LOGINShare
Doppelgänger 10 เปลี่ยนใจทันไหม
Last Updated:
2025-08-15 16:22:45โซลี่ย์ยืนอยู่ในห้อง เธอเปลี่ยนเสื้อผ้านานพอสมควรหลังจากที่เดม่อนออกไปและคำพูดของเขามันยังวนเวียนอยู่ในหัวของเธอ
ที่เขาพูดหมายถึงอะไรกัน “ฉันอยากเห็นหน้าเธอทุกวัน” “อย่าไปเชื่อคำพูดของคนแบบนั้นนะโซลี่ย์” เธอพูดเตือนสติตัวเองไม่ให้เชื่อคำพูดเดม่อน เธอเห็นฟรานซิสว่ายน้ำอยู่แต่เธอก็ไม่อยากจะทักเขาเพราะกลัวว่าฟรานซิสจะถามถึงเดม่อน “เธอจะไม่ว่ายน้ำหน่อยเหรอ ยังเหลือเวลาอีกตั้งนานกว่าจะเข้าเรียน” ฟรานซิสเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นโซลี่ย์กำลังจะเดินผ่านหน้าเขาไป โซลี่ย์หยุดเดินแล้วหันไปหาฟรานซิสที่เกาะอยู่ข้างสระ เธอก็อยากว่ายน้ำนะส่วนตัวเธอชอบเล่นน้ำมากแต่ก็ไม่ได้มีโอกาสได้เล่นบ่อยเพราะเธอยังว่ายน้ำไม่คล่องแค่พอช่วยเหลือตัวเองได้ แต่ตอนนี้มันติดตรงที่เธอ... “ฉันไม่มีชุดว่ายน้ำหรอกนะ” “แต่ฉันมีให้” พรึบ ฟรานซิสขึ้นจากสระตรงไปที่ล็อกเกอร์ที่มีชุดว่ายน้ำสำรองอยู่หัวมุมโดมมีทั้งของผู้หญิงและของผู้ชาย เขายื่นชุดว่ายน้ำมาให้เธอ “รับไปเปลี่ยนถือซะว่าได้ลองว่ายน้ำก่อนจะมาเริ่มซ้อมจริงไง เธอเป็นเพื่อนไอ้เดม่อนใช่ไหมฉันก็เป็นเพื่อนมัน...” หมับ! “ฉันไม่ใช่เพื่อนเขา” เธอรับชุดมาก่อนจะเดินไปเปลี่ยนแต่ “เฮ้! นั่นห้องผู้ชายห้องผู้หญิงฝั่งนั้นต่างหาก” โซลี่ย์อายเป็นอย่างมากที่เธอจะเดินไปเปลี่ยนชุดในห้องผู้ชาย หลังจากเปลี่ยนชุดเสร็จโซลี่ย์เดินกลับมายังสระ เธอยืนอยู่ตรงบันไดทางลงสระส่วนฟรานซิสก็นั่งอยู่ขอบสระมองเธอ “สระนี้ลึกมากหรือเปล่าประมาณกี่เมตร?”โซลี่ย์ถามฟรานซิสเพราะเธอก็แอบกลัวถึงจะว่ายน้ำเป็นแต่เธอก็ว่ายไม่แข็ง “3.5เมตร” โซลี่ย์ถึงกับตาโตมันลึกมากทุกคนเธอที่มีส่วนสูงแค่165เซนติเมตร “เอ่อ..