Lucas
I'm a mess, I don't know where to go. My mind is in a mess right now. I'm like a puzzle who are finding his missing pieces, until now.
I don't know what to do in my life right now, I can't see where the right path and light is. I don't know where the hope they are saying. All I can do is to stare at the river whenever I want to jump in.
I'm in a mess.
My mind are in darkness.
Can someone save me?
I feel like I am a lost puppy who are waiting for his owner to find me. I stare at the sky and smiled. All my life, all I can do is to take care of everything, all I can do is to pursue everything they want.
They say, my life is perfect, our life is perfect. But they are wrong, I'm wrong. I thought too that our life is perfect but it was not, until my parents died.
Noong mga panahon na 'yon, hindi ko na alam kung saan ako pupunta,
LucasTime flies so fast. Tuluyan ng naka-recover si Lilie and I am the most happiest person in the world when she's back to the old Lilie that I knew.Pero sa araw-araw na pananatili niya dito sa akin at magkasama kaming dalawa. Alam kong sa sarili kong iba na ang nararamdaman ko sa kaniya. Natatakot lang ako na umamin.For so many years of waiting for her and wanted to see her again. I'm afraid to confess to her. Whenever she's around, she always makes my day. She always makes me laugh, smile, and feel comfortable with her.Every time I feel exhausted, she's always there to lighten up my mood and day. Whenever everything feels wrong, she's always saving me even though she never knew it. For me, when everything feels wrong, she's the one who will make it right.All I can say is... she's always saving me from all the problems I have, from all the circumstances that I'm facing. Basta, ang alam ko lang mahal ko siya.Pinagkati
LilieNang basahin ko ang sulat sa akin ni Lucas ay naiiyak na lamang akong napatingin kay Julie."Kaya ba hindi ako pinapansin ni Lucas dahil dito?" Pagtatanong ko kay Julie na ngayon ay nakatingin lamang sa akin habang nakangiti.Dahan-dahan siyang tumango at sumagot, "Oo, that's the only way para hindi mo mapansin ang mga pinaplano ni Lucas para sa'yo. And I'm sorry for that, Lilie.""Para kayong mga ewan. Ginawa niyo na namang akong tanga. Bakit ganiyan kayo?!" Natatawa kong sagot kaya natawa na rin siya.“Si Lucas ang nakaisip niyan, bilang kapatid niya. Sumunod na lang ako sa utos niya. Sayang 'yong libre niya sa akin na pang-isang buwan,” bulong niya sa akin kaya inirapan ko siya.Napatingin kami sa isang guard na ngayon ay nakatayo sa harapan namin na tila ay hinihintay pa kami.“Ma'am Juli
PrologueWhen life brings you down. What will you do? You will blame yourself and take all the responsibility that has been given to you? Or You will blame God for all the pain that you have encountered in your life?But for Lilie De Vega, she blames herself, because she knew to herself that she deserved it. She deserves the pain, the misery, she deserves everything that happened to her.After all the self-doubt, pain, the misery that she had encountered, she became senseless. For her, no one will save her.No one wants to be in her life because she was a worthless human that lost her virginity by the nightmare that she suffered. For her, no one will love her, no one will accept her.But every time she was wondering if someone would save her and be with her until she found the light that she had been looking for for a long time. After all the self-doubt, hatred, mi
LilieI'm scared.I'm scared of how their judgemental look is targeting me right now. How they murmured that I'm just the one who will be blamed after the incident happening lately.Although I'm scared of what they are thinking right now, I'm also scared if I lose my job right now. I don't know why some people always say that customers are always right?Paano naman kaming mga crew na nagse-serve ng tama at maayos? Kami na lang palagi ang sisisihin ninyo kapag nakagawa na kayo nang mali? Kami na lang lagi ang magiging masama sa lahat?Hindi ko alam kung sinong nilalang ang nagsabi na dapat customer lagi ang tama. Paano kaming mga crew? Taga-sambot ng pagkakamali nila hanggang sa mawalan na lamang kami ng trabaho?
LilieIsang linggo. Isang linggo na ang nakalipas simula ng makita ko si Papa na may kasamang babae. Grabe 'ang sakit na nararamdaman ko noong araw na 'yon. Gusto kong sugurin silang dalawa pero duwag ako kaya ang nagawa na lang namin ni Dria ay kuhanan sila ng picture na magkasama.Sa isang linggo na 'yon ay lagi kong sinusundan si Papa, pero sa bawat pagsunod ko sa kanya ay mas lalo lang akong nasasaktan hindi para sa'kin kundi para na rin kay Mama. At sa isang linggo na 'yon ay itinatago ko sa kaniya 'yon.Ayoko lang masaktan si Mama."Lie, anak. Ayos ka lang ba?" Napapitlag ako nang marinig kong tinatawag pala ako ni Mama nang tingnan ko siya ay nasa tabi ko na pala at bakas ang sobrang pag-aalala sa mukha niya."Kanina pa kita t
LilieI feel empty.Sobrang bigat ng nararamdaman ko. Pakiramdam ko kulang na lamang ay mamanhid ako sa sobrang sakit habang nakatitig lamang ako sa kabaong ni Mama ngayon. Pakiramdam ko, kasalanan ko ang lahat, kung bakit siya nawala sa akin.Noong oras na tumawag sa akin si Tita at pinaalam sa akin ang nangyari kay Mama ay para akong mababaliw. Hindi ko matanggap, ang bilis ng pangyayari. Noong isang linggo ay kausap ko lamang si Mama pero ngayon… nawala na lamang siya bigla. Iniwan niya ako. Nang-iwan si Mama.Habang nakatitig lamang ako sa kabaong ni Mama ay bumalik sa alaala ko kung humantong sa ganito ang lahat. Sabi ni Tita, plano niyang bisitahin si Mama sa bahay para kamustahin pero pagdating niya raw doon ay walang sumasagot.
Lilie "Mamamatay tao ka! You killed her!" Nagulat na lamang ako ng duruin ako ng Ama ko sa noo. Paulit-ulit niyang sinisigaw sa akin na ako ang dahilan ng pagkamatay ni Mama. Ako ang sinisisi niya. Hanggang ang sigaw niya ay mas lalo pang lumakas at paulit-ulit na pumapasok sa utak ko na kasalanan ko ang lahat. "Mamamatay tao ka!" Napabalikwas ako dahil sa masamang panaginip ko. Ramdam na ramdam ko ang pagtibok ng puso ko na akala mo ay hinahabol ako ni Kamatayan. Miski ang pawis ko ay para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa sobrang lamig nito. Sa loob ng isang buwang pagkawala ni Mama ay araw-araw kong napapanaginipan si Papa at sinis
Someone POVHabang nagmamaneho ako ay panaka-naka ang tingin ko sa babaeng nakahiga sa tabi ko, habang ang boses ko naman ay kinakabahan habang kausap si Elise na ngayon ay natataranta na sa kabilang linya."Elise... damn, I need your help. I found a girl," kinakabahan kong saad sa kabilang linya kaya nagsimula itong tumili."For you?" Napapikit ako sa sobrang inis nang marinig ko ang sagot ni Elise sa akin. Fuck! This is not the right time for a joke."Fuck, no! She's bleeding!""Omy! Anong ginawa mo sa kaniya. Nakipag-" Hindi ko na tinapos ang sasabihin niya nang sumigaw ulit ako sa kabilang linya dahil sa pagkataranta."Bullshit! Hindi ito ang tamang oras para magbiruan tayong dalawa! She's bleeding and I don't know why. Kung nasaksak ba siya or what. Just... please, go to my house and check her, dapat ikaw ang mauna sa akin dahil malala a