Lara’s POV Nagpalakpakan ang mga tao nang napatumba ni Rehan si Guzman. Pati ang mga kaibigan ko, hindi ko alam kung kaibigan ko pa ba kasi iba na yung sinisigawan nila ng cheer. Guzman had 2 loses and 1 win. Tan had 3 loses, so automatic na fourth placer na siya. I have 2 wins and the same goes with Rehan. Tumayo ako sa kinauupuan ko nang tawagin na ang pangalan ko papunta sa strip. Pumunta na rin doon si Rehan at inayos na niya ang kaniyang blade. Isinuot ko na ang mask. "Ladies and gents, in front of you are Llarisa Lei Claveria and Rehan Luis Barrientos! Ito na po ang panghuling laban ngayong araw! He who wins! He who will be crowned!" Nagpalakpakan ang lahat at pumagitna na ang official sa amin. Fifty thousand ang cash prize. Malaking tulong ito sa orphans sa The Blessed. Last year's prize was only 30k at dinonate ko lahat nang ito sa orphanage. Ayaw ko nang nagdodonate na galing sa pera nila Mama o Papa. I want to strive for it myself. I know people think of me as a b*tch.
Lara's POV (present time)"I'm going ahead, Attorney!" Napaangat ang tingin ko sa pintuan kung saan nakasilip ang kalahating katawan ni Ella.Masigla ang mga mata niyang nakatingin sa akin na para bang hindi siya napagod kakatrabaho magdamag. "Alas siyete na po Attorney, umuwi po kaya muna kayo?"Tinignan ko ang orasan sa mesa at napasandal sa swivel chair nang makitang alas siyete na nga. Tinanggal ko ang salamin ko at inabot ang sentido para hilutin. "What a day..""Attorney," tawag ni Ella. "May hearing po kayo bukas ng alas otso.""Hmm yes, Ella," ani ko at bumuntong-hininga. "I'll be home later, don't worry. You can go ahead and thank you for today."Ngumiti si Ella bago isinara ang pintuan. I watched her vanish from my sight. Bumaba ang tingin ko sa binabasang libro at inabot ko ang kape sa gilid.I was about to sip from it, but I felt the cold mug. "Nice, it's gone cold," I whispered sarcastically.Tumay
Lara's POV (10 years ago)Tumama ang mga neon lights sa mga mata ko kaya naman napasingkit ako ng tingin. Party songs played along the wild crowd on the dance floor and the whole place reeked of alcohol."Lara." Isang buong boses ng babae ang nagtawag sa pangalan ko kaya naman napabalik ang tingin ko mula sa mga taong sumasayaw sa baba papunta kay Tavia na nakahalukipkip sa gilid ko.
Lara’s POV"Sino ka?”"Santa Maria!" Napatalon ako sa gulat at agad na napalingon sa pinanggalingan ng boses. Napasandal ako sa gate at gulantang na tinignan ang lalaking nakatayo sa harap ko.His dark hooded eyes bore onto me and lingered in my whole face as his thick perfect eyebrows arched. His prominent nose and pink lips completed his symmetrical face.
Lara’s POV"I love you, Tav," humahagulgol na bigkas ni Lia habang nakayakap sa kay Tavia.It's been a week already since her despedida party. Nasa airport kami ngayon kasama ang kuya at magulang niya para ihatid siya paalis.On my left side stood her crying parents and her brother who looks really bored. Raven was standing beside me on my right side.Tav chuckled, but she was near to crying too. "Come on, Lia. You are making it hard for me to leave!"Mas lumakas ang hagulgol ni Lia. She is actually more close to Tavia than me and Ravi so that may explain her loud sobbings."We'll still communicate naman, eh. I told you already, hindi ba?" ani pa nito.Kumawala sandali si Lia sa yakap pero agad siyang hinigit ni Ravi sa braso dahilan para makatakas si Tav at humarap sa akin.She walked while pouting her lips and I gave her a big tight hug. "I'll miss you big time," napapaos kong sabi.I felt her hu
Lara's POVMy irritated aura remained as I scanned him from up to down. I unconsciously did it twice until he chuckled softly.Natinag ako at napaupo nang maayos nang mapagtanto ang ginawa ko.Agad akong tumikhim at tinanggap ang kamay niya. Mabilis ko itong binawi at humarap ulit sa pagkain.I saw my mom sigh and probably signaled her apologies for my actions."Hindi ba't sa Manila ka nag-aaral ng Accountancy?" She tried to lighten the mood."Yes po, Attorney. Sa UP Diliman po ako ngayon. Babalik rin po ako sa makalawa, binisita ko lang po ang lagay ni Mama.""Are you here alone? You wanna eat with us?" alok ni Mama.Agad kong itinaas ang tingin ko at nagkatinginan naman kami ni Rehan. Tinaasan ko siya ng kilay at napakurap-kurap naman siya sa ginawa ko. Ibinalik niya ang tingin kay Mama na nakatalikod pa rin sa akin. "Hindi na po, Attorney, pero salamat po. May kasama po ako mamaya. Mga pinsan ko po."
Lara's POV "You lost." Maingat kong ibinaba ang epee sword mula sa pagkakatutok sa leeg ni Lolo. I sighed out of relief after our epee fencing match ended. Agad ko siyang inalalayan upang tumayo ngunit tinanggihan niya ito at ipinakitang kaya niyang tumayo nang mag-isa. "Obviously, mi cielita." I smiled with my arms akimbo. He scoffed as he leaned on the chair's back. Sabay naming tinanggal ang aming mga helmet, at inabot ko naman sa kaniya ang isang bote ng tubig. Hinihingal akong umupo sa katabing upuan ni Lolo, at uminom na rin sa flask ko. "You are burning, Llarisa," puna niya habang tinatakpan ang pinag-inumang bote. Nilingon niya ako at nakita ko ito
Lara's POV Nanggagalaiti kong hinablot pabalik ang kamay kong hawak niya at natigilan naman siya sa paghila sa akin para lingunin ang gawi ko. "Who the f*** do you think you are?!" People continued to flock towards the sanctuary as we stood on the far side of the pathway. "Who gave you the permission to touch! Me!" malakas na sigaw ko sa mukha niya. "Whoa, whoa!" anito at itinaas ang kamay niya bilang pa-gsurender. "Chill! I saw you stranded there and I kept calling your name, but you couldn’t hear—" "To hell with that!” Galit kong inilabas ang cellphone mula sa bag ko nang maramdaman ang vibration nito. I looked at Kuya Arnel’s caller ID on my screen. Kunot-noo ko itong itinaas at marahas na itinapat kay Lucas ang phone. "See?! He’s probably called the whole security team by now!" I was taken aback when he swiftly took my phone from my hand and turned away from me to answer it. "Hoy, sinong nag—" Sinubukan kong abutin ang phone ko pero masyado siyang matayog. "Give it back!"