CHAPTER 4: DO IT OR REGRET IT?

"Bakit mo ibebenta ang pinaghirapan ng papá?!" Napatayo ako habang hawak ang papel at bakas ang gigil.

Hindi siya kumibo. Hindi man lang siya nakokonsensiya.

Nakapamulsa siyang lumapit sa akin at tumingin ng matalim bago nagsakita. "Sign the paper and I'll prove you that you won't regret any of it," aniya na puno ng kasiguraduhan.

Nakipagtitigan pa ako sa mga mata niya para malaman kung nagsisinungaling siya pero bigla naman niya ito iniwas.

"Hindi ko ito pipirmahan. Hindi ka pa ba nakuntento na nasa iyo na lahat?" usisa ko.

"Fine. Then you're not leaving," banta niya. Kinuha niya ang cellphone mula sa bulsa at may tinawagan.

"Block the door," utos niya sa katawagan bago ito patayin.

"Do you think you can threaten me?"

"Let's say I'm threatening you. That is why you have no choice but to sign that paper."

"And why do you think I'll do that?"

"Fourty eight minutes before the shoot." Tiningnan niya ang relo niya bago bumalik ang tingin sa akin. "Sigurado ka ba na magpapahuli ka, lalo na't mahigpit na pinagbabawal ito ng lola mo?"

Oo nga pala. I almost forgot.

"Forty-seven. You still have to prepare."

Bigla naman tumunog ang cellphone ko dahil may tumawag. Si Tiphanny pala kaya naman agad ko itong sinagot.

"Nasaan ka na ba? Magre-ready ka pa, girl. Bilisan mo nandito pa naman si madam. Kanina ka pa niya hinihintay," pagmamadali niya sa akin.

"O-okay. Tell her I'm on my way," sagot ko at ibinaba ang tawag.

Lagot ako nito kay lola. Pero mas lalong hindi ko pwede payagan ang gusto ng hangal na ito.

"Give me that paper. I'll sign that when I have time. But first, let me go," sabi ko, nakalagad ang kamay para abutin ang kontrata.

Ngumiti lamang siya ng ngiti na nang iinis at nagtaas ng dalawang kilay na para bang nakikipagbiruan pa ako.

"I know you, Heather. Hindi ka tutupad sa usapan," nakakaintriga niyang saad.

Fuck. Paano ba ako lalabas dito. Jusme naman.

Hindi na ako mapakali sa kung paano ako makakaalis na hinde pinipirmahan ang papel. Hindi ko ito basta-basta pwede payagan. Palibhasa ba sa kaniya na ipinaubaya?

"Fine. I'll leave it here. Babalik ako para mag-usap tayo." Last offer ko na ito.

"How can I make sure na gagawin mo yan?" tanong niya sa akin. Bakas ang pagdududa sa kaniyang mukha na para bang hindi talaga ako matino kausap. Matino ako kausap, okay?

"Sabihin mo gusto mong sabihin kay lola. Bahala ka kahit magsinungaling ka. Basta kung hindi ako makapunta 7PM sharp, gawin mo. Deal?" Inilahad ko ang kamay ko para makipagkasundo kahit na nag-aalanganin pa ako sa sarili kong salita.

Bahala na.

Hindi niya tinanggap ang kamay ko. Sa halip ay inayos na lamang niya ang necktie at tumalikod. "I will really do it," banta niya sa akin sa malamig na tono.

I know he will. Lalo na dahil desperado siya pagdating sa kumpanya. Pero hindi ako papayag na basta ganoon na lamang.

"Fine. Can I go now?"

Sa halip na sumagot, kinuha niya ang phone niya at tumawag. "Let her out," utos niya at pinatay na agad.

Akmang pipihitin ko na ang bisagra ng pintuan nang bigla siya magsalita. "Remember. 7PM sharp." At kinuha ang alak na nasa mesa sa tabi niya bago inumin.

"Alam ko."

Nang makaalis na ako ay pinilit ko munang alisin sa isipan ang usapan namin at mag-focus sa trabaho ko. Mas malilintikan ako kay lola kapag mas lalo ako natagalan.

