CHAPTER 15- SEVEN MINUTES

"Get lost, Zayden Taylor," malamig kong sabi sa kaniya. "If you don't want to see yourself on television while being dragged by my security guards right in front of my company. Hindi mo gugustuhing mailagay sa front page ng mga newspaper dahil sa pagiging intruder sa kompanya ko," dagdag ko.

"Bakit ganyan ka..."

"Dahil sa 'yo," kaagad kong sagot. "Ganito ako dahil sa pangtra-traydor mo sa akin, Zayden," paalala ko pa sa kaniya.

Saglit naman siyang natigilan at pagkuwa'y marahas na napabuntonghininga.

"Gusto mo ba talaga malaman kung sino ang traydor, ha?!"

Nagulat pa ako dahil sa biglaang pagtaas ng kaniyang boses. Napalunok ako at napakapit sa dulo ng aking mesa.

"Leave," mahina pero may diin kong sabi.

Padarag na bumalik ako sa pag-upo at ipinukos ang aking atensiyon sa aking laptop.

Wala rin naman akong naiintindihan sa aking binabasa dahil ramdam ko ang kaniyang titig habang nakatayo pa rin sa kaniyang puwesto.

Nag-angat ako ng tingin para salubungin ang kaniyang mga mata