คือฉันเปลี่ยนใจไม่ว่ายน้ำแล้วได้ไหม” โซลี่ย์บอกออกไปอย่างน้อยขอทำใจก่อนดีกว่าไม่อยากว่าย แล้วถ้าเธอเกิดเป็นตะคริวจะทำไง ฟรานซิสลุกขึ้นเดินมาหาเธอ หมับ! เขาจับที่ไหล่ของเธอแน่น โซลี่ย์ที่ยืนจับราวบันไดหันหน้ามาทางเขาก็ถึงกับงง “อยู่ชมรมว่ายน้ำจะกลัวน้ำไม่ได้นะ” ตู้มม!!!! ซ่าา โซลี่ย์ตกใจมากที่ฟรานซิสผลักเธอให้ลงมาในสระน้ำด้วยความที่ไม่ระวังทำให้เธอสำลักน้ำเข้าไปในปากเต็มๆเธอรีบตีขาขึ้นมาจากน้ำ เขาผลักเธอแรงมาก “แค่กๆ ทำบ้าอะไรของนายผลักฉันทำไม!” “ก็ว่ายได้จะกลัวทำไม” “แค่กๆ ก็กลัวมันผิดหรือไง!” ตู้ม! ฟรานซิสกระโดดลงมาและว่ายไปหาเธอ “ฉันจะช่วยสอนโอเคไหม” “วิธีสอนของนายคือผลักฉันลงมาในน้ำแบบไม่บอกไม่กล่าวอะไรอะนะรู้ไหมว่าถ้าฉันว่ายน้ำไม่ได้ล่ะถ้าฉันตกใจจนลืมการว่ายน้ำจะทำไงถ้าจะสอนแบบนี้ก็ไม่ต้องมาสอน!”โซลี่ย์ถึงกบขึ้นเสียงใส่ ฟรานซิสเธอโกรธมาก เป็นเพื่อนกับเดม่อนก็พอเข้าใจแต่นิสัยทำไมต้องร้ายกราดเหมือนกันด้วย! “ใจเย็น ฉันขอโทษ” “....” โซลี่ย์เงียบเมื่อเจอคำขอโทษของฟรานซิสเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิดจริงๆ “ช่างมันเถอะฉันขอโทษที่ขึ้นเสียงใส่” โซลี่ย์เลือกที่จะว่ายไปอีกทางไม่อยากว่ายไปใกล้เขา หัวใจเธอยังเต้นแรงและกลัวว่าเขาอาจจะแกล้งเธออีก แต่ลงมาแล้วก็ว่ายน้ำเล่นสักหน่อยก็ดี “แล้วเธอจะไปไหน” “ก็นายบอกให้ฉันว่ายน้ำฉันก็กำลังจะว่ายนี่ไง”โซลี่ย์ตอบกลับไป “แล้วไม่กลัวหรือไง” “ไม่! นายก็ว่ายมาอยู่ใกล้ฉันสิแต่ไม่ต้องใกล้มาก”ปากก็ตอบไปงั้นแต่ในใจเธอก็กลัวมากอย่างน้อยให้เขาอยู่ใกล้ๆดีกว่า “เด็กน้อย”ฟรานซิสพูดออกมาเบาๆ แล้วความคิดหนึ่งก็เข้ามาในหัวของฟรานซิสถ้าเขาแกล้งเธอว่าเขาจมน้ำเธอจะทำไงนะเธอจะช่วยเขาไหม เขาอยากรู้ว่าเธอว่ายน้ำไม่แข็งขนาดไหน ว่ายช่วยคนอื่นได้หรือเปล่าถ้าว่ายช่วยคนอื่นไม่ได้คงต้องฝึกเป็นพิเศษไม่งั้นต้องส่งเธอไปให้ไอ้เดม่อนช่วยเพราะมันว่ายน้ำเก่งมากฟรานซิสคิด “อึก โซลี่ย์ ช่วยด้วยฉันเป็นตะคริว!” “ห๊ะ! ไม่ตลกนะ อย่าแกล้งแบบนี้!” “อึก ช่วยด้วย!”ฟรานซิสแกล้งปล่อยให้ตัวเองจมลงไปน้ำต่อหน้าต่อตาโซลี่ย์ โซลี่ย์ตกใจรีบว่ายกลับไปหาเขาทันทีที่เธอดึงตัวเขาขึ้นมาก็เห็นเขาสลบไปแล้ว แต่เธอคงไม่รู้ว่าฟรานซิสกำลังเล่นละครหลอกเธออยู่ เธอช่วยใครไม่ได้มันจะเป็นเหมือนตอนนั้นตอนที่เธอช่วยเพื่อนไม่ได้ ทำไงดีเธอเริ่มหมดแรงแล้ว ใครก็ได้ใครก็ได้ช่วยที! “ทำอะไรของเธอ”ออสการ์มองดูโซลี่ย์ที่ว่ายพยุงไม่ให้ฟรานซิสจม