Napakagat ako sa loob ng pisngi ko. Gusto kong sumagot, gusto kong ipamukha sa kan’ya lahat ng sakit na iniwan niya sa akin. Pero sa paraan ng pagkakasabi niya, para bang bawat salitang lumalabas sa bibig niya ay dumidiretso sa puso ko.I clenched my fists angrily. “My problem?” Napaawang ang labi ko, at saka mapait na napangiti. “Ikaw ang problema ko, Cassiel. Ever since. You’ve always been my fvcking problem.”Bahagya siyang natigilan. Umigting ang kan’yang panga at mas lalong nandilim ang mga mata. Pero hindi siya sumabat. Tila hinihintay niyang tapusin ko ang lahat ng gusto kong ilabas.“Three years, Cassiel. Tatlong taon kitang sinumpa sa isip ko. Tatlong taon akong nagpatuloy kahit parang kalahati ng pagkatao ko ay iniwan mo. At ngayon, bigla ka na lang susulpot, k-in-idnapp mo ako, at sasabihin mo na ginagawa mo ‘to para sa proteksyon ko?” Napailing ako, ramdam na ang nagbabadyang mga luha na pilit kong pinipigilan.“Tell me, Cassiel… sino ba talaga ang niloloko mo? Ako? O ang
Humampas ang malamig na hangin sa balat ko nang tuluyan kong iniwan ang jacuzzi at ang init ng mga labi ni Cassiel. Para bang binalot ng yelo ang dibdib kong kanina’y naglalagablab sa bawat halik niya.Ramdam ko pa rin ang pagsikip ng aking dibdib, ang kirot at apoy na pinagsama-sama sa bawat haplos niya. Pero higit doon, mas matindi ang sumisiksik na imahe sa utak ko—ang gabing nakita ko siyang may ibang kahalikan.Tatlong taon na ang lumipas, pero sariwa pa rin sa isip ko na para bang kahapon lang nangyari. The sting, the betrayal, the way my knees almost gave out that night—all of it, replaying again and again.Malakas pa rin ang kabog ng aking dibdib nang bumaba kami mula sa yacht at tumapak sa buhangin ng sandbar. Sa unang yapak ko pa lang, ramdam ko na ang lamig ng tubig na humahampas sa aking mga binti, parang pilit pinapakalma ang apoy sa loob ko. Hindi ako lumingon para tingnan kung susunod ba si Cassiel. I didn’t care. Or at least, I wanted to believe I didn’t.I closed my e
I tilted my head back, giving Cassiel more access. Then his lips moved lower, tasting the hollow of my throat. Napasinghap ako, at bago ko pa mapigilan, isang mahinang ungol ang kumawala sa aking mga labi. His touch and kisses sent shivers down my spine.Naglakbay ang mga kamay niya, ang isa ay nasa likod ko at ang isa nama’y nasa hita ko. I gasped, clutching his neck tighter.“Cassiel…” Sinubukan kong magtunog na nanlalaban, pero ang paraan ng pagkakatawag ko sa kan’yang pangalan ay kabaliktaran sa gusto kong mangyari. “You can tell me to stop,” sambit niya, bahagyang dumadampi na ang kan’yang labi sa aking tainga, at ang paos niyang tinig ay nagdala ng kilabot sa buong katawan ko. “But you won’t, will you?”The way he said it—low and certain—made something inside me snap.Hindi ko alam kung bakit, pero natagpuan ko na lamang ang sarili kong inilapat ang mga labi ko sa kan’yang mga labi. Ang mga kamay ko’y nakasabunot sa mga buhok niya na para bang mas hinihila ko siya nang mas mari
Cassiel didn’t say anything at first. He just kept that unreadable stare, the kind that made it impossible to tell if he was considering it or dismissing it entirely. I expected him to smirk and shake his head, like he always did when he wanted to keep his distance.Pero imbes na gano’n, ay ibinaba niya ang margarita sa side table.I froze mid-sip. Wait—what?Without breaking eye contact, he stood up while unbuttoning his white linen shirt one slow button at a time. My stomach did that annoying twist again, but this time it was sharper. Parang biglang nag-alert mode ang aking buong katawan.“W-What are you doing?” I asked, trying to keep my voice steady.Gumuhit ang mapaglarong ngiti sa mga labi niya, ngunit hindi siya sumagot. The shirt slid off his shoulders, revealing the kind of body you only saw in magazines—sculpted chest and toned arms.I swallowed hard. Okay… this is happening.Nang maabot niya ang kan’yang relo at inilagay iyon sa tabi, nagsimulang kumabog ang puso ko. Hindi
Cassiel was wearing a white linen shirt. Ang ilang butones sa itaas ay nakabukas kaya bahagyang sumisilip ang matigas niyang dibdib. Pinaresan niya ito ng itim na board shorts na simple lang naman, pero hindi ko alam kung ba’t ang lakas ng dating niya! Lalo pang nadagdagan ang kakisigan niya dahil sa suot niyang silver Rolex watch.May suot siyang itim na sunglasses, at kahit natatakpan ang mga mata niya, ramdam ko pa rin na sa akin siya nakatingin. Ang buhok niya ay medyo magulo, like he just rolled out of bed, or like someone just ran their fingers through it. My fingers, preferably.Saglit akong natigilan nang na-realize ang huling naisip.My god! Zara, did you just hope na ang mga daliri mo sana ang ginamit sa pagsuklay sa buhok niya? Nahihibang ka na talaga! At hindi ba’t si Cassiel dapat ang mabibighani sa kagandahan mo ngayon? Ba’t biglang bumaliktad ang sitwasyon?! And wait, sasama siya? Wala naman siyang nabanggit kagabi na sasama siya, ah?Tiim-bagang na lang akong naglakad na
Later that night, sabay kaming naghapunan ni Cassiel. Tahimik lamang kaming kumakain habang nag-iisip ako ng paraan para magawa pa lalo ang plano ko. And gusto ko sanang tanungin siya kung may bangka ba siya rito. I just want to do some boating around the private island. ‘Di kalayuan din kasi ay may nakita akong sandbar kanina.“Do you have a boat here?” kaswal kong tanong habang hinihiwa-hiwa ang grilled wagyu beef na may gintong crust sa gitna.I could feel his stare linger on me for a few seconds. “Why? You’ll use it to escape?”“What? No?” kaagad kong depensa, pero kalauna’y nagkibit-balikat din. “Pero p’wede.”Mabilis namang nagdilim ang tingin niya sa akin na kinahalakhak ko nang marahan. “What? I didn’t even think of it. Binigyan mo lang ako ng idea!” rason ko pa habang tumatawa.He just shook his head and continued eating.“So, wala?” Pinihit ko ang ulo ko sa isang banda, sinusubukang tingnan ang mukha niya nang maayos.Damn, ang g’wapo talaga niya. Those thick, well-groomed e