LOGINShare
Doppelgänger 9 ต้องแคร์
Last Updated:
2025-08-15 16:22:10สองแฝดต่างพากันมองหน้ากันไปมาอย่างงุนงงที่เห็นโซลี่ย์ร้องไห้ออกมา พวกเขาพูดอะไรผิดงั้นหรือ ถ้าจะเอาเธอมาเป็นผู้หญิงของพวกเขาจริงๆเธอก็ควรจะดีใจไม่ใช่หรือเพราะผู้หญิงคนอื่นต้องอิจฉาเธอเป็นแน่เดม่อนคิด
ส่วนออสการ์ก็ตกใจเหมือนกันที่เห็นน้ำตาเธอเพราะเขาไม่คิดว่าเธอจะร้องไห้ออกมาที่ผ่านมาเธอดูเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งอย่างกับผู้ชายและคำพูดแต่ละคำก็ดูจะไม่กลัวใครเลย “มึงทำเธอร้องไห้”ออสการ์หันมาบอกกับเดม่อน “กู? แล้วต้องแคร์เหรอวะ”เดม่อนตอบกลับมาเสียงเรียบเฉย “ก็ไม่ แต่มึงก็ปล่อยเธอไปนะ”ออสการ์จ้องหน้าเดม่อน สองมือก็ล้วงไปในกระเป๋ากางเกง “กูแค่ไม่อยากจับ และอีกอย่างเธอสะบัดแรง มึงก็ปล่อย” “มึงกำลังแก้ตัว” “เออคงงั้น แล้วมึงสนใจยัยนั่นมากเลยเหรอวะ” เดม่อนไม่อยากจะแถอะไรต่อเลยตอบไปตามตรงและเอ่ยถามประโยคที่เขาสงสัยมาตั้งแต่เช้า “ก็คงสนใจเหมือนกับที่มึงสนใจเธอ ถามแบบนี้มึงจะยกให้กู?” “มึงฝันอยู่?ย้อนไป5นาทีที่แล้วกูเคยบอกว่าไง” “หรือจะให้เธอเป็นคนเลือก ถ้าเธอเลือกกู ตอนกูเบื่อแล้วกูจะยกให้มึงก็ได้นะ” ออสการ์เสนอขึ้นเขาก็ไม่อยากจะปล่อยเธอไปและเธอเองก็คงจะไม่ชอบถ้าจะมีผู้ชายทีเดียวถึงสองคนดูจากที่เธอร้องไห้เมื่อกี้และอีกอย่างเขายังไม่ได้ลองชิมรสชาติเธอเลยสักนิด บางทีถ้าเขาเบื่อแล้วอาจจะปล่อยเธอให้กับเดม่อนก็ได้ “โทษทีว่ะกูไม่ชอบเป็นตัวเลือกใคร กูชอบที่ได้เลือกมากกว่า ละอีกอย่างถึงเธอไม่เลือกกู กูก็จะเอาแต่ถ้ามึงจะมาเล่นด้วยกูก็ไม่ว่าเพราะไงมึงก็น้องกู” เดม่อนตอบแล้วเดินสวนออกไปยังประตูทางลงจากดาดฟ้า ปล่อยให้ออสการ์ยืนอยู่คนเดียว “หายไปไหนไวจังวะ”เดม่อนพูดอย่างหงุดหงิดเขาเดินลงมาหาเธอแต่ก็ไม่เจอ “ไม่ได้ลงมาช้าขนาดนั้นแล้วเธอหายไปไหน ซ่อนตัวเก่งจังวะ” ส่วนโซลี่ย์ที่วิ่งลงมาก็ไม่รู้จะไปไหนเลยได้แต่วิ่งลงมาที่ชั้นเจ็ดและวิ่งไปตามทางจนเจอป้ายบอกว่ามีที่เรียนว่ายน้ำอยู่ชั้น6 ถ้าเธอเข้าไปหลบอยู่ในโดมสระว่ายน้ำจนกว่าจะถึงตอนบ่ายก็คงจะได้มั้ง อย่างน้อยๆ เลยนะขอแต่ตอนนี้ไม่ต้องเจอสองแฝดก็พอ เธอเช็ดน้ำตาออกลวกๆพลางเดินลงบันไดและออกวิ่งต่อไปจนมาเจอโดมสระว่ายน้ำและเข้าไปหลบอยู่ด้านใน “ดีจังที่ไม่มีใครอยู่” เมื่อเข้ามาได้เธอก็รู้สึกโล่งอกที่ไม่มีใครอยู่เลย “ขอหลบในนี้จนกว่าจะบ่ายละกัน” แกร๊ก! แอ๊ดด! เธอที่กำลังจะหย่อนตัวลงนั่งกับเก้าอี้จ้างสระถึงกับชะงักกลางอากาศเมื่อได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามา มันทำให้เธอวิ่งไปหลบในห้องแต่งตัวที่อยู่ใกล้ที่สุดแต่ไม่รู้ว่าเป็นห้องแต่งตัวผู้ชายหรือว่าผู้หญิงกันแน่ "ขอให้เป็นห้องผู้หญิงเถอะนะ" เพราะเมื่อกี้คนที่เข้ามาเธอเห็นเหมือนจะเป็นผู้ชายเลย....แต่คิดว่าไม่ใช่เจ้าแฝดตัวร้ายหรอก กึกๆ แอร๊ดด มีผู้ชายรูปร่างกำยำล่ำสันผิวขาวหน้าตาดีเลยแหละกำลังเดินเข้ามาในนี้! “อ๊ะ อุ๊ปส์”เธอรีบใช้มือปิดปากตัวเองทันทีเมื่อมันกำลังจะส่งเสียง เพราะห้องที่เธอมาหลบมันเป็นห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าผู้ชาย! แล้วก็มีผู้ชายเดินเข้ามาแล้ว เธอจะทำไงดีถ้ายังไม่หาที่ซ่อนเขาต้องเห็นแล้วคิดว่าเธอเป็นพวกชอบแอบดูแน่ๆ ไอ้ห้องบ้านี่มันก็ไม่มีที่ให้หลบแล้วนอกจากเธอจะต้องหมอบคลานตัวเองลงไปกับพื้นในห้องนี้มันมีเก้าอี้ยาวไว้ให้นั่งซึ่งตัวเธอก็เล็กพอจะให้บังแล้วรอดพ้นจากสายตาผู้ชายที่กำลังถอดเสื้อผ้าอยู่มั้งนะ?! "เขากำลังจะถอดเสื้อแล้ว ทำไงดีเรา" "หมอบหลับตาไปก่อนละกัน" เธอหลับตาและหมอบคลานไปเรื่อยๆ เพื่อจะออกไปจากห้องนี้ แต่เธอคงไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเขาเห็นเธอแล้ว "จะถึงประตูยังนะไม่กล้าลืมตาเลย" เธอเอาแต่คิดในใจ ปัก! จังหวะที่เธอกำลังจะคลานออกไปหัวเธอก็ไปชนเข้ากับอะไรบางอย่าง มันแข็งแต่ก็ไม่มากเหมือนชนตัวคนเธอจึงลืมตาถึงได้รู้ว่าที่เธอชนมันคือต้นขาของใครบางคน และใครบางคนนั้นก็เป็นผู้ชายที่กำลังถอดเสื้อผ้าเมื่อกี้ “เฮ้ย! เป็นโรคจิตเหรอวะเธอ” เสียงทุ้มเอ่ยทักเธอขึ้น “เปล่าไม่ใช่นะคะ!” เธอรีบลุกขึ้นแล้วปฏิเสธเขาออกไปเสียงแข็ง “ไม่ใช่แล้วเข้ามาในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าผู้ชาย?” “มันเป็นอุบัติเหตุ ฉัน..คือฉัน เข้าห้องผิด ใช่ฉันเข้าห้องผิดขอโทษนะคะฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะเชิญคุณเปลี่ยนเสื้อผ้าตามสบายเลย”เมื่อคิดคำแก้ตัวได้สำเร็จโซลี่ย์ก็เลี่ยงที่จะเดินจะออกไปทันที หมับ! “จ..