This is my first time to study in the public highschool, dahil sa buong buhay nag-aaral ko ay sa private school lang ako napasok. Naisipan ko kasing sumubok ng ibang mga bagay para magkaroon ako ng experience. Para hindi naman boring 'yung buhay ko. Kaya naman sinubukan ko ngayon na mag-aral sa public school. Nung nag-aaral pa kasi ako sa private school…….it was terrible. Maraming mayayabang akong nakasalamuha; Ayaw nila sa akin dahil tingin nila na weird at nerd ako. Which is medyo totoo dahil nga hindi ako masyadong nakikipag-interact; nakikipag-interact lang ako sa kanila kapag kinakausap nila ako. Pero hindi naman lahat ng estudyante sa mga private school na napasukan ko ay mapapangit ang ugali; karamihan sa kanila ay mga mababait, approachable, at tahimik lang din na katulad ko. But, some of the students on my previous school, most of them are so arrogant. Sila ang dahilan para umalis ako sa Clarinet. Kaya napilitan akong lumipat ng school during 2nd Quarter. 'tsaka isa pa, kaya
" Ito ang plano niyo, ah. Para hindi na tayo maghahagilap ng kakainin at gagastusin natin dito. Tutal ay sunud-sunuran naman sa inyo 'yung mga teachers at principal ng school niyo, eh. Una, tatakutin niyo ang bawat estudyanteng makikita niyo na parang mayaman. Pagkatapos ay kukunin niyo ang bawat baon nilang pera araw-araw. Kapag nagmakaawa ay hayaan niyo lang. Kung kailangan ay bugbugin niyo para hindi na magsalita pa. Pero lagi niyo ring tatandaan na huwag kayong kukuha ng pera sa mahihirap kasi alam natin ang pakiramdam ng isang mahirap! " pagpapaliwanag nanaman ni Bumper." Alam na ho namin 'yan,l. Ilang taon na kaya naming pinaggagawa 'yan. 'Tsaka, kahit isang beses ay wala pang nagtangkang magsumbong at labanan kami. Maliban lang doon sa malalanding mga kaibigan ni Caitlyn. " sabi ko kay Bumper " Hays. Basta makinig na lang kayo sa akin at palagi niyong tandaan ang mga sinabi ko. 'Tsaka, huwag niyo ring hahayaan na mapasama kayo sa wanted list dahil hinding-hindi ko kayo dadala
" What?! But why??! Sinapak ako nung Amelia na 'to at sinira pa nung isang babae na 'yan 'yung cellphone nung isang estudyante kanina! Pagkatapos ay hindi niyo man lang siya paparusahan?! " galit na galit na sigaw ni Spin kay Mrs. Flores; siya ang guidance counselor ng school.Haha. Hindi niya siguro alam na malakas ang kapit namin sa mga 'to. Kami kaya ang pumoprotekta da school na 'to kapag may sumusugod na gangster o kaya kapag may nangyayaring masama rito." I'm so sorry, Spin. Pero isa sila sa pinakamatalino at importanteng estudyante rito sa school na ito. Hindi namin sila pwedeng parusahan. " " Ano?! May bias ba kayo rito??! Hindi 'yon dahilan para hindi mo sila parusahan! Ano pa ang silbi ng pagiging guidance counselor mo kung hindi mo gagawin 'yung mga trabaho mo!! " " Spin. Alam kong malaki rin agad ang naitulong mo sa school na ito kahit bago ka pa lang. Pero sana naman ay matuto kang rumespeto sa matatanda. "" Sana ay matuto rin 'PO' kayong gawin nang tama 'yung trabaho
" Sinasabi ko na nga ba, eh. " inis na naglakad si Jillian papunta sa isang box na nakalagay sa harap ng labas ng aming inuupahang bahay at nagmamadaling kinuha roon 'yung baseball bat na ginagamit niya na panlaban noon. " Sinasabi ko na, na dapat hindi na tayo pumasok sa organization na 'yon dahil hindi tayo makakaalis diyan nang hindi nila tayo mapapatay kahit ano mang oras. Pero, ano?? Hindi kayo nakinig sa akin. Mas inuna niyo pang isipin 'yang kagustuhan niyong makapasok sa 'Black Feathers' na 'yan, " hindi gaanong malakas na sabi sa amin ni Jillian ngunit alam kong naiinis ito.Tama naman si Jillian…...bakit ba kasi kami nag-pumilit noon na sumali riyan sa bwiset na organization na 'yan??! Pero kung hindi naman kami sumali ay walang mga taong matatakot sa amin….." Eh, bwiset pala sila, eh! Dapat ay pinagbubogbog na lang nila tayo noon bago tayo pinaalis! Eh, hindi nila ginawa, eh! Plinastic lang nila tayo at hinayaang mag-leave na parang walang nangyari at parang wala silang g
Hindi ko alam ang mga binabalak ni Lucas ngayon pero…...alam kong may inutos sa kaniyang masama kaya alam kong nasa panganib ang buhay namin ngayon." Ano ba ang kailangan mo sa amin? Bakit niyo ba kami pinapunta rito, ah? " seryosong tanong ni Jillian kay Lucas." Ammm…..Alam niyo kasi….. " nakangiting naglakad-lakad si Lucas sa pwesto niya. " May maganda kaming sasabihin sa inyo na TIYAK na magugustuhan niyo! " " At bakit naman namin magugustuhan 'yang sasabihin mo?! Yayaman ba kami riyan?! 'Tsaka, hinding-hindi namin magugustuhan ang isang bagay kapag galing sa isang tulad mo , 'no! " " mataray na sabi ni Denice kay Lucas.Ano nga ba ang sasabihin nila?? Oh, baka naman may masama silang binabalak pero dinadaan lang nila sa kwento. Tinignan ko ang buong paligid dahil pakiramdam ko ay may kakaiba rito. Feeling ko ay may nakatingin sa amin; may nagmamasid; at nagtatago." Hindi ka pa rin talaga nagbabago, Denice. Alam mo, simple lang naman ang sagot para magustuhan niyo talaga 'to.
