Share

Chapter 2

Author: Reeshania
last update Last Updated: 2021-09-01 16:03:23

Chapter 2

I looked at my friends who's innocently eating their snacks and gigling to what Wesley's talking about.

What?

I don't want to assume but what if he's looking for me? What am l gonna do? Nandito ang mga kaibigan ko at pag nagkataon malalaman nila ang ugnayan namin ni Harry.

Nag patuloy lang si Harry sa pag hahanap hanggang sa bahagya na siyang malapit sa upuan namin. Bimilis ang tibok ng puso ko ng magawi sa direksyon ko ang paningin niya. I thought he saw me but suddenly a girl went to him. Duon ko napagtantong hindi niya ako nakita. Humawak ang babae sa kaliwa niyang pisngi at may sinabi. Hindi ko kita ang mukha dahil nakatalikod ito sa'kin.

"Ow, sila na pala ulit, " suddenly Freya spoke.

Lahat kami napatingin sa kanya. Only to find out na tinitignan niya rin pala si Harry at 'yong babaeng nasa harap nito.

"Diba matagal nang break 'yan?" Jasper face palm and pointed at Harry and the girl using his lips.

"Ang alam ko, wala na sila last year pa. " Max chewed her cookies. "Baka okay na ulit sila, " she adds.

The last statement of her gave a sound of a broken glass on my ear.

Hindi nagtagal umalis na rin silang dalawa sa loob ng canteen.

Parang akong pinag sakluban ng langit at lupa.

One year na kaming mag MU ni Harry pero kailan man hindi namin napagusapan ang tungkol sa mga past relationships ng bawat isa but, not that I don't have an idea that he had a girlfriend. Hindi ko lang alam kung ilan o kahit mga details kung sinu-sino.

And hearing it from my friends that he's infront of his ex at the moment, makes my blood boil.

Bakit niya kasama yung babaeng yon? Totoo bang nagkabalikan na sila?

Pa'no ako? Ano gan'on nalang 'yon? Replacement ang peg ko? Panakip butas?

As far as I want to go out of the canteen and follow them, pinigilan ko nalang ang sarili ko. I don't what my friends to formulate an idea about me and Harry.

Mag titimpi nalang ako.

***

At exactly 9:45 am, nag-aya na rin silang pumasok sa next class namin dahil magta-time na. Pero ako, dahil nag iisa akong ABM student sa grupo, humiwalay ako ng direksyon. But unfortunately, wala yung teacher namin sa Business Math kaya nag pagawa na lang ng activity.

Pumunta akong library para doon nalang gawin. I grabbed my earphones and played a music habang sinisimulan yung activity. At the middle of doing it, biglang tumunog yung phone ko. May message galing kay Harry.

Harry:  Can we talk?

Authomatic na bumalik 'yong paninikip ng dibdib ko. I know I should hear him out before concluding whatever is going on. I know that is the right thing to do-- to let him defend for his side and confirm if it's true.

But at my state, why is it hard? Parang hindi ko kakayanin.

Tinignan ko muna ang laman ng inbox ko at hindi na nagulat na halos umabot ng 40+ yung messages at may 64 missed calls akong natanggap sa kanya simula kagabi but I act as if I fell asleep kaya hindi na nag rereply. I don't have energy to talk to him.

Naalala ko pa nung nagtext siya kaninang umaga, ayokong pag usapan kung anong problema kaya nag sinungaling na lang ako. Para no more questions pero ang text niya ngayon ay nagsasabing hindi mangyayare iyon.

He texted me earlier, asking if we're okay. I only told him that 'we are fine'.

Nothing more, nothing less. Pero heto siya at hindi matahimik sa pagiging cold ng texts ko.

I inhaled deeply before responding to his message.

Ako: I'm busy.

Totoo namang busy ako sa activity na ginagawa ko kaya valid paring excuse except sa fact na mas gugustuhin kong maging busy kaysa magkaroon ng libreng oras para makipagtapatan sa kanya.

No. I can't.

Agad may text mula sakanya.

Harry: Just a minute, please.

I unconciously bit my lip. Does talking to him, worth it?

God, Joy. For once, patahimikin mo 'yang utak mo kakaisip kung ano 'yong nakita mo kagabi. Sabi ng boses sa utak ko.

Pero pa'no kung magsisi ako na pinakinggan ko siya sa huli? Paano kung puros kasinungalingan ang marinig ko?

Nilapag ko sa lamesa ang phone ko tska tinuloy ang naudlot na pag sasagot. Wala pang isang minuto, tumunog ulit ito.

Harry: Let me talk to you, Joy. Please.

Pero hindi ko pinansin. Tuloy lang ako sa pag sagot ng 10 items na pinasasagot ni Sir Jonathan tungkol sa compound interest.

Harry: Where are you?

Tumunog ulit bago ko pa man matapos mabasa yung last message niya.

Harry: I'll look for you.

