Chapter 33

We eat our breakfast inside the presidential suite. Naligo ako at nagbihis para sa mga activities na aming gagawin sa araw na ito. He said we'll try the snorkling activity na hindi namin nagawa kahapon. Dumating na rin ang taong magbabantay sa aso ko dahil baka sa baba lamang kami manananghalian.

And all the while, pansin ko ang pagiging seryoso ni Leo magmula kanina. Nang magkasagutan sila ni Leon. It seems like he's thinking something. Wala rito ang isipan niya. Hindi ko matukoy kung ano ang iniisip niya. Ayoko rin namang magtanong dahil baka bigla siyang magalit sa 'kin.

“Leo,” I called once we entered the elevator. Nilingon ako nito. Mabilis akong ngumiti upang pagtakpan ang aking kaba. “Ayos ka lang?”

Tipid itong tumango. I showed him my faint smile and looked away. I can feel it. He's lying. He looks wary. Para nakaalerto siya lagi sa kabila ng malalim niyang mga iniisip.

I pulled out my phone from my pocket and looked for something more to do here in Boracay. Nakasuot ako