Chapter 5

|YUDOS GALE POV|

"Uhmm, H-hi?" Nahihiya kong sabi

Kumurap naman siya.

"H-hello." Utal na sambit niya kaya napangiti ako

Hindi kaya na-love at first sight rin siya sa akin?

I'll be the most happiest man in the world if that's the case.

"Upo ka." Mabilis akong tumayo at hinatak ang upuan na nasa tabi ko para makaupo siya

"S-salamat." Namumula niyang sabi.

Cute.

"Anong gusto mong kainin? Libre k—"

"Ehem!" Pekeng ubo nila Dylan habang nakangising nakatingin sa akin

"May pupuntahan pala kami ni Bryle, Tara na dre." Baling nito kay Bryle na palihim akong binigyan ng thumbs up bago sila ngingisi ngising lumakad umalis

Masyado ba akong obvious?

"Uhmm, May pupuntahan rin pala ako." Sabi rin ni Zero tsaka tumayo

"I'll go with yo—"

"Dito ka muna Zera, Samahan mo si Gale." Putol ni Zero sa sasabihin ni Zera kaya natigilan ito

"Please take care of her," Baling sa akin ni Zero

"I will, don't worry."

Ngumiti siya bago tuluyang umalis.

Nang kami nalang ang naiwan sa table namin ay namayani ang katahimikan sa pagitan namin hanggang sa dumating ang inorder namin.

Ano bang dapat kong sabihin para maalis 'tong awkward na bumabalot sa amin?

"Uhmm, Kamusta naman ang pag-aaral mo dito sa R.U? Wala bang nambubully sayo?" Pagbasag ko sa katahimikan

"A-ayos naman, ang totoo gustong gusto ko rito kasi mababait ang mga tao rito." Sagot niya kaya napangiti ako

Mukhang gustong gusto niya talaga rito.

"That's good to hear, If someone try to bully you just tell me and I'll punish them." Sambit ko

"A-ah, sure. Thank you." Sabi niya tsaka yumuko

Magsasalita pa sana ako pero hindi iyon natuloy ng tumunog ang cellphone niya.

"E-excuse me, I'll just answer this." Sabi niya kaya tumango ako

"Sure, take your time."

Agad naman siyang tumayo at bahagyang lumayo sa akin.

Nakita ko kung paano ito mapakagat sa ibabang bahagi ng labi at mapakamot sa kanyang kilay.

I wonder kung sino 'yong kausap niya.

Nang matapos silang mag-usap ng tumawag sa kanya ay agad siyang lumapit sa akin

"Pasensya na Gale, Kailangan ko ng umalis. May pupuntahan pa kasi ako, by the way salamat sa paglibre sa akin." Sambit niya

"Sure, do you want me to accompany yo—"

"H-hindi na, kaya ko na. Salamat nalang," Mabilis na tanggi niya

"Okay, then see you later at class."

Tumango siya bago yumuko at lumabas ng cafeteria.

Napahilamos ako sa aking mukha.

I'm sure may kinalaman ang pag-alis niya sa tuwag sa kanya.

Tsk! Sino naman kaya ang paepal na iyon?

Kung hindi lang pangit tingnan ay susundan ko siya para malaman kung sino ito, but nevermind. I want to respect her space.

Napangiti nalang ako matapos ilabas ang id niya na nasa bulsa ko.

Hindi ko ito naibalik, mamaya nalang siguro.

Muli ko iyong ibinalik sa aking bulsa tsaka masayang naglakad palabas ng Cafeteria nang hindi man lang pinapansin ang mga ka-schoolmates ko na takang nakatingin sa akin.

Marahil nagtataka sila kung bakit nakangiti ako na parang baliw.

I can't blame them dahil madalas ay emotionless ako.

Hindi maalis ang ngiti ko lalo na ng maalala kung paano niya banggitin ang pangalan ko.

It's not the first time someone called me by my name pero iba kasi 'yong tama sa akin 'pag siya ang bumanggit no'n.

I badly want to hear her say my name again.

Jeez. Sound's gay but I guess i really like her.

•

•

|ZERI SHIRASE POV|

NAKAHIGA ako ngayon sa malapad na sanga ng puno habang nakatingin sa kawalan.

"Zeri,"

Walang emosyon akong tumingin sa ibaba ng marinig ang boses niya

"Bakit ang tagal mo?" Tanong ko matapos tumalon pababa ng puno at mag-landing sa kanyang harapan.

"Sorry, May importante pa kasi akong ginawa e—"

"Nakipag-usap ka lang naman sa lalaking 'yon ah, importante ba 'yon?" Putol ko sa kanyang sasabihin

"N-nakita mo kami?" Tanong niya

Tumango nalang ako bago kinuha ang burger na kanyang dala at sinimula iyong kainin habang nakaupo sa lilim ng isang puno.

