Regret Well, Mr. Branson

Luhaan si Marga nang talikuran n'ya ang opisina. Sa loob ng elevator, doon n'ya binuhos ang sama ng loob n'ya. Ang lalaking minahal n'ya, kahit nakuha lang n'ya sa madaling paraan ay red flag pala. Kunsabagay nagpa-cute lang naman s'ya, naging makulit at malambing, tapos ang lalaki naman ay kumagat sa kanya agad...★★★Flashback★★★"Don't worry sir, marunog akong magwalis at maghugas ng baso na pinagkapihan n'yo. Okay lang po sa akin kung ako magtapon ng basura n'yo." Ngumisi s'ya. "Sisipagin ko din po magpalit ng mga pen n'yo sa penholder and of course, pwede akong tagapunas ng pawis."Natawa ito sa mga sinabi n'ya. "Ms. Napag hindi yan ang trabaho ng sekretarya." "Ang ibig kong sabihin sir, extra service." "Ahh...extra service...may ganun ka pala," pamimilosopo nito. "Shempre sir ganun dapat pagsipsip ka."Pasimple s'ya nitong tinuro at napahawak sa baba. "So aminado kang sipsip ka?""Kahit sipsipin pa kita sir," loko n'yang sabi at napabulanghit ito ng tawa. "Masaya ka na sir ta

Para s'yang binuhusan ng malamig na tubig dahil sa narinig. Nanlamig ang buong katawan n'ya sa takot at paulit-ulit na tanong na why ang umalingawngaw sa isipan n'ya. Pinaandar n'ya ang sasakyan n'ya at pinaharurot ito papunta sa hospital. Halos hindi na lumalapat ang gulong ng sasakyan n'ya sa kalsada sa bilis ng takbo n'ya. "Wait for me, hold on please, Babe. Papunta na ako." Sunod-sunod ang pagtulo ng luha n'ya. "Mali ako I'm sorry. Sobrang mali ako, ang tanga ko babe I'm sorry!" Humagulgol s'ya ng iyak at napasigaw pa sa sobrang sikip ng dibdib n'ya. Nanlalabo ang mga mata n'ya dulot ng luha pero wala s'yang pakialam dahil mas gusto n'yang makarating agad sa hospital. Galit n'yang pinindot ang busina ng sasakyan n'ya para makalusot agad sa trafic. Pero syempre hindi sa lahat ng pagkakataon na yun sa kanya ang kalsada dahil naabutan s'ya ng trafic. "Shit!" Pinalo n'ya ang manibela ng sasakyan n'ya..Para s'yang mababaliw na kung maari sana hingiin na lang n'ya ang pang-uunaw

"Give me until tomorrow, magpapatawag ulit ako ng meeting about this lebaraging thing. Don't worry guys kaya natin to and that's all for now." Heilan dismissed the meeting. Sumabay sa kanya si Cindy paalis ng building. Pagpasok nila sa sasakyan, nagpakawala s'ya nang malalim na hininga. Si Cindy naman nagsalita, "Gusto kong paimbestigahan itong El Griege, just give me your permission, Heilan.""Mukhang kumilos ka na on your own kaya nagkaroon ka na ng idea so what's the use of my permission then?" bara n'ya dito sa hindi n'ya sinasadyang paraan ngunit dahil mataas ng pride n'ya, he won't say sorry. "I just want to know the CEO is," sabi naman nito habang s'ya naman umaktong nonchalant about what she was saying. Pinaandar na lamang n'ya ang sasakyan at agad itong minaneho. Kaya minsan, hindi n'ya masisisi ang sarili n'ya kung bakit anong pilit n'ya sa sarili n'yang gustuhin itong si Cindy ay hind n'ya magawa dahil kumikilos na walang permiso n'ya. He wasn't thankful kung bakit may a

Sa sobrang galit hinawi ni Cindy lahat ng gamit sa ibabaw ng desk n'ya. Kasalukuyan s'yang nasa opisina n'ya pero nasa loob ng mansion nila. Galit na galit s'ya dahil nakikipaghiwalay na naman si Heilan sa kanya. Kahit kailan talaga, kahit hindi na nagpapakita ang babaeng yun sa kanila, hindi pa rin yun makakalimutan ni Heilan. Kahit anong gawin n'ya hindi bumabalik ang pagmamahal ni Heilan sa kanya. Dahil sa isiping yun kinuha n'ya ang flower vase at hinagis ito sa pader. Nabasag ito ay nagkanda-hiwahiwalay ang mga parte. "That was my only mistake! It was only one time, why can't you give me a chance? Why is it still her!"Tinutukoy n'ya ay ang iniwan n'ya dati si Heilan. Nangyari yun bago pa dumating si Margarette sa buhay nito. Iniwan n'ya ang lalaki kasi akala n'ya hindi s'ya mabubuhay, hindi naman n'ya akalain na mayaman pala ito.Katulad ni Margarette, tinago rin ni Heilan ang pagkatao nito sa kanya noon. Naging kasabayan n'yang intern ang lalaki sa Branson din, nagmahalan sil

Namilog ang mga mata ni Margarette nang marinig ang sinabi ng anak. "Griege?!" Napatingin s'ya kay Denwell na kasama nyang magpalaki sa bata. Agad itong nagtaas ng dalawang kamay. "I'm sorry he heard it with someone else at tumatak sa isipan n'ya ang linya. I can't stop him." Binalingan n'ya ang anak n'ya. "Griege, don't say that again okay?""Why?" tanong naman ng bata. "Because that's bad!" rason n'ya at sinamaan ng tingin si Denwell. "Next time kasi wag mo na s'yang ilapit sa maraming taong alam mo namang bad influence ang iba." Nagpatunog ito ng dila at huminga nang malalim. "Wala namang ibang naka-encounter yan with you fücking shìt line kundi the one who made him.""What?" Kinabahan s'ya sa awtomatikong kutob n'ya. "You know who made him," sabi naman nito. "Of course me," naiilang nyang sagot. "You can't create him alone," asar pa nito. Napalunok s'ya at umiwas ng tingin. Shempre ama ni Griege ang tinutukoy n'ya. Ang lalaking sinumpa n'yang naging parte ng buhay n'ya. "P