Chapter 46

Habang nasa biyahe kami papunta sa school ni Thrunder, hindi ko siya kinausap. I don't feel to talk with him. What he did last night to me is humiliating pero pumayag din ako. Ang tanga ko rin. And what the hell is he talking about na asawa niya ako? The wedding is cancel years ago.

"We're here," he said as he parked the car in the parking lot. "Minute by now, lalabas din siya."

"Can we go out and wait him outside?" I asked. Pakiramdam ko kasi kapag magkatabi kaming dalawa mas lalong nasasakal o hindi ako makahinga dahil sa presensya niya.

Tumingin siya sa akin na nagtataka, "We can wait him here," sagot nito na mas lalong ikinainis ko.

Hindi niya ba maramdaman na ayaw ko siyang kasama o makatabi manlang. "Lalabas ako at aantayin ang anak ko." Mabilis kong inalis ang seatbelt sa katawan ko at lumabas sa kotse. Narinig ko pa ang pagbuntonghininga niya pero hindi ko na pinansin pa, gusto ko nang makita ang anak ko.

Ano kayang itsura niya sa maliit na suot n