CHAPTER THREE
ADAM MEADOWS
"SO? Is she your type?" Henry asked as I was staring at his mobile screen.
Picture ng babae. Pangatlo na 'to sa mga babaeng inirereto sa akin ng mga kaibigan ko. 'Yong una at pangalawa ay hindi ko nagustuhan. Ni hindi tumagal nang dalawang segundo ang mga mata ko sa kanila. Pinagmasdan ko 'yong picture dahil kilala ko. Ate siya ni Jenna, ang dating kaibigan ni Jazzlene.
Natatawa na lang akong sa mga kaibigan ko na ibinubuyo ako kung kani-kaninong babae. Gusto kasi nila na magkaroon na ako ng girlfriend, someone na I can be with lalo na kapag alam n'yo na. But I don't do girlfriend. Hindi naman porke wala akong girlfriend ay dry na ang s*x life ko. May mga babae pa rin naman akong naikakama kapag kailangan kong mag-release. At hindi sila basta-basta dahil hindi ako pumapatol sa kung kani-kanino lang.
Tulad na lang ngayon, wala man lang ni isa ang pumasa sa taste ko lalong-lalo na 'yong ate ng ex-best friend ni Jazzlene. Despite her revealing dress, she looked like the type who expected sweet nothings and lovemaking in bed.
I didn't do sweet nothings and gentle lovemaking. My style was distinct, appealing only to a specific type of woman. I preferred raw passion, no frills, just pure intensity in bed. Hindi rin ako nakikipaghalikan sa mga babaeng ikinakama ko. Ayoko rin nakikita ang mga mukha when we do it, kaya I always made sure na we do it dog style. Tss.
"Ayoko," tipid kong sagot at ibinalik sa kaniya ang cell phone niya. "Kay Gerald mo na lang ipakilala. Sigurado hindi niya 'yan tatanggihan." I motioned toward Gerald na katabi ni Zane sa sofa. Nagsama-sama kami ngayon dito dahil magkakalayo na naman kaming magkakaibigan. Lilipad na naman silang apat next week. Si Zane, six months siyang mawawala, while 'yong tatlo, four months. Ako lang ang maiiwan sa bansa dahil hindi naman ako piloto katulad nila. Isa pa, Meadows Group is here, so I need to be here.
"May I see?" Natatawang inabot ni Gerald ang phone niya.
Pero sa aming lahat, si Zane talaga ang masasabi kong malakas ang charisma, at tinaguriang sweet guy. Maraming naa-attract sa kaniya. Kabi-kabila ang mga babae pero walang official girlfriend ang loko. Katuwiran niya, ayaw niya pa ng commitment dahil nag-e-enjoy pa raw siyang magpahabol sa mga babaeng halos sambahin siya.
Mabait si Zane. While I tended to keep people on edge, he had a knack for putting them at ease, especially with women. His approach was the opposite of mine—more was always merrier in his book. Kung i-co-compute nga ang mga babaeng naikama na niya, probably, half of the city na. And he's proud of it.
"Woah. Men, look. Ang lusog, oh. Yumyum!" Nakangisi si Gerald habang zino-zoom ang screen. "And her ass . . . bilog na bilog din! Sarap i-spank nito."
"Teka? Hindi ba't kapatid 'to ng kaibigan ni Jazzlene noon?" Nakasilip na si Zane sa screen kaya napuna na rin niya 'yong picture. Akala ko ako lang ang nakakilala. "H'wag n'yong patulan 'yan at baka pag-untugin ko pa sila ng kapatid niya," he added, annoyed.
I could feel his concern toward his sister. Mapang-asar lang siya kay Jazz pero overprotective siya sa kapatid niya. In fact, noong nalaman niya na niloko si Jazz ng ex-bf nitong Vince ang pangalan, six years ago, at ng best friend nitong si Jenna, siya ang gumawa ng paraan para magkahiwalay ang dalawa. Pero siyempre, tinulungan ko siya.
"Ano na naman 'yang pinagpipiyestahan n'yo?" Napalingon silang lahat sa pagdating ni Jazzlene, maliban sa 'kin. Deretso lang ang tingin ko sa center table dahil narito kami sa maluwang nilang sala.
