Spoiled Wife Of The Billionaire

MONTEFALCO MANSION

"A...Anong ibig sabihin nito? Mary? Primo???" tanong niya kasabay na pabaling baling na tingin sa dalawang hubo't-hubad sa kan'yang harapan. Mary is her eldest sister na paborito ng kanilang mga magulang maging ang mga kamag-anakan nila. At ang talipandas niyang nobyo na si Primo. They eighth years in a relationship for fucking years. Hindi niya lubos akalain na gagawin ni Primo ang ganito sa kan'ya.

Bumangon ito habang balot ba ng comforter ang katawan. Habang ang kan'yang ate Mary naman na hindi man lang kumilos at proud pang ibalandara ang nakakasuka niyang katawan sa harapan nito.

"Baby, let me explain." wika ng kan'yang nobyo na ngayon ay ex na niya, dahil sa oras na 'yon pinuputol na niya ang kong ano mang ugnayan na meron silang dalawa.

"Explain for what??? Nakita ko na ang lahat, Primo, wala ka nang dapat ipaliwanag sa akin. Hindi naman ako ganon katanga para isipin na nag jack en poy kayo dito. O kaya naman nag board games." natatawa niyang pagak. Tang-na, Primo, all this year ginagago mo lang pala ako. Sinayang mo ang pagmamahal na binigay ko sayo. Mag-sama kayong dalawa. At ikaw higad ka, magpakasaya ka ngayon. Akala ko ba ayaw mo ng mga tira tira, bakit ngayon gusto mo na." maanghang na wika ko kay Mary bago ko lisanin ang kwarto niya kong saan ko sila nakita ng gagong Primo na 'yon..

She was devastated that time kaya nagpalasing siya buong magdamag, 'yong tipong parang wala ng bukas pa. Hanggang sa nakatulog siya sa loob ng bar at wala naman nangyari sa kan'yang masama.

Nagising siya na medyo masakit ang ulo at nang nakita ang oras halos mapamura siya ng malaman na kailangan niya palang mag attend ng meeting. Siya kasi ang inaasahan ng Daddy niya sa pagpapatakbo ng business nila. His Dad loves her so much, maliban na lang sa ate niya at Mommy nila at ilang kamag-anakan nila na ayaw sa kan'ya na buong buhay niya ay hindi malaman kong bakit.

Umalis siya ng bar at nag drive pabalik ng Mansyon. Kong saan nakasalubong niya ang pesteng ate Mary niya na ang lapad ng ngiti sa kan'ya. Ano pa bang ini- expect niya dito, kailan ba ito nagpatalo sa atensyon ng lahat. At isa pa sanay naman na siya na palagi nitong inaagaw kong anong meron siya hindi lang niya lubos akalain na pati ang boyfriend niya ay kaya nitong agawin.

"Look who's here. Ang babaeng talunan? Babaeng iniwan ng boyfriend, boring kasi sa kama." panlalait niya pa kay Maria.

Hindi na lang pinansin ni Maria ang sinasabi nito at male-late na siya sa meeting. Papanhik na siya ng hilahin nito ang kamay niya. "Hindi pa ako tapos makipag usap sayo. Bastos ka ba talaga--" wika nito na nakataas ang kilay.

"Pwede ba Mary. I don't have time to talk to you. At wala tayong dapat pag-usapan pa." sagot ko sabay talikod. At napatigil sa paglalakad at pumihit ng dahan dahan paharap dito. Oh! Wait! I forgot to tell you, saksak mo sa esophagus mo ang t-t- ng ex- boyfriend ko. Tutal, gutom na gutom ka diba. Magsama kayong dalawa at wala na akong pakialam sainyo. Leave my life alone.." taas noo na wika niya bago talikuran ang kapatid.

Pagpasok niya sa kwarto nagpupuyos ang kalooban niya sa galit. Huminga siya ng malalim at kailangan niya pang ayusin ang sarili para sa presentation mamaya. At siya lang ang inaasahan ng Daddy niya para sa kumpanya nila.

Naligo, nagbihis at nag-apply ng kaunting make-up para naman magka kulay ang kan'yang mukha..Hindi naman kasi siya up to make-up kagaya ng ate niya na puro kolorete sa mukha at hindi na makita ang totoong mukha. Iwinaksi niya sa isipan ito at nag focus siya para mamaya..

