Chapter Four: Decision

Decision

Walang lingon-lingon na inihakbang niya ang mga paa palabas sa mala-haunted house na bahay na iyon. Nagpupuyos ang dib-dib niya sa matinding irita at pagka-inis.

Marry him?

Huh! Sinong babaeng nasa matinong pag-iisip ang magpapakasal sa lalakeng tulad nito?

Sa sobrang gulat niya kanina sa narinig na sinabi nito ay napanganga na lang siya. Hindi siya nakapagsalita at tiningnan lang ito sa hindi makapaniwalang mga mata.

Nang pumunta siya doon, ang gusto niya lang ay maki-pagkasundo rito sa pamamagitan ng pagpayag  na ibigay nalang ng tuluyan ang kanilang lupain rito kapalit ng pag-urong nito sa kaso laban sa kuya niya. Inisip niyang magiging madali lang iyon since iyon lang naman ang gusto nito, hindi niya akalain na mahihirapan siya. And at the end, hindi niya ito nakumbinsi.

Sarkastiko siyang nagpalatak. Oo nga pala, pumayag ito sa huli, pero para sa kapalit na pakasalan niya ito!

Nababaliw na ang lalakeng iyon!

Akala pa nga niya naringgan lang siya ng marinig ang sinabi nito o kaya naman ay nagbibiro lang ito. pero nang tingnan niya ito ay seryosong-sersoso ang walang emosyon nitong mga mata. Napatunayan niya doon pa lang, na ito ang klase ng tao na hindi marunong magbiro. Ni hindi nga siguro nito alam ang kahulugan ng salitang iyon!

Hindi niya alam kung paano niya ito tinalikuran at iniwan. All she knew is that, while turning her back, she felt so disgusted at what she heard and at the same time hopeless.

Nang nasa loob na siya ng sasakyan ay muli niyang ini-angat ang mga mata  sa dambuhalang gate na iyon.

For her, it was like the gate to hell, and the devil is waiting inside for it's prey.

Akala nga niya hindi siya makakalabas doon o mas tamang sabihin na hindi siya nito palalabasin dahil kontrolado din nito ang pagbukas at pagsara niyon. Laking pasasalamat niya lang dahil kung paano ito kusang bumukas nang dumating siya ganoon din ng umalis siya.

She maneuver her car engine saka pinatakbo iyon palayo doon. Ipinapangako niya, iyon na ang una at huli niyang pagtapak doon.

<<<<---->>>>

"I'M sorry about the will Ciel," nakayuko ang ulo na sabi ng kuya William niya. "Wala rin akong alam, I  found about it months after the burial. Sinabi at ipinakita sa akin ni Attorney Marcial ang last will and testament ni Papa." sabi nito na ini-angat pa ang ulo sa abogado ng kanilang pamilya na si Attorney Marcial Salvador na nasa kanyang tabi.

And you didn't even bother to tell me? I'm just a call away kuya!'

Gusto sana niyang isumbat iyon, pero pinigil niya ang kanyang sarili. Wala na rin naman mangyayari kung paiiralin niya ang sama ng loob niya, it was long over at hindi na maibabalik pa. Hindi rin iyon makakatulong bagkus magbibigay lang iyon ng lamat sa relasyon nilang magkapatid.

"Maniwala ka Ciel, hindi ko talaga alam." Ulit nito.

Bumuntong-hininga siya. "Huwag na nating pag-usapan ang tungkol sa bagay na iyan kuya because it's not helping us. Isa pa, hindi rin naman ako naging interesado sa lupaing iyon kailan man. Ang pag-usapan natin ngayon ay kung paano ka makakalaya rito," bumaling siya kay Atty. Marcial. "May tyansa ba na mananalo tayo sa kaso attorney?"

The old man look at them in weary eyes. Malalim din itong napabuntong-hininga bago nagsalita.