Hinintay ko siyang makalapit. May dala siyang tray na may lamang pagkain. Newly baked blueberry cookies at lemon juice. Alam kong siya mismo ang nag-bake ng cookies na 'yon. She loves baking. I mean, not just baking. She loves cooking and everything related to food. Kaya rin siguro HRM ang kinuha niyang course.
Habang inihahain niya sa 'min ang meryenda, I took my time to study her. Nakaligo na siya. Nakasuot ng floral pink na pajama at maluwang na white t-shirt. Basa pa ang buhok niya na sinuklay papalikod. No make-ups on, but still, beau—hell no. Mukha siyang manang kapag nasa bahay. Ibang-iba ang hitsura niya kapag nasa labas at kasama ang mga kaibigan niya.
"Nanonood kayo ng p**n, 'no?" Masama ang tingin niya kina Gerald at Zane na naabutan niyang nakatutok sa screen ng cell phone.
Nakatingin pa rin ako sa kaniya. Nakasabit sa balikat niya ang jacket ko na ipinahiram ko sa kaniya kanina bago siya bumaba sa sasakyan.
"P**n? No." Mabilis na umiling si Gerald. "May tinitingnan lang kami. New business." He laughed a bit, pero halatang hindi niya napaniwala si Jazz.
"Business?" Tinawanan niya 'yong dalawa 'tsaka niya ipinokus ang tingin kay Zane. "Baka monkey busniess. Siguradong babae 'yan. Maniniwala lang akong business 'yan kung si Adam ang nagsabi. Siya ang tunay na business minded. Kayo, puro mga dede at puwet lang ang laman ng mga utak n'yo!"
"Bibig mo, Jazz, ah! Umalis ka na nga!" Inis siyang ipinagtabuyan ni Zane, pero hindi siya kumilos. Kinuha niya ang jacket kong nasa balikat niya. Alam kong sa 'kin na siya babaling kaya nag-iwas agad ako ng tingin.
"Ito na pala 'yong jacket mo." Inabot ko 'yon at saglit siyang sinulyapan. "Salamat na rin sa pagsundo." Tipid na pagtango lang ang isinagot ko. Agad rin naman siyang tumalikod para iwan na kami.
"Jazz, teka!" tawag ni Zane bago pa man makalayo si Jazz.
Huminto siya at nilingon si Zane. "Bakit?"
"Ano'ng katangahan na naman ang nagawa mo kanina at nagpasundo ka? 'Di ba kasama mo mga kaibigan mo? Don't tell me pinagkaisahan ka na naman nila? Niloko ka na naman ba ng boyfriend mo at ipinagpalit ka? Kanino? Kay Camille? Kay Violet? Kay Leigh?"
Nakita ko ang pagkagulat sa mukha niya. Hindi siya nakasagot at napayuko. My eyebrows furrowed and I sensed something. Did she lie? Ang sabi niya sa 'kin kanina no'ng tinanong ko siya, masama raw ang pakiramdam niya. Hindi ba 'yon ang totoong dahilan?
"Hoy, sumagot ka!" Zane raised his voice.
Unti-unting umangat ang mukha niya and "H-Hindi sa kanila. Sa lalaki. Sa lalaki niya 'ko . . . pinagpalit."
Silence.
I don't know how long. Natapos lang ang katahimikan nang marinig na naming lumalakas na ang paghikbi ni Jazz at sunod-sunod na ang pagsinghot nito.
"Lalaki?" Zane asked in disbelief. "Ipinagpalit ka ng boyfriend mo sa kapwa niya may bayag?"
Bahagyang tumango si Jazz and that's when she broke down. And for some inexplicable reason, I felt an urge to salvage someone and watch them crumble into ashes at my feet.
Tumayo si Zane sa upuan niya at nilapitan ang kapatid. He hugged his sister and patted her back. "Ano'ng sabi ko sa 'yo noon? 'Di ba binalaan na kita sa lalaking 'yon? Noon pa naamoy ko nang hindi straight 'yan. Pero 'di ka nakinig sa 'kin. Pinairal mo 'yang karupukan mo." Napailing siya. Maging sina Gerald at Henry ay hindi na rin naiwasang umiling.
