THE CEO'S ABANDONED WIFE RETURNS WITH AN HEIR

Hospital

Aria Pov

Nandito ako sa private hospital namin para kunin ang mga mahahalaga kong gamit. Nagmadali na akong lumabas ng opisina ko. Bukas na ng gabi ang alis ko sa bansa. Kailangan ko pang mag-impake ng mga gamit na dadalhin ko.

Kausap ko si mommy sa cellphone habang naglalakad palabas ng hospital. Nagulat pa ako sa pagsigaw ng ex-boyfriend ko na matagal ko ng iniiwasan. Nasa lobby ito nakikipagsagutan sa security guard.

Oh goodness! What is he doing here again?

Naglakad na ako papalapit sa lobby. Tumigil lang ito nang makita ako. Tinaasan ko lang siya ng kilay at inirapan.

"What do you want this time, Anthony?" inis kong tanong.

"Finally, lumabas ka rin, my love," ngiti pa nitong sambit. Kinilabutan ako sa sinabi nito kadiri na lalaki.

"Stop making trouble here at the hospital. Stop following me! Tigilan mo na ako dahil matagal na tayong tapos. Huwag mong guluhin ang tahimik ko ng buhay," pakiusap ko rito.

"No! I'm not done with you yet, Aria." Sabay hila niya sa akin.

Nagpumiglas ako at nanlaban. "Stop it! Stop it Anthony," sigaw ko na sa kanya.

Sinenyasan ko ang security guard na 'wag lumapit baka madamay pa.

Sobra akong kinabahan na baka anong gawin nito sa akin. Hindi pwedeng makuha niya ako at gawin ang gusto nito sa akin. No way! Dapat talaga nakinig ako kay Daddy kanina, ang tigas ba naman kasi ng ulo ko. Eto ang napala ko ngayon.

"Papatayin ko ang lahat ng gustong harangan ako!" sigaw na banta pa ni Anthony.

"Let her go," isang nakakatakot na boses ang narinig ko mula sa likuran namin. Natakot ako na baka kung ano ang mangyayari sa akin, kapag magbuno sila sa harapan ko.

Napasigaw ako nang hilain ako ni Anthony ng marahas. Natapilok pa ako dahil sa pagkakahila n'ya sa akin. Ouch! Nabali pa yata ang paa ko sa pagkakatapilok ko.

"Ano ba bitawan mo ako! Nasasaktan ako!" Nagpumiglas ako.

"I said, let her go," dumagundong ang boses nito sa paligid. Nakakatakot at nakakakilabot naman ang boses nito.

Sana tulungan ako ng lalaking ito 'wag lang puro 'let her go' ang sinasabi.

Bago pa ako maisakay ni Anthony sa sasakyan nito ay may mga kamay ng humila sa akin mula sa pagkakahawak sa akin ni Anthony. Napasubsob pa ako sa matitipuno nitong dibdib.

"Aray ko naman," reklamo ko.

Narinig ko itong mahina na natawa. Like, anong nakakatawa? Kaya inangat ko ang ulo ko para makita ko ang mukha ng lalaking tumulong sa akin. Napasinghap ako habang napatingala sa lalaking humila sa akin. Kahit naka-sunglasses at sumbrero ito ay kita ko pa rin ang maganda nitong mukha, ang labi nitong pinkish ang kulay. Ang matapos nitong ilang na kay sarap pisilin, especially his nice jawline, na may manipis na buhok. A very masculine man.

Habang nakatitig ako sa lalaking naka-sunglases ay sumikdo ang puso ko. Pakiramdam ko nagtama ang aming mga mata kahit pa naka-sunglasses ito. Bumilis ang tibok ng puso ko, hindi sa kaba kundi dahil sa presensya nito sa akin. Ngayon lang ako naramdaman ng ganitong kilig at pagkamangha.

"Gago! Bitawan mo si Aria. Huwag mong yakapin ang girlfriend ko," sigaw ni Anthony. Galit na galit ang boses nito.

"Help me. He always makes trouble here and he is not my boyfriend anymore. Matagal na kaming hiwalay, pero ginugulo niya palagi ang tahimik ko ng buhay," agad kong sabi sa lalaking nakayakap sa akin.

"Huwag mo sabing yakapin ang girlfriend ko!" Sinugod ni Anthony ang lalaking nakahawak sa akin. Napakapit ako sa braso ng lalaking tumulong sa akin nang undayan nito ng tadyak si Anthony.

