KABANATA 4

TAMARA’S P O V

Kasalukuyan akong naghuhugas ng mga plato noong gabing iyon ng marinig kong bumukas ang main door. Dali-dali akong nagpunas ng mga kamay at sinalubong si Harry.

Late siyang umuwi ngayon. It was almost ten in the evening. This was new. I was usually the one who came home late, and he’d be home sitting at the dining table with Myca and Lily when I walked in the door.

“Bakit ngayon ka lang?” nagtatanong lang ako. Walang pagdududa sa tono ng boses ko dahil malaki ang tiwala ko sa asawa ko. “Madaming trabaho?”

He nodded tiredly, untying the knot of his tie. “Si Lily tulog na?”

“Oo kanina pa. Nakatulog na kakahintay sa’yo…” I sighed deeply before I crouched down to help him remove his shoes. “Ipag-iinit kita ng ulam. Nagluto si Myca ng menudo.’’

I rose up after I placed his shoes in the rack.

“Sige. I’ll just take a shower.’’

Pinanood ko siya habang paakyat siya ng hagdan, and I sighed once again before I walked back towards the kitchen to warm the food.

“So, how’s you first day at work?” I asked while he was eating, and I was standing at the back giving him a relaxing massage.

“Andami agad trabaho…’’ he said, taking a spoonful of the food, moaning. Gustong gusto niya talaga ang mga luto ni Myca.

“Kumusta naman ang boss mo? Is he nice?”

“She’s good…’’

I paused, my heart started to race. My pulses quickened. “Babae ang boss mo?”

Tumango siya bago inubos ang isang basong tubig.

“Pwede ko bang malaman ang pangalan niya?” nagpatuloy ako sa pagmasahe sa kanya, pero mas madiin na ngayon.

“Aray, mahal. Masakit.’’

“Sorry…’’ I took a deep breath and started to relax my fingers.

“Sabrina…’’ wika niya.

“Huh?”

“Sabrina. Pangalan ng boss ko…’’

 Hindi na ako nakapagtanong pang muli dahil sa isang iglap lang ay nawala na si Harry sa paningin ko. Pagtingin ko sa plato niya ay ubos na pala ito. Gaano katagal ba akong nakatulala at hindi ko namalayan ang pag-alis niya?

Pagkatapos kong iligpit ang pinagkainan niya ay umakyat agad ako sa kwarto namin dahil marami pa akong gustong itanong sa kanya. Pero pagbukas ko ng pinto ay nakita kong tulog na siya.

…………..

FOUR MONTHS AGO

“Late na naman si daddy, mommy…’’ Lily pouted cutely as she folded her tiny arms across her chest.

“Kailangan magwork ni daddy, anak…’’ nakangiti kong sabi habang inaayos ko ang kanyang kama. “Halika na. Mahiga ka na dito…’’

“Tuwing gabi na lang siyang late!” Lily threw up her hands dramatically with a roll of eyes, and I laughed. She would make a good actress someday. “Hindi ko na siya nakikita bago ako matulog. Hindi na rin niya ako nababasahan ng fairy tales!”

Nagdadabog na umakyat si Lily sa kama at nagtiyaga na naman sa boses ko habang binabasahan ko siya ng paborito niyang Cinderella.

“And they lived happily ever after.” Maingat kong ibinaba ang libro sa nightstand at saka ko kinumutan si Lily hanggang dibdib. Mahimbing na ang tulog niya. Hindi na naman niya nakita ang kanyang ama.

 Dinampian ko ng banayad na halik ang kanyang noo at pinatay ang ilaw bago ako lumabas ng kanyang kwarto.

Malalim ang buntong hiningang pinakawalan ko habang papunta ako sa kwarto namin. Lagi na lang late umuwi si Harry magmula noong nagkaroon siya ng bagong trabaho.

