CHAPTER 3

Nang mapansin ni Althea ang pagtitig ng mga kaibigan ni Hendrix sa bandang likuran niya ay lumingon na rin siya, at doon niya nakita na nakatayo pala si Hendrix sa likuran nya at hindi maipinta ang mukha nito.

'Ilang araw siyang hindi umuuwi, at nandito lang pala siya?' Iyon agad ang pumasok sa isipan ni Althea.

Ibinalik niya ang tingin sa mga kaibigan ni Hendrix, huli na ng mapansin niya na kasama pala ng mga ito si Iris Mendoza. Nakaupo ito sa gitna nila, tumatawa, nakakrus ang mga binti, at nilalaro ang buhok niya na para bang siya ang may-ari ng buong lugar. Pero ngayon ay napalitan ng inis ang mga ngiti nito, na para bang sinira ng pagdating ni Althea ang mood niya.

Pero dahil sa tagpong ito ay naging malinaw na ang lahat kay Althea. Madalas na isama ni Hendrix si Iris sa mga lakad nilang magbabarkada kaya hindi na bago para sa kanila ang prisensya nito, kaya nakakapagsalita sila ng ganoon kakomportable. Baka nga nasa point na sila na malayang naglalampungan sa harapan nila.

Ilang saglit pang natahimik silang lahat bago isa isang nakapagsalita.

"Althea, nagbibiruan lang kami kanina. Wag mo sanang seryosohin yun."

"Althea, wala talagang relasyon si Hendrix at Iris. Maniwala ka."

"Althea wag kang magagalit ha." Pag-aalo ng mga ito sa kanya.

"That's enough. Umuwi ka na." Hinawakan ni Hendrix ang kamay ni Althea at sinubukan itong hilahin para umalis na.

Pero hindi siya nagpatinag sa asawa niya. Hinarap niya si Hendrix at pagkatapos ay isinaboy ang lamang wine ng baso niya sa mukha nito.

Lalong natahimik ang buong paligid. Ang ilan sa kanila ay umiwas ng tingin at nagkunwaring may tinitingnan sa mga cellphones nila.

"Go on, hindi naman kita pipigilang makipaglaro sa bago mong laruan kung nagsawa ka na sa akin eh." Malambing at kalmadong saad ni Althea kay Hendrix.

Pagkatapos nun ay malakas niyang tinapik ang kamay ng asawa at nabitawan nito ang kamay niya.

Bumalik si Althea sa kabilang lounge para kunin ang pouch niya dahil uuwi na siya. Hindi niya alam na sumunod pala si Hendrix sa kanya at bigla nalang siyang binuhat nito at isinampa sa balikat niya na parang sako ng bigas.

Kahit anong pagpupumiglas ang gawin niya ay ayaw siyang ibaba nito.

Pagkabukas ng elevator ay agad na pumasok si Hendrix, tuluyan ng nawalan ng pag-asa si Althea na ibababa pa siya nito kaya tinanggap nalang niya ang kahihiyan na may nakakita sa kanya na ginawang parang sako ng bigas.

Hindi agad napansin ni Althea na may ibang tao pala sa loob ng elevator. Nalaman lang niya ng makita ang pares ng itim na leather shoes, at pants. Nang palabas na sila ni Hendrix sa elevator ay hindi napigilan ni Althea na tumingala, at agad ay nagtama ang tingin nila ng isang lalaking may matalim at magandang pares ng mata na may nakakaakit na kinang. Sa hiya ay napatakip nalang siya ng mukha at muling tumingin sa ibaba.

Pagkalabas nila sa club ay agad siyang dinala ni Hendrix sa sasakyan nito, at walang kaingat-ingat siyang inilapag sa back seat, pagkatapos ay sumakay rin ito sa loob.

Nakadama Althea ng matinding pagkahilo dahil sa pagbuhat sa kanya ng matagal ni Hendrix sa ganoong posisyon, nakainom pa siya, at walang kaingat-ingat man lang siyang ibinaba.

Habang si Hendrix naman ay kumuha ng wet tissue at pinunasan ang mukha niya.

Kumunot ang noo ni Althea nang may mapansing maliliit na kahon sa likod ng tissue box. It looks like condoms.

"Anong ginagawa mo dito ha? Sinusundan mo ba ako? Ano to catch me in the act?" Galit na galit na tanong ni Hendrix.

Hindi siya sumagot at sa halip ay lumabas siya ng kotse nito. Nandidiri siyang isipin na may ginagawa silang kababalaghan ng babae nito sa loob ng kotse.

