Share

Chapter 6

Author: Meixy
last update Last Updated: 2023-08-31 02:05:25

Hindi pinaandar ni Davis ang sasakyan. Nakaupo si Isabella sa front seat katabi ng binata. Unang binasag ni Isabella ang katahimikan.

She told Davis about the criticisms, the expectations, and the pressure she felt from her father. She told him about how she felt like she could never live up to his standards, and how it had been affecting her mental health. Davis listened intently, and asked her to tell him more about how she was feeling.

"It sounds like your father is having a hard time seeing things from your perspective," Davis said sympathetically. "But that doesn't give him the right to treat you that way. You deserve better than that."

Isabella nodded, feeling a small sense of relief. It was good to have someone on her side, someone who understood how hard things had been for her.

"What do you think I should do?" tanong ni Isabella sa mababang tono.

"You don't have to put up with that kind of treatment," Davis said firmly. "You deserve to be treated with respect and kindness, no matter who it is. If your father can't give you that, then it's up to you to decide if you want to continue having him in your life."

"What do you mean?"

"Huwag mong hayaan na siya ang kumontrol sa buhay mo."

Isabella thought about what Davis had said, feeling a weight lifted off her shoulders. She knew that Davis was right.

Davis continued to offer Isabella advice and words of encouragement, giving her some perspective on her situation with her father. He listened to her vent and validated her feelings, letting her know that it was okay to feel sad and hurt by her father's words. But he also reminded her that she had the power to control her own destiny and not let anyone else's opinion or actions define her.

"Minsan naiisip ko na wala talaga akong kwentang anak, katulad ng sinabi ni Daddy."

"Everyone has value and worth including you. The most important thing is to believe in yourself and your own worth, regardless of what others may say or think, even if that's your father." Davis said.

"Don't ever forget that, even when the people around you try to bring you down. You are strong and you matter, and you get to choose how you respond to the adversity that life throws your way."

Isabella felt a lump rise in her throat as she listened to Davis's words. It was like he was speaking directly to her soul, and his words felt like a warm blanket wrapping around her heart. She felt safe and seen in a way that she hadn't felt in a long time.

"Thank you, Davis," she said, tears streaming down her cheeks.

For the first time, she felt like she was being heard and understood. She felt like she was no longer alone in her struggles, and that she had someone she could trust and talk to. Davis told her that she didn't need to carry all her burdens by herself.

Hindi namalayan ni Isabella na nakatulugan na niya pala ang pag iyak. Naramdaman nalang niyang parang umangat ang sarili niya at ipinasok sa isang kwarto. Hindi na niya kayat imulat ang mata dahil sa pinaghalong hilo at antok na nararamdaman. Hinayaan niyang makapagpahinga ang sarili sa malambot na kama.

Sinimulang imaneho ni Davis ang kanyang sasakyan patungo sa kanyang condo nang mawalan ng malay si Isabella.

Hindi niya alam kung saan nakatira ang dalaga kaya naman idiniretso niya nalang ito sa kanyang condo. Napatingin siya sa maamong mukha ng katabi. Davis assumed that Isabella has a stable life when he first saw her, but he's wrong.

Inangat ni Davis ang isa niyang kamay at masuyong hinaplos ang pisngi ni Isabella. He gently wiped away the tears on her face, and he was rewarded with a small, faint smile.

Ilang oras ang lumipas at nakarating na siya sa harap ng kanyang condo. Hindi na niya inatubiling gisingin ang mahimbing na pagtulog ni Isabella.

Davis carefully carried Isabella to his room. He opened the light and gently placed her on his bed, making sure she was comfortably settled before covering her with a blanket.

Davis stayed as he watched Isabella sleep. He went went over to Isabella and gently stroked her cheek, his hand light and tender. Gustong gusto niyang haplusin ang pisngi ng dalaga.

"Good night." With those words, Davis stood up and left the room quietly.

Despite only knowing her for a short time, he couldn't shake the feeling that she was someone he wanted to protect and take care of, and he was determined to do whatever he could to help her in whatever she was going through.

