Dalawang taon. Dalawang taon na ang nakakaraan mula ng lisanin niya ang bahay na iyon, pero parang kahapon lamang ang lumipas. Nothing's change. It was still like what she remember it was two years ago.And standing infront of that giant gate right now sent shiver down her spine.Isinumpa niyang hinding-hindi na siya babalik doon, ipinangako niya sa sarili na ang pagkikita na nangyari sa kanila ni Leandro noong nakaraan ay ang una't huli na nilang pagkikita, but it seems that heaven wasn't in favor of the promise she made with herself."Babayaran natin ang perang ibinigay ni Leandro para sa operasyon ni kuya ate Beth. Ayokong magkaroon tayo ng utang na loob sa kanya. I have this little savings, and Mama has hers too. Ang kulang, kinausap na namin si Tito Alfredo and he's willing to help hanggang sa mabuo ang dalawang million."Napayuko ang hipag. Tila nagui-guilty na naman. "Pasensiya na talaga Ciel, Mama. Napakalaking abala itong ginawa ko sa inyo. And to think na kay Leandro pa ako
Lumabas siya sa pintong iyon na halos gusto niyang magtatatawa. Sa pagtataka, sa inis at sa galit. That bastard is mocking her!Ang lakas loob nitong yayain siyang mag dinner. Tingin nito, papayag siya ng ganoon-ganoon na lang! After what he had done! And he even made that as a condition so he will take the money she is giving him back!Huh! Nababaliw na siguro ito! Paano nito naisip na papayag siya? The hell she will! Kung hindi nito tatanggapin ang ibinabalik niyang pera, then bahala ito sa buhay nito! Its not her problem anymore! Ang mahalaga ay ibinalik niya iyon.Nagpupuyos ang dib-dib sa galit na bumaba siya sa hagdan. "Ciel aalis ka na?" Napabaling siya sa boses na iyon ni yaya Sela. Galing ang matandang babae sa kusina at pupunas-punas ang kamay.Kimi siyang ngumiti. "Ahm, oho 'ya. Tapos na kaming mag-usap ni Leandro." She said trying to calm her tone. "Pero ang lakas ng ulan ngayon sa labas." Sabi nitong idinako pa ang mata sa labas ng mansion.She darted her eyes on the
"What the fuck?!" Bigla niyang naidilat ang kanyang mga mata ng marinig ang mura na iyon ni Leandro at ang biglang pagtigil ng sasakyan nito."What happened?" Gulat niyang tanong. Sinundan niya ang tinitingnan nito at napanganga siya nang makita ang isang puno ng niyog na nakahambalang sa gitna ng daan. Isa lang ang ibig sabihin niyon, hindi sila makakadaan. "W-Wala na bang ibang daan bukod dito?" Nababahala niyang tanong.Umiling ito."Wala na. Ito lang ang daan na ginagamit ng mga trabahador para sa paghahakot ng kopra. As you see, pakipot ng pakipot ang daan sa dulo dahil tanging karo lamang ang dumadaan dito at mga kabayo. Hindi ko nga maisip kung paano ka napunta rito?" Nagtiimbagang siya. Biglang bumangon ang inis sa kanyang dib-dib. "Sa tingin mo ba ginusto kong maligaw dito?""Ginawa mo na yatang habit ang maligaw dito sa hacienda?""So iniisip mo na sinasadya kong gawin 'to? For what? Gusto kong malaman mo na ito ang kahuli-hulihang lugar na nanaisin kong puntahan. I de
Naalimpungatan siya mula sa pagkakasandal sa upuan ng sasakyan. She look outside the car window at napagtanto niyang tumigil na ang malakas na buhos ng ulan. Magkagayon man ay makulimlim pa rin ang panahon at medyo umaambon.Bumaling siya kay Leandro, nakasandal ito sa upuan at tulad niya ay nakatulog rin pala ito. Tiim ang mga labing minasdan niya ito. Magulo ang medyo mahaba nitong buhok na ang iilang hibla ay tumabing pa sa noo nito, his stables are starting to grow, pero wala na sa mukha nito ang mahabang peklat na meron ito noon. And because it was gone now, he became more handsome, he became more attractive. Malaki ang ipinagbago ng mukha nito, but his aura didn't change a single bit. Naroroon pa rin ang autoridad. Ang anyong tila suplado na siyang nagpapangilag sa sino mang makakakita rito. Her eyes went down on his bare chest,And she swallowed as she saw his iron clad chest. From his nipple, down to his six pack. At kahit nakaupo, wala man lang siyang nakitang taba sa tiy