จับฉันทำไม ฉันไม่ได้แอบดู ไม่ได้ถ่ายรูปถ่ายคลิปคุณเลยนะคะ ฉันสาบานได้ ฉันเพิ่งเข้ามาเรียนที่นี่วันแรกยังไม่รู้อะไรเป็นอะไรเลยค่ะ” โซลี่ย์ตกใจที่ผู้ชายตรงหน้าจับเธอไว้กลัวว่าเขาจะจับเธอไปส่งอาจารย์ละบอกว่าเธอเป็นยัยโรคจิตที่สุด “ร้อนตัว?” “ก็คุณมาจับฉันทำไมล่ะ” “ว่ายน้ำเป็นไหม” “ห๊ะ?” โซลี่ย์ถึงกับงงที่เขาถามเธอ “ถามว่าว่ายน้ำเป็นไหม” “ปะเป็นค่ะ” “ก็ดีงั้นมาเข้าชมรมว่ายน้ำฉัน กำลังขาดคน” “เอ๊ อะไร..ทำไมกัน..ทำไมเป็นฉันล่ะคะ”เธอบอกพร้อมชี้ตัวเอง “ก็ถ้าไม่อยากให้ฉันเอาไปบอกคนอื่นว่าเธอเป็นพวกชอบแอบดูผู้ชายแก้ผ้าก็มาอยู่ชมรมว่ายน้ำฉันซะเพิ่งเข้าด้วยคงยังไม่มีชมรมอยู่หรอก” คำขู่ที่แสนน่ากลัว... มหาลัยนี้มันมีแต่คนแบบนี้หรือไง! “....” “ห้ามปฏิเสธ ชื่ออะไร” “..โซลี่ย์ค่ะ” “นามสกุล” “วิลเลี่ยม” “ฉัน ฟรานซิส มิลเลอร์เป็นรองกัปตันทีมว่ายน้ำปีสาม”เขายื่นมือออกมาจะจับมือเธอ เธอมองแป๊บนึงจึงยื่นมือออกไปจับมือเขา รุ่นเดียวกันด้วยจะได้ไม่ต้องเกรงใจมาก “ฉันก็อยู่ปีสามเรียกฉันว่าโซก็ได้นะ” “อืม เอาไลน์เธอมาฉันจะส่งตารางการซ้อมไปให้” “โอเค”เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่ดูเหนื่อย ปัง! โซลี่ย์หันไปมองว่าใครเข้ามาอีกแล้ว คนที่เข้ามาจะคิดว่าเธอมาทำอะไรไม่ดีในห้องนี้หรือเปล่านะ เมื่อเธอเห็นว่าเป็นใครถึงกับตาโต หัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันที “มาหลบอยู่นี่เองให้ฉันหาตั้งนาน” “เด..เดม่อน” “อ้าวไอ้เดม่อนจะมาซ้อมว่ายน้ำเหรอวะ”ฟรานซินหันไปก็เห็นว่าเป็นเดม่อนเพื่อนสนิทเขาที่เป็นประธานชมรมว่ายน้ำและพวงตำแหน่งกัปตันที่คอยดูแลทุกอย่าง โซลี่ย์ถึงกับสะอึกพวกเขารู้จักกันแล้วที่ฟรานซิสพูดหมายความว่าเขาก็อยู่ชมรมนี้และเธอก็ต้องเจอเขาตลอดด้วยน่ะสิ...ไม่นะเธอไม่อยากอยู่ไม่อยากเจอเขา! “เปล่ากูมาหาคน” “หาคน ใครวะ?” “คนที่มึงจับมืออยู่” “อ๋อ เป็นเด็กใหม่ชมรมเราด้วยงั้นมึงก็ดูแลเธอต่อละกันกูจะไปซ้อมว่ายน้ำ”ฟรานซิสพูดพลางดันเธอไปหาเดม่อน และเดินออกไปจากห้อง มาทิ้งเธอแบบนี้เลยหรือฟรานซิส!!! ปัง เสียงประตูปิดลงเหลือเพียงสองคนที่ยังอยู่ในห้อง “หึ หนีมาอ่อยผู้ชายถึงในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยเหรอวะ” “ถ้าไม่รู้จะพูดอะไรก็เงียบปากไปบ้างนะ” หมับ! เดม่อนเอื้อมมือไปดึงเธอเข้ามากอดไว้และใช้มือที่ว่างบีบคางเธอให้เงยขึ้นมองหน้าเขา “ถ้าอยากให้เงียบก็เอาปากเธอมาปิดปากฉันไว้สิ” “อื้อ เจ็บปล่อย!”