายไม่เคยซ้ำหน้า ผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไป เขาไม่กินอาหารซ้ำจำเจ มันน่าเบื่อ
คิ้วเข้มขมวดมุ่น เมื่อเห็นว่าหญิงสาวที่เขาสนใจถูกชายหนุ่มกลุ่มนั้นประคองออกไปทางประตูหลังผับ ในสภาพที่คล้ายกับไร้สติ ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ เขาไม่เห็นว่าเธอจะมีท่าทีว่าเมาเลย อีกอย่าง ดูจากบนโต๊ะแล้ว เธอดื่มค็อกเทลไปแค่สองแก้ว ไม่น่าจะเมา หรือว่า...
Pinakabagong kabanata
Primal Craving Chapter 165-FINALE
"The world breaks everyone, and afterward many are strong at the broken places."— Ernest Hemingway.CAMELLIA He definitely didn't hold back.He wasn’t gentle, not entirely.One hand pinched my nipple while the other traced circles around my soaking folds, his finger brushing teasingly against the slick slit I was already desperate to feel filled.I whimpered, arching into him, hips rolling, trying to chase the pleasure his hands promised.Then he brought out the first toy, a sleek, vibrating wand.We had definitely advanced our sex life over the years.He pressed it against the peak of my nipple, and I cried out, the sensation a mix of pin-prick sharpness and deep, humming pleasure. My hands clawed at his shoulders, but he held me down, his thumbs brushing over the sensitive skin around my nipples.“You’re so wet for me already,” he growled, sliding a finger inside me slowly, giving me just enough friction to make me whimper without release.My breath hitched, chest heaving as he al
Huling Na-update : 2025-11-28Primal Craving Chapter 164
“Out of suffering have emerged the strongest souls; the most massive characters are seared with scars.” —Khalil Gibran. FIVE YEARS LATER CAMELLIA Everyone was dead. And it was all my fault. I didn’t regret it in any way. “Cam, no, CAM!” Damien screamed, his voice cracking like he was the one burning. I didn’t even look at him. The flames did most of the talking. They licked up the walls, swallowed the bodies, erased the last five years like the universe finally agreed with me: some things deserve to end ugly. A door clicked open behind us. “You guys make a lot of noise for people playing video games,” Lucien scoffed, strolling in with our fourth baby strapped to his chest like he was leading a seminar instead of entering a warzone. I dropped the controller. “Five. Fucking. Wins. In a row, yes!” I hooted, jumping to my feet. “Mommy said a bad word!” Aria chirped as she wandered in with her twin brother, both holding juice boxes like tiny judges. Lucien raised a brow.
Huling Na-update : 2025-11-27Primal Craving Chapter 163
"The bond that links your true family is not one of blood, but of respect and joy in each other’s life." – Richard Bach ALANNA I was becoming a mother whether I was ready or not. The first contraction rolled through my body like distant thunder, quiet but impossible to ignore. My hand drifted to my belly as if I could soothe the life inside me. “Not now,” I whispered to no one, to the universe, and to the child who suddenly decided today was the day. “That motherfucking fucker father of yours isn’t here yet!” I groaned, clutching the couch arm like it was the only thing keeping me from ascending to the ancestors. Lilah, bless her panicking soul, grabbed the phone for the fifth time and dialed Damien again like maybe this attempt would magically teleport him. “Baby, I’m on my way!” Damien’s voice blasted through the speaker, followed by the loudest Lagos-level traffic honking I’d ever heard. “I couldn’t shift, so I’m stuck in traffic with humans and their fucking way of life—”
Huling Na-update : 2025-11-26Primal Craving Chapter 162
"One for all, and all for one." — Alexandre Dumas. LUCIEN I felt two things when death started creeping in after I drank the poison, pain and regret. The pain came first. Sharp. Tearing. Burning. Like someone had set my blood on fire and sealed my lungs from the inside. The regret followed just as violently. Not for dying. But for leaving Camellia and our babies in a world where Leonardo still breathed. But now, thanks to Nyla… I had a second chance. And I sure as hell wasn’t going to waste it. “Don’t let Vorath escape,” I managed, my voice rough. Damien scoffed like I’d just told him the sky was purple. “I’ve been watching the bastard try to slither out of here since he hit the ground,” he said, grinding his heel into Vorath’s hand. The sickening crunch of breaking bones was… satisfying. Pathetic thing. “Careful,” Camellia breathed as she rushed to my side when I tried to stand. “I’m okay, baby.” I flashed her a weak smile, forcing my legs to steady beneath me. Ev
Huling Na-update : 2025-11-25
To Readers
Welcome to GoodNovel world of fiction. If you like this novel, or you are an idealist hoping to explore a perfect world, and also want to become an original novel author online to increase income, you can join our family to read or create various types of books, such as romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel and so on. If you are a reader, high quality novels can be selected here. If you are an author, you can obtain more inspiration from others to create more brilliant works, what's more, your works on our platform will catch more attention and win more admiration from readers.
RebyuMore