Chapter 15

Hanggang sa mai-ahon siya ni Astin ay nakamulat siya ng mata. Naririnig niya ang sunod-sunod na mura nito. 

“F*ck, Laura! I’m sorry. I’m sorry,” pabulong pero dinig na dinig niya na sabi nito. Mahigpit na niyakap pa siya nito nang maiahon siya ng binata.

Nakatingin lang siya ng derecho sa binata nang bitawan siya nito. Naupo siya sabay sapo ng ulo niya. Marahil nag-aalala ito bakit ganoon ang reaksyon niya hanggang maiahon siya nito. Literal na tulala. 

Mukhang nakalimutan yata ni Astin na marunong siyang lumangoy at kaya niyang tumagal ng ilang minuto sa ilalim ng tubig. Wala naman siyang balak na magpakamatay. At wala sa bokabularyo niya ‘yan. Pero nakaramdam siya ng tuwa kasi iniligtas siya nito kahit papaano. May pakialam pa ito sa kanya. Ibig sabihin may epekto pa siya sa