โซลี่ย์ร้องเพราะเธอเจ็บที่เขาบีบคางของเธอแรง “ร้องไห้ทำไม”เขายอมปล่อยมือออกจากคางเธอเปลี่ยนมาจับที่เอวแทนตอนนี้กลายเป็นเขากำลังกอดเอวเธออยู่ ส่วนคนตัวเล็กก็ทำได้แต่ก้มหน้าเพราะไม่อยากจะสบตาเขา “ตอบมา” “ก็..ฉันไม่ชอบที่พวกนายพูดแบบนั้น” เธอเงยหน้าขึ้นตอบเขาออกไปเบาๆ “ทำไมถึงไม่ชอบ” เธอมองหน้าเขางงๆ เขาคิดว่าผู้หญิงทุกคนจะชอบที่ได้ไปนอนกับพวกเขาหรือไงและอีกอย่างที่เธอเกลียดที่สุดคือพวกเขาพูดเหมือนเธอเป็นของเล่นที่ไม่มีชีวิตจิตใจ “ฉันไม่ต้องการเป็นของเล่นพวกนายเข้าใจยัง ถ้าเข้าใจแล้วก็ปล่อยได้แล้ว”เธอบอก “แล้วถ้าเปลี่ยนมาเป็นผู้หญิงของพวกฉันแทนเธอจะโอเคไหม” “.....นายอื้ออ” เดม่อนอดทนไม่ไหวอีกแล้ว ต่อจากครั้งที่แล้วเขาก็ทำได้แค่จูบเธอ นี่มันเป็นอะไรที่แปลกใหม่เพราะเขาไม่เคยใช้ปากสัมผัสผู้หญิงคนไหนเธอเป็นคนแรกที่เขาอยากจะลองจูบทนมองปากอวบอิ่มสีแดงเหมือนสตรอว์เบอร์รี่สดมานานแล้ว เขาจูบเธออย่างดูดดื่มพร้อมสอดแทรกลิ้นเข้าไปชิมความหวานข้างในปากของเธอ โซลี่ย์ทำได้เพียงใช้มือเล็กทุบลงไปที่อกเดม่อนเธอหวังให้เดม่อนหยุดจูบเธอแต่เปล่าเลยเดม่อนใช้มือจับล็อกหัวเธอไว้และส่งจูบที่ร้อนแรงมาแทน เดม่อนปล่อยมือออกใช้มือเดียวจับล็อกหัวเธอไว้ ส่วนมือที่ปล่อยออกมาก็ไม่ปล่อยให้ว่างเขาสอดมือเข้าไปใต้กระโปรงค่อยๆเลื่อนมือขึ้นมาตามขาเธอแล้วมาหยุดอยู่ที่จุดสงวนของเธอที่มีเพียงแพนตี้น้อยปิดกั้นไว้ เมื่อเธอสัมผัสได้ว่าเขากำลังถูมือไปมาตรงจุดสงวนนั้นมันก็ทำให้เธอเสียวซ่านไปทั้งตัวเพราะไม่เคยโดนใครรุกล้ำขนาดนี้ เธอพยายามดิ้นแต่ก็หนีจากเขาไปไม่ได้ จนเมื่อเขาปล่อยให้ปากเธอเป็นอิสระเธอก็เริ่มที่จะพูดทันที “หยุด นายจะทำอะไร!”โซลี่ย์จับมือเขาแน่นพยายามจะดันมันออก “ก็ทำต่อที่ค้างไว้เมื่อตอนนั้นไง” “หยุด อย่าทำ!” “ทำไม! ห้ามตลอดเลยทำไมจะทำไม่ได้” ปัง! “โอ๊ย!” โซลี่ย์ร้องออกมาเพราะเจ็บที่เดม่อนผลักตัวเธอไปกระแทกกับล็อกเกอร์ “เดม่อน..