บทที่ 34 Sun Part รักแรกพบ.... (1)

Sun Part

พวกคุณเชื่อในรักแรกพบไหมครับ? ถ้าถามผม ผมไม่เชื่อครับ เพราะผมคิดว่ามันต้องมีอะไรที่มากกว่านั้น มากกว่าการที่ได้พบเพียงสบตาแล้วจะเกิดรักขึ้นมาได้นั้นมันน่าตลก สิ่งที่ติดตรึงอยู่ในความทรงจำของผม เป็นสิ่งที่ผมไม่เคยลืมเลื่อนมันได้เลยแม้แต่น้อย แม้วันเวลาจะเลยผ่านมา 12 ปี แล้วก็ตาม...

ภาพของเด็กชายตัวอ้วนกลมที่นั่งอยู่บนพื้นทราย ฉากหลังนั้นเป็นเพียงดอกดาวกระจายธรรมดาๆ แต่กลับยิ่งทำให้ภาพตรงหน้าน่าดูมากยิ่งขึ้น แม้ว่าคนที่เป็นจุดศูนย์กลางของภาพนั้นกำลังนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้น ดวงตาเล็กๆ นั้นแดงช้ำและเต็มไปด้วยคราบน้ำตา เงยหน้าขึ้นมองพวกเขาทีละคน ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำและเว้าวอน

น่าแกล้งชะมัด

ผมทำได้เพียงยืนมองอยู่เฉยๆ จนกระทั่งมีคนๆ หนึ่งเทราดน้ำหวานบนตัวเขา ทำให้ใบหน้านั้นนิ่งอึ้งและเผือดสี

ไม่สิ.... มันต้องไม่ใช่สีนี้

สิ่งที่ผมทำคือการมุ่งตรงไปที่เด็กคนนั้น ดึงลากให้ลุกตามตัวเองมา ก่อนจะผลักลงไปในน้ำ ยืนมองนิ