I actually saw everything.

I saw how Zero and those two guy leave her and Yudos alone.

"Ang gwapo niya 'di ba? Ang bait pa, kung magiging kami ba Zeri ayos lang sayo?" Umupo siya sa tabi ko at natigilan ako sa akmang pagkagat ulit sa burger dahil sa naging tanong niya

"Masyado ka na palang advanced mag-isip ngayon Zera, Hindi pa nga kayo umaamin sa isa't isa." Sabi ko

Ngumuso naman siya. "Halimbawa lang naman,"

I sighed.

"Well, if you both love each other, why not?" Walang gana kong sagot bago nagpatuloy sa pagkain

"T-talaga? Thank you Zeri!" Nakangiti niyang sabi at akmang yayakapin ako ng pigilan ko siya

"Alam mong ayokong nagpapayaka—" Naputol ang sasabihin ko ng mayakap niya na ako

Tss!

"Enough Zera. Hindi na ako makahinga." Ngiwi kong sabi dahil sa higpit ng pagkakayakap niya

Agad naman siyang bumitaw at nag-peace sign.

"Sorry Zeri," Kamot ulo niyang sabi

"Tss, Bumalik ka na sa room mo." Sambit ko kaya agad siyang tumango at masayang umalis

Nang mawala siya sa paningin ko ay tumayo na rin ako para bumalik sa classroom ko.

"Nakita niyo ba kung gaano kalaki 'yong ngiti ni President kanina?"

"Oo naman! Ngayon ko lang siya nakitang nakangiti ng gano'n."

"Yeah, mukha ngang sobrang saya niya eh."

"Bakit kaya siya masaya?"

"Nakita ko silang magkasama ni Zera kanina sa Cafeteria, baka dahil doon?"

"OMG talaga ba? Bagay naman sila. A Perfect Girl and a Perfect President."

"My god! Ang swerte naman ni Zera kung gano'n."

Ilan lang 'yan sa usapan ng mga estudyanteng nadaraanan ko.

Napabuntong hininga ako tsaka umiling.

'BAGAY?' I guess so.

"Zeri nandyan ka na pala, Saan ka ba galing? Nag-alala kami sayo akala namin kung napa'no ka na. Bigla ka nalang nawal—"

Agad akong sinalubong nila Keaton ng makarating ako sa classroom namin pero imbis na pansinin ang mga pinagsasabi nila ay nilagpasan ko nalang sila tsaka ako dumiretso sa upuan ko at dumukdok rito.

This day is the worst day ever.

•

•

|THIRD PERSON POV|

"That's all for today class, you can go home now. Make sure that you will not go to any dangerous place. Take care of yourself."

"Yes sir,"

"Amazing," Sambit ni Zeri sa sarili habang pinagmamasdan ang mga kaklase na akala mo ay maamong tupa sa harapan ni Sir.Ariel.

She already met him at masasabi niyang deserve nito ang respeto na natatanggap mula sa mga kaklase.

He's such a good teacher and a good person.

Nasa edad 40 na ito if she's not mistaken.

"Mag-iingat ka rin po sir sa pag-uwi."

"I will,"

Tumayo na sila at nagsilabasan sa kanilang classroom ng lapitan siya ni keaton.

"Gusto mo bang ihatid kita pauwi?" Sambit nito

"No need. I can go home alone." Tipid niyang sagot tsaka naunang lumakad paalis

Dapat pala hindi na siya pumasok, wala rin naman silang masyadong ginawa.

Keaton sighed matapos mawala ni Zeri sa kanyang paningin.

Pansin niya na magmula ng bumalik ito sa kanilang classroom ay hindi na maganda ang mood nito.

May nangyari kaya rito?

Actually, Noong mapansin nila na wala ito sa cafeteria ay agad silang tumigil sa pakikipagtalo sa red Emperors at sinimulan itong hanapin but they can't find her.

Hanggang sa makasalubong nila si Sir.Ariel. Ang sabi nito ay hintayin nalang nila si Zeri sa kanilang classroom kaya naman tumango nalang sila.

Gusto rin nilang bigyan ng katahimikan ang babae na mukhang ayaw ng masyadong maingay.

"Hindi pumayag si Queen?" Tanong ni Kurt ng lumapit sa kanya ang mga ito.

Tumango siya.

