Chapter 4

Sarie POV

Nagising ako sa hindi pamilyar na lugar, puti lahat ang nakikita ko. Pinilit kong umupo sa pag kakahiga kahit napaka sakit ng katawan ko. Nilibot ko ang paningin ko. Si Keizer lang ang nakikita ko nakaupo sa tabi ko habang naka tukdok sa higaan.

"K-Keizer gumising k-ka dyan."

"S-sarie." Tawag nito sakin nang magising.

"Y-yung b-baby... yung baby n-natin kamusta n-na siya?" Natataranta kong tanong, napahawak sa tyan ko. "B-bakit hindi ko siya maramdaman?"

Kita ko sa mga mata niya ang sakit na nararamdaman niya. Unti unti naring namamasa ang mga mata niya. Gusto ko siyang sampalin dahil sa emosyong pinapahiwatid niya.

"Keizer ano ba!" Diko papigilang sigawan siya dahil wala siyang ginawa kung hindi umiyak, wala man lang akong naririnig sa kanya.

"Keizer yung baby natin asan siya!? Sabihin mo sakin!" Agad siyang umiling, at nag-iwas ng tingin..

"W-wala na s-siya..." Pagkasabi niyanon agad niya kong niyakap. Napailing nalang ako sa kawalan. Ayokong maniwala, ayoko!

"Nagsisinungaling ka! Nung nakaraan lang nag pacheack up ako nakita ko siya, asan na siya!"

"I-im sorry." Pinaghahampas ko siya sa dibdib niya matapos niyang bitawan ang salitang yun.

"K-keizer, b-bakit? Bakit! W-wala kang g-ginagawa! Bakit kaylangang madamay siya?! Bakit hinayaan mo siyang nawala!!"

"S-shhh tahan na t-tama na." Pag papatahan nito sakin.

"A-ang b-baby ko." Bulong ko at dahandahang nilamon ng dilim.

Hindi ko man lang namalayan nahalos kalahating taon na ang lumipas, pero heto parin kami at parehas na miserable. Tulala lang ako habang kumakain.

"Ma, pwede bakong mag bakasyon? Ayoko muna dito." Saad ko at humarap kay mama na katabi ko ngayon. Tatlo lang kami dito bahay namin ni Keizer. Nang umayos na kasi ang lagay ko, subsub nanaman siya sa trabaho. Ang sabi kasi ni tita gusto daw muna nitong maka limot kaya gusto ko ring mag bakasyon para maka limot.

"Are you sure?" Tanong ni Mama. Agad naman akong tumango.

"Gusto ko lang pong pag isa."

"Sige ako ng mahabala." Saad niya kaya nag paratuloy na kami sa lag kain.

Past nine na kaya naman napagdesisyonan ko nang ayusin ang gamit ko.

Bukas na kasi ang alis ko. Nagpabook si Mama sa isang sikat na beach resort.Habang nag-aayos ako ng gamit ay biglang may yumakap sa akin. Hindi ko man lang naramdaman ang presensya niya.

"Saan ka pupunta?" Tanong niya at siniksik ang mukha sa leeg ko. Medyo nakikiliti ako.

"Magbabakasyon lang... saglit lang naman mga ilang linggo lang," saad ko at humarap sa kanya.

*Sniff

"Bat ka nag inom? Diba bawal ka ng alak mukhang lasing kapa." Inis na sabi ko at pinaupo sa kama niya. Aalis nasana ako para pununtang cr. Pero nagulat ako ng hawakan niya ang magkaibang bewang ko at hinatak papalapit sa kanya, kaya naman napa-upu ako sa kanya.

"Baby…don't leave," Bulong niya at mahigpit akong niyakap mula sa likod ko.

"K-keizer." His warm and surprisingly gentle hand m, traced a path down my waist. He leaned in close, his lips brushing against my ear.

"You're so beautiful," he whispered with a husky voice filled with desire. I can feel his hand traveling through my back, going down to my legs until he finds what he wants.

I tried to hold my voice as I remembered that we were not home alone. Nakakahiya naman kay Manang Nil kung maririnig niya kami.

"Ahh…Keizer…A-ano baka magising si Manang Nil…" Pigil ko sa kanya, ngunit parang wala siyang marinig dahil patuloy parin ang paghaplos siya sa katawan ko.

"Stay still." Tanging responde niya, para akong nalulunod sa bawat haplos na pinapadama niya, hanggang sa hindi ko namalayan ay na malayo na ang narating ng mga haplos niya

Nagising ako dahil sa init na nararamdaman ko. Pinag papawisan nako kaya naman kinuha ko ang remote ng aircon at binukasan. Muli akong bumalik sa pag kakahiga dahil inaantok patalaga ako.

