Chapter 24

SANYA

PARA akong sinaksak ng milyon-milyong mga kutsilyo, di pa nakuntento at sabay-sabay pa.

Ramdam ko ang pagbara sa aking lalamunan at kahit gusto kong ibuka ang aking bibig ay tila

ayaw naman nito gumalaw.

Unti-unti ay naramdaman ko ang pag-init ng sulok ng aking mga mata. Hindi ko mapigilang

hindi mapaluha, nasasaktan ako. Umiikot ang isipan ko. Kung ganoon, sa panahon na sinasabi ni

Klein na... na mahal niya ako, may fiancé pala siya na naghihintay sa ibang bansa. Hindi ko alam

kung anong mararamdaman ko, para akong sinasaksak nang paulit-ulit. Gusto kong magalit dahil

pakiramdam ko ay pinaglaruan niya ako, pero di ko magawa.

Mabilis natapos ang oras. Pinilit kong i-compose ang sarili at hindi maramdaman ko ang hapdi sa

mata ko. Namumula na ito kasama ng ilong ko. Tinanong naman ako ng mga kasamahan ko

kung okay lang ako and as expected, I lied. In this situation,