"Althea!" Galit na sigaw ni Hendrix na sumunod sa kanya. "Saan ka pupunta ha? Pwede bang itigil mo na tong kahibangan mo?" Sermon nito sa kanya habang hinihila siya pabalik sa loob ng sasakyan.

Wala ng nagawa si Althea kundi ang tahimik na sumama. Hindi agad napansin si Althea na nasa kotse din pala si Ron, at ito ang magdadrive sa kanila pauwi.

Pareho silang tahimik ni Hendrix buong byahe pauwi, pero nang makarating sila ng mansion ay agad na pinaupo siya ni Hendrix sa may sala.

"Sinabi ko na sayo na may project kaming pinag-uusapan di ba? Bakit kailangan mong gumawa ng eksena sa club kanina at ipahiya ako? Hindi mo ba nakita how ugly and ridiculous you looked?" Bulyaw nito na halos lahat ng mga maids ay nagsisihabaan na ang mga leeg sa kanilang dalawa.

"Fine." Walang emosyon niyang sagot rito.

"Kung gusto mong magtagal ang pagsasama natin, itigil mo yang kapraningan mo. Wala akong panahon para bigyang pansin yang mga pagdududa mo, Althea!"

"Alright." Ganun pa din ang ekspresyon sa mukha niya. Blanko. Malamig.

Nagsalubong ang kilay ni Hendrix dahil para siyang nakikipag-usap sa isang robot. "Huwag mong sasagarin ang pasensya ko, Althea! Tinitiis ko lang ang ugali mong yan."

"Huwag kang mag-alala. Hindi mo na kailangang magtiis pa dahil malapit ka nang maging malayang gawin ang gusto mo." Nakangiting bulong niya at tumayo na, leaving Hendrix confused kung bakit siya nakangiti.

Sumunod din naman ito agad sa kanya, pumasok si Hendrix sa banyo at nagshower, samantalang si Althea naman ay sumampa na sa kama. Nang matapos maligo ni Hendrix ay sumampa na rin ito sa kama at tumabi sa kanya, sinubukan siyang yakapin ni Hendrix, pero umuurong siya palayo rito na para bang allergic siya sa katabi.

Mas lalong nakadama ng inis si Hendrix kaya naman marahas niyang hinila ang asawa at ikinulong ito sa bisig niya.

Walang nagawa si Althea dahil sa lakas at laki ni Hendrix ay imposibleng makawala siya rito. Lalo pa’t sa higpit ng yakap niya ay mukhang wala itong balak na pakawalan siya.

Kinaumagahan para makaganti dito ay hindi niya ito ipinagluto. Naiinis man ay hindi na nagsalita pa si Hendrix, pero para mapawi ang galit sa kanya ni Althea ay malambing itong nangako na magdidinner date sila sa weekend.

Pumayag naman si Althea kahit wala siya sa mood, at tulad ng inaasahan niya ay nagcancel si Hendrix last minute dahil sa isang importanteng business trip sa Japan.

Siguro kaya masyadong mataas ang kompyansa ni Hendrix na hindi sila maghihiwalay ay dahil hindi pa nito narerealize kung kailan sila huling kumain ng sabay, o kung kailan sila huling nagkaroon ng quality time.

'Ang sabi niya ay hinding hindi mangyayari ang annulment, pero ang totoo ay tinatrato na niya akong parang hangin. Siguro nga kung nawawala ako bukas ay hindi niya mapapansin.'

Dahil hindi nga matutuloy ang pinangako nitong dinner date ay nagpasya si Althea na ayusin ang mga gamit niya, unti-unti na niyang inililipat ang nga gamit niya sa condo na lilipatan niya.

Habang nagliligpit ay nagulat nalang siya ng makitang tumatawag ang mother-in-law niya, isang bagay na bihirang mangyari.

"Yes, Mrs. Bonaventura." Pormal niyang sagot rito dahil kapag tinawag niya itong mama ay pagagalitan lang siya nito.

"Pumunta ka rito, ngayon na. Gusto kong gawin nating pormal ang kasunduan natin. Para matiyak kong hindi ka na babalik pa sa buhay ng anak ko pagkatapos ng annulment." Sagot nito.

Sa pagbuntong hininga nalang idinaan ni Althea ang inis niya. "Opo. Pupunta po ako diyan ngayon na."

"Bilisan mo." Sagot ng kabilang linya bago siya binabaan ng telepono.

Sa mansion ng mga Bonaventura ay nakatanaw sa balkonahe ang ina ni Hendrix. Nakangiti ito habang masayang pinagmamasdan ang anak niya habang naglalakad sa garden kasama si Iris Mendoza at magkahawak kamay.

Gusto niyang ipakita at patunayan kay Althea na hindi siya ang karapatdapat sa anak niya.