Doon ko lang napansin ang posisyon ko sa pag kakahiga. Naka yakap ako kay Keizer at ang braso niya ang ginagamit kong unan.

Sadyang napaka perpekto ang muka niya kaya di ako naniniwala sa sinabi niya sakin dati na NGSB siya sa gwapo niyang yan wala siyang girlfriend? Imposible.

Sa sobrang sarap sa pakiramdam ay hinayaan ko na lang ang sarili ko na makatulog ulit sa tabi niya.

Kanina pako nag hihintay kay Keizer hanggang ngayon kasi ay tulog parin siya aalis nako gusto ko ng magpaalam baka mahuli nako sa flight ko.

"Saan ka pupunta?" Napatayo ako ng marinig ang boses niya.

"Diba sinabi kong aalis ako?" Alinlangang saad kong dahil hanggang ngayon ay hirap parin akong basahin kung ano man ang iniisip niya.

"Aalis ka talaga?" Para bang gusto niya nanaman akong pigilan dahil sa tono ng pananalita niya, hindi ko alam kung lasing parin ba siya o nasa tamang wisyo na siya, nahihirapan akong alamin dahil pakiramdam ko ay ibat ibang personalidad ang pinapakita niya sakin.

"Oo, saglit lang naman ako, hindi ako mag tatagal babalik rin ako." Saad ko at hinawakan ang bagahe ko. Dahan dahan siyang lumapit sakin at niyakap ako.

"Mag iingat ka, bumalik ka rin. Hihintayin kita." Bulong niya at hinalikan ako sa buhok at noo.

"Hmm." Sagot ko at tumalikod sa kanya.

Gusto ko talagang wag nang tumuloy dahil nakikita ko talaga na lulungkot si Keizer.

'Wag kang mag alala mahal ko, pag ayos nako babalik agad ako.'

(Isla Lagoon)

Malalim ang bawat paghinga ko ng maramdaman ko ang simoy ng hangin, ramdam ko na nasa isa akong paraiso bagamat ay ramdam ko ang pangunguli alam ko naman na hindi ako nag iisa.

"Ma'am, tanghalian na po," saad ni Manang Sol. Agad ko namang tinago ang ultrasound picture ng baby ko at tumayo sa buhanginan.

"Manang, tawagin n'yo na po ang iba. Sumabay na kayo sa akin," ngiting saad ko rito. Sabay kaming naglakad.

"Naku, Ma'am, wag na. Nakakahiya naman. Saka baka pagalitan kami ni Boss," nahihiyang sagot niya.

"Manang, alam mo naman kung bakit ako nandito. Tuwing kasama ko kayo, masaya ako at unti-unti ko nang nalilimutan ang problema ko. Saka ho ilang araw na lang ako dito. Hinahap na rin kasi ako ng asawa ko."

"Sige, kung iyan ang gusto mo."

Sabay kaming pumasok ng restaurant. Tinawag muna ni Manang Sol ang iba bago ko ipinadala ang mga order dito sa lamesa.

"Here's your order ma'am. Enjoy eating," nilapag nila ang mga pagkain at mukhang masasarap iyon. Puro seafoods, my favorite. Pero may isang amoy na hindi ko nagustuhan at masang-sang.

*Bwak

Agad akong napahawak sa bibig ko nang maramdaman kong parang bumaliktad ang sikmura ko.

"Ayos ka lang Ma'am?" Nag-aalalang tanong ni Manang Sol. Hindi ko na siya nasagot at nagtatakbo na lang ako papuntang CR.

"Ah..shit!" Nadaing ako. Naramdaman kong bumigat ang pakiramdam ko.

"Hija, ayos ka lang?" Tanong ni Manang nang makalabas ako ng CR.

"Medyo masama po ang pakiramdam ko. Kayo na lang po kumain, Magpapa-hinga na lang po ako," sabi ko. Tumango naman ito kaya naman dumeretso ako sa kwarto ko at sumubsob sa kama. Tinignan ko kung anong araw ngayon. Delay ng ilang araw ang mens ko. Gusto ko sanang ipa-walang bahala ito pero dahil hindi naman ito ang unang senaryong nangyari sakin ay kung ano-ano ang pumapasok sa isip ko. Gusto ko mang malaman and totoo, hindi ko alam ang gagawin ko kung tama ang nasa isip ko. Natatakot akong kompormahin, pero meron sa puso ko ang nagdidiwang.

Naghahalo-halo ang nararamdaman ko tuwa, kaba, takot...pero kung tama nga ang hinala ko, dapat ay maging masaya ako.