On my side, I always make sure na makakauwi ako ng maaga para makauwi din ng maaga si Myca, at para maabutan ko pang gising ang anak ko. Ayaw ko na matutulog siya sa gabi na hindi niya ako nakikita.

Kagaya ngayon, hindi na nakikita ni Lily ang kanyang ama bago siya matulog. Sana lang ay hindi lumayo ang loob niya kay Harry, dahil ayokong mangyari iyon.

Noong nakaraang araw, nahuli ako ni James, ang supervisor ko na nagmamadaling umuwi. At kanina ay kinausap niya ako tungkol dito. Nagpapasalamat talaga ako dahil mabait siya at naiintindihan niya ang sitwasyon ko.

“You don’t want to miss your child’s growing up years, aren’t you?” nakangiting sabi ni James. Alanganin akong tumango at ngumiti sa kanya. “Huwag kang mag-alala, Tamara, naiintindihan kita. Mula ngayon, mag a-out ka na ng alas singko sa trabaho para hindi ka laging nagmamadali pauwi, okay? Isang itong utos, at ayoko ng complain.” Nakatawa nitong sabi, at sa sobrang tuwa ko ay napayakap ako sa kanya.

“Salamat, Sir James…’’ sabi ko at tinapik-tapik lang ako sa ulo at saka lumabas na siya ng cubicle ko.

Pagkauwi ni Harry ng alas diyes ng gabi ay dumiretso na siya sa kuwarto at nahiga sa kama. Ni hindi niya man lang tinanong o sinilip man lang ang anak niya sa kwarto nito.

“Kain ka muna bago ka matulog…’’ sabi ko sa kanya habang nagbibihis ako dahil kakatapos ko lang magshower.

“Kumain na ako…” sabi niya at tumalikod sa akin.

I froze, watching his back. Wala na naman siyang ganang makipag-usap sa akin. Palagi na lang ganito.

Pagkatapos kong magbihis at magpahid ng lotion sa buong katawan ay nahiga ako sa tabi niya. His breathing wasn’t steady yet, so I know he’s still awake.

“Harry…’’ I called in a hushed tone.

“Hmm…?”

“Pwede ba nating ipasyal si Lily ngayong weekend? Namimiss na ng bata ang gumala kasama ka.”

“Hindi ako pwede.” Nagmulat siya ng mga mata at saka humikab. Nakita ko kung gaano kakintab at kalinis ang ngipin niya mula sa malamlam na ilaw ng lamp. Nagpupunta na ulit siya sa dentist? Kailan pa?

“May trabaho ako ngayong Sabado. Di ba nabanggit ko na sa’yo itong bagong project na inassign sa akin ng boss ko?”

Talaga ba? Pero wala akong maalala na may binanggit siya sa akin tungkol dito. Hindi naman kami masyadong nakakapag-usap dahil gabi na lagi siya nakakauwi.

“Ikaw na lang muna ang sumama kay Lily…’’ iyon na ang huling salitang namutawi sa mga bibig niya bago siya bumaling patalikod sa akin.

“Oo na. Lagi namang ako. Ako na lang lagi. Kailan ka ba ulit magkakaroon ng time para sa anak natin, Harry?’’

Naghintay ako ng sagot. Pero wala.

I leaned over, peeking at him. And I was so disappointed when I saw his opened mouth. He’s asleep.

Magdiday off ako bukas dahil nagpaalam kanina si Myca. Sabi niya birthday daw ng nag-iisang pamangkin niya, anak ng kanyang ate. Iniinvite niya nga pumunta si Lily eh, kaso may pasok siya bukas.

I sighed deeply. I really don’t know how to deal with Harry anymore. Lagi na lang pagod. Lagi na lang overtime. Sana lang ay totoo lahat ng sinasabi niya.

Bumiling din ako patalikod ng higa kay Harry at saka ko ipinikit ang aking mga mata. Pinilit kong matulog at ignorahin ang kaba at hinalang namumuo sa aking dibdib.