“Huh? Ano’ng sabi mo/” Ngulantang ako sa sinabing ‘yon ni Julian. Dalawang araw ang lumipas bago niya ako kinontak, samantalang ako’y halos araw-araw kung magtext sa kaniya kinabukasan agad no’ng malaman ko ang number niya.
“Kailangan ko pa bang ulitin?” Napakapamulsa niyang tanong. Hindi naman mainitin ang ulo niya dati, hindi nga pala siya palasagot sa mga tanong pero hindi naman siya ganito. Kung magreact kasi siya’y para bang pagalit o painis, samantalang wala naman akong ginagawang masama.
“Ayaw mo ba o gusto? Maghahanap ako ng iba kung ayaw mo.”
“Hindi. Ano ka ba, masiyado ka namang mainipin sa sagot. Puwede ko naman sigurong pag-isipan kahit saglit, hindi ba?”
Kung hindi ko lang siya type ay baka nabatukan ko na siya kanina pa. Aba! Bigla na lang niya akong inalok para maging partner sa Valentines Party, like dapat masaya ‘ko pero kasi ang weird lang. Hindi naman lingid sa kaalaman ng iba na si Alice ang kursunada niyang babae, na-public pa talaga ang issue na ‘yon. Ano’ng ibig sabihin nito, hindi na sila?
‘Kung tatanggapin ko ang alok mo, paano si Alice?” sa wakas ay naitanong ko rin ang nais ko. Umiiwas pa rin ako sa gulo no, buti nga’t tinantanan na ‘ko ng mga bullies eh, pagkatapos ay magpapadurog na naman ako sa mga alipores ng Alice na ‘yon, no way!
“Bakit, ano bang mayro’n do’n?’
“Puwede naman siguro kitang batukan ano?”
Nagbibiro lang naman ako sa tanong na ‘yon, pero dahil sa sumagot siya ng pagtango-tango ng ulo ay nagulat ako. Hindi ko na inaksaya ang pagkakataon para mabatukan nga siya, kailangan niya para maalog at matauhan sa mga sinasabi niya.
“Aray! Para sa’n ‘yon?” Napapahimas pa si Julian sa kaniyang ulo sa ginawa kong pananakit sa kaniya.
“Para matauhan ka lang, hello, may problema ba kayo ni Alice? Kung mayro’n may ay labas na ‘ko ro’n. Pero kung gusto mo naman na makipaglandian sa akin ay ayos lang din. Type naman kita eh, walang magiging problema pero sa gabi naman, ‘yong tago lang, sa lugar na walang maraming nakakakilala sa ‘kin,” pagpaprangka ko sa kaniya.
Panay ang s****p ko ng juice na binigay niya para sa akin, pangpalubag loob siguro sa gusto niyang ipagawa sa ‘kin.
Narito kami sa rooftop, walang ibang tao, yes chineck ko ang bawat sulok bago sinarado ang pinto doon. Malakas ang simoy ng hangin mula rito sa itaas, panay pa nga ang palipad-lipad ng mahaba kong buhok dahil sa nakalimutan ko ang pang-ipit sa aking bag.
“Ang dami mo pang sinasabi, oo o hindi lang. Payag ka ba na maging date ko para sa Party?”
Napaisip ako ng malalim habang kagat ang straw ng juice na hawak ko. Isipin ko muna bago tuluyang sumagot sa kaniya. Hindi ko basta na lang malulusutan ang ideya na ito once na pinasok ko na.
Maraming maaapektuhan at masasagasaan if lantaran akong ma-link sa isang Kordal. Okay na siguro ako sa palihim lang na tumatanaw sa kaniya.
“Hindi. Ayoko ko, puwede naman kitang pagpantasyahan kahit nasa malayo, hindi magugulo ang buhay ko. Kaysa naman papatol ako riyan sa gusto mo, pagakatapos kinaumagahan ng kasayahan ko ay karahasan naman, gano’n? AY ‘wag na lang Julian, at isa pa, magtataka naman masyado ang papa sa akin kapag sinabi ko na date kita.”
Inismiran ko na lang siya, tama lahat ng konklusyon ko sa kaniya. Kailangan kong umiwas kung gusto kong makagraduate. Nagpaalam na ako na aalis na nang maipunto ko na sa kaniya ang sagot ko. Hindi naman siya sumagot, nanatili ang mga mata nito sa malayong parte ng school ground.
“May relasyon sina Alice at Harold.”
