Chapter 06: Abort

Tiningnan siya ni Cailyn at bahagyang tinaas ang kanyang tingin, ang kanyang mga mata’y natural na kaakit-akit.

"Kung sigurado kang hindi mo talaga anak ang batang ‘to, puwede na akong makipagdiborsyo sa’yo ngayon."

Nagsalubong ang kilay ni Austin, lumalim ang titig.

"O di kaya, bibitawan na lang kita para makasama mo si Helen. Pangako, hindi ko na kayo guguluhin."

"Cailyn!" Muling lumamig ang boses ni Austin, matigas at puno ng galit. "Anong karapatan mong gawing kabit si Helen?"

Ngumiti si Cailyn, puno ng pait.

"Kung ganun, hiwalayan mo na ako. Sabihin mo lang kung anong oras bukas?"

"Ano'ng hiwalayan? Sino'ng aalis?"

Biglang isang matigas na boses ng babae ang pumukaw sa kanila.

Lumingon si Cailyn at nakita si Emelita, papalapit na may matalim na tingin.

"Ma," bati niya tulad ng dati.

Sinuri siya ni Emelita, saka ibinaling ang tingin kay Austin.

"Austin, alam kong buntis si Cailyn. Huwag kang gumawa ng gulo."

Kung hindi lang siya buntis, baka pumayag pa si Emelita na maghiwalay sila. Pero ngayong may dinadala si Cailyn, hindi siya puwedeng umalis.

Kapag nanganak na siya, saka pa lang siya mawawala sa buhay ng pamilya Buenaventura—pero ang bata, mananatili.

Nang marinig ito, pinigilan ni Austin ang pagsagot. Mariing pinagtagpo ang kanyang labi, binigyan lang ng isang tingin si Emelita bago binitiwan ang pulso ni Cailyn at diretsong pumasok sa bahay.

Ni hindi man lang niya pinansin ang sariling ina.

Sanay na si Emelita sa ganoong pagtrato ni Austin sa kanya, kaya hindi na siya nagalit. Sa halip, sinundan niya ng tingin ang anak bago humarap kay Cailyn.

Hinawakan niya ang kamay nito at hinaplos ang tiyan. "Kumusta ka? Maayos ba ang bata?"

Si Cailyn at Austin, hindi nila alam kung paano nabuo ang kambal sa sinapupunan niya.

Pero si Emelita, alam niya.

Siya mismo ang nagplano ng lahat. May ipinagawa siya sa inumin ni Austin para masiguradong mangyayari ang hindi inaasahan.

Pero kailanman, hindi niya ito aaminin. Dahil kung malalaman ni Austin, lalo lang silang magkakalamat.

Tumango si Cailyn. "Ayos lang po ako, Ma."

"Mabuti," sagot ni Emelita habang inaakay siya papasok ng bahay.

Sa Hapunan...

Habang kumakain, napansin ni Lee ang maputlang mukha ni Cailyn.

Si Lee, sa papel, siya pa rin ang ulo ng pamilya. Pero simula nang pumanaw ang panganay niyang anak na si Ace, halos si Austin na ang humawak ng lahat.

"Cailyn, nabalitaan kong naospital ka. Mas mabuting bumalik ka muna rito habang nagbubuntis ka. Mas aalagaan ka namin."

Hindi ito tanong, desisyon ito ni Emelita.

Sa tagal nang pagsunod ni Cailyn sa kanya, ni hindi sumagi sa isip ni Emelita na tatanggi ito.

Pero bago pa makahanap ng paraan si Cailyn para tumanggi, isang malamig na tinig ang pumigil sa kanya.

"Hindi ako pumapayag."

Nagulat si Cailyn.

"Anong ibig mong sabihin, Austin?" malamig na tanong ni Emelita.

Pormal ang mukha ni Austin, pero may bahagyang pang-iinsulto sa kanyang ngiti. "Hindi ba siya doktor? Kaya na niyang alagaan ang sarili niya."

Sumingit si Cailyn. "Tama po, Ma. Huwag kayong mag-alala, iingatan ko ang sarili ko."

Pero sa loob-loob niya, hindi lang ito sagot para sa pamilya, kundi lalo na para kay Austin.

Dahil matigas ang paninindigan ni Austin, hindi na ipinilit ni Emelita ang gusto niya.

Pagkatapos ng Hapunan...

Kahit buntis, hindi pa rin maiwasan ni Cailyn na pumunta sa kusina para maghanda ng prutas, isang bagay na madalas niyang gawin para sa pamilya.

Maingat niyang inarrange ang mga prutas sa plato, parang isang obra maestra.

Si Cailyn, sa paningin ng lahat, ay perpektong asawa. Masipag, magalang, maaasahan. Maganda at may magandang pangangatawan.

Kaya kahit labag sa loob ni Emelita noon ang kasal nila ni Austin, hindi niya kailanman hinikayat ang anak na makipagdiborsyo.

Pero habang papalabas siya mula sa kusina, napansin niyang wala na ang tatlong Buenaventura sa hapag-kainan.

Sinabi ng isa sa mga katulong na nasa study room ang mga ito.

Bitbit ang plato ng prutas, naglakad si Cailyn paakyat.

At sa pagbukas ng elevator, isang matinis na boses ang agad niyang narinig.

"Anong sinabi mo?! Gusto mong ipalaglag ni Cailyn ang bata at makipagdiborsyo siya?!"

Biglang natigilan ang kanyang mga paa.

"Bakit, hindi mo pa rin kayang alisin si Helen sa buhay mo?"

Mas lalong tumalim ang boses ni Emelita.

At sa puntong iyon, hindi na nakagalaw si Cailyn.