CHAPTER 1: TREE OF PORTALS

HISTORIA SNAPE'S POV,

Tunog ng kutsara at tinidor na sumasalpok sa babasaging plato lamang ang maririnig sa buong dining area. Lahat kami ay tahimik na kumakain, walang nagtatangkang magsalita. Ganito ang laging senaryo sa aming kusina na nakasanayan ng aming pamilya. Ngunit sa oras na ito, iba ang nararamdaman ko. Hindi ko maintindihan ang kabang lumulukob sa akin. Napabuntong-hininga ako.

"Anong problema Historia?" tanong ni daddy. Pumikit ako at nagbuntong-hininga na naman.

Napatigil sa pagkain ang mga kasama namin sa lamesa at hinihintay ang sagot ko.

"Alam kong may gusto kayong sabihin sa amin. Ano po 'yon?" magalang kong tanong. Inilapag ni daddy ang hawak n'yang kutsara at tinidor tsaka pinunasan ng tissue ang kan'yang bibig.

This time, si daddy na ang nagpakawala ng buntong hininga. Tinitigan ako nito sa mata na ginawa ko rin sa kan'ya. Nakipagsukatan ako nang tingin kay daddy hanggang sa s'ya na mismo ang sumuko. Umiling-iling s'ya sa katigasan ng ulo ko.

"Lilipat ka na ng school, kailangan mo ng mag-aral sa Schwert. Gusto kong mas hasain mo pa ang kakayahang mayroon ka. I need you to go with your cousins," kalmado n'yang saad. Kinuyom ko ang kamao ko at napayuko.

"N-Nakalilimutan n'yo na ba ang nangyari kay Kuya Angelo? Nakikita n'yo ba ang kalagayan n'ya ngayon? He's in coma, for Pete's sake! Dahil sa lintek na eskwelahan na 'yan!" hindi ko napigilan ang sarili ko sa pagsigaw na nakapagpasinghap sa lahat.

"You're shouting, Historia!" kalamadong sita ni daddy. Sinenyasan naman ako ni mommy na kumalma.

"S-Sorry," tanging naiusal ko.

"Unang-una sa lahat, isa kang Snape. Ang pamilya natin ay may kapangyarihang tinataglay. Tayo ay isa sa nabigyan ng mission upang protektahan ang bansa ng Avangard laban sa mga gustong sumira at umangkin sa yamang nakatago doon. Pangalawa, isa kang itlog na hindi pa napipisa. Hindi mo pa alam ang lahat nang dapat mong malaman at matutunan. Pangatlo, paano natin malalaman kung anong tunay na nangyari sa kuya mo kung tutunganga ka rito? Wala kaming makalap na impormasyon dahil may pilit na pumipigil sa pag-iimbistiga ng mga tauhan ng pamilya natin. Alam kong hindi sapat ang mga naituro ko sayo pero alam kong isa ka ng ganap na babae, handa ka na. Alam kong kaya mo na," mahabang paliwanag ni daddy.

Tila nagising ang natutulog kong utak sa mahabang explanation ni daddy. Tumahimik ang paligid at walang nagtangkang gumawa nang ingay.

"Kung gayon ay nakahanda na ang lahat, tama po ba?" tanong ko.

Tumango si daddy at mommy. Pinasadahan ko nang tingin ang mga kasama namin dito sa dining- buong angkan ng Snape. Sigurado akong makakasama ko ang mga pinsan ko sa eskwelahan na 'yon. Napabuntong-hininga na naman ako.

"Excuse me po, busog na ako." Tumayo ako at dumiretso na sa kwarto ko.

Pabagsak akong humiga sa kama ko at tumitig sa kisame. Pumasok sa isipan ko ang imahe ng aking kuya noong inuwi siya rito nina daddy. Sobrang putla n'ya at nangulubot ang balat na animo'y isang matanda.

'Paano at saan ba ako dapat magsimula Kuya Angelo? Naguguluhan ako. Ano ba talaga ang totoo?' saad ko sa isipan ko. Napapikit ako at napabuga ng hangin. Dumapa ako at sinubsob ang mukha sa unan. Kumuyom ang kamao ko at nagsimula nang ilabas ang sakit na nararamdaman ko.

Hindi ko pwedeng bisitahin ang aking kuya sa kabilang kwarto. Nang unang beses na nagplano akong hawakan siya ay bigla akong napaso at nagmarka ang hawak ko na nagmistulang sunog sa kaniyang balat. Walang makapagbigay ng paliwanag sa nangyari kaya ngayon ay hindi ko magawang sulyapan ang aking kapatid.

Kung pagpasok sa eskwelahan na 'yon ang kailangan kong gawin upang malaman ko ang totoo ay gagawin ko. Gagawin ko ang lahat para mabigyan ng hustisya ang nangyari sa kuya ko. Aalamin ko ang sikretong nakabalot sa aking hawak na apelyido.