Bumitiw siya sa Kuya niya at mahinang nagsalita habang humihikbi. "H-Huwag mo 'kong isusumbong kay Mommy."
"Hindi ikaw ang isusumbong ko. 'Yong magaling mong ex. Moooom! Mommyyyy!"
"Kuya, ano ba!" I saw how Jazz panicked. Parang gusto ko tuloy dagukan si Zane sa ginagawa niya.
"Moooom!"
"Tumigil ka—" Bago pa man niya maabot at matakpan ang bibig ng kuya niya, narinig na sila ng mommy nila.
"Yes?" Palapit na ito sa direksiyon namin. 'Laging seryoso ang mukha ni Attorney Franxine Hart, pero mabait ito. Anak na rin ang turing niya sa akin, sa aming magkakaibigan. "Bakit? Napapa'no kayo?"
"Itong si Jazz, mom, broken," Zane said. "Ipinagpalit siya ng boyfriend niya."
"Na naman?" Tita Franxine asked in disbelief and turned her gaze to her daughter. She looked at her with pity. "What happened?"
Ayaw pa ring magpaawat ni Zane at siya pa rin ang sumagot sa Mommy nila. "Not with her best friend this time. Sa lalaki, Mom. That Dom is a bisexual! Noon ko pa talaga duda 'yon at sinabihan ko na rin 'tong si Jazz noon, but she didn't listen."
"Oh, my daughter. Are you okay?" Attorney Hart opened her arms at agad namang yumakap sa kaniya si Jazz.
"I'm not, mommy. Masakit pa rin . . ." Kung kanina ay bahagya siyang tumigil sa pag-iyak, ngayon ay nagtuloy-tuloy na naman sa pagbagsak ang luha niya.
"Let's go uptairs. Pag-usapan natin 'yan." Binalingan kami ni Attorney Hart nang bumitiw sa kaniya si Jazz. "Boys, iaakyat ko muna si Jazz sa taas. Enjoy lang kayo, ha? At walang aalis sa inyo. Dito na kayo mag-dinner. Oh, sorry. Maliban kay Henry dahil may asawang naghihintay d'yan." She laughed a bit.
"It's okay, tita. Dito na lang din ako kaka—"
"Shut up, men. Umuwi ka sa asawa mo kung ayaw mong abugbog Berna," humahalakhak na sabi ni Gerald.
"T*ngina talaga ng Dominic Francisco na 'yon. 'Wag kong makakasalubong 'yon, babasagin ko talaga mukha no'n. Tatanga-tanga na nga 'yong kapatid ko, sinaktan pa ng hay*p! May araw rin sa 'kin 'yon." Inabot niya ang isang baso at sinalinan ng lemon juice 'tsaka nilagok.
I took my phone out of my pocket and type a message for my male secretary.
"I need every detail on Dominic Francisco. Get it to me in fifteen minutes."
CHAPTER FOURADAM MEADOWSMAGKAKAHARAP na kami sa dining table. Magkatabi ang parents ni Zane. Napagigitnaan naman ako nina Zane at Gerald at sa tabi naman niya si David. Si Henry ay umuwi na dahil tinawagan na rin ng asawa niya."Malapit na OJT ng kapatid mo, Zane." Si Attorney Hart.Hindi pa kami nagsisimulang kumain dahil wala pa si Jazz."OJT? Where?""La Vienna Hotel."Nagsalubong ang kilay ni Zane. "La Vienna? Ang layo naman."He was right. Malayo 'yon dito sa Aloha City. Three hours ang biyahe papunta ro'n. But I understand kung bakit doon mag-o-OJT si Jazz. 'Yon kasi ang pinakakilalang hotel sa bansa. For now."Oo. Kaya nga nag-aalala kami ng dad mo kapag nagsimula na siya. Alam mo naman 'yang kapatid mo. Sa sobrang kabaitan, napakadaling mauto." Napailing si Tita.I agree."Ayoko nga sana siyang payagan na doon mag-OJT," panimula ni Tito Angelo, ang Daddy nina Jazz at Zane. "Doon din daw kasi mag-o-OJT mga kaibigan niya. Sama-sama raw sila." He shrugged."Kailan?" Zane asked,
