Share
Kabanata 14
VANCE'S POV
"ALAM kong ikaw 'yon Steven. Hinalikan kita kasi alam kong ikaw 'yon."
Biglang sumilay ang magandang ngiti sa mga labi niya. Parang bigla akong nagising sa hypnosis ko sa harap niya.
"Vance can you repeat what you said?"
Nag-init ang pisngi ko sa pakiusap niya. Kinabahan ako ng sobra pero nagawa ko pa rin siyang sungitan.
"Hindi na pwede! Lumabas ka na nga!" sinenyasan ko siyang lumabas.
Nanatili siyang nakangiti at pinagmamasdan ako. Sa itsura niya halatang tuwang-tuwa siya sa ginagawa niya.
My chest throbbed even more. Hindi ko maiwasang mapangiti dahil sa kiliti na naramdaman ko habang nakatitig siya sa akin.
My finger pushed his chest to keep him away.
Hindi ko alam kung nagkukunwari lang siya o hindi. He looked weak when my finger landed on his chest as he smiled looking at it.
Sabay dumaing siya na hindi ko maintindihan kung nasasarapan ba siya o nasasaktan sa pagdutdot n
Kaugnay na kabanata
Take you out (BL - Taglish) Kabanata 15
VANCE'S POV"SALAMAT sa pagkain!" bigkas ko bago ko hinigop ang sabaw sa bowl ng nilagang baka na ulam namin."Ah!" hindi ko na napigilang isigaw sa harap ni Steven ang sarap na nararamdaman ko nang humagod sa lalamunan ko pababa ang masarap at mainit na sabaw.Nakaupo na kami ngayon ni Steven sa hapag kainan at pinagsaluhan ang mga pagkaing nakahain. Ang mga pagkaing nakahain ay nilagang baka, pritong manok at sugpo, na lahat ay mga paborito ko.Ganadong-ganado akong kumain dahil sa sarap ng pagkakaluto niyon.Nakalimutan kong magdahan-dahan at maging maayos sa pagkain sa harap niya.Nang matauhan ay pasimple akong napatingin sa kanya. Nasamid ako nang mahuli ko siyang nakatitig lang sa akin.Sinuntok ko ang dibdib ko para habulin ang aking hininga at alisin ang pagkaing nakabara sa lalamunan ko. Agad namang kumilos si Steven, mabilis kong ininom ang tubig na inabot niya.Tumayo siya para lapitan ako pero nakatulon
Take you out (BL - Taglish) Kabanata 16
VANCE'S POV"AYOKONG maalala mo lang ako. I want you to miss me so you can just stay beside me," bulong ni Steven sa akin sa tonong puno ng pagnanasa.Siniil niya ulit ako ng halik. Buhat pa rin niya ako habang humahakbang papunta sa pintuan ng kwarto ko.Nakapulupot ang mga braso at hita ko sa kanya. Sobrang lakas niya. Ramdam kong hindi siya nabibigatan sa pagbubuhat sa akin.Habang naglalakad siya ay ramdam ko ang nagngangalit niyang pagkalalaki na dumadampi sa harapan ko.Dumiin ako sa kanya nang damhin 'yon. Napaungol siya nang maramdaman niya ang ginagawa ko. Dinig ko sa tinig niya ang panggigigil sa akin."Shit!" usal niya sa gitna ng halikan namin.Huminto siya at doon ko lang napagtanto na hindi pa pala bumukas ang pinto nang pinihit niya 'yon.Napamura din ako!Shit! Nasira na naman ang door knob!Dumaing siya nang tutulan ang pagbaba ko mula sa pagkarga niya sa akin.Kinal
Take you out (BL - Taglish) Kabanata 17