**BENG**Sobrang nagulat Ako dahil sa sobrang lakas ng putok ng baril na narinig ko.Halos matumba pa ata ako nung narinig ko 'yon at halod sumakit 'yung dalawa kong tainga dahil do'n.Mukhang sa loob Mansyon na ito nanggagaling ang sobrang lakas na putok ng baril.Ajo ba ang nangyayari? Kinakabahan ako dahil baka binaril 'yung taong nagsabi sa akin na dito ka raw makikita ang taong pumatay sa akin. Hindi ito pwede.Mabilis akong napatakbo papunta sa loob ng malaking mansyon para makita at tignan kung ano nga ba talaga ang nangyayari sa loob ngunit nang makarating ako ay sobra akong nagulat dahil sa mga nadatnan ko.Denice??!! Bakit siya nandito??! At b-bakit may katabi siyang isang lalaki na nakahandusay sa sahig??! H-hindi Kaya…..Sinubukan ko pa ulit lumapit upang makita ko kung ano ba talaga ang nangyayari at nagulat ako dahil nakita ko Jillian na nandito rin ngunit nakikipaglaban siya sa isang lalaki na hindi ko pa kilala." Spin! " nanginginig na tawag sa akin ni Denice.Ano ba
AMELIA'S POV**RING**Naputol ang usapan namin ni Spin dahil biglang tumunog 'yung cellphone ko. Agad kong kinuha ang cellphone ko para tignan kung sino ba ang tumatawag.Galing ito sa unknown number kaya iniisip ko na baka ang Black Feathers ito. Kaya naman agad ko itong sinagot para malaman ko kung sila nga talaga ang tumatawag.Tumalikod muna ako kay Spin bago ko sagutin ang tawag." Hello? " tanong ko sa tumatawag. [ Hello?! Mama mo 'to, Amelia. Pumunta ka rito sa bahay namin ngayon din! ] Sobrang kinabahan ako nang marinig ko ang boses ni Mama na sobrang tagal ko nang hindi naririnig. Hindi pa rin nagbago ang boses niya. Pero pakiramdam ko ay halos manghina ako sa pagtawag niya. Matapos ng ilang taon? Ngayon lang nila ako tatawagan na bumalik sa kanila?? At parang sila pa ang galit…...Pero….. napakakapal naman ng mukha niyang sabihin na 'Mama' ko siya matapos ang ginawa niyang pag-iwan sa akin." Paano niyo nalaman ang number ko??! 'Tsaka, bakit niyo ako pinapapunta riyan sa b
Napapikit ako saglit dahil sa sobrang kaba. Nang tuluyan nang nabumsan ng isang babae ang gate ng bahay nila ay medyo napawi ang kaba ko dahil hindi si Mama ang nagbukas ng gate.Tinignan ko ang babae…..parang pamilyar siya sa akin…...teka…..tama nga ako…... pamilyar nga siya sa akin dahil siya ang Tita ko…..at dito nakatira ang dati kong Mama sa bahay na ito Ngayon…..at katabi lang ng bahay nila ay ang bahay ni Tita Lulu….Nang makita ko si Tita Lulu ay medyo nakaramdaman ako ng pagiging mabait sa puso ko. Kaya naman sinubukan ko siyang ngitian ngunit nagulat ako dahil tinignan lang niya ako nang masama.Hays.Sa tingin ko ay galit na lahat ng tao ngayon sa bahay na 'to sa kin dahil ako ang sinisisi nila sa pagkamatay ng kapatid ko….Ang unfair talaga nitong mga 'to….Lalo akong nagulat at nainis nang bigla akong tinalikuran ng bwiset na BABAE na 'yon at agad siyang pumasok sa loob ng bahay.Bwisit…..Huminga na lang ako nang napakalalim dahil sa ginawa niya. Pero kailangan kong kuma