Dahil sa iniindang sama ng pakiramdam, wala siyang naging choice kundi ang pumili ng maisusuot mula sa mga damit niyang iyon. Pumasok siya sa shower, at naligo sa maligamgam na tubig para kahit paano mawala ang tubig ulan sa katawan at maibsan ang lamig na nararamdaman.Mariin siyang napapikit habang dinadama ang pagbagsak ng tubig sa kanyang mukha. Sana kaya niyon iwaksi ang mga ala-ala na mayroon siya sa bahay na iyon. Mga ala-ala na parang anino na patuloy pa rin sa pagsunod sa kanya. Those memories she had with him. Those dreams. Buong akala niya, pwedeng mangyari, pwedeng magkatotoo sa kabila ng sirkumstansiya ng kanilang pagsasama.But she was wrong. Hindi pala magwawakas sa masaya ang isang pangyayaring nagsimula sa pilit at sa mali. Eventually, it will just end in tragedy, in pain and in sorrow.Leandro just made her hope, he just made her believed. Kung alam lang nito kung gaano siya ka ligaya nang sabihin nitong totohanin nila ang kanilang kasal. And when he proposed, he
Gulat siya sa narinig. Anong sinasabi nitong hindi nito itinuloy ang kanilang annulment? Nagbibiro ba ito?Hindi ba't pursigidong-pursigido ito na tuluyan siyang hiwalayan noon? So why the hell is he telling her that he didn't file for it? They both signed the paper!"What the hell are you talking about?""As you've heard it, hindi ko iyon itinuloy Ciel."Hindi makapaniwala niya itong tiningnan. Naaalala niya kung gaano niya ka gustong makausap ito noon dahil nagbabakasakali siyang maisasalba pa rin nila ang kung ano mang meron sila, na baka mananaig ang nararamdaman nila para sa isa't-isa at hindi na matutuloy ang annulment na fi-nile nito, but then, he never show up. Si Lance ang ipinadala nito para papirmahin siya ng papel na iyon.And now here he is telling her that he didn't file for it? What the fucking hell?God, she had cried a river for fucking nothing!"The annulment didn't happened. So, you're still married to me. You're still my wife."Malamig niya itong tiningnan."You
Ciel,Sa sandaling mabasa mo ang sulat na ito, marahil wala na ako. Gusto kong humingi ng tawad sayo dahil nadamay ka sa lahat ng maling desisyon na nagawa ko. I'm sorry Ciel, I'm really, really sorry. Seeing you in pain is the last thing I want to see, but then, because of me, you were hurt badly. I was the one who caused you misery. Sana mapatawad mo ako. I will be happy even in the afterlife knowing that you forgive me.I'm going Ciel, and I want to go in peace. I know this is too much, but please, huwag mo sanang pabayaan ang mag-ina ko. They mean everything to me, they are my world. Your ate Beth and Kathleen.At ang sakahan, iniiwan ko na sayo. Huwag mo sanang hayaang mawala ito sa atin. Papa treasure this land so much, and so am I.This will going to be my last wish Ciel. I love you so much, bunso. Kuya Tigmak sa luha ang kanyang mga mata matapos niyang basahin ang sulat na iyon. Dinala niya iyon sa kanyang dib-dib at mahigpit na
Kung nagulat si Leandro pagkakita sa kanya, mas higit siya."Ciel.." anas nito.Pero hindi man lang siya natinag. Nanatili ang mga mata niya rito as if time has stopped.Sa dinami-dami ng lugar na pwede silang magkita, bakit doon pa at bakit sa pagkakataong pang iyon? Kung kailan dala niya si Briel.And speaking of her son.. Kapwa sila nagulat ni Leandro ng magsimula itong umiyak at magwala, marahil dahil nakita nito ang estrangherong mukha ng taong may hawak rito. Instinctively, she came to her senses. Agad siyang lumapit at kinuha mula sa lalake ang anak na noo'y magkukumahog na mapunta sa kanya."Ma-ma..." Sabi nito na ikinalunok niya.Agad itong yumakap sa kanyang leeg at inihimlay ang ulo sa kanyang balikat.Leandro remain still. Nang i-angat niya ang kanyang ulo ay kitang-kita niya ang kunot nitong noo. Tiim ang mga labing pinalipat-lipat nito ang tingin sa kanya at kay Briel.Iniwas niya ang kanyang tingin at bumaling sa hipag na noo'y gulat rin na nakatayo sa kanyang tabi ha