Nagising si Isabella kinabukasan sa hindi pamilyar na silid. Sakto naman ang pagbukas ng pinto at iniluwa niyon si Davis.

Mariing napapikit si Isabella dahil parang nabibiyak ang ulo niya sa sakit. She slowly sat up, rubbing her forehead as the pounding ache continued.

"Looks like you have a hangover from last night," Davis said, staring at her with his cold eyes again. Hindi kumibo si Isabella at nanatiling nakapikit ang kanyang mga mata habang hawak ang ulo.

"Nagpaluto ako ng soup kay Manang, let me bring it over for you," He then turned his back and left the room, returning shortly with a bowl of warm soup.

He placed it in front of Isabella and said. "I know it's not much, but I hope this can make you feel better. Pagkatapos mong kumain magpalit ka na rin." Itinuro niya ang isang white shirt at boxer sa tabi ng kama.

Isabella took a sip of the soup and a weak smile spread across her face. "Salamat. This is exactly what I needed," she said with her bedroom voice. Napalunok ang binata dahil sa boses na ginamit ni Isabella.

"Just inform Manang if you need anything," With that, Davis headed out of the room, closing the door beside him.

Isabella enjoyed the soup Davis had brought for her. As she finished eating, she looked around the room, feeling grateful for Davis' kindness. She didn't know him fully, yet he had gone out of his way to help her - it was a feeling that she wasn't use to, but it was a welcome change.

Naisipan nang lumabas ni Isabella pagkatapos niyang magpalit, hindi siya maaaring tumagal dito. Tinungo niya ang kusina, inilagay niya ang plato sa lababo at nagsimula na niyang hugasan ang pinagkainan nang pigilan siya ng isang matandang babae. Ito siguro ang binabanggit ni Davis na kanina.

"Nako ma'am, ako na ang bahala riyan."

"Ayos lang po, isang plato lang naman ito." aniya sa magalang na tono. "Nasaan po si Dave?" Tanong nito sa matanda na nakatingin lang sa ginagawa niya.

"Nauna na siyang umalis ma'am, marami pa raw siyang gagawin kaya ibinilin niya muna sa akin na asikasuhin kita habang wala siya." Natapos na si Isabella sa paghuhugas kaya hinarap na niya ng tuluyan ang matanda.

"Ganon po ba? Sige po, mauuna na rin ako. Wala na rin naman po akong balak na magtagal pa rito," wika nito habang nagpupunas ng kamay.

"Maswerte kayo sa isa't isa ni sir maam. Bagay na bagay talaga kayo," Matamis na ngumiti ang matanda.

"Ano po bang sinasabi niyo manang?" Naguguluhan nitong tanong. "Wala pong namamagitan sa amin ni Davis kung iyan ang iniisip ninyo."

"Nakita ko kung paano ka alagaan ni Sir kagabi. Ingat na ingat siya sa 'yo, ma'am. Pasensiya nga pala kung inakala kong may relasyon kayo ng amo ko, pero sigurado akong espesyal ka sa kanya. Alam mo ba ma'am? Ngayon lang nagdala si Sir ng babae rito. Hindi siya basta basta nagpapapasok, pati nga ang mga kaibigan niya ay hindi niya pinapahintulutang pumunta rito sa condo niya. Kaya ganoon nalang po ang pagtataka ko nang mag uwi siya ng babae kagabi." Mahaba nitong sambit. Parang kinikilig pa ito habang nagkukuwento.

Napailing iling naman ang dalaga sa turan ng matanda. "Naawa lang po sa akin si Davis kaya niya 'yon nagawa," Muling rumehistro sa isip niya ang nangyari kagabi. Mula sa pagkikita nila sa bar, sa pagpunta nila sa kotse ng binata, paglalabas ni Isabella ng lahat ng hinanakit niya at lahat lahat.

"Alis na po ako. At salamat po pala sa niluto niyong soup."

"Walang anuman ija. Sana sa susunod na punta mo rito ay magtagal ka. Siya nga pala, nakalimutan kong magpakilala," Mahinang natawa ang kausap.

