2

Kinabukasan, kagaya ng sabi ni Devin sa text, papunta na ako ngayon sa lugar kung saan simula pa lang noong nasa college pa lang kami ay doon na kami naglalagi.

Kung saan lahat nagsimula.

"You're here..." Aniya kahit nakatalikod siya sa 'kin, naramdaman niya kaagad ang presensya ko.

Napalunok muna ako bago napabuntong hininga saka nagsalita. "Uhmm... So, anong pag-uusapan n-natin?" Pilit kong pinapatatag ang sarili dahil baka sa isang iglap, bigla nalang akong mag-break down sa harapan niya ng wala sa oras.

Kahit ilang beses ko pang sinabihan at binalaan ang sarili ko bago pumunta dito na maging handa at tanggapin ang magiging desisyon niya, ito parin ako ngayon, nagsisimula ng kabahan at hindi mapakali sa kaloob-looban ko.

Dahan-dahan akong napaatras nang humarap na siya sa 'kin.

Kaagad namang nagtama ang paningin naming dalawa. Kita ko sa mga mata niya ang lungkot at pagsisisi.

"Celline..." He called me using my name, not our call sign that he used to called me back then.

Hindi ako