Gusto n'yo bang malaman kung kailan nainlab si Adam kay 'Your Highness?' HAHAHAHAHA
Special Chapter Two ✿♡ JAZZLENE ♡✿ THE CITY lights shimmered through the floor-to-ceiling windows of Adam's penthouse bedroom, casting a gentle glow over the plush surroundings. The air was warm and heavy with the scent of passion as we lay intertwined on his bed, our bodies still humming with the echoes of our intimacy. Nestled in his arms, under the soft blanket, I felt an overwhelming sense of closeness and contentment. “Nahihiya akong umuwi sa bahay bukas. Siguradong pagdududahan ako ni Mommy at Daddy,” pabulong kong sabi. Ang una ko kasing paalam sa text ko kay mommy kanina ay ma-la-late ako nang uwi dahil may event sa hotel at kailangan kong mag-overtime. Pero matapos lang ang unang round namin kanina ni Adam, sinabihan niya ako na hindi niya ako kayang pauwiin ngayong gabi, gusto niya pa raw akong makasama, kaya naman napilitan ulit akong mag-message kay mommy para sabihing sa hotel na ako mag-overnight. “Alam mo naman ang mga parents, they have the strangest radar.” "Then d
Special Chapter Three ✧ADAM MEADOWS✧ I thought I’d finally have Jazz all to myself for an entire week once her parents left for Hawaii. But then her annoying older brother showed up. Sa isang araw pa raw ulit ang flight nito kaya hindi ko maiuuwi agad si Jazz sa penthouse ko. ‘Yon pa naman sana ang balak ko; na doon muna kami habang wala ang parents niya. Now, I'm at their house, sitting in the dining room. Jazz is preparing dinner for us, while Zane and I are seated across from each other at the counter. His arms are crossed as he engages in a silent staring contest with me, occasionally shaking his head and letting out a slight chuckle, na parang nang-iinis. “Something funny?” I glared at him. Daig pa namin ang magkaaway. We weren't like this before Jazz and I started dating. Pero naiintindihan ko naman siya kung bakit hanggang ngayon ay parang hindi niya pa rin ako matanggap. Naalala ko ang seryosong pag-uusap namin last month matapos naming magtulakan sa swimming pool nila sa
Special Chapter Four✧ADAM MEADOWS✧“Baby, what are you doing?” I asked Jazz habang nakahiga ako sa kitchen counter nila. Nakatali ang mga kamay ko gamit ang bra niya, and I was naked, without a single piece of clothing.Jazzlene was rummaging through the fridge, her bare feet making soft padding sounds against the cool kitchen tiles. She was focused, her eyes scanning the shelves intently. Wala siyang suot na pang-ibaba, tanging ‘yong shirt lang na katerno ng pajama niya. Its hem barely covering her hips, and no panties since I had removed them earlier when we were still in the bedroom.Jazzlene’s movements were swift yet deliberate, clearly on a mission. Hindi ko alam kung ano’ng hinahanap niya sa fridge. Nagsisimula pa lang kami sa foreplay kanina nang yayain niya ako rito at sabihing siya raw ang in-charge ngayon sa ‘kin. Hindi ko rin alam kung ano’ng plano niya, pero kabado ako dahil nakatali ang mga kamay ko.She shifted aside a carton of milk, then some leftover takeout contain
Special Chapter Five ✿♡ JAZZLENE ♡✿ “ARE you sure? Bakit? May problema ka ba rito sa hotel?” May halong concern ang tono ni Ate Brianna nang banggitin ko sa kaniya ang plano kong pag-re-resign. Plano pa lang naman, hindi pa talaga ako sure. Bahagya akong ngumiti. “Hindi. Walang problema. Ano lang, uh, personal problem,” sagot ko, hoping na huwag na siyang mang-ungkat pa. Mukhang nahalata naman niya na hindi ako handang magsabi kaya hindi na siya nang-usisa pa. Pagdating ng lunch break namin, nakatanggap ako ng message kay Adam, pinapupunta niya ako sa office niya para sabayan siyang kumain since narito siya ngayon sa hotel. As usual, pasimple ulit ang pagpunta ko roon. Kunwari ay may inutos sa akin si Sir Mikko, dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin alam ng mga tao rito na may relasyon kaming dalawa. Pagdating ko sa opisina niya, naabutan ko siyang nakapuwesto na roon sa sofa na nasa center. Naihain na rin niya ang pagkain sa salaming mesa kung saan kami lagi kumakain sa tuwing
