KABANATA 1

“Sir, clock out lang nang maaga,” paalam ni Zane sa kaniyang co-professor mula sa pinapasukang University habang bitbit ang isang bouquet ng bulaklak.

Isang buwan na rin ang nakalilipas simula nang mangyari ang aksidenteng nagpabago sa kanilang buhay ni Kila. It was the most painful experience for them… but it was the worst for Zane. 

Because the woman he loves lost all her memories of him. 

Yet, it wasn’t enough reason for Zane to just give up so easily. Tulad ngayon, pagkatapos lang ng isang lecture class niya sa Unibersidad, dumiretso na agad siya sa Art Gallery. 

Naabutan niya roon si Kila na tumitingin-tingin sa bawat painting na nakadisplay sa loob. Ito na ang pang labing isang Art Gallery na binibisita ng babae, ngunit kahit na anong gawin niya ay hindi talaga niya malaman ang dahilan kung bakit ayaw ng mga itong tanggapin ang kaniyang mga pinta. When in fact, they were all singing praises of her works. 

“Haist,” malalim na pagbuntong hininga ni Kila. 

Napansin ito ni Zane na bahagyang ikinaangat ng gilid sa kaniyang labi. Natutuwa siya sa nangyayari dahil tila pumapabor sa kaniya ang lahat… it’s because he has something to do with Kila’s problem. 

“Ahem,” Zane cleared his throat and shook his head. 

Hindi ito ang tamang oras para ipahalata ang binabalak niya. Baka mapurnada pa ito at bumalik sa kaniya ang karma. Sigurado siyang hindi niya kakayanin ito kung lalayo pa ang oportunidad sa kaniya. 

“She’ll come back. That’s all that matter,” bulong niya sa sarili. 

Akmang lalakad na siya papunta sa direksyon ni Kila matapos ayusin ang suot na polo-shirt, pero saka naman tumunog ang smartphone niya. Naagaw nito ang atensyon ni Kila na siyang naging dahilan upang magtama ang kanilang mga mata. 

But pain struck Zane’s chest as Kila looked at him with the same expression the first day she was discharged from the hospital - the same strange look as if he was just a stranger in her eyes. 

Mapait na napangiti si Zane at umiwas ng tingin sa babae. Kinumbinsi na lamang niya ang sarili na oras na lamang ang kailangan niyang hintayin at babalik na rin sa kaniya si Kila.

Samantala, nakakunot ang noo ng babae habang nakatingin sa likuran ng lalaking palabas ng gallery. He seemed familiar, but she was sure that they hadn't met before. With that kind of face even paired with his short tousled dark hair and blue eyes like a foreigner in his own land, paniguradong natandaan niya na ito. 

“Pogi,” pilyang bulong ni Kila sa sarili at bahagya pang natawa sa tinuran.

Kung hindi lang siya nagmamadali para sa scheduled meeting niya kasama ang may-ari ng Art Gallery, baka nilapitan niya na ang lalaki at hiningi ang numero nito. Type niya kasi. Sa isip-isip niya baka mag-click silang dalawa, lalo pa’t siya na lang sa kanilang magkakaibigan ang walang kasintahan. May maipagmamalaki na sana siya sa mga ito. 

Sayang. 

Bagama’t napapaisip pa rin sa katauhan ng lalaki, itinuon na lamang ni Kila ang atensyon niya sa dahilan kung bakit siya  nasa Gallery. 

Ngunit tila ipinagkakait sa kaniya ang pangarap na matagal na niyang inaasam. 

Lumabas si Kila sa Art Gallery na bagsak ang dalawang balikat dahil sa pagkadismaya. Hindi na naman kasi natanggap ang kaniyang pinta sa kabila ng papuri sa mga ito. 

“What’s with the face?” bungad ni Zane kay Kila na bahagyang ikinagulat ng babae. 

Napaarko ang kilay ni Kila. Hindi niya maiwasan lalo na’t hindi niya inaasahan na bigla siya nitong kakausapin.

Baka naman napansin nito ang pagtitig niya kanina? Iyon na lang ang tanging naging rason sa isip ni Kila. 

Hindi nga niya kilala ang lalaki, pero sa hindi niya malamang dahilan ay may kung anong mainit na sensasyon na humahaplos sa kaniyang dibdib. Para bang nais na lamang niya sabihin lahat ng bumabagabag na problema sa kaniya, “My paintings was rejected.”

Zane on the other hand was taken aback by Kila’s unsuspecting reply. Hindi niya akalain na mabilis itong sasagot sa kabila nang hindi pagkaka-alala sa kaniya ng babae. Ngunit mabuti na lamang at mabilis niyang nakuha ang composure niya. 

“Then do you want to make a contract with me? You see, I’m actually a gallery owner,” nakangiti at mahinahong sabi ni Zane kay Kila habang inaayos niya ang hinahangto in na buhok sa kaniyang mukha. 

A contract of marriage…

Kila, being a desperate artists who knows nothing now but her paintings, seems intrigued by Zane’s offer. Pero hindi niya maiwasang magduda sa biglaan nitong alok gayong hindi naman sila magkakilala. 

“Let me hear your contract first,” matigas na sagot ng babae. 

Bahagyang napangiti si Zane sa naging tugon ng babae. This is one of the reason why he fell over her; hindi siya yung tipo ng babae na madaling makuha sa simpleng salita. 

“I guess this isn’t easy,” tumatawang anas ni Zane at bahagyang pinunasan ang namuong pawis sa noo, “I will guess you’re not a fun of long talks. And so am I, so let's cut to the chase.” 

Inilabas ni Zane mula sa hawak niyang black attache case ang dalawang papel. Iniabot niya iyon kay Kila na maagap namang tinanggap ng babae. 

“As you can see, it’s a contract marriage. What I want is a bride and I’m looking for someone who is easy to deal with,” seryosong paliwanag ni Zane. 

Ngunit sa kabila ng kalmadong postura ng lalaki, abot-abot naman ang kabog ng puso niya sa dibdib. 

“And you think I’m the perfect bride for that? Dahil pwede mo akong hawakan sa leeg oras na pumayag ako sa kontratang ito?” inis na sambit ni Kila. 

J*erk! 

Mapait na napangiti si Zane sa tinuran ng babae. It’s because he really did hope it would turn out like that. Ngunit para sa lalaki, kailangan niyang maging consistent upang makuha ang gustong resulta sa kontratang ito, “I guess I got caught. Well, kung tatanggapin mo ‘to, saka ko ipapaliwanag sa’yo nang buo ang lahat ng mga detalye.”

Ngumisi si Zane matapos niyang sabihin iyon. Tinatago ang totoong pait na nararamdaman sa bawat lumalabas sa bibig ngayon ng dating nobya. 

“Ha… this is nonsense. Forget it, I’ll pretend I didn’t hear that,” nakahawak sa ulong ibinalik ni Kila kay Zane ang dokumento na binasa niya at tumalikod. 

“If you ever change your mind, May 4 at 3 pm, this same Art Gallery!” pahabol na sigaw ni Zane sa babaeng mabilis na nakasakay ng kaniyang kotse.

Ngunit bago pa umalis si Kila, tumigil pa ito sa harapan ng lalaki habang nakataas ang kilay.

“I. would. never. change. my. mind,” mariin na sagot niya at ngumiti.

Zane was left dumbfounded. Once again, he thought this wasn’t gonna be so easy.