CLAUDINE
Masakit ang ulo ni Claudine nang magising siya kinabukasan dahil nakainom siya ng marami. Mabuti na lang, nandiyan si River at inihatid siya sa bahay niya kagabi. Bumangon siya sa kanyang kama. Nanuot sa ilong niya ang mabangong amoy ng nilulutong almusal ni aling Liza. Kumalam ang kanyang sikmura at agad na nagtungo sa kusina. "Gising ka na pala. Mag-almusal ka na. Nakapagluto na ako," sabi ng matanda sa kanya. Nginitian niya ito. "Nag-almusal na po ba kayo? Kumuha po kayo ng almusal niyo ng mga apo niyo. Hindi mo naman po iyan mauubos," sabi niya sa matanda. "Salamat, Claudine. Doon na lang ako mag-aalmusal sa bahay para may kasama ang mga apo ko." "Sige lang po. Ayos lang ako dito. Kumain na po kayo," aniya sabay ngiti. Nang kumuha ang matanda ng kanilang pagkain, nagtungo na si aling Liza sa kanilang munting bahay. Kumain naman mag-isa si Claudine. At nang matapos siya sa pagkain, siya na ang naghugas at nagligpit. Naupo siya sa sala at saka sumilip sa malaking bintana. Ang ganda ng view sa labas. Puro luntian. Malamig ang simoy ng hangin dahil puro puno. Naalala bigla ni Claudine ang naganap kagabi. "Tsk. Akala niya yata maghahabol pa ako sa kanya. 'Di na uy," inis na sabi ni Claudine sa sarili. Hindi kasi niya napigilang mainis kay Hunter kagabi. Lalo pa't niyayabangan siya nito na kunwari lang siyang matapang. Pero ang ending, hahabulin niya lang ito sa huli. Malakas siyang tumawa sa sinabing iyon ni Hunter. Inis na inis siya sa kayabangan nito. "Ano ba akala niya? Habambuhay akong baliw sa kanya? Gagò!" dagdag pa niyang sabi. Nagtungo siya sa kuwarto upang magpalit ng damit. Pupunta siya sa farm para bisitahin ang mga hayop doon na dumating kahapon. Titingnan niya rin ang ginawang kulungan ng mga hayop doon kung maayos ba ang pagkakagawa. "Good morning!" Muntik pa siyang mapasigaw sa gulat nang sumulpot sa kanyang harapan si River. Natawa siya bago inirapan ang binata. "Daig mo pa ang kabuti na bigla na lang susulpot kung saan," aniya sabay hawi sa kanyang buhok. "I'm sorry kung nagulat kita. Saan ka pala pupunta?" "Sa farm. Titingnan ko kung maayos ba iyong pinagawa kong kulungan ng baboy pati na manok. Tapos may ipapagawa pa pala akong kulungan ng mga baka. Sana maging maayos ang lahat," wika ni Claudine sabay hingang malalim. Hindi naman kasi siya maalal sa pagkakaroon ng negosyo. At iyon ang unang negosyo niya at magiging libangan niya. "Magiging maayos ang lahat. Huwag kang mag-alala, tutulungan kita," wika ni River. "Salamat, River. The best ka talaga. Ano? Sasama ka ba sa akin?" "Oo. Gusto ko ring makita ang pinagawa mo. Mainam iyan para pasok lang nang pasok ang pera sa iyo. Kaysa labas ka nang labas ng pera." Tumango siya bilang pagsang-ayon kay River. "Yes dahil mauubos din basta ang pera ko kapag panay lang ako gastos. At least ito, sarili ko na talagang pera ito. Negosyo ko na mismo. Mabuti na lang talaga malaking lupa ang iniwan sa akin ni daddy. Magagamit ko." Naglakad silang dalawa patungo sa kanyang malawak na lupain. Naroon na nga ang mga hayop na binili niya. Ilang inahin din ang binili niya. Sinabi sa kanya ni aling Liza na maayos na ang lahat. Pati na ang mga pagkain ng mga hayop doon. Nakita niya ngang maayos ang pagkakagawa ng kulungan. At sinisimulan na ring gawin ang kulungan ng baka. Para kapag umulan, may masisilungan ang lahat ng alaga niyang hayop sa kanyang farm. "Sabihan mo ako sa susunod kapag may naghanap ng supplier ng manok pati na itlog. Para ako ang magiging supplier nila," sabi niya kay River. "Oo sige. Marami akong kilala dito. Ako na ang bahala," saad ni River sabay kindat. Pinakain nilang dalawa ang mga hayop doon. Libang na libang si Claudine sa kanyang ginagawa. Wala siyang ibang naisiip kun'di ang pakainin ang mga hayop doon. Hindi pumasok sa isip niya si Hunter. Kaya naman pagbalik nila, tawa nang tawa si Claudine. At ganoon din si River. "Medyo mabaho pala talaga ang dumi ng baboy pero keri ko lang naman maglinis ng kulungan. Maigi ngang ma-experience ko para masaya," aniya sabay hagikhik. "Oo masaya