Special Chapter FiveJAZZLENE"ARE you sure? Bakit? May problema ka ba rito sa hotel?" May halong concern ang tono ni Ate Brianna nang banggitin ko sa kaniya ang plano kong pag-re-resign. Plano pa lang naman, hindi pa talaga ako sure. Bahagya akong ngumiti. "Hindi. Walang problema. Ano lang, uh, personal problem," sagot ko, hoping na huwag na siyang mang-ungkat pa. Mukhang nahalata naman niya na hindi ako handang magsabi kaya hindi na siya nang-usisa pa. Pagdating ng lunch break namin, nakatanggap ako ng message kay Adam, pinapupunta niya ako sa office niya para sabayan siyang kumain since narito siya ngayon sa hotel. As usual, pasimple ulit ang pagpunta ko roon. Kunwari ay may inutos sa akin si Sir Mikko, dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin alam ng mga tao rito na may relasyon kaming dalawa. Pagdating ko sa opisina niya, naabutan ko siyang nakapuwesto na roon sa sofa na nasa center. Naihain na rin niya ang pagkain sa salaming mesa kung saan kami lagi kumakain sa tuwing narito ako
Special Chapter Six – Last PartA month later . . .✿♡ JAZZLENE ♡✿ISANG linggo na ang lumipas simula nang maikasal kami ni Adam. Hindi enggrande ang naging kasal namin dahil private wedding lang. Iyon kasi ang gusto namin pareho para sa mas ikatatahimik ng buhay namin. Family and close friends lang namin ang nakasaksi sa pag-iisang dibdib namin. Kabilang na rin doon ang Uncle Win niya. Ayaw sana ni Adam na imbitahin ito, pero ako ang nakiusap sa kaniya, dahil kahit baligtarin ang mundo, ito pa rin ang biological father niya. Then, after ng kasal, bumalik na rin naman ito sa Canada.Sa mga kaibigan ko naman, si Leigh lang ang hindi naka-attend sa kasal ko dahil hindi raw siya napayagan sa ini-file niyang vacation leave. Pero ayos lang, naintindihan ko naman dahil bago pa lang siya sa trabaho niya sa Australia. Babawi na lang daw siya sa kapag nakauwi siya.So far, naging okay naman ang lahat. Kahit lumabas sa news at sa internet ang balitang kasal na si Adam, hindi pa rin alam ng publ
PROLOGUE"JAZZLENE, wait!"Rinig ko ang pagtawag sa akin pero hindi ako tumigil sa pagtakbo. Hindi ko alam kung paanong hindi ako nadadapa sa kabila ng panlalabo ng paningin ko dahil sa luhang umaagos sa aking mga mata."Jazzlene!"Ayoko siyang makita. Ayoko siyang makaharap. Masakit at parang hindi ko kayang tanggapin. Kaya ba hindi ako invited sa birthday ni Jenna?Jenna is my best frie—no. It should be past tense. Was. Dahil simula ngayon hindi ko na rin siya kayang harapin. She was my best friend. We're both fifteen. Limang taon na kaming magkaibigan at para ko na rin siyang Ate kaya naman ngayong araw—sixteenth birthday niya ay nagtaka ako kung bakit hindi man lang niya ako inimbitahan.Last week ay napag-usapan namin ni Jenna ang tungkol sa birthday niya kasama pa ang dalawa naming kaibigan na sina Sheena at Abigail na hindi na maghahanda. Wala kasi ang parents niya at nasa Thailand pa kung saan naka-base ang business nila. 'Tsaka na lang daw siya mag-ce-celebrate once na makauwi
CHAPTER ONESix years later.JAZZLENETAHIMIK akong nakaupo sa bus stop shelter habang hawak ang phone ko—nag-iisip kung dapat ko bang tawagan si Kuya Zane para magpasundo. Umaagos ang luha ko at nanginginig na ang katawan ko sa ginaw dahil basang-basa ako. Hindi sa ulan. Walang ulan.It's just that. . . nakasuot ako ng two-piece, basa 'yon at pinatungan ko lang ng t-shirt dahil may get together kaming magbabarkada dito sa isang hotel and resort na hindi gaanong kilala. Ako, sina Camille, Violet at Leigh. Nakaugalian na namin na after ng exam ay nagbo-bonding kami para pambawi man lang sa mga stressful days namin. Pinili namin 'yong hindi masyadong dinadayo ng mga tao dahil hindi puwedeng ma-expose si Camille sa public dahil kilala siyang artista.Nakabihis na kaming apat na magkakaibigan kanina. Naka-two-piece at nakalublob na sa swimming pool when I spotted someone na hindi gaanong kalayuan sa amin. Out of curiosity ay sumilip ako sa mga siwang ng mga halamang naroon. And to my surpr