CHAPTER FIVEJAZZLENEKASAMA ko sina Camille, Leigh at Violet habang naglalakad kami papunta sa main gate dahil tapos na ang huli naming klase.Hindi na katulad noong una na pinagkakaguluhan si Camille sa campus at dinudumog ng mga estudyanteng gustong magpa-picture sa kaniya. Ngayon ay medyo sanay na ang mga tao na nakikita siya araw-araw kaya parang naging normal na lang din ang buhay niya rito sa university. Pero hindi pa rin nawawala 'yong mga estudyanteng kumakaway sa kaniya at nag-he-hello or hi kapag makasasalubong siya. At dahil down to earth 'tong frenny namin, kahit hindi niya kilala ay binabati niya rin pabalik.Ang pinakamaldita naman sa amin ay si Violet. Pangalan pa lang may pagkamataray na. Si Leigh naman 'yong simpleng tahimik pero maraming ka-fling sa iba't ibang department.At ako . . . ako lang naman 'yong babaeng isinumpa. 'Yong palaging niloloko. Hindi ko rin alam kung bakit. Ang hirap hanapin ng sagot. I mean, hindi naman ako pangit. Maganda naman din ako tulad ng
CHAPTER SIXADAM MEADOWSLUMAPIT akong lalo para maitutok sa mukha ng lalaking may hawak sa braso ni Jazzlene ang baril ko. Ngayon, nanginginig na siya sa takot habang may butil butil na pawis sa sentido niya."I'm gonna count to three. One . . . two—"'Tsaka niya pa lang binitiwan si Jazz. And I took the opportunity to grab Jazzlene's arm para ikubli siya sa likuran ko. I covered her with my body habang sa lalaki pa rin ako nakatingin. Sa lalaking hindi pa nadala sa pagkakatanggal niya sa trabaho. Ano pa kaya'ng gusto niyang mangyari sa kaniya? Does he want to die now? I can give it to him if he wants."A-Adam . . ." Naramdaman ko ang paghawak ni Jazzlene sa laylayan ng coat ko. "Baka . . . b-baka maiputok mo 'yan. Ibaba mo."Without looking back at her, I said firmly, "No. Because I'm gonna kill this man and buried him eight feet under kapag hindi pa siya umalis sa harap ko in three sec—"Hindi ko pa natatapos ang sentence ko nang bigla itong kumaripas ng takbo palayo. Takot naman pa
CHAPTER SEVENJAZZLENEPUMASOK ako sa kuwarto ni Kuya Zane at naabutan ko siyang nakagayak na. Suot na niya ang pilot uniform at nasa paanan ng kama naman ang suitcase at isang duffel bag. Abala siyang nagta-type sa phone niya kaya hindi niya ako pinansin kahit na alam niyang pumasok ako sa loob.Umupo ako sa gilid ng bed niya at ibinagsak ang katawan ko roon at nakadipa ang mga kamay. "Mag-iingat ka palagi. 'Wag kang tatanga-tanga ro'n, ah?" sabi ko, dahilan para lingunin niya ako.Kumunot ang noo niya. "Ikaw ang huwag tatanga-tanga rito, lalo na at maiiwan kang mag-isa.""Kasama ko naman si Mommy at Daddy."He huffed. "Aalis din sila. Sa pagkakaalam ko, next week dahil may case na aasikasuhin si Mom. Kailangan niyang puntahan 'yong client niya at ang alam ko, sa vacation house ng client niya sila mag-stay ni daddy habang nag-he-hearing para malapit lang sila ro'n at hindi na kailangan pang bumiyahe lagi.""Ha?" Nagsalubong ang kilay ko. "Bakit walang sinasabi sa 'kin si mommy?" Napab
CHAPTER EIGHTJAZZLENEINIANGAT ko ang sandok sa bibig ko para tikman kung tama lang ba ang timpla ng niluto kong sinigang para sa hapunan. Ako ang nagluto ngayon dahil wala pa sina Mommy at Daddy. Umalis sila kaninang hapon, bandang alas-tres para mag-grocery at bumili ng stocks ko rito sa bahay dahil sa isang araw na sila aalis.Okay na ang timpla. Binitiwan ko na ang sandok, tinakpan ang kaserola at pinatay ang kalan. Hinugot ko na rin ang rice cooker sa outlet bago ko damputin ang phone ko sa mesa. I was about to leave the kitchen when my phone rang. Si mommy."Hi, mom," I greeted first.Hindi siya agad sumagot. Medyo maingay ang background, may mga nagtatawanan. "Hi, anak, Jazz. Nagluto ka na ba ng dinner?""Opo. Sinigang." Nasa hagdan na ako at paakyat sa taas, sa room ko."'Nak, hindi kami makakauwi agad ng daddy mo. 'Wag mo na kaming hintayin for dinner. Nakorner kasi kami ng mga classmates ko noon at nagkayayaan mag-dinner. Mauna ka nang kumain. Ah, wait? Si Adam pala dalhan m