VANCE'S POVLALONG tumaas ang pagnanasa ko nang maramdaman ko ang unti-unti niyang pagbayo. Nag-angat ako ng tingin sa kanya habang sinasalubong ko ang pagbayo niya.Nagkatitigan kami.Kitang kita ko sa mga mata niya ang sarap na nararamdaman niya habang bumabayo. Napapikit ako.Dinama ko ang init at laki niya at hinayaang abutin niya ang loob ng bibig ko.Parang babaliktad ang tiyan ko sa tuwing umaabot sa lalamunan ko ang kahabaan at kalakihan niya.Tiniis ko ang nararamdaman ko dahil sa sarap na naririnig ko sa kanyang mga ungol. Naging dagdag 'yon sa kakaibang kasiyahang nararamdaman ko.Ilang pagbayo pa ang ginawa niya bago siya huminto. "Ah! Fuck!"Kitang kita ko kung paano niya nilabanan ang emosyong nararamdaman niya nang ilabas niya ang kalakihan niya sa bibig ko."Bakit?" nagtatakang tanong ko. Nasa tono ko ang pagtutol sa ginawa niya habang inaayos ko ang sarili ko.Yumuko siya
Take you out (BL - Taglish) Kabanata 18
VANCE'S POV NAGISING ako nang halikan ni Steven ang noo ko. Nag-inat ako. Pakiramdam ko ang tagal kong nakatulog. Ang sarap ng pakiramdam ko kahit pa masakit ang ibabang bahagi ng likod ko. Napangiti ako nang mapatingin ako kay Steven. Naramdaman ko kanina na nilinis at binihisan pa niya ako bago siya tumabi sa akin at sinabayan akong umidlip. "It's dinner time," hinalikan niya ang ilong ko. Umiwas ako, nagtikom ng bibig sabay tinakpan ko ang bibig ko ng damit ko. Hindi pa kasi ako nag toothbrush pagkatapos ng nangyari sa amin. Ngumiti lang siya at saka umupo sa gilid ng kama. "Aalis ka na?" nabibigla kong tanong nang makita ko siyang nakabihis na ng pang-alis. Naramdaman kong may kung anong bigat ang biglang sumaklob sa akin sa tanong ko. Pakiramdam ko ay naninikip ang dibdib ko nang maisip kong aalis na siya. Tumango siya, "May kailangan lang akong asikasuhin." Bumaba ang mga mata ko habang naka-pout pa ang mga labi ko. Huminga ako ng malalim. Hindi ko maipaliwanag ang na
Take you out (BL - Taglish) Kabanata 19
VANCE'S POV"MAY gusto ka bang sabihin Vance?" pagbasag ni Wena sa aming katahimikan. Mula sa pagkakatitig ko sa labas ng sasakyan ay napatingin ako sa kanya na ngayon ay nagmamaneho.Papunta kami sa Unibersidad kung saan nagtitipon-tipon ang mga taong kasama sa medical at psycho social mission na ilulunsad namin bukas sa isang komunidad ng mga katutubo.Ang aktibidad ay isa sa mga collaboration activities ngayong summer vacation ng human rights organization na kinapapalooban ni Wena at ng tatlong fraternities kabilang ang kinapapaloobang fraternity nila Braxton at Steven. Ipinagpapasalamat namin na bukás at suportado ng Unibersidad namin ang ganitong mga aktibidad upang mabigyan kami ng pagkakataong makatulong at makita ang kalagayan ng ibang sektor sa kanayunan. Bukas, isa ako sa mga photographer ng aktibidad. Hindi ako miyembro ng organisasyon ng karapatang pantao ni Wena o anumang fraternities ngunit kapag may pagkakataon at kaya kong makapaglaan ng oras sa ganitong aktibidad a
Take you out (BL - Taglish) Kabanata 20