CHAPTER TWO✿♡ JAZZLENE ♡✿TAMA nga ang kutob ko, ang aroganteng si Adam Meadows ang susundo sa akin. Hindi ko tuloy alam kung sasama ako or maglalakas-loob na lang na bumalik sa hotel. Hindi niya 'yon direktang sinabi pero ramdam ko sa malamig niyang pakikitungo noon pa.Saglit akong napayuko at ibinaba ang tingin sa mga paa kong marumi dahil nakayapak akong pumunta rito. Nakatayo na ako sa harap ng kotse niya. As I bit my lower lip, kasunod din no'n ang pagbaba ng salamin sa bintana ng shotgun seat."Get in," aniya sa malumanay na boses. "O gusto mo pang pagbuksan kita?" he said in a very cold tone. I felt my body froze in a bit."Salamat sa pagsundo sa 'kin." I said almost a whisper bago umayos ng upo at ipinulupot nang mabuti ang t-shirt na nakabalot sa akin. Hindi ko alam kung nanginginig ako sa lamig o dahil sa presensiya ng frozen guy na ito.Wala akong narinig na sagot mula sa kaniya. Maski hininga niya, hindi ko naririnig. He didn't respond or even glance at me as he expertly
CHAPTER THREEADAM MEADOWS"SO? Is she your type?" Henry asked as I was staring at his mobile screen.Picture ng babae. Pangatlo na 'to sa mga babaeng inirereto sa akin ng mga kaibigan ko. 'Yong una at pangalawa ay hindi ko nagustuhan. Ni hindi tumagal nang dalawang segundo ang mga mata ko sa kanila. Pinagmasdan ko 'yong picture dahil kilala ko. Ate siya ni Jenna, ang dating kaibigan ni Jazzlene.Natatawa na lang akong sa mga kaibigan ko na ibinubuyo ako kung kani-kaninong babae. Gusto kasi nila na magkaroon na ako ng girlfriend, someone na I can be with lalo na kapag alam n'yo na. But I don't do girlfriend. Hindi naman porke wala akong girlfriend ay dry na ang s*x life ko. May mga babae pa rin naman akong naikakama kapag kailangan kong mag-release. At hindi sila basta-basta dahil hindi ako pumapatol sa kung kani-kanino lang.Tulad na lang ngayon, wala man lang ni isa ang pumasa sa taste ko lalong-lalo na 'yong ate ng ex-best friend ni Jazzlene. Despite her revealing dress, she looked
CHAPTER FOURADAM MEADOWSMAGKAKAHARAP na kami sa dining table. Magkatabi ang parents ni Zane. Napagigitnaan naman ako nina Zane at Gerald at sa tabi naman niya si David. Si Henry ay umuwi na dahil tinawagan na rin ng asawa niya."Malapit na OJT ng kapatid mo, Zane." Si Attorney Hart.Hindi pa kami nagsisimulang kumain dahil wala pa si Jazz."OJT? Where?""La Vienna Hotel."Nagsalubong ang kilay ni Zane. "La Vienna? Ang layo naman."He was right. Malayo 'yon dito sa Aloha City. Three hours ang biyahe papunta ro'n. But I understand kung bakit doon mag-o-OJT si Jazz. 'Yon kasi ang pinakakilalang hotel sa bansa. For now."Oo. Kaya nga nag-aalala kami ng dad mo kapag nagsimula na siya. Alam mo naman 'yang kapatid mo. Sa sobrang kabaitan, napakadaling mauto." Napailing si Tita.I agree."Ayoko nga sana siyang payagan na doon mag-OJT," panimula ni Tito Angelo, ang Daddy nina Jazz at Zane. "Doon din daw kasi mag-o-OJT mga kaibigan niya. Sama-sama raw sila." He shrugged."Kailan?" Zane asked,
CHAPTER FIVEJAZZLENEKASAMA ko sina Camille, Leigh at Violet habang naglalakad kami papunta sa main gate dahil tapos na ang huli naming klase.Hindi na katulad noong una na pinagkakaguluhan si Camille sa campus at dinudumog ng mga estudyanteng gustong magpa-picture sa kaniya. Ngayon ay medyo sanay na ang mga tao na nakikita siya araw-araw kaya parang naging normal na lang din ang buhay niya rito sa university. Pero hindi pa rin nawawala 'yong mga estudyanteng kumakaway sa kaniya at nag-he-hello or hi kapag makasasalubong siya. At dahil down to earth 'tong frenny namin, kahit hindi niya kilala ay binabati niya rin pabalik.Ang pinakamaldita naman sa amin ay si Violet. Pangalan pa lang may pagkamataray na. Si Leigh naman 'yong simpleng tahimik pero maraming ka-fling sa iba't ibang department.At ako . . . ako lang naman 'yong babaeng isinumpa. 'Yong palaging niloloko. Hindi ko rin alam kung bakit. Ang hirap hanapin ng sagot. I mean, hindi naman ako pangit. Maganda naman din ako tulad ng