ได้โปรดคุณอย่าทำอะไรฉันเลย ฉันไม่รู้ว่าฉันไปทำอะไรให้คุณไม่พอใจตอนไหนหรือเปล่าแต่ฉันขอโทษ คุณอย่ามาทำอะไรฉันเลยฉันขอร้องฉันจะไม่มาให้คุณเห็นหน้าอีกถ้าคุณต้องการ”โซลี่ย์พูดจากใจจริงตอนนี้เธอกลัวเขามาก ไม่อยากจะอยู่ใกล้เขาแม้จะระยะสิบเมตรด้วยซ้ำ เดม่อนยืนนิ่งค่อยๆเลื่อนมือขึ้นมาจับที่ใบหน้าเธออย่างเบามือก่อนจะก้มหน้าเข้าไปหา โซลี่ย์หลับตาลงอย่างกลัวว่าเขาจะทำอะไรเธออีก จุ๊บ เดม่อนจูบลงไปที่หน้าผากของเธอ “ฉันอยากเห็นหน้าเธอทุกวัน” เดม่อนบอกเธอก่อนจะเดินออกไป ส่วนโซลี่ย์ก็ได้แต่ยืนนิ่งไม่ขยับไปไหนเธอกำลังทบทวนคำพูดของเขาอยู่ “เขาชอบฉันเหรอ”จะบ้าหรือไงอย่างหลงตัวเองไปหน่อยได้ไหมโซลี่ย์
Latest chapter
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 14 อวดเก่ง
ร่างเล็กของโซลี่ย์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ที่มีแสงแดดลอดส่องผ่านบานหน้าต่างในห้องนอน มากระทบกับดวงตาที่ปิดสนิทอยู่ของเธอทำให้เธอรู้สึกถึงร่างกายที่หนักอึ้งและปวดร้าวไปทั่วทั้งร่างกายเธอพยายามจะขยับตัวแต่มันรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมากเหมือนร่างกายโดนอะไรกอดรัดอยู่ เมื่อเธอปรับโฟกัสสายตาถึงได้เห็นว่ามีสองแขนที่กอดเอวเธอไว้แน่นทางซ้ายออสการ์ ทางขวาเดม่อน!เฮ้ออ การเสียตัวครั้งแรกของเธอกับผู้ชายสองคนอะไรมันจะหนักหนาขนาดนี้แต่ช่างมันเถอะมันก็คงแค่ครั้งเดียวเพราะเธอจะไม่ยอมให้มีครั้งต่อไป....“จะกอดรัดอะไรแน่นขนาดนี้”โซลี่ย์บ่นอุบอิบไม่กล้าส่งเสียงดังเธอกลัวสองแฝดจะตื่นพวกเขาทำอย่างกับจะกลัวเธอหายไปไหนโซลี่ย์ ค่อยๆเลื่อนมือจากใต้ผ้าห่มขึ้นมาแล้วเอื้อมมือไปจับแขนออสการ์อย่างเบามือที่สุดค่อยๆยกขึ้นออกจากตัวเธอ ของเดม่อนก็เช่นกันโซลี่ย์ดันตัวลุกขึ้นนั่งแล้วค่อยๆขยับตัวจากกลางเตียงลงไปปลายเตียงแต่ก่อนหน้านั้นโซลี่ย์ก็หยิบผ้าขนหนูที่อยู่บนเตียงมาพันไว้รอบตัวเพื่อที่ปกปิดร่างกายที่เปลือยเปล่าของเธอเมื่อโซลี่ย์ก้าวเท้าจะลงจากเตียงสูงจังหวะที่เธอเท้าแตะกำลังจะยืนขึ้นเธอเหมือนคนไม่มีแรงเพ
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 13 ครั้งแรก 3P NC20+