CHAPTER NINEADAM MEADOWS"Work problem? Women?" tanong ni Dante matapos kong tunggain ang alak sa baso. Bahagya niya pa akong tinawanan. Hindi ko alam kung nang-iinsulto ba siya sa women. Alam niya namang wala akong girlfriend."Work. It's a sh*tty stress." Bukod kina Zane, Gerald, Henry at David tinuturing ko rin siyang kaibigan. Pero sa kanilang lahat, si Zane at itong si Dante ang masasabi kong nakakausap ko nang mas malalim. Komportable ako sa kanila. Dati ko siyang empleyado na naging kaibigan ko na rin. Hindi siya nagtagal sa kompanya ko dahil kinailangan niyang i-take over ang bar—kinaroroonan namin ngayon—noong nawala ang kuya niya.Habang nagkukuwentuhan kami, I fired off a quick text to Jazz para tanungin kung pauwi na ba siya sa kanila. Alas-singko na ng hapon at alam kong ganitong oras ay tapos na ang klase niya.I wasn't exactly thrilled about taking on babysitting duties, but I'd promised Zane I'd watch over his sister—and when I give my word, I stick to it without reser
CHAPTER TENJAZZLENE"SA sobrang inis ko, hindi ko siya dinalhan ng dinner kagabi kahit pa binilinan ako ni Mommy na i-share na lang siya sa tuwing magluluto ako," I finished dramatically before I took a sip of my coffee.Narito kami ngayon ng mga kaibigan ko sa isang coffee shop sa labas ng university dahil breaktime. Inis kong ikinuwento sa kaniya ang ginawa ni Adam sa bahay nina Janina. For the record, hindi naman ako basta nagsaya kasama ang friends ko. Bonding namin 'yon na napagkasunduan ng buong block dahil malapit na kaming mag-OJT at hindi kami magkakasama.Kaya naman hanggang ngayon ay inis na inis ako sa ginawa ni Adam. Ang totoo nga ay hindi ko pa siya kinakausap simula pa kagabi matapos niya akong iuwi sa bahay namin. Gumawa ako ng paraan para hindi ko siya makasabay sa pagpasok.I couldn't believe he had the audacity to show up and boss me around like that. Even Kuya Zane never treated me like that."Bakit naman kasi sinabi mo kung nasaan si Jazz?" baling ni Violet kay Ca
CHAPTER ELEVENADAM MEADOWSTHERE'S a bead of sweat forming on the forehead of the man sitting in front of me, despite the chilly temperature in my office. I should put him out of his misery, but instead, I continue to stare him down."I . . . the fund . . . we we're so grateful for your continued investment," he stammered.Dapat lang naman. I've got billions invested throughout the world, a far from insignificant portion of it in his firm. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. My face serious. "I never said I'd continue investing in you," I said, my voice is firm, devoid of any kindness.Nagsimulang gumalaw ang isa niyang paa sa sahig, dinig ko ang pag-tap ng sapatos niya roon and I watched the bead of sweat run down his face, his breathing accelerating by the second."H-Hindi ka ba . . . satisfied sa performance ng company? Our share price increased by twenty percent this year."Sasagot pa lang sana ako sa kaniya nang mag-vibrate ang mobile phone ko sa ibabaw ng mesa. A text message fro