แต่มันคนอย่างมันมีเหรอที่จะจมน้ำ? เขาแค่จะเข้ามาหาโซลี่ย์ตามที่เดม่อนบอกว่าเธออยู่สระว่ายน้ำแต่ไม่คิดว่าจะมาเจอเธอว่ายน้ำอยู่กับไอ้ฟรานซินเพื่อนเขา ละทำไมตัวถึงไปแนบชิดมันขนาดนั้น “ออสการ์! ออสการ์ช่วยด้วย เขาเป็นตะคริว” “ตะคริว เหอะ!” “หัวเราะอะไรของนาย ฉันจะว่ายไม่ไหวแล้วนะโยนห่วงยางมาให้หน่อย!” “ไม่! ปล่อยมันจมไป!”เขารู้ว่ามันกำลังโกหกเธออยู่แต่ไม่รู้ว่ามันทำไปทำไม “นายจะบ้าหรือไง!” “ปล่อยมัน!” ยิ่งเขาสั่งให้เธอปล่อยฟรานซิสเธอยิ่งกอดฟรานซิสแน่นขึ้นเพราะกลัวฟรานซิสจะจมลงไป ส่วนคนที่แกล้งสลบอย่างฟรานซิสก็ถึงกับไม่กล้าจะลืมตาเพราะกลัวว่าไอ้ออสการ์มันจะด่าว่าเขาชอบแกล้งคนอื่นอีก “ไม่!” “ได้ ไม่ปล่อยมันใช่ไหม ละไอ้เหี้ยฟรานถ้ากูลงไปมึงตาย!”ออสการ์บอกออกไปมือที่เคยปล่อยให้ว่างก็เริ่มปลดเสื้อผ้าออกเหลือเพียงบ๊อกเซอร์ “จะทำอะไรของนาย” “ก็จะไปช่วยไง” ตู้มม!!! พรึบ! ออสการ์กระชากตัวเธอออกจากฟรานซิสอย่างแรงทำให้แขนที่เธอกอดเขาไว้หลุดออกพร้อมกับถีบไอ้เพื่อนตัวดีออกไปด้วย “นายทำอะไรถ้าเพื่อนนายจมน้ำตายจะทำไงเขาไม่มีสตินะ” “เฮ้ย! เลิกโง่แล้วดู!” เขาจับตัวเธอหันกลับไปดูไอ้เพื่อนตัวดีว่ามันว่ายน้ำอยู่ “หมดสนุกเลยว่าจะลองแกล้งเด็กใหม่ต้อนรับเข้าชมรมสักหน่อย” “อยากรู้ว่าว่ายน้ำอยู่ระดับไหนแต่ดูท่าแล้วน่าจะไม่ถึงหนึ่ง”ฟรานซิสยิ้มมุมปากกลับมาให้เธอ “นาย...”โซลี่ย์พูดไม่ออกเลยความเป็นห่วงของเธอในตอนนั้นเธอกลัวมากกลัวว่าเขาจะจมน้ำจริงๆ ความรู้สึกเธอในวันนี้มันมากเกินไปแล้วแต่น้ำตามันไม่ออกหรอกนะเธอคิดว่านี่แค่วันแรกเธอยังเจอขนาดนี้วันต่อไปมันคงหนักกว่านี้เธอได้เรียนรู้จากมหาวิทยาลัยนี้อย่างหนึ่งคือคนที่นี่ไม่มีใครสนความรู้ใครหรือคนรอบข้างทุกคนสนแค่ตัวเองและความสนุก “ฉันคงต้องทำตารางซ้อมให้เธอหนักๆแล้วล่ะเพราะเธอมันห่วยมาก” ฟรานซิสว่ายเข้ามาใกล้เธอกับออสการ์พร้อมกับจะใช้มือลูบหัวเธอ เพี๊ยะ! ฟรานซิสนิ่งไปที่โดนเธอปัดมือออกอย่างแรง “อย่ามาโดนตัวฉัน!”