ตลอดทางที่ออสการ์ฉุดกระชากลากถูโซลี่ย์นั้นเขาไม่ได้สนใจว่าเธอจะเจ็บตรงไหนหรือเปล่าเขาสนแค่อยากจะพาเธอไปถึงที่ห้องเร็วๆขนาดว่าเธอล้มลงไปเขาก็ยังดึงกระชากเธอเดินต่อไม่สนว่าหัวเข่าเธอมันจะถลอกจนเลือดไหลซิบมากไหมก็ตาม“โอ๊ยนี่! นายปล่อยฉันนะ จะมาลากฉันทำไม!”เสียงร้องโวยวายของโซลี่ย์ไม่เป็นผลเลย“เวลาอยู่กับไอ้ฟรานซิสทำไมเธอไม่ร้องโวยวายแบบนี้บ้างวะ! และยังไปยืนจับมือมันด้วย!”ออสการ์พูดเสียงแข็งกร้าว“ทำไม ฉันจะจับมือใครแล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วยล่ะ!”“เกี่ยวดิวะ!”“เกี่ยวยังไง!”“ก็ฉันจะเอาเธอมาเป็นของฉัน!”“ฉันไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมาแตะต้องของส่วนตัว โดนเฉพาะผู้หญิง” น้ำเสียงจริงจัง“อะ..อะไรนะ ไม่ๆ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!ออสการ์ปล่อย!”“เดี๋ยวปล่อย...แต่ปล่อยในตัวเธอนะ”ออสการ์ว่าแล้วจับเธออุ้มขึ้นพาดบ่าเดินขึ้นบันไดตรงไปชั้นที่พวกเขาพักอย่างรวดเร็ว ส่วนเดม่อนก็เดินตามอยู่ทางด้านหลังตุบ!ออสการ์เหวี่ยงโซลี่ย์ลงที่เตียงนอนอย่างแรงถึงที่นอนจะนุ่มแต่โดนเหวี่ยงลงมาแรงๆแบบนี้มันก็ทำให้เธอจุกได้เหมือนกัน ปัง!เดม่อนปิดประตูอย่างแรงแล้วตรงมาหาโซลี่ย์ที่ตะเกียกตะกายหนีไปจนติดหัวเตี
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 12 ของที่หายไป
“เป็นเด็กหรือไงถึงได้มาวิ่งไล่จับกันตอนกลางคืนแบบนี้”ฟรานซิสเอ่ยแซว“ก็ไปถามเพื่อนนายดูนะว่าเป็นบ้าอะไรถึงต้องมาวิ่งไล่จับฉัน”โซลี่ย์พูดแล้วลุกขึ้นยืนจะเดินออกจากห้องเขา“แล้วจะไปไหน”ฟรานซิสถามขึ้น“ก็กลับห้องฉันสิ”“แล้วไม่กลัวว่าไอ้เดม่อนกับไอ้ออสการ์มันจะเจอเธอระหว่างทางหรือไง”“ไม่ต้องมาขู่..ฉันไม่เชื่อคำพูดนายแล้ว นายมันจอมโกหก”โซลี่ย์ยังไม่หายโกรธที่เขาแกล้งเธอว่าจะจมน้ำหมับ!ฟรานซิสลุกขึ้นแล้วจับที่ข้อมือเล็ก“จับทำไมปล่อยเดี๋ยวนี้เป็นจอมโกหกไม่พอจะเป็นพวกชอบลวนลามคนอื่นด้วยหรือไง!”“ดูหนังมากไปนะเธอ วันนี้นอนที่นี่แหละชั้นที่ฉันอยู่มันไม่มีกล้องวงจรปิดพวกมันไม่โง่หรอกนะถ้าเธอกลับไปยังไงก็ต้องเจอพวกมันแน่”“แล้วทำไมชั้นนายไม่มีกล้องวงจรปิด?”“ฉันไม่ชอบให้ใครมาคอยจับตาดูฉันเลยเอาสเปรย์ไปพ่นไว้ที่กล้อง”ฟรานซิส ตอบกลับมา“ก็คิดได้เนอะ แต่ฉันก็จะกลับห้องอยู่ดีเพราะฉันเองก็ไม่ไว้ใจนาย”“เฮ้อ งั้นฉันจะไปส่งเธอ..เป็นการไถ่โทษเรื่องเมื่อตอนเช้า”“ช่างมันเถอะฉันโกรธใครได้ไม่นานหรอกเดี๋ยวก็หายที่นายให้ฉันเข้ามาหลบในห้องก็ถือว่าหายกันก็แล้วกัน”โซลี่ย์บอกเธอก็ไม่ชอบติดค้างใค
