“Ano pala ang pangarap mong maging?” tanong niya sa akin. “If you don’t mind sharing.” “Maging Engineer.”“You love working with men.”“I just love numbers.”“Wow, gusto ko ‘yan. Sinasagot mo ako ng English.”Ngumiti ako. Namula.“Aside sa pagiging Engineer. May pangarap ka pa ba?”“Gusto kong matulungan ang pamilya kong makabili ng sarili naming lupa. Mabigyan si Tatang ng sarili niyang lupain nang hindi na siya niloloko at maipaayos ang aming bahay. Makatulong sa pagpapa-aral ang aking mga kapatid. Basta. Marami pa akong plano at gustong gawin.” “Ibig sabihin, matatagalan pa pala kung hihintayin kita na maabot ang lahat ng iyon.” “Hindi mo naman ako kailangan hintayin. Alam ko namang madali lang sa’yo makahanap ng babaeng mapapangasawa mo. Yung hindi kagaya ko na marami pang iniisip na responsibilidad.” “Kaso ikaw kasi ang gusto ko eh. Ikaw ang pangarap ko. Ikaw ang gusto kong makasama habang buhay.” Walang babaen
“Ayaw ko hong magpaka-ipokrita. Nandito na ho yung pagkakataon, isinusubo na sa akin ang biyaya, tatanggi pa ba ako, Tang, Nang? Alam ko, iniisip ninyo ang sinasabi ng ibang tao pero mapapakain ba nila tayo? Matutulungan ba nila tayong umangat?”Huminga nang malalim si Tatang.“Mahal mo ba siya?”“Gusto ko siya, Tang. Kung mahal ko siya, hindi ko alam pero sa kagaya ni Jayson, hindi siya mahirap mahalin.”“Sa tingin mo anak, magiging masaya ka ba sa kanya?” tanong ni Nanang na mukhang nag-aalala.“Oo Nang. Magiging maayos at masaya ako sa kanya.”“Okey. Kung ganoon na rin naman pala. Anong pang pagtataluhan natin. Sigurado ka bang mabuting tao ‘yan?”“May masama bang tao na gagawa ng lahat ng ito?”“Sige papasukin mo at maipaghahanda ng makakain.”“Ano bang handa ninyo?”“Patupat saka pancit lang.”“May dala naman ho kaming pagkain. Puno rin ang sasakyan niya Nang ng mga kasangkapan sa bahay. TV, Ref, iba pang appliances. Nang, Tang mga ading (kapatid, bunso) ko, may TV na tayo sa wa
Parang na-hypnotize ang buo naming pamilya. Sa loob ng pitong araw, inihanda na ang aming kasal. Naglalakad sa altar palapit sa lalaking nagbigay sa akin at sa pamilya ko ng pagmamahal at kaginhawaan. Hindi ko alam kung paano niya ginawang posible ang iniisip kong imposible. Wala mang dumating na kaanak niya, natuloy ang aming kasal kasi ako lang naman ang menor de edad. Sa hotel kami pinatirabg buong pamilya noong araw ng kasal. Unang pagkakataon iyon noon na makapasok kami at matulog sa ganoon kalambot na higaan. Malamig na may aircon na mga kuwarto. Maligo sa swmming pool at hindi na sa mga deep-well lang sa bukid. Sa araw ng aming kasal, pinaayusan niya ako. Binihisan niya kaming lahat ng magarang damit. Pili lang sa mga kamag-anak naming ang dumalo dahil sa Tuguegarao ito ginanap ngunit sinikap kong nasa listahan ang mga kamag-anak naming kasama lang naming dati na naghuhugas ng pinggan. Mga kamag-anak naming sabik makaranas ng magarbong kainan. Mga hindi
Pagkatapos ng reception. Nag-uwian ang sa amin ay nakisaya. Nagpaalam na rin sina Nanang at Tatang kasama ng aking mga kapatid. Noon na lang nagsi-sink-in sa akin ang lahat. May asawa na nga ako. Ang asawa ko na ang sasamahan ko. Ang asawa ko na magde-decide kung saan niya ako dadalhin at saan kami titira. Pagkatapos ng mga masasayang sandali, kailangan ko na talagang harapin ang katotohanan ng buhay. Ito na ‘to. Kami na lang sa pinakamagandang kuwarto sa pinakamahal na hotel sa Tuguegarao. Iyon na ang oras na aking kinatatakutan. Natapos na ang unang halik kanina sa simbahan, sa reception at ngayon naman ang aming unang pagtatalik. Hindi madali ito para sa akin na wala pang karanasan. Natatakot ako. Nanginginig. Masakit ba? Masarap ba? Hindi ko alam kung anong pakiramdam. Kung paano iyon gagawin. Paano ko siya mapapaligaya? Hihiga lang ba ako? Lalaban? Virgin pa ako. Malaki kaya ang kanya? Masakit kaya ang unang pasukan? Oh my God! Paano ba ito? Nang nilapitan n
Kinabahan ako. May dapat na ba talaga akong katakutan? Ngayong asawa ko na siya, may pagkakataon pa ba akong umatras? Kinabahan ako. Hindi ko alam ang gagawin ko. “Sorry, nadala lang ako. Nagustuhan ko lang ang-“"Please let me do it,” hindi niya ako pinatapos. Lumapit siya. Biglang kumalma siya habang hinahaplos haplos niya ang likod ko. “Just relax and enjoy. You don't need to do that, mahal ko.""Sorry. Hindi na mauulit." Nanginginig kong paghingi ng tawad. Mabilis siyang magalit at ganoon din kabilis ang kanyang pagkalma. Ipinagpatuloy ni Jason ang kanyang ginagawa. Hindi na niya ako sinagot pa.Hanggang sa napatunayan kong tama nga si Jason. Hindi ko nga talaga kailangang gawin iyon. Masarap ang walang kasinlambot at kasing-init na hagod ng bibig at dila ni Jason sa aking lagusang. Saktong hagod, sagad na pagpasok at walang sumasabit na sakit. Napalunok ako, huminga nang malalim at sarili kong buhok na lamang ang aking sinabunutan sa di ko maipaliwanag na sarap.