Kita ko ang pagkatilapon ni Anthony sa semento dahil sa pananadyak ng lalaking tumulong sa akin. Napasigaw ulit ako nang makarinig ako ng putok ng baril. Niyakap ulit ako ng lalaki, ramdam ko ang pagharang nito gamit ang katawan niya para maproteksyonan niya ako. Naipit tuloy ako sa gitna ng sasakyan at sa matipuno nitong katawan.

"Are you okay?" malamyos ang boses na tanong nito sa akin.

Tumango lang ako dahil nakapokus ako sa pagdama sa katawan nitong nakadikit sa katawan ko. Nakakaliyo ang panlalaki nitong pabango na kay sarap amoy-amoyin ang bango niya. Ang sarap sa pakiramdam ang mabaon sa mga bisig nito. Bago lang sa akin ang mga ganitong pakiramdam. At gustong gusto ko ang mga yakap nito sa akin. I feel so safe in his arms.

"I know, i smell good but stop smelling me woman! Your life is in danger isn't it? But why are you so focused on feeling my body," bulong nito sa akin. Bahagyan na namula ang mukha ko pero hindi ako nagpahalata. Napakaprangka naman ng lalaking ito.

"I'm just breathing deeply, I didn't smell you," tanggi ko agad para mapagtakpan ang kahihiyan ko. Pero honestly mabango naman talaga siya.

Gosshhh, nakakahiya ka self nasa panganib na nga ang buhay mo nakuha mo pang manantsing sa lalaking nagligtas sa iyo.

"Silly! But you know, i love your smell. Your scent so sweet. I can't get enough of smelling you, my dear," bulong ulit nito sa akin.

Sabay pa kaming napaigtad sa malakas na sigaw ni Anthony. 'Yong kabog ng dibdib ko sobrang lakas na halos mabingi na ako. God, lumala na ang saltik ng lalaking iyon. Thanks God, dahil sa estrangherong lalaki na tumulong sa akin.

"Don't mind him. Now walk faster, para makalayo ka na sa gago mong boyfriend," diin pa nito sa boyfriend na salita.

"Ex-boyfriend," pagtatama ko.

"Ex-boyfriend indeed," kita ko pa ang pagngisi nito.

"Thank you for helping me. Tatanawin ko itong malaking utang na loob mula sa iyo," taos puso kong pasasalamat sa lalaking estranghero.

Bahagya ko pang sinilip ang mukha nito dahil sa sombrero nitong suot at sunglasses. Yumuko naman ito sa akin. At bahagya na ibinaba ang sunglasses na suot. Nakita ko pa itong kumindat ng bahagya at malapad na ngumiti sa akin. Namula ang mga pisngi ko sa ginawa nitong pagkindat sa akin.

"Get in, ihahatid na kita," presenta nito. Nararamdaman ko naman na mabuti itong tao kaya hindi na ako nag-alinlangan na sumama sa estranghero.

"What is your name by the way? I heard the man shout your name. But I just want to make sure that maybe he shouted your name wrongly," mahina pa itong natawa. Humagikhik naman ako.

"Your smile is so warm and inviting. I feel giddy," he smiled widely. My cheeks blushing and i felt shy. Kinilig pa ako na parang teenager lang.

"I feel like you're flirting with me, Mister?" mahina naman itong tumawa.

"I am Zaprine." tumaas ang balahibo ko sa malamyos nitong boses. Bumaling pa ito sa akin at ngumiti. Comfortable ang pakiramdam ko habang kausap ang lalaki.

"I'm Aria. Nice to meet you Zaprine, thank you again. You're a lifesaver!" pasasalamat ko sa kanya.

Nakita ko itong napatigil at tumingin sa akin.

"Oh sh!t!" bulalas nito sabay tingin sa akin.

"Bakit?"

"Napasarap na yata ako sa pakikipagkwentuhan sa iyo. I forgot to ask where you live or where I will take you." Apologetic pa na kumamot sa batok nito.

"I also forgot to tell you because I feel akward, nervousness and I feel star struck towards you. That's why I'm speechless," bigla kong tinutop ang labi ko. Nag-react ito na parang kinilig.

"Don't be shy, we feel the same way," matamis pa itong ngumiti sa akin. Mahinhin din na ngumiti ako sa kanya.

Kaya sa huli niyaya na lang niya akong magkape muna bago niya ako ihatid sa bahay namin.