"Okay lang 'yan dre," Tinapik siya ni Jayrold sa balikat

"Ask her again tomorrow," Sabi naman ni Pierce

"You talked as if I got rejected by the girl I like after confessing." Aniya ng mapansin kung paano mag-react ang mga ito

"Dahil gano'n ang itsura mo ngayon Keaton. Para kang pinag-bagsakan ng langit at lupa." Dahil sa sinabi ni Jason ay nagtawanan ang mga kasama nila

"Tsk, shut up you assholes! I'm still your leader don't you remember?" Asik niya

Tumigil naman ang mga ito tsaka nag-peace sign.

Napailing nalang siya.

"Nasaan siya?" Kumunot ang kanyang noo matapos sumulpot ni Zoren mula sa kung saan

Para talaga itong kabute.

"Umalis na, at pwede bang huwag mo siyang hanapin? There's no reason for you to approach her. She's already our Queen, so why don't you just back off and focus on your bitchy queen?" Iritado na aniya

He's sure na si Zeri ang hinahanap nito.

As if naman na hahayaan niya itong lapitan ang kanilang reyna.

"Whatever, but remember this Keaton. She will be mine no matter what happen, got it? Kaya kung ayaw mong bandang huli ay maging luhaan, You and your useless member should back off first. Hindi nababagay ang kagaya ni Zeri sa talunan n'yong grupo." Ngumisi ito bago sila talikuran

Ikinuyom niya ang kamao habang matalim na nakatitig sa likuran nito

Hindi niya talaga maatim ang ugali nito.

Napakayabang!

Gayong ni minsan naman ay hindi pa sila natalo ng mga ito.

Everytime they battled, the result is always a tie.

Pero ang lakas ng loob nitong mag-yabang.

That's the reason kung bakit may dalawang last section ang humss 12. Hindi kasi pwedeng mag-sama ang dalawang grupo sa iisang section dahil paniguradong araw araw ay may riot na mangyayari rito.

At kung bakit sila gumagawa ng gulo, there's a reason for it ofcourse. Karamihan sa kanila ay itinuturing itong libangan, ang iba naman ay dahilan kung bakit sila nabubuhay.

They became like that siguro dahil sa kulang sila sa pagmamahal. Ang mga magulang kasi nila ay palaging busy sa trabaho, ang iba naman ay lumaki na walang ama at ina. It's either patay na ang mga ito o iniwan sila sa kanilang kamag-anak at hindi na binalikan pa.

Sa madaling salita, inabandona.

"Napakayabang talaga ng lalaking 'yon. Sarap sapakin! Ang lakas ng loob, palibhasa ay pinsan niya ang ssg president." Inis na sabi nila Jeremy

"Chill lang, pabayaan nalang natin sila." Pagpapakalma ni Miguel sa mga ito

Hindi na ito nauutal. Kapag sila sila lang kasi ay hindi ito kinakabahan. Kumbaga kumportable ito sa kanila.

Ilang taon na rin kasi silang magkakasama.

Kahit may pagkakaiba sila ay nagagawa naman nilang mag-kasundo.

"He's right, just let that bastard bark. Tara na." Ani keaton tsaka sila nagsimulang lumakad paalis.

•

•

TAHIMIK si Zeri na naglalakad papunta sa parking lot pero napatigil siya ng maramdamang may iba pa roon na tao maliban sa kanya.

They are trying to hide their presence but it's a shame because she still felt it.

"Show yourselves,"

Sumandal siya sa sasakyan nila at pinag-krus ang kanyang mga braso.

Lumipas ang isang minuto bago isa isang lumabas ang mga ninja sa iba't Ibang parte ng parking lot.

Tss! Ano na naman ba 'to?

Hinilot niya ang sentido.

Umalis siya mula sa pagkakasandal sa kotse at lumakad papunta sa gitna ng parking lot.

Agad naman na pumalibot sa kanya ang mga ito habang may kanya kanyang hawak na sandata.

Kunai, shuriken at Katana.

"What do you want from me?" Malamig niyang tanong

Although may ideya na siya kung bakit siya target ng mga ito. She also know who send them.

"Ang ulo mo," Sagot ng mga ito sa kanyang itinanong

Napangisi naman siya.

"Marami na ang nag-sabi n'yan sa akin pero ni isa ay wala pang nag-tagumpay. Ano bang mayroon sa ulo ko at gustong gusto niyo ito?" Hinubad niya ang bag tsaka iyon inilapag sa paanan.

"There's no need for you stupids to answer. By the way, huwag niyo akong sisisihin kung ang ulo niyo ang tatanggalin ko." Nag-unat unat siya

"Then, Are you ready to see a flying heads? I'll make it happen."

Humigpit ang pagkakahawak ng mga ito sa kanilang sandata.

"Mayabang ka ha? Sugurin siya!"

These idiots doesn't know how to control their emotions.

Umiling siya kasabay ng pag-ngisi.

She'll be able to kill again, Finally.

END OF CHAPTER 5