KABANATA 3

“That was exhausting,” bulaslas ni Kila nang sa wakas ay makarating sila sa kanilang bahay bilang ganap na mag-asawa. 

Napaupo na lang ang babae sa malambot na sofa sa kanilang living room dahil sa sobrang pagod matapos ang buong araw na pangyayari sa kanilang kasal.

“And where’s your explanation, my dear husband?” nakataas ang kilay na pamumulis ni Kila kay Zane. 

Tila natuod naman sa kinatatayuan niya ang lalaki sa biglaang pagkompronta sa kaniya ni Kila. Hindi niya inasahan na matatandaan niya pa ito. Ang buong akala niya ay makakalimutan na ito ng babae kung kaya hindi na siya nag-abalang mag-isip pa ng idadahilan. 

“I guess I still have things I didn’t knew about you,” bulong ni Zane sa sarili. 

Nagpakawala pa ng malalim na buntong hininga si Zane bago siya tuluyang humarap kay Kila na ngayon ay nakapangalumbabang nakadapa sa sofa. 

“Didn’t you know that our family are friends?” panimula ng lalaki. 

Kung titignan ay parang minamanipula lamang ni Zane ang lahat upang hindi na mapahaba pa ang usapan, ngunit para sa lalaki, sinusubukan niya ang pagkakataon na ito sa pagbabakasakaling kahit katiting ay may maalala si Kila sa kanilang naging relasyon.

“Ah, hindi ko ba nasabi sa iyo na nainvolve ako last month sa isang aksidente? Hmm, no, you wouldn't be asking that if you knew about it hahaha,” tumatawang sagot ni Kila na para bang wala lang ito sa kaniya, “Anyway, to make the story short, they said I had amnesia. May mga bagay na hindi ko naaalala. Siguro ay isa ‘yan sa mga bagay na ‘yon.”

Kaya siguro kilala niya ako. Ito na lang ang pumasok sa isip ni Kila at ipinagsawalang bahala na lamang ang suspetsyang nararamdaman sa lalaki. 

“By the way, you really are an owner gallery, no? Sa tingin ko parehas tayo ng taste. You even have this work of that famous painter. Did you know that I love this painting?” nakangiting dagdag ni Kila nang magsimula na siyang libutin ang buong bahay. 

Bawat parte ng bahay ay may iba’t ibang nakadisplay na piraso ng sining. At kung sinusuwerte nga naman, lahat ng ito ay isa sa mga paborito ni Kila.

“Of course. Bakit ko naman kakalimutan ang plinano natin nang matagal? You’re the one who picked them all,” mahinang sambit ni Zane habang pinapanood ang babaeng hindi maitago ang kaniyang saya sa lahat ng nakikita. 

Bakit nga ba naman hindi niya ito matatandaan? It’s the fruit of their love and dreams. Bilang magkasintahan na nangakong bubuo ng kanilang sariling pamilya. 

“Babe, I want a house full of my favorite art pieces that our kids can appreciate as they grow up,” Kila said out of nowhere. 

Napangiti si Zane sa sinabi ng kaniyang nobya habang parehas silang nakatanaw sa papalubog na araw. 

“Should I inherit my parent’s business? I need to work hard from now on,” tugon ng lalaki at bahagyang pinisil ang pisngi ni Kila. 

“Hello, I’m also here? Hindi ako lumpo para hindi magtrabaho ano! Just give me your genes,” Kila chuckled. 

Mas lalo pang lumawak ang ngiti sa labi ni Zane. At nang sandaling sumandal sa kaniyang balikat si Kila, dito na niya inilabas ang singsing sa kaniyang bulsa, “Let’s get married first.”

“I’ll wait until you remember me, baby,” Zane’s mumbled. 

Ilang oras din ang pag-iikot ni Kila sa buong bahay hanggang sa hindi na niya namalayang nakatulog na siya sa tabi ni Zane nang gabi ding iyon. 

“Goodmorning,” humihikab na pagbati ni Kila kay Zane na naglalagay ng plato sa lamesa.

Kagigising lang niya at mataas na ang sikat ng araw. Madalas naman ay maaga siyang gumising ngunit dahil sa ginawa niyang home tour kagabi, mukhang napasarap ang kaniyang naging pahinga. Hindi nga lang niya inaasahan na aabutan niyang nagluluto ng umagahan si Zane. 

“You too. Sakto, eat your breakfast na rin. Nakapagluto na ako,” tugon ng lalaki habang suot-suot pa ang apron na ginamit nito. 

Wala sa wisyong napahawak si Kila sa kaniyang dibdib. Tila kasi may kung anong kumurot doon habang tinitignan niya ang likuran ng lalaki. Hindi niya maipaliwanag ang dahilan kung bakit parang mabigat sa dibdib niya ang makitang masaya itong ipinaghahanda siya ng umagahan. 

“Nasobrahan ata ako ng tulog,” bulaslas ni Kila sa sarili na siyang narinig pa rin ni Zane.

“Sorry, I intentionally didn’t wake you up. I assumed you’re still tired from yesterday,” maagap na paliwanag ng lalaki habang mahihimigan pa sa tono nito ang panic at pagkadismaya. 

Agad naman itong inaksyunan ni Kila. Mabilis siyang lumapit kay Zane at tinulungan sa paglalagay ng pagkain sa mesa, “Don’t apologize. Anong masama sa ginawa mo? You’re only being kind!”

Sa isip-isip ni Kila ay gusto na niyang panggigilan ang lalaki. Akala niya ay stiff at awkward itong tao ngunit tila may itinatago din itong kacute-an paminsan-minsan.

Lumipas pa ang mga araw na ganoon ang kanilang sitwasyon. Madalas na gumigising si Zane nang maaga upang ipagluto ng almusal si Kila, habang napupuyat naman ang babae sa pagpipinta.

Ang problema nga lang, para silang boardmate at hindi mag-asawa. 

“Zane, let’s talk,” sambit ni Kila isang gabi nang abutan niya si Zane galing trabaho. 

Sinadya niya talaga ang abangan ang lalaki upang kausapin ito. Lalo pa nang bumisita ang magulang ni Zane at naabutang magka-iba pa sila ng tinutulugang kwarto. Sa loob-loob ni Kila, mabuti na lamang at tinuring iyon ng mga magulang ni Zane bilang away mag-asawa, dahil kung hindi ay baka nabuko na ang bahay-bahayan nila. 

“Let’s change our plan. Hindi pwedeng matapos nang ganon-ganon lang ang kontrata natin!” walang paligoy-ligoy na sabi ni Kila kay Zane, hindi pa man ito nakapapagpalit ng kaniyang damit.

“Did my parents pressured you in some way?” bakas ang pag-aalalang tanong ni Zane. 

Mabilis namang umiling si Kila upang linawin ito, bago lakas loob na binitbit ang unan niya papunta sa kwarto ni Zane na nakasunod lang sa kaniyang likuran, “Remember how we almost get caught the other day? Zane, kailangan natin ipakita sa kanila na we’re really inlove!”

“So what’s your plan?” patay-malisyang tugon ng lalaki.

Sa pagkakataong ito, lumitaw ang ngisi sa labi ni Kila na tila ba katuwa-tuwa ang isusuhestiyon niya.

“Let’s sleep together!”