Special Chapter Six – Last PartA month later . . .✿♡ JAZZLENE ♡✿ISANG linggo na ang lumipas simula nang maikasal kami ni Adam. Hindi enggrande ang naging kasal namin dahil private wedding lang. Iyon kasi ang gusto namin pareho para sa mas ikatatahimik ng buhay namin. Family and close friends lang namin ang nakasaksi sa pag-iisang dibdib namin. Kabilang na rin doon ang Uncle Win niya. Ayaw sana ni Adam na imbitahin ito, pero ako ang nakiusap sa kaniya, dahil kahit baligtarin ang mundo, ito pa rin ang biological father niya. Then, after ng kasal, bumalik na rin naman ito sa Canada.Sa mga kaibigan ko naman, si Leigh lang ang hindi naka-attend sa kasal ko dahil hindi raw siya napayagan sa ini-file niyang vacation leave. Pero ayos lang, naintindihan ko naman dahil bago pa lang siya sa trabaho niya sa Australia. Babawi na lang daw siya sa kapag nakauwi siya.So far, naging okay naman ang lahat. Kahit lumabas sa news at sa internet ang balitang kasal na si Adam, hindi pa rin alam ng publ
Five years ago . . . PROLOGUE ✿♡ JAZZLENE ♡✿ "Jazzlene! Jazzlene, wait!" Kanina pa ako tumatakbo habang umaagos ang luha sa pisngi ko. Hindi ko nga alam kung paano ko nagagawang hindi madapa gayong nanlalabo ang mga mata ko sa luha. Dahil na rin siguro kabisado ko ang daan kaya nakikisama ang mga binti ko. "Jazzlene!" Hindi pa rin ako huminto. Patuloy ang mga paa ko sa pagtakbo. Ayoko siyang makita. Ayoko siyang makaharap. Masakit at parang hindi ko kayang matanggap. Kaya ba hindi ako invited sa birthday ni Jenna? Jenna is my best frie—no. It should be past tense. Was. Dahil simula ngayon hindi ko na rin siya kayang harapin. She was my best friend. We're both fifteen. Limang taon na kaming magkaibigan pati na rin nila Sheena at Abigail. Hindi lang best friend ang turing ko sa kaniya, or sa kanila. Lalo na kay Jenna. Para ko na rin siyang ate kaya naman ngayong araw—sixteenth birthday niya ay nagtaka ako kung bakit hindi man lang niya ako inimbitahan. Actually, last week ay nap
Six years later. Present time. ✿♡ JAZZLENE ♡✿ TAHIMIK akong nakaupo sa bus stop shelter habang hawak ang phone ko—nag-iisip kung dapat ko bang tawagan si Kuya Zane para magpasundo. Umaagos ang luha ko at nanginginig na ang katawan ko sa ginaw dahil basang-basa ako. Hindi sa ulan. Walang ulan. It's just . . . nakasuot ako ng two-piece, basa 'yon at pinatungan ko lang ng t-shirt dahil may get together kaming magbabarkada. Ako, si Camille, Violet at Leigh. No occasion. Nakaugalian lang namin na after ng exam ay nagbo-bonding kami para pambawi man lang sa mga stressful days namin. So, nag-check in kami sa isang hotel and resort na hindi gaanong kilala. Mas gusto namin 'yong hindi masyadong dinadayo ng mga tao dahil hindi puwedeng ma-expose si Camille sa public since kilala siyang artista. Yes. May kaibigan akong artista. Nakabihis na kaming apat na magkakaibigan kanina. Naka-two-piece na kami at nakalublob na sa swimming pool when I spotted someone na hindi gaanong kalayuan sa amin. A
✿♡ JAZZLENE ♡✿ADAM Meadows. Tama nga ang kutob ko. Siya ang susundo sa 'kin. Hindi ko tuloy alam kung sasama ako or lakas-loob na lang na babalik sa hotel. Because he wasn't an 'I'll-do-my-buddy-a-favor-and-pick-his-sister-up type of guy. He was a look-at-me-wrong-or-say-anything-to-me-I-don't-like-and-I'll-kill-you-with-my-hands kinda guy, and he's doing it looking so calm and gorgeous you wouldn't notice your world crashing down.Saglit akong napayuko at binaba ang tingin ko sa mga paa kong marumi dahil nakapaa ako pumunta rito. I swiped my tongue over my dry lips, kasunod ang pagbaba ng salamin sa bintana ng passenger seat."Get it." Hindi malakas ang boses niya. Hindi rin siya galit. Enough lang para marinig ko siya. "Or gusto mo pang pagbuksan kita?" he said it very cold I can feel my body freezing.Napilitan na akong tumayo para lumapit sa kaniya. Bahala na kung marumihan ko ang sasakyan niya. Mayaman naman siya, ipalinis niya na lang. Noong nasa loob ako, saglit ko siyang sin