Halos tulala ako nang makababa kanina matapos ang pangyayaring nasaksihan. Basta ang alam ko lang ay tinawag ako ni Tito Jershun upang magmeryenda daw kaya ngayon ay kasalukuyan kaming nasa hapagkainan kasama si Kiel na hindi ko alam kung saan nanggaling at biglang na namang sumulpot. "Hija, are you okay?" Napabalik ako sa huwisyo nang magsalita si Tito. Nag-angat ako ng tingin sa kan'ya at nakitang pareho na pala sila ni Kiel na nakatingin sa akin."Okay lang po ako, tito. N-Nag-iisip lang po ako kung ano ang masarap na meryendahin ngayon..." Nasabi ko nalang at napakagat-labi."Well, I think we have pizza, raspberry cake, tuna sandwich, cheese chips, french fries and many more. You're free to choose what you want hija or I'll just ask all of those to the maids?" Natakam agad ako sa mga sinabi niya kaya naman wala na akong nagawa kundi ang tumango na lamang."Alright. Agnes! Give us here pizza, raspberry cake, tuna sandwich, cheese chips, french fries and all delicious dishes we hav
Pabalik-balik ako sa paglakad at hindi mapakali habang kinakagat ang kuko. Si Kiel ay kanina pa umalis at sinabi sa akin na may pupuntahan lang daw siya. Si Tito Jershun naman ay hindi pa nakakabalik mula kanina kasama si Kuya Vicente. Samanatalang si Kelvin naman... ewan ko roon. Baka nilamon na ng lupa mula sa kung saan.Charot! Bad!Kanina pa nga ako sinasabihan ng ilang maids rito na kung ano ba daw ang problema ko o kung natatae ba daw ako. Kinakabahan kasi talaga ako at saka patuloy na iniisip ang mga nangyayari. Kung hindi ba ako pumayag noon sa kahilingan ni Mrs. Soleriana ay hindi ako mahihirapan ng ganito?Stop ka nga, Lei! Wala ng puwang ang magsisi kasi nakapayag ka na at nakapagdesisyon, huhuhu."Lei, anak!" Mabilis akong lumingon sa pinanggalingan ng boses na iyon at umusbong ang tuwa sa dibdib ko bagaman may pagtataka nang makita ko siya rito."Hala! Nay!" niyakap n'ya ako ng mahigpit at niyakap ko rin siya pabalik. Sa sobrang okupado ko pala kanina ay hindi ko namalay
Halos wala pang isang oras ay tumigil na ang sinasakyan namin. Mula sa dulo ay umusog ako upang sumilip sa tinted na bintana nito para makita ang sinasabi nilang kompanya ng mga Vanhouger. Nanliliit ang mata ko iyong tinitigan at kalaunan ay napanganga ako at nanlaki ang mga mata."Hala?! E, dito ako nag-apply noong isang araw, ah!" Naibulalas ko habang nakanganga parin na nakatitig roon.Napakalaki niyon at hindi mo pa lang nalalapitan ay alam na bigatin talaga ang may-ari. Malawak ang estruktura na may nakalagay na 'DE VNHGRS' sa itaas ng entrada ng kompanya. Gusto kong kutusan ang aking sarili.Bakit ba hindi ko agad napansin 'yon? Inalis lang nila iyong vowels, e!Narinig kong binuksan na ni Kelvin ang pinto at lumabas na siya doon samantalang ako ay naestatwa na lamang habang nalilito sa nakikita. Nagpakurap-kurap nalang ako nang makita s'yang kumakatok sa bintanang katapat ng mukha ko habang magkasalubong ang makakapal na kilay. Nagmadali ko naman binuksan ang pinto nang matauha
"S-Salamat nga pala sa lunch.." Mahina ko iyong inusal habang nakasunod sa likuran ni Kelvin papasok sa elevator. Nagdesisyon kasi siya na umuwi na raw at bukas na tapusin ang trabaho.Tignan mo ang lalaking 'to, may bait rin palang tinatago sa katawan kahit kaunti.Tumikhim naman siya,"It's the first and gonna be the last. Hindi na iyon mauulit kaya dapat ay maaga ka nang gumigising para makapag-almusal at hindi magutom sa oras ng trabaho." Nagpout nalang ako. Grabe, akala ko naman genuine na iyon, 'yun pala parang napilitan lang siya. Hmp!Sa tingin ko ay ala syete na ng gabi. Madilim na kasi sa labas noong mabungaran namin habang naglalakad patungo sa sasakyan. Marami parin empleyado ang sa tingin ko ay mag-oovertime rito. Naaawa ako sa kanila pero wala akong magagawa, hindi naman ako ang boss rito, e. Halos lahat sila ay tumitingin sa amin katulad kanina, ang mga mukhang inaantok nga ay parang sumigla at nagliliwanag ang mukha nang makita si Kelvin na wala namang pakialam sa pal