And that's it. I grabbed my phone and composed a reply. Ayokong puntahan niya pa ako dito sa library para lang makipag usap. Wala namang masyadong tao dito pero ayokong i-risk yung chance na may makarinig na kakilala. Knowing news, they have wings. Ano ba man lang yung makaabot sa mga kaibigan ko yung chismis?

Ako: I'll talk to you. Lunch. The usual place.

And he's quick to reply.

Harry: Fine.

***

Bandang alas onse y media nang matapos ang huling klase namin sa umaga. Masyado pang maaga para sa lunch kaya minabuti ko munang pumunta sa library para manghiram ng Empowerment technology na textbook para sa quiz bukas.

"Saan ka pupunta?" Jasper asked. Lahat sila humahalakhak dahil sa memes sa f******k. Hindi nila kami narinig.

"Library, " sabi ko. Nanliit ang kanyang mga mata at napakunot noo.

"May hihiramin lang, " mabilis na dahilan ko.

"Hindi ka ba sasabay nakakain sa'min?" Tanong niya ulit. Napatingin naman ako sa relo ko. May 15 minutes pa before twelve. Hindi pa naman ako gutom at ayoko rin namang maaga sa meeting place namin ni Harry. But it is true na manghihiram akong book sa library.

Tumingin ako sakanya.

"Pass muna. May dadaanan pa ako sa boarding, eh. "

Nagkibit balikat siya. " Okay. Sunod ka na lang pagtapos mo. I'll send you the location. "

Tumango nalamang ako at nagligpit ng gamit.

May pagkakataong gusto kong i-kwento sa mga kaibigan ko itong problema ko kasi alam ko duon lang gagaan ang pakiramdam ko. Lalo na sa point na'to, kung kailan kailangan na kailangan ko ng makakausap o masasabihan ng lahat ng sama ng loob ko. But I decided against it.

Hindi ako handang marinig ang mga judgement nila. Hindi ngayon na nagaalinlangan na ako kung worth it pa bang makilala nila si Harry.

"Ma'am hihiram po ako ng book, " sabi ko sa librarian. Sinabi ko sakanya ang book na hihiramin ko at saka naghintay habang kinukuha niya ito. Hindi na ako pumasok sa loob, nanatili nalang ako na nakatayo sa bungad ng library.

Sa kalagitnaan ng paghihintay  may narinig akong dalawang babaeng nag-uusap na papunta sa direksyon ko.

"Hindi naman siguro totoo yun. Okay na kaya sila ni Harry bakit pa magkakaroon ng third party?"

Nakarating sa pwesto ko ang dalawa. Nagkatinginan kami 'nong medyo kulot ang buhok na babae pero dumaretso lang sila sa pag pasok sa loob.

"Ewan. Basta ang alam ko may babae 'yang si Harry na tinatago kaya madalas silang mag-away. "

Hindi ko pinansin ang pinag-usapan ng dalawa kahit medyo nag-aalangan ako. Maraming Harry na nag aaral dito sa Monte Carlos University kaya imposibleng siya ang tinutukoy nang dalawa.

Natigilan ako.

I hope so.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Tears for Fears   Chapter 51

    Chapter 51Nag angat ako ng tingin kay Nexus na parang unbothered sa mga reaksyong nakukuha mula sa kanila.Then he looked at me and raised his brows, as if pointing his evidences in front of me. "O ano? Tapos na ba?" si Ody iyon.Nakuha nya ang atensyon ko. Tumalikod ako para makita sila."Comeback is real na ba?" Max keeps on probing.Sinamaan ko sila ng tingin. Tinawanan lang nila ako.They don't take me seriously! Kung alam lang nila ang totoo....Nagawa pang lumapit ni Wesley at Jasper para makipag apir kay Nexus.I rolled my eyes.Ngayon naman, palapit na sila Ody at Max at sigurado ako tatadtarin nila ako ng tanong kaya imbes na salubungin sila, umikot ako at binuksan ang passenger seat ng kotse ni Nexus.Padabog ko iyong sinara. Gulat na gulat silang lahat sa ginawa ko. I didn't say a word, pagka pasok ay tahimik lang ako at tumingin nalang sa kanang bahagi ng parking. Nasa kaliwang bahagi sila ng kotse at panay ang silip sakin kaya umiiwas ako.Sigurado akong pag sumabay ako

  • Tears for Fears   Chapter 50

    Chapter 50Nakita ko nag pag lunok nya bago binasa ang labi. Akala ko may sasabihin sya pero hinayaan nya lang akong mag salita. His eyes were now focus on me."Telling them you're lying was not my option. You should be the one answering those queries, not me." I said. "Labas ako do'n."I looked at him and saw him busy staring seriously at me. Hindi ko mabasa ang iniisip nya kaya nag iwas ako ng tingin.After contemplating what I should do, napag pasyahan ko na ring sabihin sa kanilang lahatang totoong nangyare at kung ano ang namagitan samin noon ni Harry and maybe this day is the starting point. Sa oras na umamin si Nexus sa gawa-gawa nyang 'relasyon namin'sasabihin ko na rin kung ano ang puno't dulo ng lahat ng ito. Para matapos na at maka move on na kaming lahat. Tumingin ako sa labas ng milktea hub. Ngayon mas determinado na sa planong nabuo sa isip ko."Go on, nandyan lang naman sila sa labas. Pwede mo nang sabi---" Umiling agad sya kaya nairita ako. Matapang nya akong tinign