Umalis siya ng Mansyon at nagpahatid sa driver nila na si Mang Ernesto patungo sa kumpanya ng mga Montefalco. Isa siya sa kanang kamay ng CEO na kan'yang Daddy. Ang nag-iisang taong mahal at pinapahalagahan ang damdamin niya.

"Nandito na po tayo, ma'am." ani ng driver nila.

"Salamat, Mang Ernesto." nakangiting wika niya bago bumaba ng sasakyan. Naglakad siya papasok ng building at sinalubong ng mga ngiti ng mga staff na kilala na rin siya sa limang taong paninilbihan niya dito. Hindi siya nila kilalang anak ng CEO. Bukod sa ayaw ng Mommy niya na ipakilala siya sa mga board members at ayaw niya rin naman na makilala siya bilang isang anak lang ng CEO. She wants to know her own capabilities and her talents etc..

Pagpasok niya sa loob mangilang ngilan pa lang naman ang tao ang naroron. Agad niyang pina set-up sa secretary ng Dad niya na si Paulina. Paulina, is her friend too. Halos magkaedaran nga lang sila nito. Inabot niya ang USB na na naglalaman ng files na ginawa niya para sa presentation niya.

Nang senyasan siya ng kan'yang Daddy at nakuha naman niya agad ang gusto nito. Tumayo siya sa lahat at bumati ng; "Good Morning to everyone. We are here to talk about our new launched project under Montefalco's real estate." panimula niya. Nagtipa siya sa keyboard para lumabas ang mga larawan na ginamit niyang design para sa mga subdivision. "As, you can see we have here a design of new houses and inspired the renaissance era." wika niya.

Samu't-saring reaksyon ang naririnig niya sa mga board members ang ilan ay sumasang-ayon ang iba naman parang tagilid.

"Anyway, we also include amenities like, entertainment shows, pool, playground and so on, so we can attract more clients. We can even build stores or other establishments so we can't go out to buy something in their daily lives. Kumbaga full package na lahat. Wala na silang hahanapin pa." pagtatapos ni Maria sa kan'yang presentation.

Maya maya lang natahimik ang lahat ng board members. Inisip Maria na hindi nila nagustuhan ang presentation niya hanggang sa nakarinig siya ng masigabong palakpakan.

"Impressive. Good job. Miss. Maria." wika ng isang board member na si Don. Manolo Villarama.

Na sinundan pa ng iba pang board members na lumapit at nakipag daop ng palad sa kan'ya. "Fabulous presentation. Job well, done Maria.." papuri naman ni Mrs. Castro.

At ang huli ang kan'yang Daddy na niyakap pa siya at hinaplos ang likod niya. "I'm so proud of you, hija.." wika ni Daddy at sapat na sa akin na proud siya sa nagagawa ko.

Nang maka alis na ang lahat ng bisita kami na lang nila Mommy, Daddy at ako ang nasa loob ng function room. Si Mommy na ang talim ng tingin sa akin. At hindi ko alam kong ano nga ba ang ikinagagalit niya. Nag expect pa naman ako na babatiin niya ako kasi natuwa ang mga board members sa akin pero, isang sampal pa ang natamo ko.

"Mom??" mangiyak ngiyak na wika ko. Hindi ko alam kong bakit siya ganito sa akin. Kong itrato niya ako mula pagkabata parang hindi niya ako anak. Parang, hindi ako nang galing sa sinapupunanan niya. Lahat ng Mommy ang alam ko mahal at iniingatan nila ang kanilang anak. But, not my Mom. She has hated me since and then. Ayaw niyang nai-impress sa akin si Daddy. Ayaw niyang nalalamangan ko si ate.

"Permission to leave, Dad." wika ko. Sabay lakad palabas ng function room. At doon ko na nilabas ang luhang kanina ko pa pinipigilan kong saan walang taong makakakita sa akin sa taas ng rooftop ng company. Ang limang taon ko nang karamay sa tuwing nasasaktan ako sa pang-aalipusta sa akin ng sarili kong Ina.