Biglang pumasok sa isipan ko ang kwento ni daddy tungkol sa kanila ni mommy.

Sebastian Snape at Florida Hist ang pangalan ng magulang ko. Sikat at malakas na couple sa eskwelahan na nagngangalang Schwert Academia. Sa sobrang tunog ng mga pangalan nila, marami ang may galit sa kanila. Kung gayon, may posibilidad na ang mga kaaway ng magulang namin ang gumawa no'n kay kuya. Hindi ko lang maintindihan, bakit kailangan din namin pumasok doon kung may banta sa pamilya namin?

Nahulog na ako sa malalim na pag-iisip hanggang sa lamunin ako ng antok.

Kinabukasan, maaga akong ginising ni Manang Rosa upang mag-ayos ng aking sarili. Ngayong araw din na ito ang aming pag-alis. Nakahanda na ang lahat ng bagay na kailangan namin. Halatang sigurado na si daddy tungkol dito. Pinaliwanag ni daddy ang mga dapat naming malaman simula sa portal na aming papasukan hanggang sa Academia. Bumuntong-hininga ako at muling sumulyap sa buong bahay.

'Babalik ako. Sa pagbabalik ko sinisiguro kong babalik sa ayos ang lahat... Kuya Angelo.'

Sumakay na ako sa Van at hindi na muling nilingon ang labas. Kasama ko ang mga pinsan ko dito sa Van. Tama nga ang iniisip ko.

"Historia, ayos ka lang?" nag-aalalang tanong ni Ate Felicia- ang panganay sa aming magpipinsan.

Tumango naman ako. "Ayos lang ate."

"Gusto mo bang matulog muna? Mahaba raw ang biyahe patungo sa Tree of Portals," saad naman ni Herecie- kaedad ko lamang siya.

Tumango ako at hindi na muling nagsalita. Ipinikit ko ang mata ngunit hindi ako makatulog. Iniisip ko kung anong buhay ang naghihintay sa akin sa eskwelahan na iyon. Nag-ensayo ako sa paggamit ng mahika at espada ngunit hindi sapat ang knowledge na mayroon ako.

'Kuya, gabayan mo ako.'

Natauhan ako sa malalim na pag-iisip ng sumigaw si Aliyana na sinundan ng halakhak ni Havoc. Hindi ako nagmulat ng mata at nagkunwari na lang na natutulog.

"Ang ingay n'yo! Natutulog sina Historia at Kinaro," sita ni Ate Felicia. Hindi ko na narinig ang usapan nila dahil nilamon na ako ng antok.

Nagising ako sa mahinang yugyog sa balikat ko. Iminulat ko ang akin mata at bumungad sa akin ang seryosong mukha ni Kinaro.

"Nandirito na tayo, bumangon ka na at ayusin ang sarili mo," sambit nito at umalis na sa harapan ko.

Huminga ako ng malalim. 'Ito na, malalaman ko na ang mga nais kong malaman.'

Bumaba ako sa Van at kinuha ang maleta ko. Dumiretso ako sa kinaroroonan ng mga pinsan ko. Nasa bukana na sila ng butas na mistulang kweba ang itsura sa katawan ng Tree of Portals- higanteng puno na kumukutitap ang paligid. Saang lugar ito? Ngayon ko lang nalaman ang lugar na ito. Napakaganda at ang sarap ng simoy ng hangin dito.

"Kompleto na tayo, wala na ba kayong nakalimutan sa Van?" paninigurado ni Ate Felicia. Tumango kaming lahat.

"Kung gayon, tara na. Naghihintay na ang gold portal patungo sa Academia," saad ni Havoc.

Pinangunahan ni Mang Caesar ang pagpasok sa puno. Namangha ako sa nasilayan pagkapasok namin sa loob. Kung titignan mo ang puno sa labas, higante subalit hindi katabaan ang katawan. Ngunit ang loob ng katawan nito ay sobrang lawak, animo'y isang basketball court ang laki.

Kitang-kita ko rin ang pagkamangha sa itsura ng mga kasama ko. Nilibot ko ang aking tingin sa paligid. Ang daming portal, iba't iba ang kulay. Pero ang sabi ni daddy ay gold ang aming dapat pasukan. Huminto kami sa tapat ng gold portal.

"Hanggang dito na lang ako mga bata. Hindi ko na kayo masasamahan sa loob. Mag-iingat kayo," nakangiting saad ni Mang Caesar. Tumango kami at ginawaran siya ng ngiti. Nauna na si Ate Felicia sa pagpasok sa portal na sinundan naman ni Kinaro hanggang sa ako na lang ang natira.

"Naniniwala ako sa kakayahan mo, Historia." Nginitian ko si Manong at sinabing, "salamat po sa paniniwala."

Pumasok ako sa portal at nilamon ako nito at nagpaikot-ikot na animo'y isang buhawi. Nakaramdam ako ng hilo bago tuluyang nawalan ng malay.