"Ako pala si Nora. Nag iisa lang akong tagapag silbi rito." Napatango tango si Isabella.

"Sige po Manang Nora. Mauuna na po ako, may trabaho pa pong naghihintay sa akin." Ngumiti ito sa huling pagkakataon.

"Sige ija, mag iingat ka sa pag uwi."

Bumalik si Isabella sa kwarto ni Davis para kuhanin ang kanyang mga gamit at nang makaalis na siya.

As she turned to leave the condo, she looked back one last time, smiling to herself as she stepped outside to Davis's house.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Seducing the CEO    Chapter 24

    Nang makalayo si Davis ay agad niyang sinagot ang tawag na galing sa kaniya secretary. "I'm sorry to interrupt you sir but this is emergency." Nahihimigan na ni Davis ang pagiging aligaga ng kausap. "What is it?" he asked, frustratedly. "Sir, the marketing department made some decisions that affected the company negatively. We also lost some major clients because of their actions," her secretary informed. Napahilot sa noo si Davis dahil sa ibinalitang mensahe sa kaniya."I'll be right there in a minute. Call the whole team and set up a meeting. We need to come up with a plan to fix this mess immediately." seryosong sambit nito sa kausap."Noted sir." sagot ng nasa kabilang linya bago niya patayin ang tawag. Napabuntong hininga si Davis at muling binalikan si Isabella sa hapag. Naabutan niya itong nagpupunas ng labi. Napatitig ito saglit sa dalaga ngunit agad ding nag iwas ng tingin nang dumapo ang mga mata nito sa kanya."Emergency?" patanong na wika ng dalaga. Tumango naman ito

  • Seducing the CEO    Chapter 23

    Kapansin pansin ang pagbabago ni Davis. Kailan lang noong seryoso at malamig pa ang pakikitungo niya kay Isabella, pero ngayon ay madalas na itong napapangiti at nagiging madaldal na rin ito minsan. Kasalukuyang hinihiwa ni Isabella ang mga sangkap sa lulutuin. Hindi siya makapagtrabaho nang maayos dahil nasa tabi niya lang si Davis na nagmamasid sa bawat galaw ng dalaga."Bakit kailangang kay Manang Nora ka pa pwedeng magpatulong?" napatingin si Isabella sa biglaang pagbukas ni Davis ng usapan."H-ha?" utal nitong tanong. Paano ba naman kasing hindi siya mauutal? Sobrang lalim ng paraan ng pagtitig ni Davis sa kaniya, idagdag pa na sobrang lapit sa kaniya ng binata."Pwede ka namang manood ng tutorial sa YouTube, or you can just simply invite someone to come to your house to help you." Naniningkit ang mga matang wika ng Davis.Ibinaba ni Isabella ang tingin niya bago sumagot. Kunwari'y abala sa kaniyang ginagawa. "Gusto ko kasi 'yong paraan ng pagluto ni Manang, saka para na rin may

  • Seducing the CEO    Chapter 22

    The atmosphere became awkward as Davis maneuvered the car. Pareho silang tahimik sa loob ng sasakyan.Sinulyapan ni Isabella si Davis na seryoso lang na nagmamaneho. Pinasadahan niya pa ang suot nitong kulay puting polo, black slacks at white shoes. Wow! Coincidence na naman!Para tuloy silang couple dahil halos pareho sila ng suot ngayon, idagdag mo pa na naka shades silang dalawa. "Hey." Pagkuha ni Davis sa atensyon ni Isabella. "Ayos ka lang? Kanina ka pa tulala," wika ng binata sa baritono niyang boses. Damn that sexy voice!Napatuwid ng upo si Isabella bago nagsalita. "Ayos lang,"aniya. Napakunot ang noo nito nang dumapo ang paningin niya sa gilid ng noo ni Davis. "Ikaw? Ayos ka lang?" Balik niyang tanong sa binata. Napatingin naman si Davis kay Isabella dahil sa kaniyang naging tanong. "Ofcourse." Tumango na lamang ang dalaga kahit hindi siya kumbinsado sa naging sagot nito.Pagkaraan ng ilang minuto ay nakarating na sila sa tapat ng grocery store. Malapit lang ito sa condo n