naman maglinis ng kulungan. Malakas ang pressure ng tubig kaya madaling maaanod ang dumi." "Kaya nga. Sige, pasok na muna ako sa bahay. Magpapahinga muna ako. Mamayang hapon na ulit ako lalabas," paalam niya sa binata. Hindi muna agad pumasok sa loob ng kanyang bahay si Claudine dahil diniligan niya muna ang mga halamang tanim sa paligid ng malawak niyang bakuran. Pati na ang mga naggagandahang bulaklak doon. "Tapang-tapangan ka rin talaga, ano? Tingnan lang natin kung hindi ka maghabol sa akin paglipas ng ilang linggo o buwan." Tumigil si Claudine sa kanyang ginagawa at saka napairap sa hangin. Tiningnan niya ang lalaking nagsalita sa kanyang likuran at saka umirap. "Talaga lang, ha? Hindi ako sigurado. Wala na kasi akong pakialam sa iyo. Tama na ang ilang taong pagpapakatanga sa walang kwentang katulad mo," matapang niyang sabi. Tumawa si Hunter. "Ganoon ba? Eh bakit ayaw mo pang mag-file ng annulment?" "Simple lang, para may makuha naman ako sa iyo. Sayang naman ang araw-araw na pag-iyak ko kung wala akong makukuha sa iyo. Pero kahit sino pang babae ang kantutïn mo, wala akong pakialam." Nanlaki ang mata ni Hunter. "Bunganga mo. Bastos ka ng manalita." Tumawa siya. "Anong bastos doon? Iyon naman talaga ang tawag doon. Huwag kang feeling malinis diyan. Huwag ako. At isa pa, bakit nagpunta ka pa dito? Papansin ka lang? Hindi mo matanggap na kaya kitang iwan?" Malakas na tumawa si Hunter. "At bakit naman ako magpapapansin sa iyo? Masayang-masaya nga akong sumuko ka na. Wala na akong problema pa." Tumango-tango si Claudine. "Iyon naman pala. Eh 'di maigi. Ganoon din ako. Masaya rin akong nakahinga na ako sa iyo. Natatawa na nga lang ako sa sarili kong nagpakabaliw ako sa katulad mo. Marami naman pala siyang mas higit sa iyo." "Sino? Si River? Malandi ka rin pala 'no?" Asar siyang natawa. "Ni minsan hindi ako lumandi sa kahit na sino. Hindi ko na kasalanan kung may mga lalaking naaakit sa ganda ko. Hindi man ako maganda sa paningin mo, maganda naman ako sa paningin ng ibang lalaki," mayabang niyang sabi sabay kindat. Nakita niya ang pagtiim-bagang ni Hunter pero agad na siyang tumalikod. Ngayon, natutuwa na siyang inisin si Hunter.CLAUDINE Maulan ng araw na iyon. Walang magawa si Claudine kun'di ang magkulong muna sa kanyang kuwarto habang hindi pa tumitila ang ulan. At dahil wala siyang magawa, kinuha niya ang kanyang cellphone. Nag-scroll siya up and down hanggang sa makita niya ang post ni Hunter. Hindi niya ito bina-block dahil gusto niyang makapag-stalk pa rin sa kanyang asawa. Hindi naman talaga ang gusto niyang makuha kay Hunter ang tunay na dahilan kung bakit hindi siya nag-file ng annulment. Umaasa siyang mamahalin siya ni Hunter pagdating ng araw. "Kainis," mahinang usal niya sa sarili. Umagos ang butil na luha sa kanyang mga mata. Mahal na mahal niya talaga si Hunter. Ngunit kahit na mahal niya si Hunter, ayaw na niyang ng ipakitang mahina siya. Ayaw na niyang makita pa ni Hunter kung gaano niya ito kamahal. Gusto niyang ipakita kay Hunter na kaya niyang mag-isa kahit sa totoo lang, durog na durog na siya. "Claudine? Claudine!" rinig niyang sigaw ni River sa labas. Binuksan niya ang
HUNTER Dalawang araw na sa bahay ni River si Hunter at mamayang gabi pa lang siya uuwi. Tinitingnan niya kasi ang galaw ni Claudine. Pinagmamasdan niya ito mula sa malayo. At naiinis siyang makitang masaya si Claudine. Walang bakas ng lungkot sa mga mata nito. "Nakamasid ka na naman sa asawa mo. Este sa ex-wife mo. Mukhang miss mo na nga talaga siya," nakangising sabi ni Ryan. Asar siyang tumawa. "Gagò ka ba? Sinabi ko naman sa iyong hindi ko miss ang babaeng iyan. Bakit ko naman mararamdaman iyon? Matagal kong hiniling na mawala siya sa buhay ko. Kaya hindi ko siya nami-miss. Pinagmamasdan ko lang ang ginagawa niya. Mukhang masaya naman siya at walang bahid ng lungkot sa mukha niya. Kaya hindi ko na titigilan si Stella ngayon." Tumawa ang kaibigan niyang si Ryan. "Paanong hindi titigilan? Talagang nasisiraan ka na, ano? Ayaw nga sa iyo ng babaeng iyon dahil may iba siyang gusto. At walang iba kun'di ang kaibigan nating si River!" Bumuga siya ng hangin. "Alam ko pero ayos