Halos matapilok at matisod na ako sa kakamadali. Napahinto din ako agad nang bigla naman tumawag si lola.

Eto na nga.

Agad ko ito sinagot at sinubukang kumalma para hindi niya mahalata sa boses ko ang pagmamadali.

"L-lola?" nauutal kong tawag na alam kong sigaw na niya ang kasunod.

"Heather Shine Villafuerte! Where are you now?!" bulyaw niya na mas lalong nakapagpanindig ng mga balahibo ko.

"Daisy's Bakeshop 'la, nabili lang ako saglit ng meryenda nila. Mahaba kasi pila," palusot ko.

Nagkaroon pa ako ng gagawin. Napakagandang palusot.

"Mabuti naman at nagkaroon ka ng isip magdala ng meryenda. Dalian mo. Bibigyan kita ng tatlumpong minuto na oras para makarating dito," aniya bago ibinaba ang tawag.

Tinanggal ko na ang sandalyas ko at nanakbo papunta sa sasakyan.

"Bilis. Bilis," pagmamadali ko. Halos ayaw na pumasok ng susi ng kotse dahil pagkataranta ko.

Madali akong nag-drive na parang kaibigan ko si kamatayan. Binilisan ko na lang bilhin lahat ng pwede ko bilhin sa Daisy's Bakeshop bago tuluyang magderetso sa set.

Nanginginig pa ako na pinunasan ang pawis na tumutulo at isinuot ang sandalyas.

"Lola," tawag ko sa kan'ya nang makita ko siyang nakaupo at nakamasid sa mga models.

Hindi niya ako nilingon o hindi man lang umimik kaya naman tumikhim ako at mas lalong lumapit. This time, kinalabit ko na siya.

"'La," tawag ko sa malambing na boses.

Lumingon siya na may malamig ngunit matalim na titig.

"Mabuti naman dahil nakarating ka sa oras na ibinigay ko. Maghanda ka na dahil ikaw na ang susunod," utos niya at ibinalik ang tingin sa mga naggagandahang modelo sa harapan.

Nilapitan ako ni Tip at inalalayan papunta sa dressing room "Halika na," aniya.

"Heto po 'la yung meryenda," sabi ko bago maglakad, nagbabakasaling papansinin niya ito sa tabi niya.

Gahol na sa oras kaya naman nagmadali na kami mag-prepare. Buhok, makeups, at damit. Keri na ito kahit simple lang. Kaya naman na siguro ng aura ko ito e.

Nang matapos na sa paghahanda, confident ako na lumabas para ipakita kay lola. Naglaho bigla ang ngiti ko nang makita ko na tumayo siya bigla at umalis. Hindi man lang niya ako hinintay muna na matapos.

"Heath? Come on?" ani Tip habang hawak ang braso ko at inalalayan ako paakyat.

Kahit na na-off ako sa pag-alis ni lola, itinuloy ko ang shoot.

"Ano ba naman Heather! Ayusin mo. Para ka lantang gulay!" sermon sa akin ng isa sa photographer. Bago lang siya kaya pinagpasensiyahan ko na.

"P*tangina ano ito baguhan lang ba ito?!" sigaw niya ulit nang mahulog ako sa upuan.

Lahat sila ay hindi na lamang makaimik habang ako, pinipilit kontrolin ang sarili.

"Tayo! T*ngina ubos oras ko sa'yo!" dagdag niya na naging dahilan para mawalan na ako ng kontrol.

Tumayo ako ng dahan dahan at bumaba para pumunta sa kinakatayuan niya habang nakatingin ng matalim.

"Ano pang tinatayo-tayo mo diyan?!"

"Escort him out," sambit ko na ikinakunot ng noo niya.

"Y-yes ma'am," nauutal na sagot ng isang staff.

"Teka! Teka! Hindi ako lalabas! Si Madam Felicia ang nagpasok sa akin dito!"

"And she's my grandmother. So leave."

"At—"

"Or even better, you're fired. Effective immediately." Tinalikuran ko siya.

Agad naman ako nakaramdam ng hilo at pakiramdam ko ay nagdkdilim ang paningin ko.

"Heather!" Rinig kong sigaw ni Tip bago ako tuluyang bumagsak.