"Mommy, Daddy, kumusta na kayo rito?" tanong ni Adel sa dalawang puntod na nasa harapan.Oo, dahil sa frustration naramdaman ay umalis siya ng bahay na hindi nagpaalam. Ngunit ang sarili naman niya ay nakakatawa dahil sa sementeryo siya dinala. Sa libingan ng mga biyanan niyang magkasunod na namayapa ilang buwan na ang nakalipas."Hindi ko po alam ang maari kong sabihin, Mommy, Daddy. Kahit pa sabihing nasa tamang edad na kaming parehas ni Reynold Wayne noong nagtanan kami ngunit alam n'yo po na nakikita ko ang aking sarili kina Catherine at Reign Wayde? Tama po, mag-aasawa na po ang lalaki n'yong apo."Kagaya namin noon ay gusto na nilang magsama bilang mag-asawa kahit nag-aaral pa silang dalawa. Ngunit alam n'yo po ba ang nakakatawa? Ako, Mommy, Daddy. Dahil ngayon ko pa nauunawaan kung bakit ganoon ang pagtutol n'yong manirahan sa iisang bubong kahit on-going pa ang pag-aaral."Maari po bang ituro n'yo kung paano kami tinanggap muli ni Reynold Wayne samantalang sinuway namin kayong
KASALUKUYAN silang nasa bansang Australia dahil sa kagustuhan ng kanilang mga anak. Panahon na rin daw upang tumigil sila sa pagtatrabaho. Kahit pa sabihing malalakas pa silang parehas. Well, Reynold Wayne is already sixty plus but still kicking off. While Adel is on his fifties."Ang mga taong iyon ay ibinuyo tayong magtravel pero hindi naman sila. Mukhang may binabalak sila kaya't ayaw nilang nandoon tayo," saad ni Reynold Wayne habang sila nasa balkonahe ng isang luxurious hotel kung saan sila naka-check in sa naturang bansa."Mahal ko, huwag ka ng magtaka sa mga anak natin. Ang pagkaabalahan mo ngayon ay kung kailan sila mag-aasawa. Aba'y huwag mong sabihing kapag hindi na natin kayang alagaan ang magiging anak nila," tugon ng asawa."Iyon na nga, asawa ko. Parang kahapon lang noong nangyari ang aksidente iyon sa buhay natin pero ngayon ay isa ng professional coach ng martial arts sa ating bansa si Reign at isa namang international fashion designer si Jewel. Iyon nga lang ay pinan
"Alam ko po na nasurpresa kayong dalawa ni Mommy, Papa. Kaya ako po ay humihingi ng paumanhin. Ganoon pa man ay nais ko po kayong batiin sa espesyal na araw para sa inyong dalawa. I love you both."Binitiwan ni Reign ang palad ng ina saka tumingkayad at hinagkan sa noo ang amang kagaya ng ina na hindi halos makapagsalita."Wala akong ibang masabi anak kundi maraming-maraming salamat. Dahil kahit halos nakalimutan na namin ang araw na ito ay higit pa sa inaasahan sobra ang ginawa n'yong paghahanda. Spoiled parents na kami sa inyong magkapatid," maluha-luhang tugon ni Reynold Wayne sa anak na lalaki bago tumingin sa asawang kahit hindi magsalita ay kagaya niyang emosyonal."Mommy, smile na po. Baka mamaya ay mas maganda na ako sa iyo dahil nagiging crybaby ka na po. Hayaan mo po dahil isusunod na po natin ang para sa amin ng mga maging manugang ninyo ni Papa. Ayon po si Father naghihintay sa inyong pag-abante," dagdag turan pa ni Jewel."Huh! Saan ka ba nagmana kundi sa akin, Hija? Well
"So, ano ngayon ang plano mo, anak?" tanong ni Pierce."Life must go on of course, Daddy. We can't dwell in the past because of them. Saka maayos naman ang usapan namin ni Jomar," sagot ni RW.Dahil totoo namang maganda ang naging usapan nila ni Jomar. Binisita pa nga nila ang nakahimlay na si Annalyn sa tahanan ng mga Ortega. Patay na ito kaya't wala na ring saysay kung kamuhian pa nila.Kaso sa malaliman niyang pag-iisip ay mukhang nakaisip na naman ang kapatid niya ng pang-asar sa kaniya."Ilan ba silang nabaliw sa iyo, Kuya? Dinaig mo pa ang mga artista na mahahaba ang buhok. Hindi ka kaya gagapangin ng mga manok diyan?" anito habang pababa ng hagdan.Tuloy!Ang ilaw ng tahanan ay tuluyang napahalakhak. "Do you really mean manok, Rennie Grace?" Hinarap ng Ginang ang anak na babae. Halatang may lakad. Sa hitsura pa lamang nito ay nahulaan na kung saan ito pupunta."Oo, Mommy. Chicks nga paglaki nila manok. So instead of using the word chicks aba'y deretso manok na lang," sagot nit