  • Seducing the CEO    Chapter 21

    Nag overtime kahapon si Isabella sa pagtratrabaho kaya naman ay late na itong nagising kinaumagahan. Mataas na ang sinag ng araw na lumalabas mula sa kaniyang bintana. Napaunat ito saglit at pagkatapos ay tamad niyang inabot ang kaniyang cellphone sa bedside table upang tingnan kung anong oras na. Mag aalas diyes na pala, talagang napahaba ang tulog niya dahil siguro sa pagod at puyat. Humikab si Isabella at nanatiling nakahiga sa kaniyang kama, maya-maya rin ay naisipan na nitong bumangon.Hindi siya papasok ngayon dahil day off niya sa trabaho. Malaya niyang magagawa lahat ng gusto niyang gawin.Nang makabangon ay hinanap ng kaniyang paningin ang kaniyang speaker saka ito nagpatugtog. Mas nagaganahan kasi itong gumalaw sa tuwing may naririnig siyang musika. Masaya niyang pinindot ang playlist na puro mga kanta ni Taylor Swift, ito ang pinakapaborito niyang singer dahil bukod sa maganda ang boses ni Taylor ay nakakarelate rin siya sa lyrics ng mga musikang ginawa niya.Itinali ni Is

  • Seducing the CEO    Chapter 20

    "Get off her." Agad naitulak ni Davis ang lalaki mula sa dalagang nakatalikod mula sa kaniya. "Bella--" naputol ang pagtawag niya sa atensyon ng dalaga, naramdaman niyang may mabigat na kamay ang dumapo sa kaniyang balikat. At nang paglingon nito ay siya namang pagtama ng kamao ng kung sino kay Davis. Natumba ito dahil sa hindi niya inaasahang galaw ng kalaban lalaking itinulak niya kanina.Agad din siyang tumayo upang bawian ang lalaki. Lumapit ang ibang mga kalalakihan sa kanilang pwesto, habang ang ilang kababaihan naman ay nagbubulungan. Wala man lang umawat sa kanila.Umigting ang panga ni Davis nang muling umamba ng suntok ang lalaki. Agad naman niya itong naiwasan, kumuha siya ng tamang tiyempo upang muling gumawa ng aksyon. Nang tuluyan na niyang napatumba ang lalaki ay saka naman nagdatingan ang mga guards. Napailing iling ito dahil sa sobrang bagal ng kanilang serbisyo.Umayos na ng tayo si binata. Nalasahan niya rin ang bahid ng dugo mula sa kaniyang labi, ngunit ipinagsaw

  • Seducing the CEO    Chapter 19

    Narito ngayon ang apat na magkakaibigan sa bar na pag aari ni Texas. Nagkaayaan sila dahil kaarawan ngayon ng kaisa isa nilang kaibigang babae na si Rachelle. "Happy birthday to you! Happy birthday to you!" Pagkanta nila habang hawak-hawak ang isang maliit na cake. Lumapit si Carlo at inilabas niya ang kaniyang dalang lighter upang sindihan ang kandila. "Happy birthday! Happy birthday! Happy birthday Rachelle!" Naging emosyonal si Rachelle habang pinagmamasdan niya ang kaniyang tatlong kaibigan.Si Davis naman ay nakangiti lang habang nakikisabay sa pagkanta. Inilapit niya ang cake kay Rachelle. "Make a wish," usal nito sa malakas na tinig dahil maingay ang nasa paligid nila.Ngumiti naman ang babae saka unti unting hinipan ang kandila. Pagkatapos niyon ay nagpalakpakan ang magkakaibigan. Inabot ni Texas ang isang bote ng alak saka niya nilagyan ang baso ng isa't isa. "Cheers para sa birthday girl!"Naunang inangat ni Carlo ang kaniyang baso, sunod niyon ay si Rachelle. Naiiling nam

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status