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 11 กัดจมเขี้ยว
ตกเย็นเมื่อเลิกเรียนโซลี่ย์ก็กลับมาที่ห้องพักทันที เธอกินข้าวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใส่ชุดนอน เตรียมตัวที่จะเข้านอนเพราะรู้สึกว่าร่างกายเธอต้องการพักผ่อนเป็นอย่างมากวันนี้เธอเจอเรื่องอะไรก็ไม่รู้มาตั้งมากมายเหลือเกิน แล้วเธอก็เหนื่อยมากด้วย ไหนจะเรื่องที่ต้องคอยดูแลสองแฝดแบบเงียบๆไม่ให้สองคนนั้นรู้อีก “ส่งมาจับตาดูหรือฉันโดนส่งให้มาถูกแกล้งกันแน่นะ?!”“โอ๊ยย ปวดหัวจัง”เธอรู้สึกเหมือนจะไม่สบายเลยตัวก็รู้สึกร้อนๆหนาวๆกินยาแล้วนอนดีกว่าโซลี่ย์คิดกริ๊งๆๆกริ๊งๆๆโซลี่ย์ที่หลับไปได้ไม่นานนักก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงกดกริ่งหน้าประตูห้องเธองัวเงียลุกขึ้นไปเปิดประตูจนลืมนึกไปว่าคนที่มาอาจจะเป็น...“เดม่อน..ออสการ์”พรึบ!โซลี่ย์พยายามจะปิดประตูแต่ก็ไม่ทันแล้วเขาทั้งคู่ดันประตูแล้วผลักให้มันเปิดออกกว้างพอให้เขาทั้งสองคนเข้ามาปัง! แล้วปิดมันเสียงดังโซลี่ย์วิ่งกลับไปที่เตียงนอนใช้ผ้าห่มผืนหนาคุมตัวเองเอาไว้อย่างมิดชิดเพราะชุดนอนที่สั้นและบางของเธอมันอาจจะทำให้ไอ้คนที่หื่นกามมันคิดไม่ดี ยิ่งไปกว่านั้นเธอติดนิสัยที่เวลานอนไม่ใส่บราหรือเสื้อซับในด้วยน่ะสิ!“ไม่ระวังตัว”เดม่
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 10 เปลี่ยนใจทันไหม
โซลี่ย์ยืนอยู่ในห้อง เธอเปลี่ยนเสื้อผ้านานพอสมควรหลังจากที่เดม่อนออกไปและคำพูดของเขามันยังวนเวียนอยู่ในหัวของเธอที่เขาพูดหมายถึงอะไรกัน“ฉันอยากเห็นหน้าเธอทุกวัน”“อย่าไปเชื่อคำพูดของคนแบบนั้นนะโซลี่ย์” เธอพูดเตือนสติตัวเองไม่ให้เชื่อคำพูดเดม่อนเธอเห็นฟรานซิสว่ายน้ำอยู่แต่เธอก็ไม่อยากจะทักเขาเพราะกลัวว่าฟรานซิสจะถามถึงเดม่อน“เธอจะไม่ว่ายน้ำหน่อยเหรอ ยังเหลือเวลาอีกตั้งนานกว่าจะเข้าเรียน”ฟรานซิสเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นโซลี่ย์กำลังจะเดินผ่านหน้าเขาไปโซลี่ย์หยุดเดินแล้วหันไปหาฟรานซิสที่เกาะอยู่ข้างสระเธอก็อยากว่ายน้ำนะส่วนตัวเธอชอบเล่นน้ำมากแต่ก็ไม่ได้มีโอกาสได้เล่นบ่อยเพราะเธอยังว่ายน้ำไม่คล่องแค่พอช่วยเหลือตัวเองได้แต่ตอนนี้มันติดตรงที่เธอ...