บทที่ 33 คนที่ผมชอบก็คือคุณ!!

ผมกับไอ้ซันมาถึงร้านราวๆ 1 ทุ่มเกือบๆ 2 ทุ่ม ก็จัดการสั่งอาหารมาทานพร้อมกับเหล้าอีกเล็กน้อย เมาไม่ได้ครับ ทั้งผมทั้งมันเลย เพราะมันต้องทำงาน ส่วนผมก็ต้องไปเรียน ดังนั้นแล้วเราจึงทานอาหารไปพลางๆ จนกระทั่งเวลา 2 ทุ่มครึ่ง ไอ้ซันก็ขึ้นไปร้องเพลง ผมนั่งทานอาหารเพียงลำพัง จนกระทั่งมีใครคนหนึ่งมานั่งลงที่ด้านข้าง ในทีแรกผมคิดว่าเป็นพี่ต้องเจ้าเก่า เพราะพี่แกชอบเข้ามาทักทายแขกอยู่เสมอ หากแต่ไม่ใช่ครับ....

“เพราะดีนะ” สายตาของคนพูดมองมุ่งตรงไปที่นักร้องบนเวที ก่อนที่ผมจะตอบรับกลับไปเบาๆ

“อ่า ครับ สวัสดีครับ” อีกฝ่ายไม่ได้พูดอะไรนอกจากส่งรอยยิ้มมาให้ ขยับเข้ามาใกล้ผมอีกนิด เพราะเสียงที่ดังอยู่รอบนอก ทำให้ได้ยินไม่ค่อยชัดนัก

“พี่ขอนั่งด้วยได้ไหม” พี่ก็นั่งไปแล้วไม่ใช่หรอครับ!! ผมคิดในใจก่อนจะตอบกลับไป

“ครับ แล้วนี่ พี่ท็อปมาทำอะไรที่นี่ครับ พาลูกค้ามาเลี้ยงหรอ?”

“ฮึฮึ เปล่าหรอก หลังจากที่น้องเบสบอกว่าคุณซันมาร้องเพลงอยู่นี่ พอดีวันนี้พี่ว่างก็เลยลองแวะมาดู” พี่ท็อปพูดแล้วยกมือขึ้นพาดบน