Good afternoon 🌅
Belle's POV Maingay pa ring humahagibis ang ulan sa bintana, pero sa loob ng bahay ay parang lumilipas ang oras sa mabagal, marangyang tik-tak — tila sariling sinasanto ng silid ang pinaghalong init at amoy ng kape, balat, at bagong-lutong pancakes. Ilang minuto na ang nakalipas buhat nang tinangka kong “asarin” si Brent sa kusina: unang hakbang, hawakan; pangalawa, lumuhod; pangatlo, pasukin ang isang teritoryong akala ko ay nakalaan lang sa kanya. Ang resulta — kami ngayon ay magkayakap sa ibabaw ng malamig na granite island, waring walang halaga kung basa pa ng katas ang mga daliri ko at kung magulo ang buhok niya. Humihinga kami nang malalim, sinasaliksik ang katahimikan na ninakaw namin mula sa mapusok na umaga. Ang mga palad niya ay nakasilid sa tagiliran ko, gumuguhit ng banayad na kurba na para bang koreograpya ng isang klasikong ballet. Sa bawat paghinga, bumabangga ang dibdib niya sa dibdib ko, at nakararamdam ako ng kuryenteng hindi ko pa rin matukoy kung saan nanggagaling
Belle's POVMainit ang ihip ng hangin mula sa bukas na bintana ng kusina, pero mas mainit ang dila ni Brent sa pagitan ng mga hita ko.Napaliyad ako, napakapit ang dalawang kamay ko sa buhok niya habang ang bawat galaw ng dila niya ay tila nagpapadala ng alon ng kiliti't kilabot sa buong katawan ko. Napapasinghap ako sa sarap, habang paulit-ulit siyang humahagod sa kaselanan kong tila ba gutom na gutom siya sa akin."Brent..." I could barely say his name. Parang mawawala ako sa ulirat sa bawat hagod ng dila niya.Hindi siya huminto. Tila ba sinasaulo niya ang bawat himaymay ng pagkatao ko. Lunod na ako sa sarap at init, at sa isang iglap, huminto siya—bitin pero puno ng pangako.“I like licking and sucking your pussy,” bulong niya, puno ng mapang-akit na paglalandi. May halong pagmamayabang sa tinig niya, parang alam niyang naabot ko ang langit at binalik niya ako sa lupa.Napatingin ako sa kanya habang namumula ang pisngi. Para akong tinubuan ng hiya kahit kami lang dalawa. Hinampas
Belle's POV Napakapit ako sa balikat ni Brent habang marahan siyang pumasok sa akin, pulgada-pulgadang pinupunit ang hininga ko. Hindi ko mapigilan ang pagtirik ng mata habang ang katawan ko'y sinasanay pa lang sa bago, mainit at mapusok na pakiramdam. Isang pag-angkin na tila isinulat na ng tadhana pero hindi kailanman ipinangakong magiging madali.“Brent…” Napasinghap ako, halos mapaiyak sa sakit at sobrang sensasyon na sabay-sabay bumalot sa akin.He kissed me gently, as if trying to soothe the tremble in my body.“Tell me to stop,” bulong niya habang nakadikit ang mga labi niya sa pisngi ko. “Hindi kita pipilitin, Belle. I’ll wait if you want me to.”Ang mga mata niya’y puno ng pag-aalala, kahit ramdam kong halos pumutok na ang pagpipigil niya. Nakapikit siya nang sandaling iyon, parang kinakalaban ang sariling pagnanasa.Tiningnan ko siya, ang lalaking pinakasalan ko nang biglaan, ang lalaking minahal ko nang buong puso. Kahit nasasaktan ako, mas nangingibabaw ang tiwala ko sa k
Belle's POV Tahimik ang loob ng bridal car habang binabaybay namin ang daan papuntang simbahan. Malamig ang hangin mula sa aircon, pero mas malamig ang pakiramdam sa loob ng dibdib ko. Parang may unos na hindi ko maipaliwanag—halo ng kaba, tuwa, at excitement.Kumakabog ang puso ko. Hindi na ako makapagsalita. Tinitigan ko ang sarili ko sa maliit na salamin sa loob ng sasakyan. Ito na talaga ‘to. Hindi na ito rehearsal. Hindi ito panaginip. Today, I’m marrying Brent.“Ready ka na ba, hija?” tanong ni Mommy mula sa tabi ko. Hawak niya ang kamay ko, pinipisil niya iyon na parang sinasalo ang buong emosyon ko.Huminga ako nang malalim. “I think so… No, wait—yes. Yes, I am.”Ngumiti siya at pinunasan ng tissue ang gilid ng mata ko. “You look so beautiful. Brent’s lucky to have you.”“No, Mom,” bulong ko, nanginginig ang boses, “I’m the lucky one.”Pagbaba namin ng sasakyan, sinalubong agad ako ng malamig na ihip ng hangin. Nakatayo sa harap ko ang isang magandang tanawin ng simbahan, pun
Nagising ako dahil sa isang napakalakas na tawanan mula sa ibaba. Napaigtad ako sa kama, gulat na gulat. Saglit akong napahawak sa dibdib ko dahil sa biglaan kong pagkagising. Mabilis kong kinapa ang phone ko pero wala roon. Kahit wall clock, wala akong makita. Anong oras na ba ‘to?Bumangon ako at inayos ang sarili, ramdam pa rin ang kaunting hilo dahil sa kalasingan kagabi. Napainom ako ng alak kagabi kasi birthday ng kasama ko sa trabaho. Hindi ko nga maalala kung paano ako nakarating sa kama ni Brent. Ang huling naaalala ko lang ay ang paulit-ulit na pag-amin ko kay Brent.Napapikit ako sa kahihiyan.“Diyos ko, sana nalunod na lang ako sa alak,” mahina kong bulong.Nang bumaba ako mula sa hagdan, bumungad agad sa akin ang isang napakaingay at punung-punong bahay. Para akong napadpad sa isang family reunion na hindi ko naman alam na may ganoon.Napakunot ang noo ko habang pinagmamasdan ang mga taong nagsisiksikan sa sala ni Brent.Wait... Kilala ko ‘tong mga ‘to. Si Mommy. Si Daddy
Brent's POV Katatapos ko pa lang ihatid si Claudia pauwi nang tumunog ang phone ko. Pagod na ako, mentally drained, and honestly, a bit confused pa rin sa naging biglaang kiss niya sa labas ng ospital. Hindi ko pa man nabubuksan ang pinto ng kotse ko, agad ko nang binasa ang text na dumating.From: EsnyrBrent! Punta ka dito sa Tipsy Bar. Bella’s drunk and crying. Hinahanap ka, gaga siya.Nanlaki ang mga mata ko.Bella's drunk and she's crying?Hindi na ako nagdalawang-isip. Agad akong sumakay ng kotse at pinaharurot iyon patungonsa bar kung saan madalas nagha-hangout sina Esnyr at Bella. Bago pa ako makaliko sa intersection, tumawag si Esnyr.“Brent, ano ka ba?! Kanina ka pa hinahanap ni Bella! She’s crying like someone left her sa altar. Ang sakit-sakit sa puso, ‘teh! You better show up now or I’m dragging your straight ass here myself!”“I’m on my way,” mabilis kong sagot.Ilang minuto lang, nandoon na ako sa bar. Matao, maingay, at punong-puno ng mga taong wala nang pake kung mas