6: Love at First Sight?

_____

That night, hindi makatulog si Zieth Kate. May isang mukha na pabalik-balik sa isipan niya. Hindi niya kilala ang nasabing may-ari ng mukha, lalong wala siyang kaide-ideya kung saan ito nanggaling at basta na lang sumulpot ito sa kinaroroonan niya sa napakalaking cemetery park na iyon.

Mapupungay na ang kaniyang mga mata at gusto nang pumikit pero pilit nilalabanan ng sarili niyang isip. May isang bahagi ng sistema niya na iba ang gusto at parang siyang dinidiktahan sa kung ano ang dapat gawin.

Hindi niya mabilang kung ilang beses na siyang palipat-lipat ng posisyon. ‘My God! Ano ba antok, nasaan ka na? mahapdi na ang mga mata ko kaya please lang, dalawin mo na ako.’

Muli niyang sinubukang pumikit, nagbakasakaling makakatulog na sa mga sandaling iyon. Pagkaraan ng ilang sandali ay bigo pa rin siyang makatulog. Hindi na pakiusap ang lumabas sa bibig niya sa mga sandaling iyon kundi isang mahinang pagmura.

Alumpihit na bumangon siya sa kaniyang kama. Unang pumasok sa isip niya ang pagtimpla ng gatas. Kahit nahihilo ay sinikap niyang bumaba sa malapad na dining room para magtimpla ng gatas.

Hindi siya maaring mapuyat ngayong gabi. Kailangan niyang makapagreport sa trabaho tomorrow dahil isa siya sa mga magiinterbyu ng bagong aaplay bilang COO ng kanilang Hotel Uno. Matapos kasi ang nangyari ay sinibak na sa puwesto si Jake Domingo bilang COO. Nangyari ito noong nawawala si Arianne dahil kinidnap ng kaniyang kuya Blake.

May pumalit sa puwesto nitong si Arman Cervantes pero hindi tumagal. Halos dalawang taon lang ay nagresign ito at muli silang naghired. Tatlong taon lang din at lumarga na ulit ang COO. Naiwan muling windang ang Hotel Uno at no choice ako kundi maghanap ng bagong Chief on Finance.

Tomorrow will be the elimination and selection round. A good wish for those who will be selected as the new COO. How she is hoping that this time, the new COO would stay longer in the company for more than five years or beyond.

Nasa malapit na siya sa ref bago niya naisip na kumuha muna saglit ng isang malamig na tubig dahil inuhaw siya sa paglalakad. Hindi nga siya nagkamali sa sapantaha dahil para namang nawala ang panunuyo ng lalamunan niya.

Naupo muna siya saglit sa may kataasang upuan na yari sa tabla at saglit na nag-isip. Sukat doon ay nawala na sa isipan niya ang tungkol sa lalaking hindi niya naalalang tanungin ang pangalan.

‘Ang gara naman kasi kung siya mismo ang magtatanong ng pangalan ng lalaki diba? E siya ang babae, so dapat ang lalaki ang unang magpakilala.’ Reklamo ng sarili niyang isip.

Nagpokus ang isip niya patungkol sa mga possible na maii-offer niya para hindi sila indiyanin pa ng next COO. How about offering an extra five percent of salary increased? Nasa minimum na sahod na din sila kaya at salary grade rate kaya wala ng reklamo ang mga staffs at higher positions sa company nila.

To the highest level na disiplinado at responsible ang lahat ng mga tao nila. Sa kabutihang palad ay hindi pa kaylanman nagkaroon ng anomalya ang Hotel Uno liban na lang sa mga minor case nang issues ng mga employees na bigla na lamang nagreresigns.

Normally, hindi naman talaga iyon nawawala sa work field kaya hindi na siya nagugulat. Ang pinanghahawakan lang niya ay alam niyang sa sarili niya, makatarungan at fair siya makitungo sa lahat ng employees at staffs.

Saglit niyang hinamig ang sarili nang maubos ang laman ng maliit na pitsel na may lamang malamig na tubig. Naalala niya na naroon pala siya dahil sa gusto niyang magtimpla ng gatas. Muntik na niyang makalimutan ang gagawin kung hindi lang niya hinawi ang sarili tungkol sa mga iniisip niya kani-kanina lang.

______

UMAGA. Eksayted na binati ni Kurt Steve ang kaniyang lola Marret na noon ay maaga pang nagising at agad sa malawak nitong hardin nag destinasyon. Sa edad nitong singkwenta’y singko, mas gusto pa din nitong maghardin kaysa magpahinga na lamang.

Ugali na nito gawin iyon tuwing umaga at nagiging daily routine na nga nito iyon. Hindi naman siya tutol dahil na din sa dadalawa na sila sa loob ng malaking bahay kung saan siya pansamantalang nakikituloy.

May mga kapatid pa naman ang ama niya na anak ni Lola Marret pero masyadong malayo ang mga lokasyon. May sa Cavite, may sa Pangasinan at iba pa na hindi niya na din nagawang itanong sa kaniyang lola.

Medyo nagulat naman ang matanda sa kaniyang biglang pagsulpot sa kinaroroonan nito na may bitbit na dalawang tasa ng kape na nakapatong sa isang serving tray. May dala din siyang dalawang pares ng sandwich na sadyang inihanda niya kanina.

Nang magising siya kanina at hinanap ang kaniyang Lola ay agad na rumehistro sa utak niya ang posibleng kinaroroonan nito nang hindi niya makita.

Iyon na nga kaya ngayon ay may dala-dala siyang pagkain at kape para rito habang nakangiting lumapit sa busy na matandang maaga pang nagising.

“Magkape na po muna kayo at magsandwich. Ipinagtimpla ko po kayo ng kape.” Wika niya at nagmamalaking ipinakita ang dala-dalang merienda. Masayang inilapag niya ang tray sa naroong mahabang bench na yar isa bato at inioffer ang isang tasa ng kape sa matanda. “Heto po, Lola. Tigiisa po tayo. Ako mismo ang nagtimpla ng kape niya.”

Ngumiti lang ang matanda na tumigil muna sandali sa ginagawa at lumapit sa apo. “Nag-abala ka pa.” anitong umupo at tinanggal ang sout nitong rubber gloves dahil kasalukuyang nagku-cultivate ito ng tanim na bulaklak nang maabutan niya.