โซลี่ย์มองเขาด้วยสายตาที่ว่างเปล่า เธอสะบัดตัวออกจากออสการ์แล้วว่ายไปที่ขอบสระ เมื่อเธอขึ้นได้ก็มองกลับไปที่ฟรานซิส “และฉันจะไม่อยู่ชมรมนายแล้ว!” เธอบอกแล้วหันหลังเตรียมเดินออกไป “เสียใจด้วยนะแต่ฉันส่งชื่อเธอไปแล้วไอ้เดม่อนก็เซ็นอนุมัติแล้วด้วย” โซลี่ย์หยุดเดินแต่ไม่ได้หันกลับไปมอง เธอหยุดแป๊บนึงแล้วเดินต่อ “ที่มึงพูดหมายความว่าไงยัยนั่นอยู่ชมรมพวกมึงหรือ?”ออสการ์หันมาถามฟรานซิส “ก็ตามนั้นแหละเพื่อน..ว่าแต่มึงสองคนชอบโซลี่ย์เหรอวะ” “เปล่า” “อ๋อก็ดีงั้นกูจะได้แกล้งเธอสะดวก” “หยุด คนที่จะแกล้งเธอได้มีแค่พวกกู”ออสการ์บอกและว่ายน้ำขึ้นสระไป “กูไม่รับปากนะ”ฟรานซิสตะโกนตามหลังไป
Latest chapter
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 14 อวดเก่ง
ร่างเล็กของโซลี่ย์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ที่มีแสงแดดลอดส่องผ่านบานหน้าต่างในห้องนอน มากระทบกับดวงตาที่ปิดสนิทอยู่ของเธอทำให้เธอรู้สึกถึงร่างกายที่หนักอึ้งและปวดร้าวไปทั่วทั้งร่างกายเธอพยายามจะขยับตัวแต่มันรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมากเหมือนร่างกายโดนอะไรกอดรัดอยู่ เมื่อเธอปรับโฟกัสสายตาถึงได้เห็นว่ามีสองแขนที่กอดเอวเธอไว้แน่นทางซ้ายออสการ์ ทางขวาเดม่อน!เฮ้ออ การเสียตัวครั้งแรกของเธอกับผู้ชายสองคนอะไรมันจะหนักหนาขนาดนี้แต่ช่างมันเถอะมันก็คงแค่ครั้งเดียวเพราะเธอจะไม่ยอมให้มีครั้งต่อไป....“จะกอดรัดอะไรแน่นขนาดนี้”โซลี่ย์บ่นอุบอิบไม่กล้าส่งเสียงดังเธอกลัวสองแฝดจะตื่นพวกเขาทำอย่างกับจะกลัวเธอหายไปไหนโซลี่ย์ ค่อยๆเลื่อนมือจากใต้ผ้าห่มขึ้นมาแล้วเอื้อมมือไปจับแขนออสการ์อย่างเบามือที่สุดค่อยๆยกขึ้นออกจากตัวเธอ ของเดม่อนก็เช่นกันโซลี่ย์ดันตัวลุกขึ้นนั่งแล้วค่อยๆขยับตัวจากกลางเตียงลงไปปลายเตียงแต่ก่อนหน้านั้นโซลี่ย์ก็หยิบผ้าขนหนูที่อยู่บนเตียงมาพันไว้รอบตัวเพื่อที่ปกปิดร่างกายที่เปลือยเปล่าของเธอเมื่อโซลี่ย์ก้าวเท้าจะลงจากเตียงสูงจังหวะที่เธอเท้าแตะกำลังจะยืนขึ้นเธอเหมือนคนไม่มีแรงเพ
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 13 ครั้งแรก 3P NC20+
