LOGINESPECIAL "Anong ibig sabihin nito, Sep?" seryosong tanong ni Ate Scarlett sakin. Hindi ko naman siya magawang sagutin dahil pinangungunahan ako ng takot. "Alam mo ba kung bakit nandidito ako ngayon?" muling tanong niya. "Tumawag sakin yung hospital kung saan naka-confine si lola―ang sabi nila ay hindi na nila ma-contact kaya ako ang tinawagan nila," saad niya na kinagulat ko. Walang nasabi sakin ang doktor kanina ng pumunta kami sa hospital. Marahil ay nakalimutan nila. "Ang malala pa doon ay kung bakit nila ako kailangan tawagan. Ang sabi nila ay isasagawa daw nila ang operasyon kay lola ngayong umaga!" galit niyang sigaw at tumayo mula sa pagkakaupo. "Sep! Ang sabi mo ay ayos lang si lola kaya panatag ang loob ko! Pero bakit ganito! Bakit kailangan mong itago sakin na ganito ang sitwasyon niyo ha!?" galit niyang tanong sakin. "A-Ate...kasi..." "Siguradohin mo na bibigyan mo ako ng maayos na dahilan, Seraphina! Kung hindi malilintikan ka talaga sakin!" ika niya at napunta ang t
WARNING: R16"W-Wes..." hirap na tawag ko sa pangalan niya. "Keep moving, you're doing great," aniya habang inaalalayan ako. "I...I can't move anymore...please..." pagmamakaawa ko pero nginitian niya lang ako. "Yes, you can. I will help," sagot niya at maslalong humigpit ang pagkakahawak niya sa bewang ko. Napakapit na lang ako sa kanya dahil tuwing sinasabayan niya ang galaw ko ay ramdam kong napupuna ang sikmura ko. "Goddamn it!" hirap niyang unggol bago pagpalitin ang posisyon namin. "Ah! Wesley! Wait!" pigil ko sa kanya ng bumilis ang pag-ulos niya sa ibabaw ko. "You have no fucking idea how much I longed for you." "I-I know...but please slow down," pangiyakngiyak kong sabi sa kanya. Pakiramdam ko ay anumang oras ay mawawalan ako ng malay dahil ilang oras na naming ginagawa ito. "Wes! Wesley! Ah!" napayakap na lang ako sa kaniya ng muli kong maramdaman ang mainit niyang likido sa loob ko. "Don't sleep―we're not done yet," aniya na kinalaki ng mata ko. "Can't you see? I
TAKE YOU AGAINPara akong binunutan ng tinik ng makita ko si Wesley. Dapat ay magalit ako sa kanya dahil isa siya sa mga dahilan kung bakit nandidito ako ngayon. Pero hindi ko magawa, may parte sa puso ko na nagpapasalamat na siya ang nandidito at hindi ibang lalaki."I'm asking you, what are you doing here?" muling tanong niya."I...I was...""Are you trying to sell yourself for real this time?" sarkisto niyang tanong.Nangunot naman ang noo ko dahil sa tanong niya―agad ko siyang tinulak at lumayo sa kanya."So what If I am? Its not your business anymore." pag susungit ko sa kanya at patagong pinunasan ang nag babadyang luha."Tss. Where the hell have you been, ha? Do you have any idea how hard it was for me to find you?" sunod-sunod niyang tanong na lalong kinakunot ng noo ko.'Bakit niya naman ako hinahanap? '"Bakit! Sino bang may sabi sayo na hanapin mo ako ha?" inis kong tanong."What?" irible niyang sagot."I-I mean, who told you to find me? Did you forget? I already quit! And
OWED AGAIN "Tatawagin na lang kita pag ikaw na ang sasalang," saad ni Ate Coli. "Wag kang mag-alala, hahanapan kita ng arabo! Malaki pa naman magbigay ng tip ang mga yon," aniya kaya dumiin ang pagkakagat ko sa ibabang labi ko. "Sige po ate..." pilit na sagot ko sa kanya. "O sige, dyan ka muna sa gilid maghintay," ika niya bago umalis sa harap ko. Napaupo na lang ako sa isang monoblocked na nasa gilid. Parang gusto kong mag-back out sa trabahong gagawin ko pero hindi ko magawa dahil tuwing naalala ko ang sitwasyon ni lola ay hindi ko magawang umatras. Hindi ito ang oras para isipin ko ang sarili ko. Ako lang ang meron si Lola ngayon kaya kailangan kong gawin ito para sa kanya. Maya maya pa ay tumunog ang telepono ko―nang tignan ko ang caller ay nakita ko ang pangalan ni Ate Sca kaya agad ko iyong sinagot. "Hello, Sep? Kamusta kayo dyan?" tanong niya sakin ng sagutin ko ang tawag. Bigla na lang naginit ang gilid ng mga mata ko ng marinig ko ang boses niya. Gusto kong
SACRIFICE Nanlalambot kong tinignan ang perang hawak ko. Dalawang araw na ang nakakalipas pero dalawangpung libo pa lang ang meron sakin. Sampong libo doon ay galing sa huling sahod ko samantalang ang kalahati ay inutang ko lang sa mga dating katrabaho ko. Habang yung perang nakukuha ko kay Wesley ay sa hospital bills lang ni lola na pupunta kaya naubos na. Nahihiya naman akong tawagan ang ate ko at manghingi ng pera sa kanya dahil sa pagkakaalam ko ay wala pa rin siyang nahahanap na trabaho hanggang ngayon. Dapat ko na lang bang tanggapin na makukulong na lang ako? Napaupo na lang ako sa gilid ng daan. Hindi ko magawang umuwi dahil sa kakaisip kung saan ako kukuha ng pera. Kung hindi ako kikilos ngayon ay panigurado akong bago matapos ang gabi bukas ay nasa kulungan na ako. "Sep?" rinig ko tawag ng isang pamilyar na boses. "Ate Coli..." "Anong ginagawa mo dito? Bakit naka upo ka dyan sa gilid daan?" tanong niya sakin. Hindi ko naman maiwang hindi masamid dahil sa
I QUIT Padabog akong humiga sa kama matapos kong maligo. Naiinis ako kay Wesley. Bakit hindi niya na lang ako deretsohin na nasa ibang kandungan siya ng babae niya! Hindi yung nagdadahilan pa siya na kesyo ay mag-uusap o magtatrabaho sila. Hindi naman sa nagiging demanding ako pero karapatan ko pa ring malaman kung may ibang babae siyang kinakalantari. Malay ko ba kung may sakit ang babaeng iyon! Baka mahawaan pa ako! Napahinto na lang ako sa pagmumuni-muni ko nang makarinig ako ng sunod-sunod na doorbell mula sa labas ng bahay. Agad akong nakaramdam ng kaba dahil panigurado akong hindi si Wesley iyon. Kung siya man ay hindi niya na kakailanganing mag doorbell pa para makapasok. Maslalong tumindi ang kaba ko nang huminto iyon saglit. Kaya naman dali-dali akong lumabas ng kwarto at bumaba sa living room. Pagkarating ko sa baba ay agad akong lumapit sa monitor screen para makita kung sino ba yon. Isang hindi pamilyar na lalaki ang nakatayo sa harap ng bahay, habang deretsong nakat







