Chapter Five

NANG dahil sa ilang ulit nilang pagniniig sa hindi na nila namalayan ang oras. Nagsimula nilang paligayahin ang kani-kanilang sarili sa sala at sa bawat sulok ng bahay. Halos hindi nga nila nalaman kung paano sila nakarating sa silid ni Adel.

"Umaga na ba, Mahal?"

"Hindi pa, my little one. Pero mukhang mag-umaga na batay na rin sa liwanag ng buwan. Kaya't good morning na rin."

SA tinurang iyon ng kasintahan ay napangiti si Adel. Aba'y napasarap ang kanilang tulog. Sa unang pagkakataon simula noong naging opisyal ang kanilang relasyon bilang nobyo at nobya ay sa gabing iyon lang sila nakalimot. Sinulit pa nga nila dahil hindi niya matandaan kung ilang beses silang nakarating sa rurok ng kaligayahan.

"Ngayong nangyari na ang lahat sa atin ay---"

'Sana huwag kang magbago sa akin. Naisuko ko na ang aking pagkatao sa iyo dulot ng aking pagmamahal.'

Nais sanang sabihin ni Adel subalit hindi na niya nagawang tapusin dahil idinantay ng kasintahan ang dalawang daliri sa labi niya.

"Kung ang na