“Ano na? Bumangon ka. Ngayon lang ‘to. Subukan lang natin pampagana kasi mapapalaban pa tayo mamaya. Unang round pa lang ‘yon eh.” “Pero, hin-“ “Susubukan mo ba o hindi?” mataas na ang kanyang boses. Yung mata niya, yung buong mukha niya, biglang parang sumasabog na sa galit. “Sige, oo na. Susubukan na. Huwag ka lang magalit,” gulat at kinakabahan kong pagsang-ayon. “Madali ka naman palang kausap eh.” Tumabi ako sa kanya. Tinignan niya ako. Nakangiti na. “Hindi ako nagagalit mahal. Ayaw ko lang yung na-hinihindian ako na hindi mo sinusubukan. Hindi naman kita ipahahamak eh. Gusto ko lang na subukan nating dalawa ito. Hindi naman kasi pwedeng ako lang ang nag-eenjoy. There are some other illegal drugs na pwede sana natin gamitin pero gusto ko yung mild lang ang effect. Yung kahit naka-high tayo, alam pa rin natin ang ating ginagawa. Sabay nating paligayahin ang unang gabi natin.” Humin
Naramdaman kong paghawak niya sa akin.Tinanggal ko ang kamay niya sa aking balikat.Tumabi siya sa akin. Inilapat niya ang hubad niyang katawan sa hubad kong katawan.Umusog ako palayo.Muli siyang lumapit at niyakap niya ako nang mahigpit. Hinahalikan ako sa aking batok. “Magaling ba akong umarte mahal ko?” tanong niya sa akin. Malambing na malambing ang kanyang boses. “Bitiwan mo nga ako. Gano’n pala ang tingin mo sa akin. Ganoon pala ang tingin mo sa pamilya ko. Linta?” humihikbi kong sinabi. “Oh, wait, are you crying?” “Hindi! Nasasaktan lang ako sa mga sinabi mo sa akin. Ang baba ng tingin mo.” “Oh my poor little girl. She’s crying nga.” Tumatawa pa siya. “Bitiwan mo nga ako!” singhal ko. “Sorry na. Sinusubukan lang kita.”“Sinubukan na naman? Hindi na ako naniniwala.”“Look mahal ko. Darating ang panahon, you will hear much worst remarks that what I’ve said. Not from
Ibinagsak niya ang kanyang katawan sa kama. Tumitig siya sa aking mga mata habang umiiyak ako. Gusto ko siyang pagsampal-sampalin ngunit pakiramdam ko wala akong lakas na gawin iyon sa kanya. Para akong nanghina sa pambababoy niya at habang nakangisi siyang nakatitig sa akin, alam kong hindi na siya si Jason na nasa aking pangarap. Hindi na siya yung Jason na mahal na mahal at pinagsisilbihan ako. Ibang Jason na ang nakikita ko sa kanya. At doon, doon na nagsimula ang aking kalbaryo sa buhay. Doon ko na itinuring ang sarili ko bilang… battered wife. Nauna siyang nakatulog kaysa sa akin ng gabing iyon. Dinig ko na ang kanyang paghilik. Mabilis kong kinuha ang aking cellphone at pumasok ako sa CR. Gustro kong sabihin kina Nanang at Tatang ang nangyaring ito sa akin. Kailangan nilang malaman ang lahat. Hindi pwedeng masadlak ako sa ganitong kalagayan. Habang kaya ko pa at wala pa kaming anak, babalik na lang ako sa aking mga magulang at tanggapin na nagkamali ako ng des