Mabilis ang aking paghinga dahilan ng pagtaas baba ng aking dibdib. Kinukulong niya ako at hindi ko alam kung paano pa ako makakalayo gayong kahit itulak ko s'ya ay hindi siya matinag. Sa totoo lang ay kinakabahan ako pero hindi ko malaman ang gagawin. Parang naging okupado ako lalo na at hindi n'ya inaalis sa akin ang titig niyang nakakapaso. "A-Ano bang ginagawa mo, Kelvin?" Hindi s'ya sumagot,"L-Lumayo ka nga!" Sinubukan ko ulit siyang itinulak pero wala parin nangyari."I've threatened you so many times but you didn't even listen. Now, face your punishment. You will surely never forget it," Napasinghap nalang ako nang bigla ay alisin niya ang aking suit sa paraan na sinisira n'ya iyon!"Kelvin, huwag!" Pinigilan ko ang kamay n'ya ngunit hinawi niya lang iyon kaya wala akong nagawa at hinayaan nalang s'ya."Ako ang nagbutones kaya ako rin ang magtatanggal," Nakagat ko nalang ang pang-ibabang labi nang sabihin n'ya iyon kasabay nang tuluyang pagkasira ng suit ko. Hindi ko maiwasan
Hanggang sa matapos na ang lunch break ay hindi parin bumabalik si Kelvin sa opisina. Bagot na bagot na nga ako kakahintay dahil ni anino niya ay hindi parin nagpapakita. Wala naman akong magawa kundi magpabalik-balik na lamang kasi sira ang laptop na ginagamit ko sa paggawa ng designs. Nasaan na kaya iyong lalaking 'yun?Napatalon at nagulat nalang ako nang bigla ay tumunog ang telepono. Sapo-sapo ko ang dibdib dahil sa naramdamang kaba,"Jusko naman, akala ko kung ano na!" Dali-dali akong nagpunta roon at kinuha iyon."Hello? Sino po ito?" Maingay na musika at hiyawan ng mga tao ang naririnig ko sa background kaya medyo inilayo ko iyon sa aking tenga. Maya-maya lang ay may malalim na buntong hininga na ang narinig ko."Finish the documents I haven't put my signatures yet. I'm not going back to the office. I'll just send Vicente to drive you home." Medyo paos ang boses n'yang iyon na unti-unting nalulunod dahil sa ingay ng background.Kumunot ang noo ko,"K-Kelvin?" Hindi siya sumagot
Nakahiga na ako sa kama at pinipilit ang sarili na makatulog pero kahit anong gawin ko ay hindi ako mapakali. Kakatapos ko lang magdinner kanina. Ako lang mag-isa kasi hindi pa dumarating hanggang ngayon ang tatlong Vanhouger. Si Tito daw ay may in-attend-an na auction, si Kiel naman ay busy parin roon sa bago nyang proyekto sa kompanya at si... Kelvin, hanggang ngayon ay hindi pa sya umuuwi na hindi ko alam kung nasaan.Pakiramdam ko tuloy, sobrang alone ko.Ilang segundo ay narinig ko ang pagbukas ng gate. Napabalikwas ako ng bangon at dali-daling isinuot ang sapin sa paa saka binuksan ang pintuan at nagtungo na upang bumaba. Tanging chandelier na lamang ang nagbibigay ilaw sa mansyon at isang lamp sa gilid ng television sa may salas. Nagtungo ako sa bungad ng pinto at inabangan kung sino man ang dumating. Pero nang makita ko ang Range Rover na sasakyan ay umusbong ang kaba sa dibdib ko.At sa hindi kalaunan ay lumabas na nga roon si Kelvin Vanhouger. Unti-unting kumunot ang aking n
"Oh ayan tapos na. Pwede bang magbihis muna ako? Kakagising ko lang kasi..." Hawak-hawak ko parin ang tuwalya kahit tapos ko na siyang punasan sa buhok hanggang sa balikat at braso.Dumaan ang mata nya sa ulo ko hanggang paa pero ewan ko kung namamalik-mata lang ako noong nakita kong nagtagal ang tingin nya sa dibdib ko. Tumikhim sya nang makitang tinitingnan ko ang pagdaan ng mata nya sa aking katawan. Nakasuot pa naman ako ng manipis na sando tapos tinatanggal ko pa ang bra ko kapag gabi. Malalaki ang mata kong tinakpan ang dibdib. Tumaas ang kilay niya.Aba! Pasimple pa siya, ah!"Alright. Go on, change that fucking thin cloth before I lose my control," Namula ako. Tumikhim sya."Don't make me wait, Leticia.""O-Okay, Kelvin..." Dali-dali na akong tumalikod upang hindi niya na mapansin ang pamumula ng pisngi ko. Umakyat na ako papunta sa kwarto ko. Nakita ko si tito na may kausap sa telepono, nginitian nya nalang ako nang madaanan ng paningin.Kinuha ko lang ang simpleng floral dre