System Test 5000

ม่ายแม่ลูกอ่อน

4P นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น

ผู้​เขียน กาสะลอง

ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​

หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือ

เว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้น

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น

ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล

และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา

อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ

……….

นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารอะไรนักหนา

ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์

ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง

ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง

*เราเตือนท่านแล้ว

…ปฐมบทของความระทึก…

ขณะที่แก้วกำลังก้มๆ เงยๆ ง่วนอยู่กับการซักผ้าอ้อมของลูกน้อย หารู้ไม่ว่ามีสายตากระหายสวาทของใครคนหนึ่ง กำลังจับจ้องมองเรือนร่างเย้ายวนของหล่อนด้วยอารมณ์กระสันจากรั้วสังกะสีที่กั้นแบ่งเป็นห้องเช่า

“โอ้ว… ”

เสียงชายที่กำลังแอบดู ร้องครางเบาๆ ไม่อาจละสายตาจากภาพของทรวงอกอวบคัดของแม่ลูกอ่อน หล่อนสวมเสื้อคอกระเช้าที่มีสายเล็กๆ เกี่ยวไหล่ คอเสื้อลึกและกว้างอวดเนินนมล้นหลามออกมาเกือบครึ่งเต้า ยิ่งในตอนที่ก้มๆ เงยๆ ขยี้ผ้ายิ่งดูเซ็กซี่สุดๆ

“ทำอะไรจ๊ะแก้ว… ”

เจ้าของเสียงก็คือ ‘ลุงแสง’ ผู้เป็นสามีของป้าผินนั่นเอง แกแอบมองแก้วมานานแล้ว ทุกครั้งที่แก้วออกมานั่งซักผ้า ลุงแสงจะแอบมองอยู่อีกฟากอย่างนึกกลัดมันในอารมณ์

ทุกจังหวะเอี้ยวกายขยี้ผ้าอ้อมในกะละมังของแก้ว ทำให้เต้านมอวบใหญ่กระเพื่อมส่ายเหวี่ยงไหวอยู่ภายใต้เสื้อคอกระเช้าบางๆ

หลายครั้งที่แอบดู… ลุงแสงถึงกับครางซี้ด แอบกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ มือข้างหนึ่งรูดชักลำท่อนเอ็นยาวใหญ่ของตัวเอง ขณะสายตาเล็งลอดรูรั่วของรั้วสังกะสีเข้ามายังหลังห้อง มองแม่ลูกอ่อนกำลังก้มๆ เงยๆ ซักผ้า

         “ซักผ้าจ้ะลุง… วันนี้ลุงไม่ไปทำงานหรือจ๊ะ”

         แก้วถาม ทุกวันนี้ลุงแสงทำงานเป็นยามเฝ้าโกดัง

         “ช่วงนี้ลุงเปลี่ยนมาทำกะกลางวัน… กลางคืนก็เลยว่างจะ”

         ลุงแสงตอบเสียงหวาน ที่กล้าส่งสายตาหวานกับแก้ว ก็เพราะว่าตอนนี้ป้าผินเมียแกออกไปทำงานแล้ว ป้าผินทำงานเป็นแม่บ้านกะดึกอยู่ที่โรงแรมเล็กๆ แห่งหนึ่งไม่ไกลจากหน้าปากซอย

         “เมื่อเย็นลุงผ่านตลาดนัด… ซื้อขนมมาฝากเจ้าตัวเล็ก… ”

         ลุงแสงกล่าว 

         “ขอบคุณจ้ะลุง… สักครู่นะจ๊ะ… ”

         แก้วทำท่าว่าจะล้างมือแล้วเดินมาเอื้อมรับขนม

         “ไม่เป็นไร… เดี๋ยวลุงเอาไปให้ในห้องนะ อยากเล่นกับเจ้าตัวเล็กด้วย… กำลังอยากอุ้มอยู่เชียว ไม่เจอหลายวันแล้ว”

         แผนของลุงแสงเริ่มขึ้นแล้ว แกล้งเอ่ยถึงลูก แต่ใจจริงอยากเผด็จศึกแม่ลูกอ่อนใจจะขาด

ครู่สั้นๆ ต่อมา

เสียงเคาะดังขึ้นที่หน้าประตูห้องของแก้ว หล่อนเปิดประตูรับลุงแสงเข้ามาในห้องเพราะไว้วางใจ ท่าทางของลุงแสงเหมือนผู้ใหญ่ใจดีมีน้ำใจทั่วไป

แก้วหารู้ไม่ว่าสายตาของลุงแสงแอบมองเม็ดหัวนมเป็นทรงสวย เสียดสีอยู่ภายใต้เสื้อคอกระเช้าบางๆ น้ำนมแม่ลูกอ่อนชื้นเป็นวงเปียกอยู่ที่ยอดอกสองข้างจนเห็นได้ชัด

“ขอบใจจ้ะลุง… ”

แก้วเอื้อมมือรับถุงขนมที่ลุงแสงยื่นให้ และจังหวะนั้นเอง… ลุงแสงถือโอกาสจับมือของแก้ว ทำเอาหล่อนตกใจ

“ว้าย… ลุง… ”

แก้วพยายามจะชักมือกลับ แต่ลุงแสงรีบรวบร่างของหล่อนเข้ามากอดปล้ำจูบไซ้ เอามือรูดสายเสื้อคอกระเช้าลงมากองที่ต้นแขน เต้านมมหึมาผุดเด้งออกมาอวดความอะร้าอร่าม

“ว้าว… นมใหญ่มาก อวบคัดมากๆ แก้วจ๋าน่าดูดสุดๆ… ”

ลุงแสงสืบเท้าเข้าหา แก้วถอยร่นจนแผ่นหลังชนเข้ากับผนังห้อง

ลุงแสงปรี่เข้ามากดไหล่สองข้างของหล่อนตรึงไว้กับผนัง กดใบหน้าลงมาจูบไซ้ร่องอกอวบใหญ่ที่แอบมองมานาน ทั้งดูดทั้งเลียหัวนม น้ำนมสีขาวไหลทะลักออกมาใส่ปาก กะซวกดูดอย่างหื่นกระหาย

จ๊วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

“อ๊ะ… อ๊ายยย… ”

แก้วร้องคราง ดิ้นไม่หลุด สู้แรงไม่ไหว สุดท้ายจึงได้แต่นิ่งทน ปล่อยให้ชะตาเป็นไป ลุงแสงได้ใจทั้งบีบทั้งดูดอย่างเมามัน

“อูยยย… ”

แก้วร้องคราง หลุบตาลงมองวงป้านลานหัวนมชูชันขึ้นมาเป็นช่อ แอ่นเต้ารับปลายลิ้นและริมฝีปากลุงแสง ดูดเลียด้วยความหิวกระหายเสียงดังอั่กๆ จนแทบจะสำลักน้ำนม

“อ๊า… ซี้ดดดด… ”