MasukKinabukasan, nagising ako sa banayad na sikat ng araw na pumapasok mula sa bintana ng kwarto. Ramdam ko ang bigat ng braso ni Justin na nakayakap sa bewang ko, at sa kabila ng lahat, napangiti na lang ako. Hindi ko akalain na isang araw magigising ako nang ganito—mapayapa, masaya, at kasama ang lalaking minsang muntik kong mawala.
Inangat ko nang bahagya ang ulo ko para titigan ang mukha niya. Mahimbing pa rin siyang natutulog, bahagyang nakaawang ang labi at ang buhok niya magulo pero guwapo pa rin. Napailing ako, Paano ba nagagawa ng isang tao na maging ganito ka-perpekto kahit tulog?Habang iniisip ko 'yun, biglang dumilat si Justin. Nagtagpo ang mga mata namin, at ngumiti siya nang tamad pero puno ng lambing. "Good morning, Mrs. Olarte" bulong niya habang mas lalong hinigpitan ang yakap sa akin.Napatawa ako. "Good morning din, Mr. Olarte," sagot ko habang sinubukan kong bumangon, pero hindi niya ako pinakawalan."Five more minutes," aniya naTina’s POV** Habang nakatanaw kami ni Justin sa dagat mula sa deck ng barko, ramdam ko ang malamig na simoy ng hangin na dumadampi sa aking balat. Mahigpit ang pagkakahawak ni Justin sa kamay ko, parang sinisigurado niyang hindi ako bibitaw, kahit kailan. Tahimik naming pinagmamasdan ang unti-unting paglubog ng araw sa abot-tanaw nang biglang may marinig akong pabulong na usapan sa likuran namin. **"Hala, diba siya si Justin Olarte?"** isang babaeng pasahero ang biglang nagsalita, halatang pigil ang excitement sa boses niya. **"Oo nga! At ‘yung kasama niya, si Tina Baguinaon! Yung sikat na artista at yung magaling na makeup artist!"** sagot naman ng isa pang babae, na ngayon ay halatang kinikilig na. Napatingin ako kay Justin, na nakangiti lang at tila hindi nagugulat sa nangyayari. Sanay na sanay na siya sa atensyon ng tao, pero ako? Iba ang kaba na nararamdaman ko. Maya-maya pa, isang grupo ng mga pasahero ang lumapit sa
**Tina’s POV** Matapos ang walang katapusang pang-aasar mula sa pamilya ni Justin, napagdesisyunan na naming magpaalam muna. Kailangan na rin naming bisitahin ang bago naming bahay sa Manila, ang magiging opisyal naming tahanan bilang mag-asawa. Habang tinatapos namin ang almusal, hinawakan ko ang kamay ni Justin at mahinang bulong, **"Mahal, baka kung ano na namang topic ang mabuksan nila. Umalis na tayo bago pa nila sundan ‘yung usapan kanina!"** Napangisi siya at bumulong pabalik, **"Bakit, love? Nahihiya ka pa rin? Asawa na kita, wala ka nang kawala."** Pinandilatan ko siya at sinipa nang mahina sa ilalim ng mesa. **"Justin, seryoso ako!"** Natawa siya bago sumandal sa upuan at lumingon sa mga magulang niya. **"Ma, Pa, aalis na muna kami. Pupuntahan namin ang bagong bahay sa Manila."** Agad na nagliwanag ang mukha ni Mrs. Villanueva. **"Ay, ang bilis naman! Sige, sige! Mag-ingat kayo, ha? Sabihan niyo kami kung kailan p
chapter 88 - hshshshTumawa siya at hinawakan ang kamay ko. **"Fine, fine. Hindi kita pipilitin… pero…"** bigla siyang lumapit sa labi ko at marahang hinalikan ako. **"Sana next time, ikaw naman ang magyaya."** Napalunok ako at mabilis na lumingon sa paligid, baka may makarinig sa amin. **"Hay naku, Justin! Tumigil ka nga diyan at kumain na tayo!"** Hinila ko siya pababa ng hagdan habang patuloy lang siyang natatawa, halatang aliw na aliw sa reaksyon ko. **"Okay, okay, kakain muna tayo… Pero mamaya, may plano ulit ako,"** aniya sabay kindat. **"JUSTIN!"** sigaw kong pabulong, habang naririnig ko lang ang malakas niyang halakhak sa tabi ko.**Tina’s POV** Napahinto ako sa tuktok ng hagdan at tiningnan si Justin nang may pagsimangot. **"Pupunta pa tayo sa bagong bahay natin, huwag na muna 'yan."** Napataas ang kilay niya, kunwari'y inosente. **"What? Wala naman akong sinasabing masama, ah."** Pinan