Napatda ako sa aking kinatatayuan, para akong sinabuyan ng malamig at nag-uusok na yelo sa likuran. Ano’ng sabi niya? May relasyon ang dalawang ‘yon? Impossible-
Wait lang, nakita ko sila minsan sa Judo club nang silang dalawa lang. Pero nag-uusap lang naman sila no’n, hindi naman sila mukhang may affair, eh.
“You mean ang kapatid mo, sinusulot si Alice sa ‘yo?” maang-maangan kong tanong kay Julian.
“Hindi ko sigurado, siguro ako ang umaagaw kay Alice mula kay Harold.”
Napakalabo naman ng naging sagot nito, kaya imbes na bigyan ng advice ay nginiwian niya ito ng labi, inambangan ng siko para masaktan. Subalit nang humarap ito’y tumambad sa akin kung gaano kalungkot ang kaniyang mga mata. Lungkot na dala ng kataksilan sa kaniya o lungkot na daladala na niya simula pa lang?
“Oo, sila nga. Ayos lang naman dahil nanliligaw pa lang din ako kay Alice, ang kaso’y pinagmumukha nila akong tanga at sunod-sunuran, hindi ko na kaya ang gano’ng sitwasyon Aliyah. Kaya ako humihingi ng pabor sa ‘yo. Gusto kong ipakita sa kanilang kaya ko ang sarili ko, hindi nila ‘ko madadala sa panloloko nila sa ‘kin.”
Sinsero ang boses ni Julian, ramdam ko kung gaano kabigat ang loob niya sa ngayon mismo. Hindi ko naman siya magawang aluhin, dahil baka sabihin pa’y minamanyak ko siya.
“Pero, sana’y pinag-usapan niyo na lang ang problema. Ang labas kasi’y gusto mong gumanti sa kanila, tama ba?” ‘yon ang dahilang nararamdaman ko kung bakit gusto humanap ng babae na puwedeng pansamantalang takpan ang presensiya ni Alice.
“”Hindi na kaya ang usapan Alliyah. Kaya kung papayag ka sa plano na itoy mapapanatag ang loob ko. Bilang kapalit ay dadagdagan ko ang salary ng papa mo.”
Tila isang musika ang sinabi nito tungkol sa sahod ni papa, magiging jackpot ‘yon para sa ‘min, pero kasi…
“Sige, papayag na ‘ko, pero sa isang kundisyon,” ani ko. Ako ang gagawa ng kasunduan sa pagitan naming dalawa.
“Ano ‘yon?” Para bang nabuhayan ng loob si Julian sa positibo kong sagot.
“Kapalit ng pagiging bitag ko sa paghihiganti na itoy kailangan mong pumayag sa tunay na date,” nakangiti ako sa harapan niya. Hindi ko kasi maitago kung gaano ako kinikilig kahit na naiisip ko pa lang na possibleng magdate kami.
“Tutal wala naman pala kayo ni Alice, ba’t hindi ka lumabas na ako ang kasama? Magdate tayo ng two weeks, tapos maging magjowa naman in another two weeks. Hindi na masama, one month lang naman. Ano deal?”
Halata ang paglipad ng isip ni Julian sa mga sinabi ko, ngunit kita sa mukha niya na pinag-iispan niyang mabuti ang mga sinabi ko.
Siya naman ang tatanungin ko ng Oo o hndi, papayag ba siya sa deal ko?