ตลอดทางที่ออสการ์ฉุดกระชากลากถูโซลี่ย์นั้นเขาไม่ได้สนใจว่าเธอจะเจ็บตรงไหนหรือเปล่าเขาสนแค่อยากจะพาเธอไปถึงที่ห้องเร็วๆขนาดว่าเธอล้มลงไปเขาก็ยังดึงกระชากเธอเดินต่อไม่สนว่าหัวเข่าเธอมันจะถลอกจนเลือดไหลซิบมากไหมก็ตาม“โอ๊ยนี่! นายปล่อยฉันนะ จะมาลากฉันทำไม!”เสียงร้องโวยวายของโซลี่ย์ไม่เป็นผลเลย“เวลาอยู่กับไอ้ฟรานซิสทำไมเธอไม่ร้องโวยวายแบบนี้บ้างวะ! และยังไปยืนจับมือมันด้วย!”ออสการ์พูดเสียงแข็งกร้าว“ทำไม ฉันจะจับมือใครแล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วยล่ะ!”“เกี่ยวดิวะ!”“เกี่ยวยังไง!”“ก็ฉันจะเอาเธอมาเป็นของฉัน!”“ฉันไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมาแตะต้องของส่วนตัว โดนเฉพาะผู้หญิง” น้ำเสียงจริงจัง“อะ..อะไรนะ ไม่ๆ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!ออสการ์ปล่อย!”“เดี๋ยวปล่อย...แต่ปล่อยในตัวเธอนะ”ออสการ์ว่าแล้วจับเธออุ้มขึ้นพาดบ่าเดินขึ้นบันไดตรงไปชั้นที่พวกเขาพักอย่างรวดเร็ว ส่วนเดม่อนก็เดินตามอยู่ทางด้านหลังตุบ!ออสการ์เหวี่ยงโซลี่ย์ลงที่เตียงนอนอย่างแรงถึงที่นอนจะนุ่มแต่โดนเหวี่ยงลงมาแรงๆแบบนี้มันก็ทำให้เธอจุกได้เหมือนกัน ปัง!เดม่อนปิดประตูอย่างแรงแล้วตรงมาหาโซลี่ย์ที่ตะเกียกตะกายหนีไปจนติดหัวเตี
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 12 ของที่หายไป
“เป็นเด็กหรือไงถึงได้มาวิ่งไล่จับกันตอนกลางคืนแบบนี้”ฟรานซิสเอ่ยแซว“ก็ไปถามเพื่อนนายดูนะว่าเป็นบ้าอะไรถึงต้องมาวิ่งไล่จับฉัน”โซลี่ย์พูดแล้วลุกขึ้นยืนจะเดินออกจากห้องเขา“แล้วจะไปไหน”ฟรานซิสถามขึ้น“ก็กลับห้องฉันสิ”“แล้วไม่กลัวว่าไอ้เดม่อนกับไอ้ออสการ์มันจะเจอเธอระหว่างทางหรือไง”“ไม่ต้องมาขู่..ฉันไม่เชื่อคำพูดนายแล้ว นายมันจอมโกหก”โซลี่ย์ยังไม่หายโกรธที่เขาแกล้งเธอว่าจะจมน้ำหมับ!ฟรานซิสลุกขึ้นแล้วจับที่ข้อมือเล็ก“จับทำไมปล่อยเดี๋ยวนี้เป็นจอมโกหกไม่พอจะเป็นพวกชอบลวนลามคนอื่นด้วยหรือไง!”“ดูหนังมากไปนะเธอ วันนี้นอนที่นี่แหละชั้นที่ฉันอยู่มันไม่มีกล้องวงจรปิดพวกมันไม่โง่หรอกนะถ้าเธอกลับไปยังไงก็ต้องเจอพวกมันแน่”“แล้วทำไมชั้นนายไม่มีกล้องวงจรปิด?”