CHAPTER 7

6yrs ago

“Apo, are you alright?” Tanong saakin ni lolo at tinabihan ako.

Marami kasing bumabagabag sa isip ko at ito lang naman ang paraan ko para mabawasan ang bigat na nararamdaman ko ang magpahangin sa labas ng bahay.

Binigyan ko ng malawak na ngiti si lolo at tumingin sa bulaklak na nasa harapan ko.

“Yes, I’m okay Lolo,” sabi ko.

“Sorry for causing you trouble.” Rinig ko ang mahinahon na boses ni lolo.

Ewan ko ba sa tuwing nakikita ko si lolo at humihingi ng tawad saakin mas lalo akong nasasaktan.

“Bakit mo naman sinasabi 'yan Lo?” Tanong ko sa kaniya at patawa-tawa pa.

I look at him, his eyes are so sad and it's really makes me hurt more.

“Kasi pinakasal kita sa taong hindi mo naman kilala.” Natahimik ako sa sinabi ni Lolo.

Gusto ko ng hampasin 'tong dibdib ko sa sobrang sakit na nararamdaman ko rito sa aking puso.

“No don't be sorry Lolo,” sabi ko sa kaniya at hinawakan ang kamay nito.

“Sana hindi kita nakikitang umiyak." Malungkot na saad saakin ni lolo.

Medyo nagulat ako sa si