"Sir Reynold!" bulalas ng taong nanutok sa binata ng mapagsino ito.Naturingan siyang shadow pero hindi naman kaya ng mata niya na kilalanin ang tao sa dilim. Kinailangan pa niyang lumapit at tinutukan ito ng baril. Kaso bago pa siya makahingi ng paumanhin dahil sa nagawa ay naunahan na siya nito."Kilala mo ako? Sino ka?" takang tanong ng binata.Tama, inaamin niyang natakot siya nang may nanutok sa kaniya ng baril pero labis din ang pasasalamat niya nang ibinaba nito. Kaso labis-labis ang kaniyang pagtataka kung bakit siya nito kilala."I'm sorry, Sir, kung natutukan kita ng baril. Yes, kilala kita dahil tauhan ako ni Ma'am Jannelle. I'm, Miss Adel's shadow." Sinabayan pa nito ng pagtango ang pananalita.Sa isipan ni Reynold Wayne ay kailan pa nagkaroon ng Shadow ang mahal niya? Saka, kailangan pa ba nito ang shadow samantalang may Love naman ito? Ah! Mukhang iba na yata ang ikot ng mundo. Nababaliw na rin ba siya? Sa pagkakaalala niya sa mga katagang narinig mula sa loob ay napangi
AS the days goes on!"L-lasing ka?"Dulot ng pagkagulat ay nautal si Adel nang napagbuksan ang kumatok. Wala namang ibang dumadalaw sa kaniya maliban sa kasintahang si Reynold Wayne. Ito rin ang madalas tumambay sa bahay niya lalo na tuwing weekend. Ngunit kailanman ay hindi ito nakainom sa tuwing nandoon sa kaniya. Kaya't hindi niya inaasahang amoy na amoy ang alak mula rito."I-im sorry, my little one. Nagkasagutan kasi kami ni Mommy sa unang pagkakataon. Kaya't napainom ako sa bar," tugon nito habang naglalakad sila patungo sa upuan."Ha? Bakit? Ibig kong sabihin ay bakit mo sinagot-sagot ang Mommy mo?" tanong niyang muli.Ngunit wala siyang natanggap na sagot mula rito. Kaya't inalalayan niya ito upang makahiga ng maayos. Akala nga niya ay nakaidlip na ito kaya't tumayo siyang muli saka nagtungo sa pintuan saka ini-lock. Simula naman kasi nang dumating ang kasintahan mula sa Thailand ay halos ito na ang bantay niya. Kahit si Shadow ay bumalik na sa dati nitong amo."Mahal, maari b
SALIT-SALITAN ang ginawa nito habang ang palad nito ay marahang humahaplos sa iba't ibang bahagi ng katawan niya. Hanggang sa muli nitong pinagapang ang labi. Mabuti na lang at hindi nag-iiwan ng mapupulang marka sa bawat dinaraanan. Dahil kung nagkataon ay baka mas tuksuhin siya ng mga kapwa estudyante. Kung kanina ay naglalakbay ang palad nito, ngayon naman ay sa dibdib niya naglalaro. Damang-dama niya na napapadiin ang pagmasahe nito sa tuwing marahil ay nanggigil."Ahhhh...hmmm." Kumawalang muli sa labi niya. Hindi niya mapigilang hindi mapaungol sa ginagawa nito. Kulang na lamang ay mapunit ang sapin ng kama dahil sa higpit nang pagkapit niya. Paanong hindi siya mapapakapit ng mahigpit sa bed sheet ay nababaliw na yata siya sa kiliting dulot nang pagromansa nito sa kaniya. Parehas silang walang karanasan sa pagtatalik ngunit hindi naging sagabal iyon upang hindi nila magampanan ang nasimulan.Napaupo siya nang tumigil ito. Buong akala niya ay huhubarin ang sariling kasuutan ngun
NANG dahil sa ilang ulit nilang pagniniig sa hindi na nila namalayan ang oras. Nagsimula nilang paligayahin ang kani-kanilang sarili sa sala at sa bawat sulok ng bahay. Halos hindi nga nila nalaman kung paano sila nakarating sa silid ni Adel."Umaga na ba, Mahal?""Hindi pa, my little one. Pero mukhang mag-umaga na batay na rin sa liwanag ng buwan. Kaya't good morning na rin."SA tinurang iyon ng kasintahan ay napangiti si Adel. Aba'y napasarap ang kanilang tulog. Sa unang pagkakataon simula noong naging opisyal ang kanilang relasyon bilang nobyo at nobya ay sa gabing iyon lang sila nakalimot. Sinulit pa nga nila dahil hindi niya matandaan kung ilang beses silang nakarating sa rurok ng kaligayahan."Ngayong nangyari na ang lahat sa atin ay---"'Sana huwag kang magbago sa akin. Naisuko ko na ang aking pagkatao sa iyo dulot ng aking pagmamahal.'Nais sanang sabihin ni Adel subalit hindi na niya nagawang tapusin dahil idinantay ng kasintahan ang dalawang daliri sa labi niya."Kung ang na