Tina’s POVNapasinghap ako nang maramdaman kong gumalaw si Justin sa tabi ko. Dahan-dahan akong dumilat at napansin kong nakayakap siya sa akin, ang mukha niya ay nakasubsob sa aking leeg. Maya-maya pa, unti-unti rin siyang nagising. Dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata at agad na napangiti nang makita akong gising na. **"Good morning, Mrs. Olarte,"** bulong niya habang hinahaplos ang aking pisngi. Napangiti ako. **"Good morning, Mr. Olarte."** Nagkatitigan kami sandali bago sabay na natawa nang maalala ang mga pinaggagawa namin kagabi. **"Grabe ka, Justin! Hindi ko akalaing ganun ka pala!"** natatawa kong sabi habang tinatakpan ang mukha ko sa hiya. Napahagalpak siya ng tawa. **"Anong ako lang? Eh ikaw din kaya!"** Mas lalo akong namula. **"Hoy! Wag mo na ngang i-detalye!"** **"Bakit naman? E ‘di ba sabi mo kagabi, ‘Justin, more—’"** hindi na niya natapos ang sasabihin dahil tinakpa
Matapos ang masayang kainan at walang katapusang tawanan, unti-unti nang nagpaalam ang mga bisita. Lumapit ang aming mga pamilya at kaibigan upang magpaalam at bumati sa amin bago sila umalis. **"Tina, Justin, congratulations ulit! Ang ganda ng kasal niyo!"** sabi ni Loury habang niyayakap ako. **"Oo nga, besh! Pero ito na ang pinakahihintay namin—ang first night niyo bilang mag-asawa!"** dagdag ni Laica sabay kindat, na ikinatawa ng lahat. **"Naku, hayaan na natin sila! Baka naiinip na si Justin!"** biro naman ni Aicel, dahilan para hawakan ni Justin ang batok niya at mapangiti. **"Hoy, grabe kayo!"** sagot ko habang namumula sa hiya. **"Enjoy your night, lovebirds!"** sigaw ni Franz bago sila isa-isang umalis. Habang papalapit kami ni Justin sa hotel suite na tinuluyan namin para sa gabing ito, ramdam ko ang kakaibang saya at excitement. Nang isara namin ang pinto, saglit kaming tumingin sa isa’t isa—parehong napapangiti,
Tina Point of ViewHabang yakap-yakap ako ni Justin at napapalibutan kami ng aming mga mahal sa buhay, isang staff ang lumapit sa akin at iniabot ang mikropono. **"Bride, ready ka na ba sa bouquet toss?"** tanong nito na may ngiting puno ng excitement. Napangiti ako at tumango. **"Siyempre naman!"** Agad na nagsigawan ang aking mga kaibigan, lalo na sina Loury, Laica, at Aicel, na nagkumpulan sa likuran ko kasama ang ibang dalaga naming kaibigan. **"Hoy, Loury! Baka ikaw na ‘yan!"** tukso ni Laica habang kinikilig. **"Naku, hindi ah! Hindi pa ako ready,"** sagot ni Loury, pero halata sa kanyang mukha na excited din siya. Humarap ako sa kanila, itinaas ang aking bouquet, at huminga nang malalim. **"Okay, ready na kayo?"** sigaw ko. **"READY!!!"** sabay-sabay nilang sagot, halatang sabik na sabik. Sa bilang ng tatlo, itinapon ko nang mataas ang aking bouquet. Lahat ay nag-abang, nag-unahan, at big