VANCE'S POVSANDALI akong tumigil sa paglalakad nang damhin ko ang magandang ambiance ng paligid sa University namin. Dinama ko ang malamig na simoy ng panggabing hangin. Kahit summer ngayon ay malamig ang paligid dahil sa mga halaman at naglalakihang mga puno. Inilibot ko ang mga mata ko. Nasa dulong bahagi ako ng kalsadang pinagigitnaan ng sports field kung saan ang dulo ng kalsadang iyon ay ang building kung saan ako papunta. Madilim ang paligid ngunit sapat na ang mga ilaw sa kalsada para makita ko ang daan patungo sa aking pupuntahan. Nakadagdag sa ganda ng paligid ang kulay ng mga ilaw. Kinuha ko ang cellphone ko saka kinunan ng pictures ang daan at saka ko nilagyan ang mga 'yon ng caption na, "Sa mga sandaling gaya nito, kung saan napakaganda ng mga nakikita ko ay nakararamdam pa rin ako ng lungkot. Kung saan kahit masarap ang simoy ng hangin ay ramdam ko pa rin ang hapding gumuguhit sa aking dibdib habang naiisip kita. Ah! miss na miss na kita." Muli kong dinama ang paligid
Take you out (BL - Taglish) Kabanata 21
VANCE'S POV"STEVEN, hindi mo na kailangan pang kopyahin ang mga pictures at videos d'yan kasi ibabalik ko na ang cellphone mo."Huminto siya sa pag-swipe sa cellphone nang mag-angat siya ng tingin sa akin. "Bakit? Ayaw mo ba nito? I'm sorry, this is all my budget can handle."Saglit akong natigilan sa sinabi niya. Naguluhan ako sa ibig niyang sabihin. "Ibabalik ko 'yan sayo kasi bibili na ako ng cellphone pagkatapos ng activity. Salamat sa pagpapahiram-""But I bought this for you Vance.""Steven... Hindi mo kailangan-""Let me help you now Vance. Please... tinutulungan kita dahil kailangan mo. Don't worry, I know my limitations in helping so don't think badly."Nagkatitigan kami. Hindi ko alam kung paano siya pasasalamatan. “Be a good person,” sabi niya na parang nabasa niya ang iniisip ko. Minsan para siyang si Wena kung magsalita. Humugot ako ng malalim na paghinga ng ipagpasalamat kong mabuti siyang tao. Hindi bagay sa kanya na tinatawag siyang bad boy ng iba.Habang abala si
Take you out (BL - Taglish) Kabanata 22
VANCE'S POV"WENA! Naliligaw ako!" Sumigaw ako sa hangin, "Wena!"Umaasa ako na nasa paligid lang sila at maririnig niya ako."Steven! Nandito ako!" Sana napansin niya na nawawala ako, "Steven!"Sumigaw ako nang sumigaw hanggang sa napagod ako at tuluya nang nawalan ng pag-asa. Wala na sila sa malapit at tuluyan na nga akong napahiwalay sa kanila. Damn it!Tiningnan ko ang oras sa relo ko. Apat na oras na ang lumipas simula ng maglakad kami pero hindi ko alam kung malapit na ako sa community na dapat naming puntahan o hindi. Hindi ko alam kung ilang minuto o oras ang ginugol ko sa pagsunod sa isang pamilya ng katutubo.Napapikit ako para pakalmahin ang aking sarili.Ano ang dapat kong gawin ngayon?Naalala ko, bago ako nagsimulang lumayo sa grupo kanina narinig ko na wala pa kami sa kalahati para maabot ang aming target na komunidad. Ibig sabihin malayo pa ako. Dumilat ako at nilingon kung saan ako nanggaling.Kailangan kong bumalik!Tinignan ko ang mga litrato na nakuhanan ko para m
Pinakabagong kabanata
- Take you out (BL - Taglish) Kabanata 34
- Take you out (BL - Taglish) Kabanata 33
- Take you out (BL - Taglish) Kabanata 32
- Take you out (BL - Taglish) Kabanata 31
- Take you out (BL - Taglish) Kabanata 30
- Take you out (BL - Taglish) Kabanata 29
- Take you out (BL - Taglish) Kabanata 28
- Take you out (BL - Taglish) Kabanata 27
- Take you out (BL - Taglish) Kabanata 26