February 14, 2006 BU Valentines’ Party Magarbo ang naging paghahanda ng Bekket University sa matagal ng plinanong party sa loob ng kanilang paaralan. Puno ng nagkukutitapan na mga ilaw ang stadium, malakas ang sounds na nagmumula sa malalaking speakers na pagmamay-ari rin nila. Seven thirty ang call time ngunit six pa lang ay halos naroon na ang lahat. Puno ng excitement ang crowd, iba’t-ibang uri ng Prom gowns ang masisilayan na suot ng BUcians. Bakit nga ba hindi, matagal nilang pinaghandaan ang pagkakataon na ito. Samantala, sa isang sulok ay mapapansin ang presensiya ni Harold kasama ang mga kaibigan nito. Katulad ng iba ay maaga rin siyang nagpunta, wala siyang date kagaya ng kaniyang mga kasamaan. Ang tanging dahilan lang naman niya kung bakit siya ay naroon ay para sa grado. Nagngingitngit siya sa galit dahil sa kakaibang patakaran sa kung sino ang dadalo at hindi dadalo sa naturang pagtitipon. Gagawa ng report at bawas puntos sa kanilang art professor ang sino mang malaman
“Puwede ba tayong mag-usap Julian?” “Tungkol sa’n?” Gusto kong matawa sa naging sagot ni Julian kay Alice, hindi ko naman inaasahan ang gano’n, lalo pa’y ang mindset ko pa rin tungkol sa kanila ay nagliligawan sila. Pero dahil sa mabuting tao ako’y nilagyan ko ng invinsible zipper ang labi ko. “Tungkol sa ilang bagay,” ani Alice. Sinulyapan ko siya sa kaniyang suot, maganda siya kahit na anong klaseng damit pa ang isuot sa kaniya. Simple man o magarbo ay tumitingkad pa rin ang likas nitong ganda. Pasulyap ko namang tinignan ang sarili ko, infairness nagmukha akong tao ngayon. Isang malalim na buntong-hininga ang ginawa ni Julian, bago muling nagsalita. “Sa susunod na lang Alice, hindi ayon ang lugar at pagkakataon para sa gusto mong pag-usapan.” “Ano bang problema mo Julian? Okay naman tayo no’ng nakaraang mga araw ha. Ba’t parang bigla ka na lang nagbago?” tanong nito. “Tell me, may kinalaman ba ang babaeng ‘yan?” What? Bakit nasali naman ako sa usapan ngayon? Marami
“Ba’t kasi pinatulan po pa ang Harold na ‘yon? Lasing siya, sana’y pinabayaan mo na lang.” Hindi mapatda ang bibig ko sa kakasermon kay Julian habang nilalapatan ng yelo ang pasa sa kaniyang may labi. Aba naman kasi nakipagbanatan pa sa kapatid niyang wala naman ibang alam kundi ang magmayabang. “Ano’ng gusto mong gawin ko, pabayaan na insultuhin niya ang ina ko? Aray!” Napatigil ako sa sagot niyang ‘yon, It was not my point, pero ‘wag na baka hindi lang kami magkaintindihan parehas na rason namin. “Okay, sige na, mali na naman nga siya kung gayon. Siguro nextime ay mas lawakan mo na lang ang pasensiya mo. Para namang hindi mo kilala ang kapatid mo na ‘yon, sadyang mainit na talaga ang dugo no’n sa ‘yo noon pa.” Patuloy lang ang pagdadampi ko ng towel na may yelo sa kaniyang sugat. Nanggigigil ako sa kaniya, lalo na sa ganitong malapitan na posisyon namin. Kitang-kita ko kung gaano kakinis ang mukha niya’t kung ilan ang maliit na nunal sa may malapit sa kaliwang mata niya. “
Hindi ko naman akalain na ganito magiging kahirap ang sitwasyon ko sa pagkakaroon ng ugnayan sa anak ng driver namin. Magmula ng araw na nagkaroon kami ng deal ay halos hindi na rin niya ako lubayan. Parati itong nagpapadala ng text message sa akin, nag-aabang sa pagdating ko sa umaga at maging ang pag-uwi ko. Dalawang araw matapos ang Valentines party, hiindi na rin naputol ang usap-usapan patungkol sa amin. Pinagkakalat na kasi nito na nagdadate raw kami, na hindi naman totoo. Kung hindi ko lang talaga kailangan ng alibi noon ay hindi ako makikipagdeal sa kaniya, mas gusto kong kumilos ng sarili ko lang. Kung si Joker nga’y hindi ko na ipinasok sa mga plano ko sa pamilya ko’y siya pa kaya. “Pre, tignan mo nandiyan na nman ‘yong girlfriend mo.” Sinulyapan ko ang tinutukoy niyon. Nabitiwan ko ang kutsarang hawak nang makita si Alliyah sa may pinto ng cafeteria. Masigla itong kumakaway sa gawi ko. “Naku! Lagot ka na naman Julian,” sabat pa ni Janice na nasa tabi naan ni Joker,