  • Tears for Fears   Chapter 49

    Chapter 49Just then, na agaw ng tingin ko ang glass door sa bungad at nakita ang isang lalaki na parang tamad na tamad maglakad. Lumiko sya papunta sa direksyon namin kaya nag tama ang tingin naming dalawa. Napatigil sya. Mukhang gulat na gulat.Tumikhim si Max sa gilid ko kaya bumalik sakanya ang tingin ko. I glared at her. Pati sa tatlo. "What's this?" I asked. "Max..." tumingin ulit ako sakanya.Sa kanilang apat alam kong si Max, lang ang may kakayahang mag plano ng ganito. Well, sya lang naman kasi itong masyadong interesado samin ni Nexus.Si Ody nag tanong lang sakin nunguna kung nag away ba kami o hindi, sinagot ko lang ng 'Oo' kasi totoo naman. Pagka tapos no'n wala na.Si Jasper, gano'n din. Hindi na nag usisa. Parang napilitan pa ngang itanong. Si Wesley naman, sakto lang. Mukhang hindi namancurious. Si Freya, although she's nothere--nahihiya nang mag tanong.So if there's one person who's probably be the mastermind, it will be Max.Bumuntong hininga sya tsaka tumayo. B

  • Tears for Fears   Chapter 48

    Chapter 48Nag iwas ako ng tingin. Hindi ko alam kung pano ko ba ipapaliwanag. If I deny them the truth, it would look like I'm too defensive, they would also think Nexus is bluffing. Mas lalo nilang aalamin kung bakit at ano ba angtotoo.On the bright side, pag inamin ko naman, ibig sabihin pabor ako sa kasinungalingan ni Nexus. It would look like we plan this together. Likewe're on this lies together unlike kung ide-deny ko, sya lang ang mag mumukhang sinungaling...Oh, fuck....I have no choice. Wala akong ibang maisip. So I end up deciding not to choice among the options and play safe."A-ayokong pag usapan..." I said and they all respected my response.Nang sumunod na araw naging abala kami sa mga seatworks at quizzes sa ibat ibang subjects. I was coping up. Kahit panay ang bulungan ng mga tao sa corridor dahil sakin. Hindi iyon naging hadlang. Naging magaan din ang pag uusap namin nila Max.They were inviting me to join them every breaks. Unti-unting bumabalik sa dati---maliba

  • Tears for Fears   Chapter 47

    Chapter 47I tried my best to speak in my sincerest tone as possible. Ayokong isipin nya na galit ako. Gusto kong maintindihan nya na kailangan nyang malaman ito.Kaya sinasabi ko sa kanya dahil gusto kong maliwanangan sya sa mga bagay-bagay. "Hindi sa lahat ng pag kakataon may iintindi sayo..." I sincerely said. Kasi totoo naman. Hindi sa lahat ng pag kakataon, kami ang kasama nya. Kami na mga kaibigan nya na palaging umiintindi sa ugali nya.She's a socialite. Marami pa syang makakasalamuha at marami din anghindi makakaintindi at itotolerate ang ugali nya. Kailangan nya ring umintindi sa iba. Hindi iyong laging iba ang mag aadjust para sa kanya.Tulad nalang nang nangyare, she didn't even try to understand my feelings.She never asks. Well, she did. But none of her questions came from a concerned friend. Those questions felt like I'm the accused and I'm being investigated. Hindi man lang ako binigyan ng benefit of the doubt kung totoo ba o hindi. Hindi man lang ba nila naisip na

  • Tears for Fears   Chapter 46

    Chapter 46She bit her lip. Halata sa mukha nya na tinatantsa nya ang magiging reaksyon ko.I stood there. Unmoved."Hindi ako hinihintay no'n. Nag kakamali ka lang," I said and turned on my back to leave.She must be mistaken. Bakit naman ako hihintayin ni Nexus sa labas ng room namin? I shrugged that though off and continued going home.Sa magkasunod na hapon, tuwing uwian namin, ganoon pa muli ang nangyare. One girl and a few boys from our last subject approached me and even joked about me getting a ride with my boyfriend to escort me home.'Boyfriend'? Are you kidding me? Inirapan ko iyon. I'm disturb by that term.Pinagsawalang bahala ko iyon pero hanggang sa pag uwi ng bahay, iyon parin ang iniisip ko.It bothers me... a bit. Okay lang yung isang hapon, iisipin ko pang pag kakamali lang iyon ni Erika o 'di kaya naman ay coincidence lang... Pero nang dumaan ang magkakasunod na hapon na ganoon pa rin... Hindi ko na alam.Panay ang balikwas ko sa kama tuwing masasagi sa isip ko iy

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status