CLAUDINE Masakit ang ulo ni Claudine nang magising siya kinabukasan dahil nakainom siya ng marami. Mabuti na lang, nandiyan si River at inihatid siya sa bahay niya kagabi. Bumangon siya sa kanyang kama. Nanuot sa ilong niya ang mabangong amoy ng nilulutong almusal ni aling Liza. Kumalam ang kanyang sikmura at agad na nagtungo sa kusina. "Gising ka na pala. Mag-almusal ka na. Nakapagluto na ako," sabi ng matanda sa kanya. Nginitian niya ito. "Nag-almusal na po ba kayo? Kumuha po kayo ng almusal niyo ng mga apo niyo. Hindi mo naman po iyan mauubos," sabi niya sa matanda. "Salamat, Claudine. Doon na lang ako mag-aalmusal sa bahay para may kasama ang mga apo ko." "Sige lang po. Ayos lang ako dito. Kumain na po kayo," aniya sabay ngiti. Nang kumuha ang matanda ng kanilang pagkain, nagtungo na si aling Liza sa kanilang munting bahay. Kumain naman mag-isa si Claudine. At nang matapos siya sa pagkain, siya na ang naghugas at nagligpit. Naupo siya sa sala at saka sumilip sa
CLAUDINE Pinagmasdan ni Claudine ang kanyang sarili sa salamin. Nakasuot siya ng fitted dress na may slit sa kanang bahagi ng hita niya. Kitang-kita ang magandang kurba ng kanyang katawan. Litaw din ang kanyang cleavage na talaga namang nakaaakit tingnan. Kaunting make-up lang ang inilagay niya sa kanyang mukha ngunit napakaganda na niya. Tila isang modelo o sikat na artista ang gandang mayroon si Claudine. "Napakaganda mo talaga, Claudine. Ang ganda ng kombinasyon ng daddy at mommy mo. Sayang nga lang, nag-iisang anak ka lang nila. Kumalat na sana ang lahi niyo kung nagkaroon ka pa ng kahit isa o dalawang kapatid," wika ni aling Liza nang silipin siya nito sa kanyang kuwarto. Mahina siyang tumawa. "Kaya nga po eh. Malungkot ang maging only child. Pero 'di bale na, kapag bubuo ako ng pamilya, tatlo hanggang lima ang gusto kong anak." Tumawa si aling Liza. "Wala namang masamang magkaroon ng madaming anak basta kayang buhayin. Mas maigi ngang madaming anak kapag may pera. Mas
HUNTER Dalawang araw na ang lumipas simula nang umalis sa kanilang bahay si Claudine. Aminado si Hunter na ramdam niya ang pagbabago sa bahay na iyon. Naging tahimik. At mas gusto niya nga talaga iyon. Ngunit tila nawalan ng buhay ang malaking bahay na iyon. Pagkababa niya ng kusina, nakapagluto na ng almusal ang kanyang kasambahay. Kumuha siya ng katamtamang pagkain sa kanyang plato at saka kumain. Naalala niyang bigla ang mga nilulutong almusal ni Claudine para sa kanya. Ni minsan, hindi siya kumain ng luto ni Claudine. Sa loob ng tatlong taon nilang pagsasama, wala siyang luto ni Claudine na tinikman kahit isa. 'Tsk. Maigi ngang wala na siya dito sa bahay. Komportable na akong makagagalaw. Wala ng papansin pa sa akin,' wika niya sa kanyang isipan. Binilisan niya ang kanyang pagnguya. At nang matapos siyang kumain, dumiretso na siya sa banyo para makapag-asiko na sa kanyang sarili. Nang matapos siya, mabilis ang lakad niyang nagtungo sa kanyang sasakyan. Bumukas ang ma
CLAUDINE Kinabukasan, maagang nagising si Claudine. Nag-almusal muna siya sa bahay ni Sarah bago tuluyang umalis patungong Ilocos. Habang nagmamaneho siya, naiisip niya si Hunter. Umaasa siyang magme-message sa kanya ang asawa niya para pabalikin siya sa bahay nila pero wala talaga. Kahit na pinipilit niyang maging matapang at matatag, durog na durog pa rin siya sa loob niya. Mahal niya ang asawa niyang si Hunter Montenegro. Ngunit hindi naman siya nito minahal kahit minsan. Bagkus, mas lalo lang siyang kinamuhian nito. Kung buhay pa sana ang mga magulang niya, nakapgsasabi sana siya ng kanyang hinaing. Lalo na sa kanyang daddy. "Magandang araw po, ma'am Claudine!" magiliw na sabi ni aling Liza. Nasa edad seventy years old na si aling Liza na siyang caretaker ng malawak na lupain ng kanyang daddy sa Ilocos pati na rin ang malaking bahay nila doon. Malakas pa rin ang katawan ng matanda at hindi halata sa itsura niya ang edad niya. Palibhasa'y puro masustansyang pagkain