"Nasabi ko na ito sa kuya at sa ate Beth mo iha, kung ang tungkol sa lupa lang ang pag-uusapan, malaki ang tyansa na maibabalik iyon kahit kalahati lang ng kabuuan, we can sell the half and pay what we owed to Leandro with the other half is still intact with the two of you. But the case he file against Will," umiling-iling ito. "Honestly, mahihirapan tayong ipanalo iyon, he really did trespassed dahil doon siya sa bahay ni Leandro nadatnan ng mga pulis and the gun he used to point ay nakapangalan sa kuya mo. I tried to reach out for Leandro pero hindi niya ako biningyan ng pagkakataon, instead he send Lance with his message na hindi siya paa-areglo at magkita nalang daw tayo sa korte, but I will try to asked for an appointment again baka sakaling--"

"Huwag ninyo ng tangkain na kausapin pa ang halimaw na iyon Attorney," sa matigas na boses ay agap niya. Ginawa na niya iyon, insulto at pangmamaliit lang ang tangi niyang nakuha sa walang pusong lalakeng iyon!

"Pero iha, baka sakaling pagbibigyan na niya tayo--"

"Buo na ang desisyon niya na ituloy ang kaso."

"How did you know? Nakausap mo ba si Leandro Ciel?" Ang ate Beth niya.

Lihim siyang nagtiimbagang. Kung alam lang ng mga ito na galing siya mismo sa bahay nito noong nakaraang gabi. She swallow her pride and almost beg pero hindi man lang ito natinag.

Marahan siyang umiling. "No ate Beth," pagsisinungaling niya. "Si attorney na mismo ang nagsabi, at kayo rin ni kuya na tuso at walang puso ang lalakeng iyon!"

"Pero susubukan ko pa rin iha, malay mo at maawa, tutal wala namang nasaktan kaya baka sakaling makikipag-areglo na sa atin sa pagkakataong ito."

She doubt that. Hindi marunong maawa ang tulad nito.

"Kung sakali mang hindi na talaga siya magpapa-areglo wala na tayong magagawa kundi harapin siya sa korte. I can't guarantee you your freedom Will, pero ipinapangako ko, gagawin ko ang lahat para maiksi na sentensiya lang ang ipapatong sayo."

"Kung halimbawang hindi tayo manalo sa kaso," Ang kuya niya. Tiim ang mga bagang nito. "Mga ilang taon ako makukulong attorney?"

"Since non bailable ang kaso, it's maximum ten to fifteen years."

Dinig na dinig niya ang pagsinghap ng ate Beth niya, agad rumehistro sa mukha nito ang takot at pag-aalala. Pati ang kuya William niya ay lumong-lumo. Napapikit na lang ito at napayuko.

"But as I promised, gagawin ko ang lahat para mapaiksi ang sentensiya ng limang taon, pinakamatagal na ang pito. Hindi rin ako papayag na makulong ka ng ganoong katagal Will, Matalik kong kaibigan ang Papa ninyo at para ko na rin kayong mga anak, kaya hindi ko kayo pababayaan."

"Maraming salamat Attorney Marcial,"

"Pero mas makakabuti talaga sana kung makakausap natin ng personal si Leandro--"

"Don't bother attorney," malamig niyang tugon. "A devil like him won't listen!"

Kapwa natahimik ang kanyang mga kaharap. Alam ng mga ito na totoo ang sinabi niya dahil ang mga ito ang higit na nakakakilala sa lalake.

<<<--->>>

"ATE BETH, are you okey?" kunot-noong tanong niya ng mapansin na tila hindi mapakali ang katabi niya. Nasa kahabaan na sila ng highway at pauwi na mula sa pag-bisita sa kuya niya. Actually, kanina niya pa iyon napansin noong nasa presinto pa lamang sila.

Marahan itong ngumiti. "M..medyo nahihilo lang ako Ciel," ipinikit nito ang mga mata.

"Nahihilo? Namumutla ka ate Beth!" nataranta na siya ng marealized iyon. Agad niyang pinagilid ang kanyang sasakyan at inihinto iyon sa gilid ng kalsada.

Inihimlay na ng hipag ang ulo nito sa backrest ng sasakyan, she was now sweating bullets.

"C..Ciel," mahinang anas nito. Napapangiwi na ang mukha. "I..I think something--something--"

"Oh my God!"

Nang makita niya ang itinuro nito ay halos himatayin siya sa matinding takot at pag-alala. Ang suot nitong leggings ay may bakas ng dugo!

