Kabanata 9

I decided to go home.

Nagpasundo nalang ako sa driver ko near 7 eleven na malapit sa school. Nang makauwi ay nagdire-diretso na lang ako kwarto.

I can't help myself but to cry.

Sanay na 'ko sa mga panghuhusga nila pero, sumosobra na. This is too much for me, tao rin naman ako. Marunong din akong masaktan.

And I can't stop myself from blaming him and this child inside my womb. Sila ang dahilan kung bakit ako nasasaktan ngayon.

Kung alam ko lang na mangyayari 'yong gabing 'yon, sana ay hindi nalang ako tumuloy. Sana ay hindi nalang ako nagpadala sa kaniya. Sana ay pwede ko pang maibalik ang oras.

Sana ay mas naging maingat nalang ako sa sarili ko, o mas piniling h'wag nalang pumunta.

Hinayaan kong lumuha ako nang lumuha. Okay lang, wala namang makakakita sa 'kin dito sa kwarto.