Mag-log inPareho silang gulat na napatingin sa akin at mabilis na napatayo lalo na si Sebastian. Akmang lalapitan niya ako kaya agad kong tinaas ang kamay ko sa harap ko."D-don't... you dare," nanginginig kong sambit."Celeste...""Anong... anong kasinungalingan ang sinabi mo sa akin? Anong pinag-uusapan ninyo? Bakit magkasama na naman kayo?" Sunod-sunod na tanong ko sa kaniya habang nararamdaman ko ang unti-unting pagsikip ng dibdib ko."Celeste, it's not what you think. Mali ang narinig mo. Let me explain, please," pagmamakaawa niya sa 'kin kaya natawa ako at bumaling kay Irene."Is true that you had a miscarriage? Iyon ba ang dahilan kung bakit ka umiiyak kagabi nang makita ko kayo?" Tanong ko sa kaniya. Narinig ko ang pagmumura ni Sebastian.Irene's expression hardened. Nang tumawa siya nang sarkastiko ay doon pa lang, nakumpirma ko na ang sagot. That's what he lied to me about."Is this a joke? Iyon talaga ang sinabi mo sa kaniya—""Shut the fuck up, Irene!" Sebastian yelled at her and im
I wanted to tell him how much I love him—na lahat ng nararamdaman niya ay nararamdaman ko rin; sa tuwing nagagalit siya ay nagagalit din ako; sa tuwing nalulungkot siya ay nalulungkot din ako; sa tuwing masaya siya ay masaya rin ako, at sa tuwing nasasaktan siya ay nasasaktan din ako—triple ang nararamdaman kong sakit dahil sa katotohanang wala akong magawa.But I want to tell him how my heart is breaking slowly while hearing him crying silently between our kisses. Pakiramdam ko ay nahahati nang pino ang puso ko habang naririnig ko ang sakit na nararamdaman niya—kung paano niya pigilan ang sarili niyang huwag umiyak nang malakas nang dahil lang nasa harapan niya ako.Kinabukasan, pareho kaming nanatili ni Celestine sa mansion dahil sa kagustuhan nina lolo at lola maging ang mga uncle at auntie ko. Hindi naman ako nahirapang ipaliwanag kay Celestine ang lahat ng nangyayari at pagbabago sa paligid niya dahil napakatalino nito. Gaya ko ay madali nitong naiintindihan ang mga bagay-bagay.
Nang matapos ang speech ng mga uncle at auntie ko ay saglit akong nagpaalam sa kanila upang puntahan si Celestine. Habang naglalakad ako sa pathway patungong mansion ay may nahagip ang mga mata ko na dalawang pigura ng tao. Nanliit ang mga mata ko nang maaninag ko kung sino ito. Nilapitan ko pa ang mga ito para lang makasigurado.My jaw dropped when I saw Sebastian with Irene. Magkayakap silang dalawa at dinig na dinig ko ang hagulhol ni Irene."Sebastian?" Tawag ko sa kaniya.Mabilis itong humiwalay sa babae at lumingon sa akin. Kitang kita ko ang gulat sa mga mata niya."Nakabalik na si Irene galing States?" Tanong ko. "Akala ko ay hindi ka makakapunta. Kanina ka pa rito?" Tanong ko sa kaniya habang naglalakad kami sa malawak na hardin ng mansion.Nanatili ang tingin ko sa mga paa kong humahakbang nang dahan-dahan patungo sa kung saan. Sumasabay sa bawat paggalaw ko ang dulo ng gown na suot ko. Lalo kong naramdaman ang malamig na simoy ng hangin nang hindi pa rin niya ako sinasagot
Napaawang ang bibig ko dahil sa sinabi niya. Naramdaman ko ang paghigpit ng hawak ni Sebastian sa kamay ko kaya tiningala ko siya. Kumunot ang noo nito habang bakas na bakas ang sakit at galit sa mga mata niya. Ano bang nangyayari?"Why would I fucking do that after I did everything to save it?" Sebastian firmly uttered. The pain in his voice is much more visible, so I sighed heavily.Don Pantaleon sarcastically laughs. Mas lalong tumalim ang tingin niya kay Sebastian."Do you really want me to answer that for you, Basti? Ang katotohanan lang ang kailangan ko!""Which I already told you repeatedly, but you didn't even listen to any of it. They are just setting me up! Bakit ako magbibigay sa kanila ng impormasyon tungkol sa kompanya kung alam kong ikasisira ko rin 'to?!"Umalingawngaw ang boses ni Sebastian sa buong silid kaya halos ikagulat ko iyon. Hindi ko na alam ang gagawin ko habang naririnig sila. Ni hindi ko alam kung saan ako babaling ng tingin."Do you expect me to believe th
And I'm having a hard time deciding about it. Iniisip ko si Celestine. Wala na akong pakialam pa sa safety ko dahil mas mahalaga ang kaligtasan ng buhay ng anak ko. I don't even know what kind of people I will be dealing with lalo na ang malaking kaaway na mayroon ang pamilyang kinabibilangan ko. Ni wala akong ideya kung sino ang mga ito at kung anong klaseng gyera ang nais nila."If you don't want this, you can just tell your family about it, especially lola dahil siya ang may pinakagustong mangyari ang event na ito, Celeste. Lolo is against with it honestly," ani Rafael kaya napatingin ako sa kaniya."But why do they even want to show Celeste to everyone after a decade of hiding her?" Tanong ni Sebastian sa kaniya.Kumamot sa ulo si Rafael. "If only uncle is still alive, he'll be the one to explain everything to you clearly."Kumunot ang noo ko. "Sabi ni lola ay matagal nang patay si uncle. Anong nangyari? At bakit halos magkasabay sila ni auntie namatay?"Nang sandaling lumabas iyo
Tumingin ako sa lahat na bakas ang pangamba sa kanilang mga mukha. Maging si Amara na nanatiling nakahawak kay Jaxon. Anong nangyayari?"Are you threatening us, Basti?" Malalim ang boses ni Pantaleon at tiningnan ang anak niya nang matalim.For the nth time, Sebastian smirked at them. Naramdaman ko ang paghigpit ng hawak niya sa akin dahil pakiramdam ko ay babagsak muli ako anumang oras."You know what I'm capable of, Dad, so please, make your favorite bastard stop with his bullshit and leave my wife alone. Kung ayaw ninyong magkagulo tayong lahat," pinal na sinabi ni Sebastian at iginiya na ako paalis sa lugar na iyon nang naguguluhan pa rin.Anong ibig sabihin niya sa sinabi niya?**Naalimpungatan ako nang maramdaman akong mainit na hangin sa leeg ko. Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko at tumambad sa akin ang madilim na kuwarto at tanging lamp shade lang ang nagsisilbing liwanag. Dumako ang tingin ko sa pintuan ng terrace na nakabukas. Sumasayaw ang kurtinang nakaladlad dahil