"N..no.." nanghihina rin nitong anas ng makita rin iyon. Panic and fear was written all over her face gaya rin ng sa kanya.

Pero hindi siya nawalan ng loob. Agad niyang minani-obra ulit ang sasakyan at pinatakbo sa direksyon papunta sa pinakamalapit na ospital.

Agad naman itong inasikaso ng dumating sila doon, the attendant immediately brought her to the emergency room habang naiwan naman siya doon sa labas.

Hindi na niya alam kung ilang oras siyang nakaupo doon sa bench bago niya narinig ang pagbukas ng pinto.

Agad siyang tumayo ng makita ang Doctor na lumalabas mula roon, sa likod nito ay dalawang nurse.

"Doc, kumusta po ang hipag ko?" agad niyang tanong.

Ikinatakot niya ang nakitang pagkabahala sa mga mata nito.

"You're sister in law is safe now miss Centeno," sabi nito, magkagayon man hindi niyon nabawasan ang kaba niya dahil sa nakikitang malungkot na reaksyon ng mukha nito. "Pero nasa delikadong sitwasyon ngayon ang baby niya, masyado natatag ang dinadala niya. Sabihin mo sa akin.. may pinagdadaanan ba ngayon ang hipag mo?"

Napakagat-labi siya saka marahan na tumango. "N..nakulong po kasi ang kuya ko." pag-amin niya.

Tumango-tango ito. "I see, kaya pala," he murmured. "Pero hindi niya pwedeng ipagpatuloy ito. Isa ang stress kaya nakukunan ang isang nagdadalang-tao. If she continue this, malalagay sa peligro ang bata. Sa ngayon binigyan na namin siya ng pampa-kapit. Sana lang paggising niya, kalmado na siya. Talked to her when she wake up. Tell her to relaks and think of her baby if she want her to live."

Wala na ang doctor ay nanatili pa rin siyang nakatayo doon. Mas lalo lang gumulo ang kanyang isip sa nangyari ngayon sa hipag niya.

Hindi niya masigurado na makukumbinsi niya itong mag-relaks at huwag isipin ang problema, she knew her ate Beth, she was weak and very dependable with her brother. Kaya marahil nangyari ang pagdurugo nito ay dahil sa sobrang pag-iisip lalo na noong narinig nitong pag-uusap nila kanina ni Attorney Marcial. Hindi nito iyon nakayanang tanggapin.

Ano na Ciel.. Ano na ngayon ang gagawin mo?!

Ah, masakit na masakit na talaga ang ulo niya, pigain niya man iyon ay wala pa rin siyang maisip na solusyon.

Hindi lang ang kaso ngayon ng kuya niya ang gumugulo sa kanyang isip pati na rin ang kalagayan ng ate Beth niya at ang baby nito na nalalagay ngayon sa peligro ang buhay.

Handa ka bang gawin ang lahat para sa kalayaan ng kapatid mo?'

Parang bagting ang boses na iyon na bumalik sa kanyang isipan. Sinumpa na niyang kakalimutan na niya iyon pero parang tukso na naalala niya ang  huling naging takbo ng pag-uusap nila ni Leandro.

Marry me!

Mariin siyang napapikit.

Hindi niya kayang gawin iyon, hindi niya masisikmura na magpakasal rito, pero paano kung iyon na lang ang tanging paraan?

Kaya niya bang isakripisyo ang sarili niya para sa kalayaan ng kuya niya? Para sa kalagayan ng ate Beth niya?  Sa kaligtasan ng baby ng mga ito kapalit ng pagpapakasal kay Leandro?

Kaya niya ba iyon?

Ah, bahala na..

Mariin na lang siyang napalunok ng marealized niyang tinatahak na niya ang daan papunta sa mansyon ni Leandro.

Nakapagdesisyon na siya.

Tatanggapin na niya ang alok nito, she will going to marry him. Labag man iyon sa loob niya ay nakahanda na siyang magsakripisyo.

Ang sarili niya, kapalit ng tatlong pinaka-importante nilalang ngayon sa buhay niya.

Ang kuya William niya, ang ate Beth niya at ang pamangkin niya!