“ฉันไม่ชอบให้ใครมาคอยจับตาดูฉันเลยเอาสเปรย์ไปพ่นไว้ที่กล้อง”ฟรานซิส ตอบกลับมา“ก็คิดได้เนอะ แต่ฉันก็จะกลับห้องอยู่ดีเพราะฉันเองก็ไม่ไว้ใจนาย”“เฮ้อ งั้นฉันจะไปส่งเธอ..เป็นการไถ่โทษเรื่องเมื่อตอนเช้า”“ช่างมันเถอะฉันโกรธใครได้ไม่นานหรอกเดี๋ยวก็หายที่นายให้ฉันเข้ามาหลบในห้องก็ถือว่าหายกันก็แล้วกัน”โซลี่ย์บอกเธอก็ไม่ชอบติดค้างใค
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 11 กัดจมเขี้ยว
ตกเย็นเมื่อเลิกเรียนโซลี่ย์ก็กลับมาที่ห้องพักทันที เธอกินข้าวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใส่ชุดนอน เตรียมตัวที่จะเข้านอนเพราะรู้สึกว่าร่างกายเธอต้องการพักผ่อนเป็นอย่างมากวันนี้เธอเจอเรื่องอะไรก็ไม่รู้มาตั้งมากมายเหลือเกิน แล้วเธอก็เหนื่อยมากด้วย ไหนจะเรื่องที่ต้องคอยดูแลสองแฝดแบบเงียบๆไม่ให้สองคนนั้นรู้อีก “ส่งมาจับตาดูหรือฉันโดนส่งให้มาถูกแกล้งกันแน่นะ?!”“โอ๊ยย ปวดหัวจัง”เธอรู้สึกเหมือนจะไม่สบายเลยตัวก็รู้สึกร้อนๆหนาวๆกินยาแล้วนอนดีกว่าโซลี่ย์คิดกริ๊งๆๆกริ๊งๆๆโซลี่ย์ที่หลับไปได้ไม่นานนักก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงกดกริ่งหน้าประตูห้องเธองัวเงียลุกขึ้นไปเปิดประตูจนลืมนึกไปว่าคนที่มาอาจจะเป็น...“เดม่อน..ออสการ์”พรึบ!โซลี่ย์พยายามจะปิดประตูแต่ก็ไม่ทันแล้วเขาทั้งคู่ดันประตูแล้วผลักให้มันเปิดออกกว้างพอให้เขาทั้งสองคนเข้ามาปัง! แล้วปิดมันเสียงดังโซลี่ย์วิ่งกลับไปที่เตียงนอนใช้ผ้าห่มผืนหนาคุมตัวเองเอาไว้อย่างมิดชิดเพราะชุดนอนที่สั้นและบางของเธอมันอาจจะทำให้ไอ้คนที่หื่นกามมันคิดไม่ดี ยิ่งไปกว่านั้นเธอติดนิสัยที่เวลานอนไม่ใส่บราหรือเสื้อซับในด้วยน่ะสิ!“ไม่ระวังตัว”เดม่
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 10 เปลี่ยนใจทันไหม
โซลี่ย์ยืนอยู่ในห้อง เธอเปลี่ยนเสื้อผ้านานพอสมควรหลังจากที่เดม่อนออกไปและคำพูดของเขามันยังวนเวียนอยู่ในหัวของเธอที่เขาพูดหมายถึงอะไรกัน“ฉันอยากเห็นหน้าเธอทุกวัน”“อย่าไปเชื่อคำพูดของคนแบบนั้นนะโซลี่ย์” เธอพูดเตือนสติตัวเองไม่ให้เชื่อคำพูดเดม่อนเธอเห็นฟรานซิสว่ายน้ำอยู่แต่เธอก็ไม่อยากจะทักเขาเพราะกลัวว่าฟรานซิสจะถามถึงเดม่อน“เธอจะไม่ว่ายน้ำหน่อยเหรอ ยังเหลือเวลาอีกตั้งนานกว่าจะเข้าเรียน”ฟรานซิสเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นโซลี่ย์กำลังจะเดินผ่านหน้าเขาไปโซลี่ย์หยุดเดินแล้วหันไปหาฟรานซิสที่เกาะอยู่ข้างสระเธอก็อยากว่ายน้ำนะส่วนตัวเธอชอบเล่นน้ำมากแต่ก็ไม่ได้มีโอกาสได้เล่นบ่อยเพราะเธอยังว่ายน้ำไม่คล่องแค่พอช่วยเหลือตัวเองได้แต่ตอนนี้มันติดตรงที่เธอ...“ฉันไม่มีชุดว่ายน้ำหรอกนะ”“แต่ฉันมีให้”พรึบ ฟรานซิสขึ้นจากสระตรงไปที่ล็อกเกอร์ที่มีชุดว่ายน้ำสำรองอยู่หัวมุมโดมมีทั้งของผู้หญิงและของผู้ชายเขายื่นชุดว่ายน้ำมาให้เธอ“รับไปเปลี่ยนถือซะว่าได้ลองว่ายน้ำก่อนจะมาเริ่มซ้อมจริงไง เธอเป็นเพื่อนไอ้เดม่อนใช่ไหมฉันก็เป็นเพื่อนมัน...”หมับ!“ฉันไม่ใช่เพื่อนเขา”เธอรับชุดมาก่อนจะเดินไปเปลี
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 9 ต้องแคร์
สองแฝดต่างพากันมองหน้ากันไปมาอย่างงุนงงที่เห็นโซลี่ย์ร้องไห้ออกมา พวกเขาพูดอะไรผิดงั้นหรือ ถ้าจะเอาเธอมาเป็นผู้หญิงของพวกเขาจริงๆเธอก็ควรจะดีใจไม่ใช่หรือเพราะผู้หญิงคนอื่นต้องอิจฉาเธอเป็นแน่เดม่อนคิดส่วนออสการ์ก็ตกใจเหมือนกันที่เห็นน้ำตาเธอเพราะเขาไม่คิดว่าเธอจะร้องไห้ออกมาที่ผ่านมาเธอดูเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งอย่างกับผู้ชายและคำพูดแต่ละคำก็ดูจะไม่กลัวใครเลย“มึงทำเธอร้องไห้”ออสการ์หันมาบอกกับเดม่อน“กู? แล้วต้องแคร์เหรอวะ”เดม่อนตอบกลับมาเสียงเรียบเฉย“ก็ไม่ แต่มึงก็ปล่อยเธอไปนะ”ออสการ์จ้องหน้าเดม่อน สองมือก็ล้วงไปในกระเป๋ากางเกง“กูแค่ไม่อยากจับ และอีกอย่างเธอสะบัดแรง มึงก็ปล่อย”“มึงกำลังแก้ตัว”“เออคงงั้น แล้วมึงสนใจยัยนั่นมากเลยเหรอวะ”เดม่อนไม่อยากจะแถอะไรต่อเลยตอบไปตามตรงและเอ่ยถามประโยคที่เขาสงสัยมาตั้งแต่เช้า“ก็คงสนใจเหมือนกับที่มึงสนใจเธอ ถามแบบนี้มึงจะยกให้กู?”“มึงฝันอยู่?ย้อนไป5นาทีที่แล้วกูเคยบอกว่าไง”“หรือจะให้เธอเป็นคนเลือก ถ้าเธอเลือกกู ตอนกูเบื่อแล้วกูจะยกให้มึงก็ได้นะ”ออสการ์เสนอขึ้นเขาก็ไม่อยากจะปล่อยเธอไปและเธอเองก็คงจะไม่ชอบถ้าจะมีผู้ชายทีเดียวถึงสองค