“ฉันไม่มีชุดว่ายน้ำหรอกนะ”“แต่ฉันมีให้”พรึบ ฟรานซิสขึ้นจากสระตรงไปที่ล็อกเกอร์ที่มีชุดว่ายน้ำสำรองอยู่หัวมุมโดมมีทั้งของผู้หญิงและของผู้ชายเขายื่นชุดว่ายน้ำมาให้เธอ“รับไปเปลี่ยนถือซะว่าได้ลองว่ายน้ำก่อนจะมาเริ่มซ้อมจริงไง เธอเป็นเพื่อนไอ้เดม่อนใช่ไหมฉันก็เป็นเพื่อนมัน...”หมับ!“ฉันไม่ใช่เพื่อนเขา”เธอรับชุดมาก่อนจะเดินไปเปลี
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 9 ต้องแคร์
สองแฝดต่างพากันมองหน้ากันไปมาอย่างงุนงงที่เห็นโซลี่ย์ร้องไห้ออกมา พวกเขาพูดอะไรผิดงั้นหรือ ถ้าจะเอาเธอมาเป็นผู้หญิงของพวกเขาจริงๆเธอก็ควรจะดีใจไม่ใช่หรือเพราะผู้หญิงคนอื่นต้องอิจฉาเธอเป็นแน่เดม่อนคิดส่วนออสการ์ก็ตกใจเหมือนกันที่เห็นน้ำตาเธอเพราะเขาไม่คิดว่าเธอจะร้องไห้ออกมาที่ผ่านมาเธอดูเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งอย่างกับผู้ชายและคำพูดแต่ละคำก็ดูจะไม่กลัวใครเลย“มึงทำเธอร้องไห้”ออสการ์หันมาบอกกับเดม่อน“กู? แล้วต้องแคร์เหรอวะ”เดม่อนตอบกลับมาเสียงเรียบเฉย“ก็ไม่ แต่มึงก็ปล่อยเธอไปนะ”ออสการ์จ้องหน้าเดม่อน สองมือก็ล้วงไปในกระเป๋ากางเกง“กูแค่ไม่อยากจับ และอีกอย่างเธอสะบัดแรง มึงก็ปล่อย”“มึงกำลังแก้ตัว”“เออคงงั้น แล้วมึงสนใจยัยนั่นมากเลยเหรอวะ”เดม่อนไม่อยากจะแถอะไรต่อเลยตอบไปตามตรงและเอ่ยถามประโยคที่เขาสงสัยมาตั้งแต่เช้า“ก็คงสนใจเหมือนกับที่มึงสนใจเธอ ถามแบบนี้มึงจะยกให้กู?”“มึงฝันอยู่?ย้อนไป5นาทีที่แล้วกูเคยบอกว่าไง”“หรือจะให้เธอเป็นคนเลือก ถ้าเธอเลือกกู ตอนกูเบื่อแล้วกูจะยกให้มึงก็ได้นะ”ออสการ์เสนอขึ้นเขาก็ไม่อยากจะปล่อยเธอไปและเธอเองก็คงจะไม่ชอบถ้าจะมีผู้ชายทีเดียวถึงสองค
You may also like
ผัวแก่ 25++( nc ไม่อั้น )
ศานิชล2.5K viewsล่ามรักมาเฟีย
โนเนจัง3.5K viewsBad Dindan สัญญารักใต้เงามาเฟียร้าย
Story ปลายตะวัน2.3K viewsBad Mafia เด็กเจ้าพ่อ
มดตัวจี๊ด9.1K viewsCRAZY MAFIA มาเฟียคลั่งไคล้..เมียเด็ก
ซากิระ353 viewsกักขังรักหมอเถื่อน
สตอเบอรี่สีชมพู1.5K viewsกรงปรารถนา
จรสจันทร์620 viewsพยศรักนายวายร้าย
คาราเมลคัสตาร์ด148 views
