Chapter 23

Hapon na noon nang makalabas si Anna sa kaniyang kuwarto. Buong araw siyang nagmukmok at hindi lumabas para kumain. Wala siyang gana, sa lahat. Mabigat ang katawan niya at masakit na rin ang ulo kaya wala siyang gana na gumalaw. Mabuti na lang at day-off niya nang araw na iyon. Hindi na rin naman siya inabala pa na tawagin ng mga kasamahan niya dahil tiyak niya na alam ng mga ito ang pinagdadaanan niya.

Alam ni Anna sa sarili na wala siyang karapatan na mag-expect sa atensyon ni Brett, pero hindi niya maitatanggi na nasasaktan pa rin siya. Kahit paulit-ulit niyang ipaalala sa sarili na hanggang nanny lang siya ni Paolo ay umaasa pa rin siya na mamahalin ng binata at bigyan ng kahit konting pagtingin lang.

Malalim na bumuntonghininga si Anna. Nami-miss na niya ang bonding nila ni Paolo, hindi na kasi siya nito kinukulit magmula ng dumating ang Mommy nito. Hindi katulad ng dati na pupuntahan siya nito sa silid niya at hihilain palabas para lang maglaro sila. Pero ngayon, hindi na. Kasi