“Aray! Aray ko po, tama na ma’am. Pabayaan niyo na po ‘yan, pakilagyan na lang ng band-aid,” labis ang pagmamakaawa ni Alliyah sa school nurse. Nakailang pagpahid kasi ito sa kaniya ng alcohol sa noo na nasa may bandang kilay niya. Kamalasan niya’y naabot pa rin siya ng isa sa mga babae na nakaaway niya kanina lang. “Hindi puwde, masyadong mahaba ang sugat na ‘to. Namamaga pa, gaano ba kahaba ang kuko ng nakakalmot sa ‘yo?” “Hiindi ko rin po alam ma’am, siguro’y may sa-aswang ang isang ‘yon eh.” “Sa susunod kapag makikipagsabunutan ka’y sigraduhin mong hindi madadamay ang mukha mo, pangit naman kung matatadtad ka ng sugat riyan.” “Aray Miss,” sa huling pagkakataon ay napasigaw si Alliyah. Mabuti at iyon na ang huling dampi ng bulak na may alcohol sa may noo niya. “Sige na, ayos na ‘yan. Nalagyan ko na rin ng band aid, hindi mo naman kailangan pang magpaconfine kaya puwede na kayong bumalik sa mga silid niyo,” iyon ang huling sambit ni Ms. Gomez, ang dalagang school nurse bg
“Salamat sa pagpayag mo Julian, tiyak na matatapos ko kaagad ‘to, nahihirapan din kasi ako sa kung ano ang gagawin,” sinasalansan ni Alice ang kaniyang mga gamit na nasa desk na. 4pm na, tulad nga nang sinabi ni Julian ay wala ngang tao sa science lab ng ganoon oras. “May dala nga pala akong snacks dito, baka sakaling magutom ka, may drinks din.” “Busog ako, simulan na natin para matapos na ‘to. Gusto ko nang mauwi ng maaga,” hindi nagpakita ng pagkasabik sa kaniyang tono si Julian. Hindi nagustuhan ni Alice ang gano’n niyang pakikitungo sa kaniya, sana’y siyang binibigyan ng atensyon at pagmamahal. Ngunit dahil sa wala naman siyang magagawa bukod sa tanggapin ‘yon ay nanahimik na lang siya. Nagsimula ang dalawa hanggang sa umabot ng 5:30pm. “Tama na muna ito sa ngayon, marami na rin tayong nagawa,” sabi ni Julian habang inililigpit ang kaniyang mga gamit pabalik sa bag. Gano’n rin ang ginawa ni Alice ngunit nanatiling nakikiramdam sa bawat kilos ni Julian. Ang goal niya ngayong
“Ano bang ginagawa mo, Alliyah.” Hinila ako niya papalabas ng convinience store, nagulat ako ng makitang siya ang kahera doon. Muntik ko na nga sanang hindi ituloy ang pagbili ng c*nd*m kung hindi lang talaga kailangan. Iyon ang isa sa parapharnelia na gagamitin sa thesis ni Alice kaya binili ko na dahil tiyak na hindi naman nito iyon magagawa. “Bakit ka bumibili ng gano’n ha.” Napapatagsik pa siya, hindi niya mabanggit kung ano ang tinutukoy nito sa akin, na ikinapangiti ko. “Ng ano ba?” “Ng ano… ‘yon nga.” Natawa na ako, tingin niya ba ay gagamitin ko ang gano’ng bagay, hindi naman ako hayok sa laman para makipags*x na lang. “Gagamitin sa thesis ‘yon, isa sa materials. Sa aksyon mo parang sinasabi mo na gagamitin ko ‘yon ah.” “Eh?” Napatunganga siya sa akin, na para bang hindi naniniwala sa sinabi ko. Masasabi kong kakaiba talaga ang babae na ito sa mga nakilala ko, mula man sa hinaharap, o maging dito sa kung saan ako naroroon ngayon. “Hay! Mabuti naman kung gano
Sunday. Bilang parte ng tradisyon ng pamilya Kordal ay parating may salo-salo sa kanilang Mansiyon. Lalo pa’t ang head ng kanilang Pamilya ay presente rin sa naturang araw na ito. Maaliwalas ang panahon, walang bahid na ulan o ano pa man. Busy ang mga kasambahay sa paghahanda sa hapag at paglilinis sa kabahayan. Ang mag-asawang Kordal ay masayang nagkukwentuhan sa labas ng kanilang mansiyon, sa tabi ng pool area. Maraming puno sa bakuran kaya naman ang simoy ng hangin ay napakarasap sa pakiramdam. Si Harold ay piniling pumuwesto sa kanilang gazeebo, nagkakalikot sa kaniyanang telepono habang nakadyekwatro. Ang babaeng anak ay namimitas ng bulaklak sa garden upang mailagay iyon sa paso, hilig ng dalaga ang pag crafting at designing. At sa kabilang banda, si Julian na pababa pa lang sa hagdan ay taas noong sinipat kung ano ang ginagawa ng kaniyang pamilya. Napapailing siya, kung iisipin kasi’y ang set-up na ganito ay hindi sa kaniya ayon. Siguro’y noon ay oo, ngunit ngayon na ha